1 - Dopo questo vidi quattro angeli, ritti ai quattro angoli della terra, che trattenevano i quattro vènti della terra, perchè non soffiassero sulla terra nè sul mare nè su albero alcuno. | 1 Post hæc vidi quatuor angelos stantes super quatuor angulos terræ, tenentes quatuor ventos terræ, ne flarent super terram, neque super mare, neque in ullam arborem. |
2 E vidi un altro angelo che veniva su da levante, che aveva il sigillo del Dio vivente; e gridò a gran voce; a' quattro angeli, cui era stato dato di danneggiar la terra e il mare, | 2 Et vidi alterum angelum ascendentem ab ortu solis, habentem signum Dei vivi : et clamavit voce magna quatuor angelis, quibus datum est nocere terræ et mari, |
3 dicendo: «Non danneggiate la terra nè il mare nè le piante, fino a che non abbiamo marcato sulle loro fronti col sigillo i servi del nostro Dio». | 3 dicens : Nolite nocere terræ, et mari, neque arboribus, quoadusque signemus servos Dei nostri in frontibus eorum.
|
4 E udii il numero dei marcati, centoquarantaquattromila marcati da tutte le tribù de' figliuoli d'Israele: | 4 Et audivi numerum signatorum, centum quadraginta quatuor millia signati, ex omni tribu filiorum Israël. |
5 dalla tribù di Giuda dodicimila marcati, dalla tribù di Ruben dodicimila marcati, dalla tribù di Gad dodicimila marcati, | 5 Ex tribu Juda duodecim millia signati : ex tribu Ruben duodecim millia signati : ex tribu Gad duodecim millia signati : |
6 dalla tribù di Aser dodicimila marcati, dalla tribù di Neftalim dodicimila marcati e dalla tribù di Manasse dodicimila marcati, | 6 ex tribu Aser duodecim millia signati : ex tribu Nephthali duodecim millia signati : ex tribu Manasse duodecim millia signati : |
7 dalla tribù di Simeone dodicimila marcati, dalla tribù di Levi dodicimila marcati, dalla tribù di Issacar dodicimila marcati, | 7 ex tribu Simeon duodecim millia signati : ex tribu Levi duodecim millia signati : ex tribu Issachar duodecim millia signati : |
8 dalla tribù di Zabulon dodicimila marcati, dalla tribù di Giuseppe dodicimila marcati, dalla tribù di Beniamino dodicimila marcati. | 8 ex tribu Zabulon duodecim millia signati : ex tribu Joseph duodecim millia signati : ex tribu Benjamin duodecim millia signati.
|
9 Dopo questo, [ecco] vidi una gran folla, che nessuno poteva contarla, di tutte le genti e tribù e popoli e lingue, che stavan di faccia al trono e di faccia all'agnello, rivestiti di bianche vesti, e [con] palme nelle loro mani. | 9 Post hæc vidi turbam magnam, quam dinumerare nemo poterat, ex omnibus gentibus, et tribubus, et populis, et linguis : stantes ante thronum, et in conspectu Agni, amicti stolis albis, et palmæ in manibus eorum : |
10 E gridavano a gran voce dicendo: «La salvezza [è dovuta] al nostro Dio, ch'è seduto sul trono, e all'agnello!». | 10 et clamabant voce magna, dicentes : Salus Deo nostro, qui sedet super thronum, et Agno. |
11 E tutti gli angeli stavan ritti all'intorno del trono e de' vecchi e de' quattro animali, e caddero bocconi davanti al trono e adoravano Dio, | 11 Et omnes angeli stabant in circuitu throni, et seniorum, et quatuor animalium : et ceciderunt in conspectu throni in facies suas, et adoraverunt Deum, |
12 dicendo: «Amen! La benedizione e la gloria e la sapienza e il ringraziamento e l'onore e la potenza e la forza al nostro Dio per i secoli de' secoli. Amen!». | 12 dicentes : Amen. Benedictio, et claritas, et sapientia, et gratiarum actio, honor, et virtus, et fortitudo Deo nostro in sæcula sæculorum. Amen. |
13 E prese la parola uno de' vecchi, dicendomi: «Questi che indossan le bianche vesti, chi sono e donde son venuti?». | 13 Et respondit unus de senioribus et dixit mihi : Hi, qui amicti sunt stolis albis, qui sunt ? et unde venerunt ? |
14 E io gli dissi: «Tu, signor mio, lo sai». E lui mi disse: «Questi son quelli che vengono dalla gran tribolazione, e han lavato le loro vesti e le hanno imbiancate nel sangue dell'agnello. | 14 Et dixi illi : Domine mi, tu scis. Et dixit mihi : Hi sunt, qui venerunt de tribulatione magna, et laverunt stolas suas, et dealbaverunt eas in sanguine Agni. |
15 Perciò son davanti al trono di Dio e lo servono giorno e notte nel suo tempio, e colui che siede sul suo trono stenderà sovr'essi la sua tenda. | 15 Ideo sunt ante thronum Dei, et serviunt ei die ac nocte in templo ejus : et qui sedet in throno, habitabit super illos : |
16 Non avran più fame nè sete, nè li colpirà il sole nè ardore alcuno; | 16 non esurient, neque sitient amplius, nec cadet super illos sol, neque ullus æstus : |
17 perchè l'agnello ch'è in mezzo al trono sarà il loro pastore e li guiderà alle fonti delle acque di vita, e Dio asciugherà ogni lagrima dai loro occhi». | 17 quoniam Agnus, qui in medio throni est, reget illos et deducet eos ad vitæ fontes aquarum, et absterget Deus omnem lacrimam ab oculis eorum. |