Ezechiele 35
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA RICCIOTTI | VULGATA |
---|---|
1 - E il Signore mi comunicò la sua parola dicendo: | 1 Et factus est sermo Domini ad me, dicens : |
2 «Figlio dell'uomo, volgi la faccia verso il monte di Seir e profetizza su di esso e gli dirai: | 2 Fili hominis, pone faciem tuam adversum montem Seir, et prophetabis de eo, et dices illi : |
3 - Così dice il Signore Dio: Eccomi a te, monte di Seir, e stenderò la mia mano sopra di te e ti renderò desolato e deserto; | 3 Hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego ad te, mons Seir : et extendam manum meam super te, et dabo te desolatum atque desertum. |
4 farò delle tue città un cumulo di rovine e tu resterai deserto; e conoscerai che io sono il Signore. | 4 Urbes tuas demoliar, et tu desertus eris : et scies quia ego Dominus. |
5 Perchè sei stato l'eterno nemico, e hai sbarrato il passo ai figli d'Israele colla spada alla mano nel tempo della loro afflizione, nel tempo dell'estrema iniquità. | 5 Eo quod fueris inimicus sempiternus, et concluseris filios Israël in manus gladii in tempore afflictionis eorum, in tempore iniquitatis extremæ : |
6 Per questo, vivo io, dice il Signore Dio, che ti metterò a sangue e il sangue ti perseguiterà; hai odiato a sangue e a sangue sarai perseguitato. | 6 propterea vivo ego, dicit Dominus Deus, quoniam sanguini tradam te, et sanguis te persequetur : et cum sanguinem oderis, sanguis persequetur te. |
7 E renderò desolato deserto il monte Seir e farò sparire da esso chi va e chi viene. | 7 Et dabo montem Seir desolatum atque desertum, et auferam de eo euntem et redeuntem. |
8 Ed empirò i suoi monti de' suoi propri uccisi, nelle colline, nelle valli e nei torrenti cadranno i colpiti dalla spada. | 8 Et implebo montes ejus occisorum suorum : in collibus tuis, et in vallibus tuis atque in torrentibus, interfecti gladio cadent. |
9 Ti ridurrò in perpetue solitudini e le tue città non saranno mai più abitate, e conoscerete che io sono il Signore. | 9 In solitudines sempiternas tradam te, et civitates tuæ non habitabuntur : et scietis quia ego Dominus Deus. |
10 Perchè hai detto: Le due nazioni e le due terre saranno mie e io le possederò in retaggio, nonostante che il Signore fosse là. | 10 Eo quod dixeris : Duæ gentes et duæ terræ meæ erunt, et hæreditate possidebo eas, cum Dominus esset ibi : |
11 Perciò, vivo io, dice il Signore, che opererò conforme la tua ira e la tua gelosia, avendola tu adoperata nell'odio che serbasti contro di essi, e mi farò conoscere in mezzo di essi, quando farò giustizia di te. | 11 propterea vivo ego, dicit Dominus Deus, quia faciam juxta iram tuam, et secundum zelum tuum, quem fecisti odio habens eos : et notus efficiar per eos, cum te judicavero. |
12 E conoscerai che io, il Signore, io ho udito tutti i tuoi vituperi che hai proferito contro i monti d'Israele dicendo: Sono disabitati, sono un bel boccone preparato per noi! | 12 Et scies quia ego Dominus audivi universa opprobria tua quæ locutus es de montibus Israël, dicens : Deserti nobis ad devorandum dati sunt. |
13 E siete insorti a gola spiegata contro di me sbraitando i vostri paroloni; ho ben udito io! -». | 13 Et insurrexistis super me ore vestro, et derogastis adversum me verba vestra : ego audivi. |
14 Così dice il Signore Dio: «Quando tutta la terra sarà in festa, farò di te una solitudine; | 14 Hæc dicit Dominus Deus : Lætante universa terra, in solitudinem te redigam : |
15 come tu hai fatto festa sopra il retaggio della casa d'Israele, perchè era stato devastato, lo stesso farò io di te: sarai devastato, o monte di Seir, con tutta insieme l'Idumea; e conosceranno che io sono il Signore. | 15 sicuti gavisus es super hæreditatem domus Israël eo quod fuerit dissipata, sic faciam tibi : dissipatus eris, mons Seir, et Idumæa omnis : et scient quia ego Dominus. |