1 Petrus autem et Ioannes ascen debant in templum ad horam orationis nonam.
| 1 OR Pietro e Giovanni salivano insieme al tempio, in su l’ora nona, che è l’ora dell’orazione. |
2 Et quidam vir, qui erat claudus ex utero matris suae, baiulabatur; quemponebant cotidie ad portam templi, quae dicitur Speciosa, ut peteret eleemosynamab introeuntibus in templum; | 2 E si portava un certo uomo, zoppo dal seno di sua madre, il quale ogni giorno era posto alla porta del tempio detta Bella, per chieder limosina a coloro che entravano nel tempio. |
3 is cum vidisset Petrum et Ioannem incipientesintroire in templum, rogabat, ut eleemosynam acciperet. | 3 Costui, avendo veduto Pietro e Giovanni, che erano per entrar nel tempio, domandò loro la limosina. |
4 Intuens autem in eumPetrus cum Ioanne dixit: “ Respice in nos ”. | 4 E Pietro, con Giovanni, affissati in lui gli occhi, disse: Riguarda a noi. |
5 At ille intendebat in eos,sperans se aliquid accepturum ab eis. | 5 Ed egli li riguardava intentamente, aspettando di ricever qualche cosa da loro. |
6 Petrus autem dixit: “ Argentum etaurum non est mihi; quod autem habeo, hoc tibi do: In nomine Iesu ChristiNazareni surge et ambula! ”. | 6 Ma Pietro disse: Io non ho nè argento, nè oro; ma quel ch’io ho io tel dono: nel nome di Gesù Cristo, il Nazareo, levati, e cammina. |
7 Et apprehensa ei manu dextera, allevavit eum;et protinus consolidatae sunt bases eius et tali, | 7 E presolo per la man destra, lo levò; ed in quello stante, le sue piante e caviglie si raffermarono. |
8 et exsiliens stetit etambulabat; et intravit cum illis in templum, ambulans et exsiliens et laudansDeum. | 8 Ed egli d’un salto si rizzò in piè, e camminava; ed entrò con loro nel tempio, camminando, e saltando, e lodando Iddio. |
9 Et vidit omnis populus eum ambulantem et laudantem Deum; | 9 E tutto il popolo lo vide camminare, e lodare Iddio. |
10 cognoscebantautem illum quoniam ipse erat, qui ad eleemosynam sedebat ad Speciosam portamtempli, et impleti sunt stupore et exstasi in eo, quod contigerat illi.
| 10 E lo riconoscevano, che egli era quel che sedeva in su la Bella porta del tempio, per chieder limosina; e furono ripieni di sbigottimento, e di stupore, per ciò che gli era avvenuto. |
11 Cum teneret autem Petrum et Ioannem, concurrit omnis populus ad eos adporticum, qui appellatur Salomonis, stupentes. | 11 E mentre quello zoppo ch’era stato sanato teneva abbracciato Pietro e Giovanni; tutto il popolo attonito concorse a loro al portico detto di Salomone |
12 Videns autem Petrus responditad populum: “ Viri Israelitae, quid miramini in hoc aut nos quid intuemini,quasi nostra virtute aut pietate fecerimus hunc ambulare? | 12 E Pietro, veduto ciò, parlò al popolo, dicendo: Uomini Israeliti, perchè vi maravigliate di questo? ovvero, che fissate in noi gli occhi, come se per la nostra propria virtù, o santità, avessimo fatto che costui cammini? |
13 Deus Abraham etDeus Isaac et Deus Iacob, Deus patrum nostrorum, glorificavit puerum suum Iesum,quem vos quidem tradidistis et negastis ante faciem Pilati, iudicante illodimitti; | 13 L’Iddio di Abrahamo, e d’Isacco, e di Giacobbe, l’Iddio dei nostri padri, ha glorificato il suo Figliuol Gesù, il qual voi metteste in man di Pilato, e rinnegaste davanti a lui, benchè egli giudicasse ch’egli dovesse esser liberato. |
14 vos autem Sanctum et Iustum negastis et petistis virum homicidamdonari vobis, | 14 Ma voi rinnegaste il Santo, e il Giusto, e chiedeste che vi fosse donato un micidiale. |
15 ducem vero vitae interfecistis, quem Deus suscitavit a mortuis,cuius nos testes sumus. | 15 Ed uccideste il Principe della vita, il quale Iddio ha suscitato da’ morti; di che noi siam testimoni. |
16 Et in fide nominis eius hunc, quem videtis et nostis,confirmavit nomen eius; et fides, quae per eum est, dedit huic integritatemistam in conspectu omnium vestrum.
| 16 E per la fede nel nome d’esso, il nome suo ha raffermato costui il qual voi vedete, e conoscete; e la fede ch’è per esso gli ha data questa intiera disposizion di membra, in presenza di tutti voi. |
17 Et nunc, fratres, scio quia per ignorantiam fecistis, sicut et principesvestri; | 17 Ma ora, fratelli, io so che lo faceste per ignoranza, come anche i vostri rettori. |
18 Deus autem, quae praenuntiavit per os omnium Prophetarum patiChristum suum, implevit sic. | 18 Ma Iddio ha adempiute in questa maniera le cose ch’egli avea innanzi annunziate per la bocca di tutti i suoi profeti, cioè: che il suo Cristo sofferirebbe. |
19 Paenitemini igitur et convertimini, utdeleantur vestra peccata, | 19 Ravvedetevi adunque, e convertitevi; acciocchè i vostri peccati sien cancellati, e tempi di refrigerio vengano dalla presenza del Signore, |
20 ut veniant tempora refrigerii a conspectu Domini, et mittateum, qui praedestinatus est vobis Christus, Iesum, | 20 ed egli vi mandi Gesù Cristo, che vi è stato destinato; |
21 quem oportet caelum quidemsuscipere usque in tempora restitutionis omnium, quae locutus est Deus per ossanctorum a saeculo suorum prophetarum. | 21 il qual conviene che il cielo tenga accolto, fino a’ tempi del ristoramento di tutte le cose; de’ quali Iddio ha parlato per la bocca di tutti i suoi santi profeti, fin dal principio del mondo. |
22 Moyses quidem dixit: “Prophetamvobis suscitabit Dominus Deus vester de fratribus vestris tamquam me; ipsumaudietis iuxta omnia, quaecumque locutus fuerit vobis. | 22 Perciocchè Mosè stesso disse a’ padri: Il Signore Iddio vostro vi susciterà un profeta, d’infra i vostri fratelli, come me; ascoltatelo in tutte le cose ch’egli vi dirà. |
23 Erit autem: omnisanima, quae non audierit prophetam illum, exterminabitur de plebe”. | 23 Ed avverrà che ogni anima, che non avrà ascoltato quel profeta, sarà distrutta d’infra il popolo. |
24 Etomnes prophetae a Samuel et deinceps quotquot locuti sunt, etiam annuntiaveruntdies istos. | 24 Ed anche tutti i profeti, fin da Samuele, e ne’ tempi seguenti, quanti hanno parlato hanno eziandio annunziati questi giorni. |
25 Vos estis filii prophetarum et testamenti, quod disposuit Deus adpatres vestros dicens ad Abraham: “Et in semine tuo benedicentur omnesfamiliae terrae”. | 25 Voi siete i figliuoli de’ profeti, e del patto che Iddio fece co’ nostri padri, dicendo ad Abrahamo: E nella tua progenie tutte le nazioni della terra saranno benedette. |
26 Vobis primum Deus suscitans Puerum suum, misit eumbenedicentem vobis in avertendo unumquemque a nequitiis vestris ”.
| 26 A voi per i primi, Iddio, dopo aver suscitato Gesù suo Servitore, l’ha mandato per benedirvi, convertendo ciascuno di voi dalle sue malvagità |