1 Profectique inde venimus in solitudinem per viam maris Ru bri, sicut mihi dixerat Dominus; et circuivimus montem Seir longo tempore. | 1 Ci siamo mossi e siamo partiti verso il deserto, sul cammino del Mar Rosso, come mi aveva ordinato il Signore, e per lunghi giorni abbiamo girato intorno alla montagna di Seir. |
2 Dixitque Dominus ad me: | 2 Il Signore disse: |
3 “Sufficit vobis circuire montem istum; ite contra aquilonem. | 3 "Basta con il vostro girare intorno a questa montagna. Voltatevi verso settentrione. |
4 Et populo praecipe dicens: Transibitis per terminos fratrum vestrorum filiorum Esau, qui habitant in Seir, et timebunt vos. | 4 Ordina al popolo: State per attraversare il territorio dei vostri fratelli, i figli di Esaù, che abitano in Seir; essi avranno paura di voi, ma badate bene, |
5 Cavete ergo diligenter, ne moveamini contra eos; neque enim dabo vobis de terra eorum, quantum potest unius pedis calcare vestigium, quia in possessionem Esau dedi montem Seir. | 5 non provocateli. Della loro terra infatti non vi darò nulla, neppure quanto ne calca la pianta di un piede, poiché a Esaù ho dato in possesso la montagna di Seir. |
6 Cibos emetis ab eis pecunia et comedetis; etiam aquam emptam haurietis et bibetis. | 6 Con denaro vi comprerete da loro il cibo da mangiare; con denaro acquisterete da loro anche l'acqua da bere. |
7 Dominus Deus tuus benedixit tibi in omni opere manuum tuarum; novit iter tuum, quomodo transieris solitudinem hanc magnam per quadraginta annos habitans tecum Dominus Deus tuus, et nihil tibi defuit”.
| 7 Il Signore tuo Dio ti ha infatti benedetto in ogni opera delle tue mani; ha vegliato sul tuo viaggio in questo grande deserto. Da quarant'anni il Signore tuo Dio è con te, e non ti è mancato nulla". |
8 Cumque transissemus fratres nostros filios Esau, qui habitabant in Seir, per viam Arabae de Ailath et de Asiongaber, vertimus nos et venimus per iter, quod ducit in desertum Moab. | 8 Abbiamo oltrepassato i nostri fratelli, i figli di Esaù, che abitano il Seir, per il cammino dell'Araba, per Elat e per Ezion-Gheber, quindi abbiamo piegato e abbiamo preso il cammino del deserto di Moab. |
9 Dixitque Dominus ad me: “Non pugnes contra Moabitas nec ineas adversus eos proelium; non enim dabo tibi quidquam de terra eorum, quia filiis Lot tradidi Ar in possessionem. | 9 Il Signore mi ha detto: "Non essere ostile verso Moab e non provocarli a battaglia; non ti metterò in possesso della sua terra, poiché ho già dato Ar in possesso ai figli di Lot". |
10 — Emim primi fuerunt habitatores eius, populus magnus et multus et tam excelsus ut Enacim; | 10 Prima vi abitavano gli Emim, popolo grande, numeroso e di alta statura come gli Anakiti. |
11 ipsi quoque Raphaim reputabantur sicut Enacim; denique Moabitae appellant eos Emim. | 11 Anch'essi, come gli Anakiti, erano considerati Refaim; ma i Moabiti li chiamarono Emim. |
12 In Seir autem prius habitaverunt Horim; quibus expulsis atque deletis, habitaverunt filii Esau pro eis, sicut fecit Israel in terra possessionis suae, quam dedit eis Dominus C. | 12 In Seir, poi, prima abitavano gli Hurriti che i figli di Esaù hanno cacciato e sterminato, e si sono stabiliti al loro posto, come ha fatto Israele per la terra del proprio possesso che il Signore gli ha dato. |
13 Surgite ergo et transite torrentem Zared”. Et transivimus torrentem Zared.
| 13 "Ora levatevi e attraversate il torrente Zered". Abbiamo attraversato il torrente Zered. |
14 Tempus autem, quo ambulavimus de Cadesbarne usque ad transitum torrentis Zared, triginta octo annorum fuit, donec consumeretur omnis generatio hominum bellatorum de castris, sicut iuraverat eis Dominus, | 14 Il tempo in cui abbiamo peregrinato da Kades-Barnea fino a quando abbiamo attraversato il torrente Zered fu di trentotto anni, cioè finché dall'accampamento non è scomparsa tutta la generazione degli uomini di guerra, come il Signore aveva loro giurato. |
15 cuius manus fuit adversum eos, ut interirent de castrorum medio.
| 15 Anche la mano del Signore è stata contro di loro per disperderli dall'accampamento fino ad annientarli. |
16 Postquam autem universi ceciderunt pugnatores de medio populi, | 16 Quando tutti gli uomini di guerra scomparvero per morte dal popolo, |
17 locutus est Dominus ad me dicens: | 17 il Signore mi ha parlato: |
18 “Tu transibis hodie terminos Moab, urbem nomine Ar; | 18 "Stai oggi per attraversare Ar, territorio di Moab, |
19 et accedens in vicina filiorum Ammon, cave, ne pugnes contra eos nec movearis ad proelium; non enim dabo tibi de terra filiorum Ammon, quia filiis Lot dedi eam in possessionem. | 19 e ti avvicinerai davanti ai figli di Ammon. Non essere ostile con loro e non provocarli: non ti darò il possesso della terra dei figli di Ammon, poiché è stata data in possesso ai figli di Lot". |
20 — Terra Raphaim reputata est et ipsa olim habitaverunt Raphaim in ea, quos Ammonitae vocant Zomzommim, | 20 Essa era pure considerata terra dei Refaim. Prima vi abitavano i Refaim che gli Ammoniti chiamano Zamzummim. |
21 populus magnus et multus et procerae longitudinis sicut Enacim, quos delevit Dominus a facie eorum et fecit illos habitare pro eis, | 21 Popolo grande, numeroso e di alta statura come gli Anakiti, ma il Signore li sterminò innanzi agli Ammoniti che li spossessarono e si stabilirono al loro posto. |
22 sicut fecerat filiis Esau, qui habitant in Seir, delens Horim et terram eorum illis tradens, quam possident usque in praesens. | 22 Come aveva fatto per i figli di Esaù, che abitano in Seir, quando sterminò gli Hurriti innanzi a loro: essi li cacciarono e si stabilirono al loro posto fino ad oggi. |
23 Hevaeos quoque, qui habitabant in villis usque Gazam, Caphtorim, qui egressi de Caphtor deleverunt eos et habitaverunt pro illis C. | 23 Così gli Avviti, che abitavano in villaggi fino a Gaza, furono sterminati dai Kaftoriti, venuti da Kaftor, che si stabilirono al loro posto. |
24 Surgite! Proficiscimini et transite torrentem Arnon: ecce tradidi in manu tua Sehon regem Hesebon Amorraeum; et terram eius incipe possidere et committe adversus eum proelium. | 24 "Levatevi e partite, attraversate il torrente Arnon. Vedi, metto nella tua mano Sicon, l'Amorreo, re di Chesbon, e la sua terra; incomincia a conquistarla, attaccalo in battaglia. |
25 Hodie incipiam mittere terrorem atque formidinem tuam in populos, qui habitant sub omni caelo, ut, audito nomine tuo, paveant et contremiscant coram te”.
| 25 Da oggi comincio a spargere il terrore e la paura di te sui popoli sotto tutti i cieli. Quando sentiranno di te tremeranno e saranno in angoscia davanti alla tua faccia". |
26 Misi ergo nuntios de solitudine Cademoth ad Sehon regem Hesebon verbis pacificis dicens: | 26 Dal deserto di Kedemot ho inviato messaggeri a Sicon, re di Chesbon, con parole di pace: |
27 Transibo per terram tuam, publica gradiar via, non declinabo neque ad dexteram neque ad sinistram; | 27 "Lasciami attraversare la tua terra; andrò per la mia strada senza deviare né a destra né a sinistra. |
28 alimenta pretio vende mihi, ut vescar, aquam pecunia tribue mihi, et sic bibam; tantum est ut mihi concedas transitum, | 28 Per denaro mi venderai cibo da mangiare e per denaro mi darai acqua da bere; lascia soltanto che io passi a piedi, |
29 sicut fecerunt mihi filii Esau, qui habitant in Seir, et Moabitae, qui morantur in Ar, donec veniam ad Iordanem et transeam in terram, quam Dominus Deus noster daturus est nobis.
| 29 come mi hanno permesso i figli di Esaù che abitano in Seir e i Moabiti che abitano in Ar, finché io abbia passato il Giordano verso la terra che il Signore nostro Dio ci dona". |
30 Noluitque Sehon rex Hesebon dare nobis transitum, quia induraverat Dominus Deus tuus spiritum eius et obfirmaverat cor illius, ut traderetur in manus tuas, sicut est in praesenti die. | 30 Ma Sicon, re di Chesbon, ha rifiutato di lasciarci passare nel suo territorio, perché il Signore tuo Dio aveva irrigidito il suo spirito e indurito il suo cuore per metterlo nelle tue mani, come è oggi. |
31 Dixitque Dominus ad me: “Ecce coepi tradere tibi Sehon et terram eius. Incipe possidere eam!”.
| 31 Il Signore mi ha detto: "Vedi, ho cominciato col porre davanti a te Sicon e la sua terra: incomincia la conquista per impadronirti della sua terra". |
32 Egressusque est Sehon obviam nobis cum omni populo suo ad proelium in Iasa, | 32 Sicon è uscito contro di noi con tutto il suo popolo in battaglia a Iaaz. |
33 et tradidit eum Dominus Deus noster nobis; percussimusque eum cum filiis suis et omni populo suo. | 33 Ma il Signore nostro Dio ce lo ha messo nelle mani, e abbiamo battuto lui con i figli e tutto il popolo. |
34 Cunctasque urbes eius in tempore illo cepimus et percussimus anathemate singulas civitates cum viris ac mulieribus et parvulis; neminem reliquimus in eis superstitem, | 34 Ci siamo allora impadroniti di tutte le sue città, abbiamo votato all'anatema ogni città abitata, le donne e i fanciulli; non abbiamo lasciato alcun superstite. |
35 absque iumentis, quae in partem venere praedantium, et spoliis urbium, quas cepimus. | 35 Solo del bestiame abbiamo fatto nostro bottino, con le spoglie delle città conquistate. |
36 Ab Aroer, quae est super ripam torrentis Arnon, et oppido, quod in valle situm est, usque Galaad non fuit civitas, quae nostras effugeret manus: omnia tradidit Dominus Deus noster nobis, | 36 Da Aroer che è sul bordo del torrente Arnon e dalla città che è situata nella valle fino in Galaad nessuna città è stata per noi inaccessibile. Il Signore nostro Dio ce le ha messe tutte nelle mani. |
37 absque terra filiorum Ammon, ad quam non accessisti, cunctis, quae adiacent torrenti Iaboc, et urbibus montanis universisque locis, a quibus nos prohibuit Dominus Deus noster.
| 37 Solo non ti sei avvicinato alla terra dei figli di Ammon, a tutta la regione del torrente Iabbok e alle città della montagna. Tutto come il Signore nostro Dio vi aveva ordinato. |