Scrutatio

Mercoledi, 29 maggio 2024 - Sant'Alessandro ( Letture di oggi)

Amos 4


font
NOVA VULGATABIBBIA VOLGARE
1 Audite verbum hoc,
vaccae Basan,
quae estis in monte Samariae,
quae opprimitis egenos
et vexatis pauperes,
quae dicitis dominis vestris:
“ Affer, ut bibamus ”.
1 Udite la parola di Dio, o voi, vacche grasse, le quali siete nel monte di Samaria, e fate calunnia alli bisognosi, e rompete li poveri; le quali dite alli vostri signori: portate qua, e beremo.
2 Iuravit Dominus Deus
in sanctitate sua:
“ Ecce dies venient super vos,
et levabunt vos in contis
et posteros vestros in hamis piscatoriis;
2 Lo Signore Iddio giurò nel suo santo; però che ecco li di verranno sopra voi, e leveranno voi tra tutti, e lo vostro rimanente metteranno nelle pentole bollenti.
3 et per aperturas exibitis altera contra alteram
et proiciemini in Armon ”,
dicit Dominus.
3 E uscirete per le porte l' una incontro all'altra, e sarete gettate in Armon, dice il Signore.
4 “ Venite in Bethel et impie agite,
ad Galgalam et multiplicate praevaricationem;
et offerte mane victimas vestras,
tribus diebus decimas vestras,
4 Venite a Betel, (e portatevi) e operate malvagitadi; a Galgala, e moltiplicate la prevaricazione; e offerite la mattina li animali del sacrificio, e (darete) tre dì le vostre decime.
5 et sacrificate de fermentato laudem
et vocate voluntarias oblationes et annuntiate;
sic enim diligitis, filii Israel ”,
dicit Dominus Deus.
5 E sacrificate di fermentato, e date laude, e chiamate (cioè fate) le vostre offerte volontarie, e annunziate; però che voi così voleste, figliuoli d' Israel, dice lo Signore Iddio.
6 “ Unde et ego dedi vobis
vacuitatem dentium in cunctis urbibus vestris
et indigentiam panis in omnibus locis vestris;
et non estis reversi ad me ”,
dicit Dominus.
6 Per la qual cosa io diedi a voi stupore (e tremore) di denti in tutte le vostre terre; e averete necessità di pane in tutti li vostri luoghi; e non ritornaste a me, dice lo Signore.
7 “ Ego quoque prohibui a vobis imbrem,
cum adhuc tres menses superessent usque ad messem;
et plui super unam civitatem
et super alteram civitatem non plui: pars una compluta est,
et pars, super quam non plui, aruit.
7 Io vietai che voi non aveste piova, conciosia cosa che ancora sieno (di soperchio) tre mesi inanzi la ricolta; e io feci piovere sopra una città, e sopra una altra non feci piovere; una parte fu bagnata, e l'altra parte, sopra la quale non piovette, si seccò.
8 Tunc fugiebant duae, tres civitates
ad unam civitatem, ut biberent aquam,
et non satiabantur;
sed non redistis ad me ”,
dicit Dominus.
8 E vennero due e tre cittadi ad una città, acciò che bevessono l'acqua; non si saziarono; e non ritornaste a me, dice Iddio.
9 “ Percussi vos in vento urente et in aurugine;
multitudinem hortorum vestrorum et vinearum vestrarum,
ficeta vestra et oliveta vestra
comedit eruca;
sed non redistis ad me ”,
dicit Dominus.
9 Io percossi voi con vento ardente [e con] marmaruche; e io guastai la moltitudine de' vostri orti (col vento putrido); e le vostre vigne e li vostri uliveti e li vostri ficheti si mangioe la ruca; e voi non ritornaste a me, dice lo Signore Iddio.
10 “ Misi in vos pestem
sicut pestem Aegypti,
percussi in gladio iuvenes vestros,
captis equis vestris;
et ascendere feci putredinem
castrorum vestrorum in nares vestras;
sed non redistis ad me ”,
dicit Dominus.
10 Io mandai a voi la morte nella via d' Egitto, e percossi col coltello li vostri giovani, d' infino alla prigionia de' vostri cavalli; e feci salire la puzza de' vostri castelli nelle vostre nari; e non ritornaste a me, dice Iddio.
11 “ Subverti vos,
sicut subvertit Deus Sodomam et Gomorram,
et facti estis quasi torris
raptus ab incendio;
sed non redistis ad me ”,
dicit Dominus.
11 Io rivolsi voi sotto sopra, come lo Signore Iddio rivolse Sodoma e Gomorra; e diventaste come una ritorta nello incendio; e non ritornaste a me, dice lo Signore Iddio.
12 Quapropter haec faciam tibi, Israel,
et quia haec faciam tibi,
praeparare in occursum Dei tui, Israel;
12 Per la qual cosa, o Israel, io farò questo a te, (dice Iddio); e poi ch' io l' averò fatto, apparècchiati in contro al [tuo] Signore Iddio.
13 quia ecce formans montes et creans ventum
et annuntians homini cogitationem eius,
faciens auroram et tenebras
et gradiens super excelsa terrae;
Dominus, Deus exercituum, nomen eius.
13 Però ch' io formo li monti, e creo lo vento, e annunzio lo parlare all' uomo, e fo la nebbia del mattutino, e vo per l'altezza delle terre; e lo mio. nome si chiama lo Iddio delli esèrciti (Iddio d' Israel).