Siracide 18
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA VOLGARE |
---|---|
1 Qui vivit in aeternum, creavit omnia simul. Deus solus iustificabitur et manet invictus rex in aeternum. | 1 Colui che vive in eterno, creoe tutte le cose insieme. Iddio solo sarae giustificato, e permane re invitto in eterno. |
2 Quis sufficit enarrare opera illius? | 2 Chi sarae sufficiente a narrare le opere sue? |
3 Et quis investigabit magnalia eius? | 3 Chi cercherae le maraviglie sue? |
4 Virtutem autem magnitudinis eius quis enuntiabit? Aut quis adiciet enarrare misericordiam eius? | 4 Chi racconterae la virtude della grandezza sua? e chi aggiugnerae a narrare la misericordia sua? |
5 Non est minuere neque adicere nec est invenire magnalia Dei; | 5 Non si possono scemare e accrescere (per uomo) nè trovare le maraviglie di Dio. |
6 cum consummaverit homo, tunc incipiet et, cum quieverit, aporiabitur. | 6 Quando l' uomo averà consumato, allora comincerà; e quando l' uomo si riposerà, allora adoperrae. |
7 Quid est homo, quis defectus, et quae est utilitas illius? Et quid est bonum, aut quid nequam illius? | 7 Che è l'uomo, e che è la grazia sua? e che è bene, o che è male di colui? |
8 Numerus dierum hominum ut multum centum anni, quasi gutta aquae maris deputati sunt, et sicut calculus arenae, sic exigui anni in die aevi. | 8 Il numero dei dì dell' uomo, sì come fosse molto, in cento anni; sì come gocciola d'acqua di mare, e sì come il sassolino della rena, così sono piccioli (li dì e) gli anni nel dì del secolo. |
9 Propter hoc patiens est Deus in illis et effundit super eos misericordiam suam. | 9 Per questo è Iddio paziente in loro, e sparge sopra loro la misericordia sua. |
10 Vidit praesumptionem cordis eorum, quoniam mala est; et cognovit subversionem illorum, quoniam nequam est. | 10 Vide la presunzione del cuore loro, che è rea; e conobbe la sovversione loro, che è malvagia. |
11 Ideo adimplevit propitiationem suam in illis et ostendit eis viam aequitatis. | 11 Però (che) adempiè la misericordia in loro, e mostrò loro la via della dirittura. |
12 Miseratio hominis circa proximum suum, misericordia autem Dei super omnem carnem. | 12 La misericordia dell' uomo è circa del prossimo suo; ma la misericordia di Dio sì è sopra tutta la carne. |
13 Qui reprehendit, docet et erudit quasi pastor dirigens gregem suum. | 13 Colui che ha misericordia, ammaestra e insegna, sì come lo pastore la greggia sua. |
14 Miseretur excipientibus doctrinam miserationis et festinantibus in iudiciis eius. | 14 Colui che riceve la dottrina della misericordia, è misericorde; colui anco che si affretta (d' andare) nelli giudicii suoi. |
15 Fili, in bonis non des querelam et in omni dato non des tristitiam verbi mali. | 15 Figliuolo, non ti lamentare nelli beni, e non dare tristizia di mala parola a ciò che tu dài. |
16 Nonne ardorem refrigerabit ros? Sic et verbum melius quam datum. | 16 Or non refrigeroe la rugiada l' arsura? e così la parola è meglio che quello ch' è dato. |
17 Nonne ecce verbum super datum bonum? Sed utraque cum homine gratioso. | 17 Vale la parola sopra il bene donato; la parola e il dono sì sono all' uomo giustificato. |
18 Stultus acriter improperabit, et datus indisciplinati tabescere facit oculos. | 18 Lo stolto spiacevolmente rimproverrae; il dono del matto fae languire gli occhi. |
19 Ante iudicium para advocatum tibi et, antequam loquaris, disce. | 19 Anzi il giudicio apparecchia la giustizia a te; e in prima che tu favelli, impara. |
20 Ante languorem adhibe medicinam et ante iudicium interroga teipsum et in hora visitationis invenies propitiationem. | 20 Anzi che infermi apparecchia la medicina, e inanzi che tu vegna al giudicio esamina te medesimo, e troverai pietade nel conspetto di Dio. |
21 Ante languorem humilia te et in tempore peccati ostende conversionem tuam. | 21 Anzi la infirmitade umìliati, e nel tempo della infirmitade mostra la conversazione tua. |
22 Non sinas te impediri reddere votum tempore opportuno et ne tardes usque ad mortem iustificari, quoniam merces Dei manet in aeternum. | 22 Adora sempre, e non temere di giustificarti (sempre) infino alla morte; però che il pagamento di Dio permane in eterno. |
23 Ante votum praepara animam tuam et noli esse quasi homo, qui tentat Dominum. | 23 Inanzi la orazione apparecchia l' anima tua; e non essere sì come l' uomo che tenti Iddio. |
24 Memento irae in die consummationis et, suo tempore, retributionis in conversione faciei. | 24 Ricordati dell' ira nel dì della fine; e fa nella conversazione tua, opera di retribuzione. |
25 Memento famis in tempore abundantiae et necessitatum paupertatis in die divitiarum. | 25 Ricordati della povertade nel tempo dell' abbondanza, e delle necessitadi della povertade nel die della ricchezza. |
26 A mane usque ad vesperam mutatur tempus, et haec omnia citata in oculis Dei. | 26 Dalla mattina al vespro si muterà il tempo; e tutte queste cose sono create nel conspetto di Dio. |
27 Homo sapiens in omnibus metuet et in diebus delictorum cavebit a malitia. | 27 L'uomo savio in tutte le cose teme, e nel dì de' peccatori si guarderae dalla pigrizia. |
28 Omnis astutus agnoscit sapientiam et invenienti eam dabit confessionem. | 28 Ogni scaltrito conosce la sapienza, e confesseralla a colui che l'averae trovata. |
29 Sensati in verbis et ipsi sapienter egerunt et intellexerunt veritatem et iustitiam et effuderunt tamquam pluviam proverbia et iudicia. | 29 E li sensati in parole e fatti saviamente adoperarono, e intesono la veritade e giustizia, e impetrarono proverbii e giudicii. |
30 De continentia animae. Post concupiscentias tuas non eas et a voluptatibus tuis te contine; | 30 Non andare dietro alla concupiscenza, e pàrtiti dal tuo desiderio. |
31 si praestes animae tuae beneplacitum concupiscentiae, faciet te in gaudium inimicis tuis. | 31 Se tu concederai all' anima tua la sua concupiscenza, ella farà di te rallegrare li nimici tuoi. |
32 Ne oblecteris in multa epulatione; duplex enim portio est paupertas illius. | 32 Non ti dilettare nelle turbe nè nelli pochi; però ch' egli è continuo il fallire di coloro. |
33 Ne fueris ganeo et potator, cum nihil tibi est in sacculo: eris enim invidus vitae tuae. | 33 Non sarai mezzano nella contenzione della prestanza; tu non hai alcuna cosa nel mondo; sarai invidioso alla vita tua. |