Giobbe 17
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA MARTINI | VULGATA |
---|---|
1 Si va consumando il mio spirito, si accorciano i giorni miei, e solo per me vi resta il sepolcro. | 1 Spiritus meus attenuabitur ; dies mei breviabuntur : et solum mihi superest sepulchrum. |
2 Io non peccai, e gli occhi miei nuotano nelle amarezze. | 2 Non peccavi, et in amaritudinibus moratur oculus meus. |
3 Liberami, o Signore, e pommi presso di te, e chicchessia armi sua mano a combattere contro di me. | 3 Libera me, Domine, et pone me juxta te, et cujusvis manus pugnet contra me. |
4 Il loro cuore hai tenuto lontano dalla saggezza; per questo ei non saranno esaltati. | 4 Cor eorum longe fecisti a disciplina : propterea non exaltabuntur. |
5 Egli promette acquisti a' suoi compagni; ma gli occhi de' suoi figliuoli verranno meno. | 5 Prædam pollicetur sociis, et oculi filiorum ejus deficient. |
6 Egli mi ha renduto quasi favola del volgo, e sono negli occhi loro oggetto di orrore. | 6 Posuit me quasi in proverbium vulgi, et exemplum sum coram eis. |
7 Pel gran dispetto ho perduto il lume degli occhi, e le mie membra son quasi ridotte nel nulla. | 7 Caligavit ab indignatione oculus meus, et membra mea quasi in nihilum redacta sunt. |
8 Rimarranno di ciò stupefatti i giusti, e l'innocente si leverà contro l'ipocrita. | 8 Stupebunt justi super hoc, et innocens contra hypocritam suscitabitur. |
9 Ma il giusto terrà sua strada, e quegli, che ha pure le mani crescerà in fortezza. | 9 Et tenebit justus viam suam, et mundis manibus addet fortitudinem. |
10 Voi pertanto cangiate di parere, e venite, ed io non troverò tra voi verun capiente. | 10 Igitur omnes vos convertimini, et venite, et non inveniam in vobis ullum sapientem. |
11 Sen fuggono i giorni miei, i miei disegni si risolvono in fumo, e mi tormentano il cuore. | 11 Dies mei transierunt ; cogitationes meæ dissipatæ sunt, torquentes cor meum. |
12 La notte hanno cambiata in giorno, e di nuovo dopo le tenebre spero la luce. | 12 Noctem verterunt in diem, et rursum post tenebras spero lucem. |
13 Quand' io avrò aspettato pazientemente, la mia casa el' è il sepolcro, e nelle tenebre ho disteso il mio letticciuolo. | 13 Si sustinuero, infernus domus mea est, et in tenebris stravi lectulum meum. |
14 Alla putredine ho detto tu se' mio padre, e ai vermi voi siete mia madre, e mia sorella, | 14 Putredini dixi : Pater meus es ; Mater mea, et soror mea, vermibus. |
15 Dov' è adunque adesso la mia espettazione, e chi è che consideri la mia pazienza? | 15 Ubi est ergo nunc præstolatio mea ? et patientiam meam quis considerat ? |
16 Nel cupo sepolcro scenderà ogni cosa con me; credi tu che ivi almeno io avrò requie? | 16 In profundissimum infernum descendent omnia mea : putasne saltem ibi erit requies mihi ? |