ΨΑΛΜΟΙ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ - Salmi di salomone - Psalms of Solomon 2

¹ εν τω υπερηφανευεσθαι τον αμαρτωλον εν κριω κατεβαλε τειχη οχυρα και ουκ εκωλυσας

² ανεβησαν επι το θυσιαστηριον σου εθνη αλλοτρια κατεπατουσαν εν υποδημασιν αυτων εν υπερηφανια

³ ανθ' ων οι υιοι ιερουσαλημ εμιαναν τα αγια κυριου εβεβηλουσαν τα δωρα του θεου εν ανομιαις

⁴ ενεκεν τουτων ειπεν απορριψατε αυτα μακραν απ' εμου ουκ ευδοκω εν αυτοις

⁵ το καλλος της δοξης αυτης εξουθενωθη ενωπιον του θεου ητιμωθη εως εις τελος

⁶ οι υιοι και αι θυγατερες εν αιχμαλωσια πονηρα εν σφραγιδι ο τραχηλος αυτων εν επισημω εν τοις εθνεσιν

⁷ κατα τας αμαρτιας αυτων εποιησεν αυτοις οτι εγκατελιπεν αυτους εις χειρας κατισχυοντων

⁸ απεστρεψεν γαρ το προσωπον αυτου απο ελεους αυτων νεον και πρεσβυτην και τεκνα αυτων εις απαξ οτι πονηρα εποιησαν εις απαξ του μη ακουειν

⁹ και ο ουρανος εβαρυθυμησεν και η γη εβδελυξατο αυτους οτι ουκ εποιησε πας ανθρωπος επ' αυτης οσα εποιησαν

¹⁰ και γνωσεται η γη τα κριματα σου παντα τα δικαια ο θεος

¹¹ εστησαν τους υιους ιερουσαλημ εις εμπαιγμον αντι πορνων εν αυτη πας ο παραπορευομενος εισεπορευετο κατεναντι του ηλιου

¹² ενεπαιζον ταις ανομιαις αυτων καθα εποιουν αυτοι απεναντι του ηλιου παρεδειγματισαν αδικιας αυτων

¹³ και θυγατερες ιερουσαλημ βεβηλοι κατα το κριμα σου ανθ' ων αυται εμιαιωσαν αυτας εν φυρμω αναμειξεως

¹⁴ την κοιλιαν μου και τα σπλαγχνα μου πονω επι τουτοις

¹⁵ εγω δικαιωσω σε ο θεος εν ευθυτητι καρδιας οτι εν τοις κριμασιν σου η δικαιοσυνη σου ο θεος

¹⁶ οτι απεδωκας τοις αμαρτωλοις κατα τα εργα αυτων και κατα τας αμαρτιας αυτων τας πονηρας σφοδρα

¹⁷ ανεκαλυψας τας αμαρτιας αυτων ινα φανη το κριμα σου εξηλειψας το μνημοσυνον αυτων απο της γης

¹⁸ ο θεος κριτης δικαιος και ου θαυμασει προσωπον

¹⁹ ωνειδισαν γαρ εθνη ιερουσαλημ εν καταπατησει κατεσπασθη το καλλος αυτης απο θρονου δοξης

²⁰ περιεζωσατο σακκον αντι ενδυματος ευπρεπειας σχοινιον περι την κεφαλην αυτης αντι στεφανου

²¹ περιειλατο μιτραν δοξης ην περιεθηκεν αυτη ο θεος εν ατιμια το καλλος αυτης απερριφη επι την γην

²² και εγω ειδον και εδεηθην του προσωπου κυριου και ειπον ικανωσον κυριε του βαρυνεσθαι χειρα σου επι ιερουσαλημ εν επαγωγη εθνων

²³ οτι ενεπαιξαν και ουκ εφεισαντο εν οργη και θυμω μετα μηνισεως και συντελεσθησονται εαν μη συ κυριε επιτιμησης αυτοις εν οργη σου

²⁴ οτι ουκ εν ζηλει εποιησαν αλλ' εν επιθυμια ψυχης εκχεαι την οργην αυτων εις ημας εν αρπαγματι

²⁵ μη χρονισης ο θεος του αποδουναι αυτοις εις κεφαλας του ειπειν την υπερηφανιαν του δρακοντος εν ατιμια

²⁶ και ουκ εχρονισα εως εδειξεν μοι ο θεος την υβριν αυτου εκκεκεντημενον επι των ορεων αιγυπτου υπερ ελαχιστον εξουδενωμενον επι γης και θαλασσης

²⁷ το σωμα αυτου διαφερομενον επι κυματων εν υβρει πολλη και ουκ ην ο θαπτων οτι εξουθενωσεν αυτον εν ατιμια

²⁸ ουκ ελογισατο οτι ανθρωπος εστιν και το υστερον ουκ ελογισατο

²⁹ ειπεν εγω κυριος γης και θαλασσης εσομαι και ουκ επεγνω οτι ο θεος μεγας κραταιος εν ισχυι αυτου τη μεγαλη

³⁰ αυτος βασιλευς επι των ουρανων και κρινων βασιλεις και αρχας

³¹ ο ανιστων εμε εις δοξαν και κοιμιζων υπερηφανους εις απωλειαν αιωνος εν ατιμια οτι ουκ εγνωσαν αυτον

³² και νυν ιδετε οι μεγιστανες της γης το κριμα του κυριου οτι μεγας βασιλευς και δικαιος κρινων την υπ' ουρανον

³³ ευλογειτε τον θεον οι φοβουμενοι τον κυριον εν επιστημη οτι το ελεος κυριου επι τους φοβουμενους αυτον μετα κριματος

³⁴ του διαστειλαι ανα μεσον δικαιου και αμαρτωλου αποδουναι αμαρτωλοις εις τον αιωνα κατα τα εργα αυτων

³⁵ και ελεησαι δικαιον απο ταπεινωσεως αμαρτωλου και αποδουναι αμαρτωλω ανθ' ων εποιησεν δικαιω

³⁶ οτι χρηστος ο κυριος τοις επικαλουμενοις αυτον εν υπομονη ποιησαι κατα το ελεος αυτου τοις οσιοις αυτου παρεσταναι δια παντος ενωπιον αυτου εν ισχυι

³⁷ ευλογητος κυριος εις τον αιωνα ενωπιον δουλων αυτου πσσολ ψαλμος τω σαλωμων περι δικαιων