ΚΡΙΤΑΙ - Giudici - Judges 20

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και εξηλθον παντες οι υιοι ισραηλ και εξεκκλησιασθη πασα η συναγωγη ως ανηρ εις απο δαν και εως βηρσαβεε και γη γαλααδ προς κυριον εις μασσηφα	1 Tous les Israélites sortirent de chez eux, depuis Dan jusqu’à Bersabée, et la communauté se rassembla comme un seul homme auprès de Yahvé à Mispa. Même les gens de Galaad étaient là.
2 και εστη το κλιμα παντος του λαου πασαι αι φυλαι ισραηλ εν τη εκκλησια του λαου του θεου τετρακοσιαι χιλιαδες ανδρων πεζων σπωμενων ρομφαιαν	2 Les chefs du peuple et toutes les tribus d’Israël participaient à cette assemblée du peuple de Dieu: c’étaient 400 000 hommes sachant manier l’épée.
3 και ηκουσαν οι υιοι βενιαμιν οτι ανεβησαν οι υιοι ισραηλ προς κυριον εις μασσηφα και ειπαν οι υιοι ισραηλ λαλησατε που εγενετο η κακια αυτη	3 Les fils de Benjamin apprirent que les Israélites étaient montés à Mispa. Les Israélites dirent: “Racontez-nous comment s’est commis ce crime?”
4 και απεκριθη ο ανηρ ο λευιτης ο ανηρ της γυναικος της πεφονευμενης και ειπεν εις γαβαα της βενιαμιν ηλθον εγω και η παλλακη μου καταλυσαι	4 Alors le Lévite, le mari de la femme assassinée prit la parole et dit: “Je suis entré à Guibéa de Benjamin avec ma concubine pour y passer la nuit,
5 και ανεστησαν επ' εμε οι ανδρες οι παρα της γαβαα και περιεκυκλωσαν επ' εμε την οικιαν νυκτος και εμε ηθελησαν αποκτειναι και την παλλακην μου εταπεινωσαν και ενεπαιξαν αυτη και απεθανεν	5 et les propriétaires de Guibéa ont décidé de me faire du tort. Durant toute la nuit ils ont cerné la maison où je me trouvais avec l’intention de me tuer; ils ont fait violence à ma concubine de telle façon qu’elle en est morte.
6 και επελαβομην της παλλακης μου και εμελισα αυτην και εξαπεστειλα εν παντι οριω κληρονομιας ισραηλ οτι εποιησαν αφροσυνην εν τω ισραηλ	6 Alors j’ai pris ma concubine et je l’ai coupée en morceaux, je les ai envoyés par toutes les terres qui appartiennent à Israël, car ils ont fait quelque chose d’ignoble en Israël.
7 ιδου παντες υμεις οι υιοι ισραηλ δοτε εαυτοις λογον και βουλην	7 Puisque vous êtes tous venus ici, tout Israël, traitez l’affaire et décidez ici-même.”
8 και ανεστη πας ο λαος ως ανηρ εις λεγων ουκ εισελευσομεθα ανηρ εις το σκηνωμα αυτου και ουκ εκκλινουμεν ανηρ εις τον οικον αυτου	8 Tout le peuple se leva comme un seul homme et dit: “Que nul d’entre nous ne se retire sous sa tente, que personne ne retourne à sa maison!
9 και νυν τουτο το ρημα ο ποιησομεν τη γαβαα αναβησομεθα επ' αυτην εν κληρω	9 Voici comment nous allons procéder avec Guibéa. Nous allons tirer au sort
10 και λημψομεθα δεκα ανδρας τοις εκατον και εκατον τοις χιλιοις και χιλιους τοις μυριοις λαβειν επισιτισμον τω λαω τοις εισπορευομενοις επιτελεσαι τη γαβαα του βενιαμιν κατα πασαν την αφροσυνην ην εποιησαν εν ισραηλ	10 dix hommes sur cent dans toutes les tribus d’Israël, ou cent sur mille, ou mille sur dix mille. Ils iront chercher des vivres pour ceux qui partiront à Guibéa de Benjamin afin de la traiter comme elle le mérite, après le crime qu’elle a commis en Israël.”
11 και συνηχθη πας ανηρ ισραηλ εκ των πολεων ως ανηρ εις ερχομενοι	11 C’est ainsi que les Israélites se rassemblèrent comme un seul homme face à la ville.
12 και εξαπεστειλαν αι φυλαι ισραηλ ανδρας εν παση φυλη βενιαμιν λεγοντες τις η κακια αυτη η γενομενη εν υμιν	12 Les tribus d’Israël envoyèrent des hommes dans tout le territoire de Benjamin pour dire: “Quel est ce crime que l’on a commis chez vous?
13 και νυν δοτε τους ανδρας τους ασεβεις τους εν γαβαα τους υιους βελιαλ και θανατωσομεν αυτους και εξαρουμεν κακιαν εξ ισραηλ και ουκ ηθελησαν οι υιοι βενιαμιν εισακουσαι της φωνης των αδελφων αυτων των υιων ισραηλ	13 Livrez-nous donc ces hommes, ces criminels de Guibéa, nous les mettrons à mort et nous éliminerons d’Israël le mal.” Mais les gens de Benjamin ne voulurent pas écouter la voix de leurs frères Israélites.
14 και συνηχθησαν οι υιοι βενιαμιν εκ των πολεων αυτων εις γαβαα εξελθειν του πολεμησαι μετα υιων ισραηλ	14 Les Benjaminites arrivèrent de leurs villes et se rassemblèrent à Guibéa pour combattre les Israélites.
15 και επεσκεπησαν οι υιοι βενιαμιν εν τη ημερα εκεινη εκ των πολεων εικοσι και πεντε χιλιαδες ανδρων σπωμενων ρομφαιαν χωρις των κατοικουντων την γαβαα ουτοι επεσκεπησαν επτακοσιοι ανδρες νεανισκοι εκλεκτοι	15 On recensa ce jour-là les Benjaminites venus de leurs villes: 26 000 hommes de guerre. On les recensa à part des habitants de Guibéa.
16 αμφοτεροδεξιοι παντες ουτοι σφενδονηται βαλλοντες λιθους προς την τριχα και ου διαμαρτανοντες	16 Il y avait dans cette armée 700 hommes d’élite, des gauchers capables avec leur fronde de lancer une pierre au but sans le manquer d’un cheveu.
17 και πας ανηρ ισραηλ επεσκεπησαν χωρις των υιων βενιαμιν τετρακοσιαι χιλιαδες ανδρων σπωμενων ρομφαιαν παντες ουτοι ανδρες πολεμισται	17 On recensa aussi les Israélites sans les gens de Benjamin: 400 000 hommes sachant manier l’épée, tous des hommes de guerre.
18 και ανεστησαν και ανεβησαν εις βαιθηλ και επηρωτησαν εν τω θεω και ειπαν οι υιοι ισραηλ τις αναβησεται ημιν αφηγουμενος πολεμησαι μετα βενιαμιν και ειπεν κυριος ιουδας αναβησεται αφηγουμενος	18 Ils se levèrent et montèrent à Béthel pour consulter Dieu. Les Israélites demandèrent: “Qui d’entre nous montera le premier à l’attaque contre les gens de Benjamin?” Yahvé répondit: “Juda sera le premier.”
19 και ανεστησαν οι υιοι ισραηλ και παρενεβαλον επι την γαβαα	19 Les Israélites se levèrent de bon matin et établirent leur camp face à Guibéa.
20 και εξηλθεν πας ανηρ ισραηλ εις πολεμον μετα βενιαμιν και παρεταξαντο μετ' αυτων εις πολεμον ανηρ ισραηλ προς την γαβαα	20 Ceux d’Israël prirent l’initiative et ils se rangèrent pour attaquer ceux de Benjamin qui étaient à Guibéa.
21 και εξηλθον οι υιοι βενιαμιν εκ της πολεως και διεφθειραν εν ισραηλ εν τη ημερα εκεινη δυο και εικοσι χιλιαδας ανδρων επι την γην	21 Les gens de Benjamin sortirent alors de Guibéa et massacrèrent en ce jour-là 22 000 hommes d’Israël
22 και ενισχυσεν ανηρ ισραηλ και προσεθεντο παραταξασθαι πολεμον εν τω τοπω ω παρεταξαντο εκει εν τη ημερα τη πρωτη	22 20:23 Les Israélites montèrent alors à Béthel et ils pleurèrent devant Yahvé jusqu’au soir. Puis ils consultèrent Yahvé en ces termes: “Devons-nous recommencer à combattre nos frères de Benjamin?” Yahvé répondit: “Attaquez-les!”
23 και ανεβησαν οι υιοι ισραηλ και εκλαυσαν ενωπιον κυριου εως εσπερας και επηρωτησαν εν κυριω λεγοντες ει προσθω προσεγγισαι εις πολεμον μετα βενιαμιν του αδελφου μου και ειπεν κυριος αναβητε προς αυτον	23 20:22 L’armée d’Israël reprit courage et de nouveau elle se rangea au même endroit que le premier jour.
24 και προσηλθοσαν οι υιοι ισραηλ προς βενιαμιν εν τη ημερα τη δευτερα	24 Les Israélites attaquèrent donc les Benjaminites,
25 και εξηλθεν βενιαμιν εις απαντησιν αυτων εκ της γαβαα εν τη ημερα τη δευτερα και διεφθειρεν εκ του λαου οκτωκαιδεκα χιλιαδας ανδρων επι την γην παντες ουτοι εσπασμενοι ρομφαιαν	25 mais en ce second jour encore, ceux de Benjamin sortirent de Guibéa à leur rencontre et tuèrent chez les Israélites 18 000 hommes sachant manier l’épée.
26 και ανεβησαν παντες οι υιοι ισραηλ και πας ο λαος και ηλθοσαν εις βαιθηλ και εκλαυσαν εναντι κυριου και ενηστευσαν εν τη ημερα εκεινη και ανηνεγκαν ολοκαυτωματα σωτηριου εναντι κυριου	26 Tous les Israélites et tout le peuple montèrent de nouveau à Béthel. Là, assis devant Yahvé, ils pleurèrent et jeûnèrent ce jour-là jusqu’au soir, puis ils offrirent à Yahvé des holocaustes et des sacrifices de communion.
27 και επηρωτησαν οι υιοι ισραηλ εν κυριω και εκει η κιβωτος διαθηκης κυριου εν ταις ημεραις εκειναις	27 Les Israélites consultèrent Yahvé ce jour-là: en effet l’Arche de l’Alliance de Dieu se trouvait en ce lieu,
28 και φινεες υιος ελεαζαρ υιου ααρων παρεστηκως ενωπιον αυτης εν ταις ημεραις εκειναις λεγων ει προσθω ετι εξελθειν εις πολεμον μετα υιων βενιαμιν του αδελφου μου η κοπασω και ειπεν κυριος αναβητε οτι αυριον παραδωσω αυτον εν χειρι σου	28 et Pinhas, fils d’Éléazar, fils d’Aaron, en avait la charge. Les Israélites demandèrent: “Devons-nous une nouvelle fois attaquer nos frères de Benjamin, ou devons-nous renoncer?” Yahvé répondit: “Montez, car demain je les livrerai entre vos mains.”
29 και εθηκαν οι υιοι ισραηλ ενεδρα εν τη γαβαα κυκλω	29 Israël plaça des hommes en embuscade autour de Guibéa.
30 και εταξεν ισραηλ προς τον βενιαμιν εν τη ημερα τη τριτη και παρεταξαντο προς γαβαα καθως απαξ και απαξ	30 Quand les Israélites montèrent à l’attaque le troisième jour contre ceux de Benjamin, ils se rangèrent devant Guibéa comme les autres fois.
31 και εξηλθον οι υιοι βενιαμιν εις απαντησιν του λαου και εξειλκυσθησαν εκ της πολεως και ηρξαντο τυπτειν εκ του λαου καθως απαξ και απαξ εν ταις οδοις η εστιν μια αναβαινουσα εις βαιθηλ και μια αναβαινουσα εις γαβαα εν τω αγρω ωσει τριακοντα ανδρας εν τω ισραηλ	31 Les Benjaminites firent alors une sortie pour rencontrer l’armée, et ils s’éloignèrent de la ville. Comme les autres fois ils commencèrent à massacrer des hommes de l’armée d’Israël (ils en tuèrent environ 30 sur les routes qui vont à Béthel et à Guibéa par la campagne).
32 και ειπαν οι υιοι βενιαμιν προσκοπτουσιν ενωπιον ημων καθως εμπροσθεν και οι υιοι ισραηλ ειπαν φυγωμεν και εκσπασωμεν αυτους εκ της πολεως εις τας οδους	32 Les Benjaminites pensaient: “Les voilà battus devant nous comme les autres fois.” Mais les Israélites s’étaient dit: “Nous prendrons la fuite pour les attirer sur les routes loin de la ville.”
33 και πας ανηρ ισραηλ ανεστη εκ του τοπου αυτου και παρεταξαντο εν βααλθαμαρ και το ενεδρον ισραηλ επαλαιεν εκ του τοπου αυτου απο δυσμων της γαβαα	33 Tous les Israélites se regroupèrent et firent face à Baal-Tamar, au moment même où ceux de l’embuscade débouchaient du lieu où ils s’étaient postés à l’ouest de Guéba.
34 και παρεγενοντο εξ εναντιας της γαβαα δεκα χιλιαδες ανδρων εκλεκτων εκ παντος ισραηλ και ο πολεμος εβαρυνθη και αυτοι ουκ εγνωσαν οτι αφηπται αυτων η κακια	34 C’étaient 10 000 hommes d’élite de l’armée d’Israël qui arrivaient sur Guibéa. La bataille fut rude et les Benjaminites ne savaient pas que le malheur allait les frapper.
35 και ετροπωσεν κυριος τον βενιαμιν κατα προσωπον ισραηλ και διεφθειραν οι υιοι ισραηλ εν τω βενιαμιν εν τη ημερα εκεινη εικοσι και πεντε χιλιαδας και εκατον ανδρας παντες ουτοι σπωμενοι ρομφαιαν	35 Car Yahvé donna la défaite à Benjamin devant Israël et, ce jour-là, les Israélites tuèrent 25 100 hommes de Benjamin, tous habiles à manier l’épée.
36 και ειδεν βενιαμιν οτι τετροπωται και εδωκεν ανηρ ισραηλ τω βενιαμιν τοπον οτι ηλπισαν επι το ενεδρον ο εταξαν προς την γαβαα	36 Les Benjaminites virent qu’ils étaient battus. Les Israélites ne leur avaient cédé du terrain que parce qu’ils comptaient sur l’embuscade qu’ils avaient placée contre Guibéa.
37 και το ενεδρον ωρμησεν και εξεχυθησαν προς την γαβαα και επορευθη το ενεδρον και επαταξαν ολην την πολιν εν στοματι ρομφαιας	37 En effet, les gens de l’embuscade se jetèrent sur Guibéa, se déployèrent et passèrent toute la ville au fil de l’épée.
38 και η συνταγη ην ανδρι ισραηλ προς το ενεδρον του ανενεγκαι αυτους πυρσον του καπνου της πολεως	38 Les Israélites avaient convenu d’un signe avec ceux de l’embuscade: ces derniers feraient monter de la ville un nuage de fumée.
39 και ανεστρεψαν ανηρ ισραηλ εν τω πολεμω και βενιαμιν ηρκται του τυπτειν τραυματιας εν τω ανδρι ισραηλ ωσει τριακοντα ανδρας οτι ειπαν πλην τροπουμενος τροπουται εναντιον ημων καθως ο πολεμος ο εμπροσθεν	39 Quand les Benjaminites leur avaient déjà tué une trentaine d’hommes et se disaient: “Les voilà bien battus devant nous comme la dernière fois”, à ce moment même les Israélites se retournèrent contre eux.
40 και ο πυρσος ηρξατο αναβαινειν εκ της πολεως στυλος καπνου και επεβλεψεν βενιαμιν οπισω αυτου και ιδου ανεβη συντελεια της πολεως εις τον ουρανον	40 Le signal de fumée s’élevait de la ville et, en se retournant, Benjamin aperçut la lueur qui montait vers les cieux: toute la ville était en flammes.
41 και ανηρ ισραηλ απεστρεψεν και εσπευσεν ανηρ βενιαμιν και ειδεν οτι ηπται αυτου η κακια	41 Les hommes d’Israël attaquaient, et ce fut l’épouvante chez les Benjaminites; ils comprirent que le malheur tombait sur eux.
42 και εκλιναν ενωπιον ανδρος ισραηλ εις την οδον της ερημου και ο πολεμος κατεφθασεν αυτον και οι απο των πολεων διεφθειραν αυτον εν μεσω αυτων	42 Comme ils tentaient de s’enfuir devant les Israélites par les chemins du désert, la bataille les y rejoignit et ceux qui descendaient de la ville les massacrèrent.
43 και εκοψαν τον βενιαμιν καταπαυσαι αυτον καταπαυσιν και κατεπατησαν αυτον εως εξ εναντιας της γαβαα απο ανατολων ηλιου	43 Benjamin fut cerné, harcelé, écrasé jusqu’à l’orient de Guibéa.
44 και επεσαν εκ του βενιαμιν οκτωκαιδεκα χιλιαδες ανδρων συν πασιν τουτοις ανδρες δυνατοι	44 18 000 hommes de Benjamin tombèrent, tous de courageux guerriers.
45 και εξεκλιναν και εφυγον εις την ερημον προς την πετραν την ρεμμων και εκαλαμησαντο εν ταις οδοις πεντε χιλιαδας ανδρων και προσεκολληθησαν οπισω αυτου εως γαδααμ και επαταξαν εξ αυτων δισχιλιους ανδρας	45 Ceux qui purent s’échapper gagnèrent le désert vers le Rocher-de-Rimon. On en tua 5 000 sur les routes et 2 000 parmi ceux que l’on poursuivit jusqu’à Guidéon.
46 και εγενοντο παντες οι πεπτωκοτες εν τω βενιαμιν εικοσι και πεντε χιλιαδες ανδρων σπωμενων ρομφαιαν εν τη ημερα εκεινη συν πασι τουτοις ανδρες δυνατοι	46 Le total des gens de Benjamin qui tombèrent ce jour-là, fut de 25 000 hommes sachant manier l’épée, tous de courageux guerriers.
47 και εξεκλιναν και εφυγον εις την ερημον προς την πετραν την ρεμμων εξακοσιοι ανδρες και εκαθισαν εν τη πετρα ρεμμων τετραμηνον	47 Ceux qui avaient pu s’échapper et qui s’étaient enfuis au désert vers le Rocher-de-Rimon y restèrent pendant quatre mois, ils étaient 600.
48 και ανηρ ισραηλ απεκλεισεν τους υιους βενιαμιν και επαταξαν αυτους εν στοματι ρομφαιας απο πολεως εξης εως κτηνους εως παντος του ευρεθεντος εις πασας τας πολεις και τας πολεις τας ευρεθεισας εξαπεστειλαν εν πυρι	48 Quand les Israélites se retournèrent contre le peuple de Benjamin, ils passèrent tout au fil de l’épée: la ville, les hommes, le bétail et tout ce qui s’y trouvait. Ils mirent ensuite le feu à toutes les villes qu’ils rencontraient.