ΣΟΦΟΝΙΑΣ - Sofonia - Zephaniah 2

LXX	NEW JERUSALEM
1 συναχθητε και συνδεθητε το εθνος το απαιδευτον	1 Gather together, gather together, nations without shame,
2 προ του γενεσθαι υμας ως ανθος παραπορευομενον προ του επελθειν εφ' υμας οργην κυριου προ του επελθειν εφ' υμας ημεραν θυμου κυριου	2 before you are dispersed like chaff which disappears in a day; before Yahweh's burning angerovertakes you (before the Day of Yahweh's anger overtakes you).
3 ζητησατε τον κυριον παντες ταπεινοι γης κριμα εργαζεσθε και δικαιοσυνην ζητησατε και αποκρινεσθε αυτα οπως σκεπασθητε εν ημερα οργης κυριου	3 Seek Yahweh, al you humble of the earth, who obey his commands. Seek uprightness, seek humility:you may perhaps find shelter on the Day of Yahweh's anger.
4 διοτι γαζα διηρπασμενη εσται και ασκαλων εσται εις αφανισμον και αζωτος μεσημβριας εκριφησεται και ακκαρων εκριζωθησεται	4 For Gaza wil be abandoned and Ashkelon reduced to ruins; Ashdod wil be driven out in broad daylightand Ekron uprooted.
5 ουαι οι κατοικουντες το σχοινισμα της θαλασσης παροικοι κρητων λογος κυριου εφ' υμας χανααν γη αλλοφυλων και απολω υμας εκ κατοικιας	5 Disaster to the members of the coastal league, to the nation of the Cherethites! This is the word of Yahweh against you: I shal subdue you, land of the Philistines, I shal destroy you til there are no inhabitantsleft;
6 και εσται κρητη νομη ποιμνιων και μανδρα προβατων	6 and the coastal league wil be reduced to pasture land, to grazing grounds for shepherds and folds forsheep;
7 και εσται το σχοινισμα της θαλασσης τοις καταλοιποις οικου ιουδα επ' αυτους νεμησονται εν τοις οικοις ασκαλωνος δειλης καταλυσουσιν απο προσωπου υιων ιουδα οτι επεσκεπται αυτους κυριος ο θεος αυτων και απεστρεψε την αιχμαλωσιαν αυτων	7 and the league will belong to the remnant of the House of Judah; they will pasture their flocks there, atnight they wil rest in the houses of Ashkelon; for, when Yahweh their God has punished them, he wil restoretheir fortunes.
8 ηκουσα ονειδισμους μωαβ και κονδυλισμους υιων αμμων εν οις ωνειδιζον τον λαον μου και εμεγαλυνοντο επι τα ορια μου	8 I have heard the taunt of Moab and the insults of the Ammonites, as they taunted my people andboasted of their own domains.
9 δια τουτο ζω εγω λεγει κυριος των δυναμεων ο θεος ισραηλ διοτι μωαβ ως σοδομα εσται και οι υιοι αμμων ως γομορρα και δαμασκος εκλελειμμενη ως θιμωνια αλωνος και ηφανισμενη εις τον αιωνα και οι καταλοιποι λαου μου διαρπωνται αυτους και οι καταλοιποι εθνους μου κληρονομησουσιν αυτους	9 For this, as I live -- declares Yahweh Sabaoth, God of Israel -- Moab wil become like Sodom and theAmmonites like Gomorrah: a realm of nettles, a heap of salt, a desolation for ever. What is left of my people willplunder them, the survivors of my nation wil take their heritage.
10 αυτη αυτοις αντι της υβρεως αυτων διοτι ωνειδισαν και εμεγαλυνθησαν επι τον κυριον τον παντοκρατορα	10 This will be the price of their pride for having taunted and boasted over the people of YahwehSabaoth.
11 επιφανησεται κυριος επ' αυτους και εξολεθρευσει παντας τους θεους των εθνων της γης και προσκυνησουσιν αυτω εκαστος εκ του τοπου αυτου πασαι αι νησοι των εθνων	11 Yahweh wil be fearsome to them, for he wil scatter al the gods of the earth, and they wil bow downto him, each from his own place -- al the islands of the nations.
12 και υμεις αιθιοπες τραυματιαι ρομφαιας μου εστε	12 You Ethiopians too wil be run through by my sword.
13 και εκτενει την χειρα αυτου επι βορραν και απολει τον ασσυριον και θησει την νινευη εις αφανισμον ανυδρον ως ερημον	13 He will raise his hand against the north and bring Assyria down in ruins; he will make Nineveh a waste,as dry as a desert.
14 και νεμησονται εν μεσω αυτης ποιμνια και παντα τα θηρια της γης και χαμαιλεοντες και εχινοι εν τοις φατνωμασιν αυτης κοιτασθησονται και θηρια φωνησει εν τοις διορυγμασιν αυτης κορακες εν τοις πυλωσιν αυτης διοτι κεδρος το αναστημα αυτης	14 Flocks will rest inside there, so will wild animals; pelican and porcupine wil nest round her cornices atnight; the owl wil hoot at the window and the raven croak on the doorstep -- for the cedar has been torn down.
15 αυτη η πολις η φαυλιστρια η κατοικουσα επ' ελπιδι η λεγουσα εν καρδια αυτης εγω ειμι και ουκ εστιν μετ' εμε ετι πως εγενηθη εις αφανισμον νομη θηριων πας ο διαπορευομενος δι' αυτης συριει και κινησει τας χειρας αυτου	15 This is what the city wil be like, once living happy and carefree and thinking to itself, 'I have no rival --not I!' And what will it be now? A ruin, a lair for wild beasts to rest in, and everyone who passes by wil whistleand throw up his hands.