ΜΙΧΑΙΑΣ - Michea - Micah 7

LXX	JERUSALEM
1 οιμμοι οτι εγενομην ως συναγων καλαμην εν αμητω και ως επιφυλλιδα εν τρυγητω ουχ υπαρχοντος βοτρυος του φαγειν τα πρωτογονα οιμμοι ψυχη	1 Malheur à moi! je suis devenu comme un moissonneur en été, comme un grappilleur auxvendanges: plus une grappe à manger, plus une figue précoce que je désire!
2 οτι απολωλεν ευλαβης απο της γης και κατορθων εν ανθρωποις ουχ υπαρχει παντες εις αιματα δικαζονται εκαστος τον πλησιον αυτου εκθλιβουσιν εκθλιβη	2 Les fidèles ont disparu du pays: pas un juste parmi les gens! Tous sont aux aguets pour verser lesang, ils traquent chacun son frère au filet.
3 επι το κακον τας χειρας αυτων ετοιμαζουσιν ο αρχων αιτει και ο κριτης ειρηνικους λογους ελαλησεν καταθυμιον ψυχης αυτου εστιν και εξελουμαι	3 Pour faire le mal leurs mains sont habiles: le prince réclame, le juge juge pour un cadeau, le grandprononce suivant son bon plaisir.
4 τα αγαθα αυτων ως σης εκτρωγων και βαδιζων επι κανονος εν ημερα σκοπιας ουαι ουαι αι εκδικησεις σου ηκασιν νυν εσονται κλαυθμοι αυτων	4 Parmi eux le meilleur est comme une ronce, le plus juste comme une haie d'épines. Aujourd'huiarrive du Nord leur épreuve; c'est l'instant de leur confusion.
5 μη καταπιστευετε εν φιλοις και μη ελπιζετε επι ηγουμενοις απο της συγκοιτου σου φυλαξαι του αναθεσθαι τι αυτη	5 Ne vous fiez pas au prochain, n'ayez point confiance en l'ami; devant celle qui partage ta couche,garde-toi d'ouvrir la bouche.
6 διοτι υιος ατιμαζει πατερα θυγατηρ επαναστησεται επι την μητερα αυτης νυμφη επι την πενθεραν αυτης εχθροι ανδρος παντες οι ανδρες οι εν τω οικω αυτου	6 Car le fils insulte le père, la fille se dresse contre sa mère, la belle-fille contre sa belle-mère, chacuna pour ennemis les gens de sa maison.
7 εγω δε επι τον κυριον επιβλεψομαι υπομενω επι τω θεω τω σωτηρι μου εισακουσεται μου ο θεος μου	7 Mais moi, je regarde vers Yahvé, j'espère dans le Dieu qui me sauvera; mon Dieu m'entendra.
8 μη επιχαιρε μοι η εχθρα μου οτι πεπτωκα και αναστησομαι διοτι εαν καθισω εν τω σκοτει κυριος φωτιει μοι	8 Ne te réjouis pas à mon sujet, ô mon ennemie: si je suis tombée, je me relèverai; si je demeure dansles ténèbres, Yahvé est ma lumière.
9 οργην κυριου υποισω οτι ημαρτον αυτω εως του δικαιωσαι αυτον την δικην μου και ποιησει το κριμα μου και εξαξει με εις το φως οψομαι την δικαιοσυνην αυτου	9 Je dois porter la colère de Yahvé, puisque j'ai péché contre lui, jusqu'à ce qu'il juge ma cause et mefasse justice; il me fera sortir à la lumière, et je contemplerai ses justes oeuvres.
10 και οψεται η εχθρα μου και περιβαλειται αισχυνην η λεγουσα προς με που κυριος ο θεος σου οι οφθαλμοι μου εποψονται αυτην νυν εσται εις καταπατημα ως πηλος εν ταις οδοις	10 Quand mon ennemie le verra, elle sera couverte de honte, elle qui me disait: "Où est-il, Yahvé tonDieu?" Mes yeux la contempleront, tandis qu'elle sera piétinée comme la boue des rues.
11 ημερας αλοιφης πλινθου εξαλειψις σου η ημερα εκεινη και αποτριψεται νομιμα σου	11 Le jour de rebâtir tes remparts! Ce jour-là s'étendront tes frontières;
12 η ημερα εκεινη και αι πολεις σου ηξουσιν εις ομαλισμον και εις διαμερισμον ασσυριων και αι πολεις σου αι οχυραι εις διαμερισμον απο τυρου εως του ποταμου συριας ημερα υδατος και θορυβου	12 ce jour-là, on viendra jusqu'à toi depuis l'Assyrie jusqu'à l'Egypte, depuis Tyr jusqu'au Fleuve, dela mer à la mer, de la montagne à la montagne.
13 και εσται η γη εις αφανισμον συν τοις κατοικουσιν αυτην εκ καρπων επιτηδευματων αυτων	13 La terre deviendra une solitude à cause de ses habitants, pour prix de leur conduite.
14 ποιμαινε λαον σου εν ραβδω σου προβατα κληρονομιας σου κατασκηνουντας καθ' εαυτους δρυμον εν μεσω του καρμηλου νεμησονται την βασανιτιν και την γαλααδιτιν καθως αι ημεραι του αιωνος	14 Fais paître ton peuple sous ta houlette, le troupeau de ton héritage, qui demeure isolé dans lesbroussailles, au milieu des vergers. Puisse-t-il paître en Bashân et en Galaad comme aux jours antiques!
15 και κατα τας ημερας εξοδιας σου εξ αιγυπτου οψεσθε θαυμαστα	15 Comme aux jours où tu sortis du pays d'Egypte, fais-nous voir des merveilles!
16 οψονται εθνη και καταισχυνθησονται εκ πασης της ισχυος αυτων επιθησουσιν χειρας επι το στομα αυτων τα ωτα αυτων αποκωφωθησονται	16 Les nations verront et seront confondues malgré toute leur puissance; elles se mettront la main surla bouche, elles en auront les oreilles assourdies.
17 λειξουσιν χουν ως οφεις συροντες γην συγχυθησονται εν συγκλεισμω αυτων επι τω κυριω θεω ημων εκστησονται και φοβηθησονται απο σου	17 Elles lécheront la poussière comme le serpent, comme les bêtes qui rampent sur la terre. Ellessortiront tremblantes de leurs repaires, terrifiées et craintives devant toi.
18 τις θεος ωσπερ συ εξαιρων αδικιας και υπερβαινων ασεβειας τοις καταλοιποις της κληρονομιας αυτου και ου συνεσχεν εις μαρτυριον οργην αυτου οτι θελητης ελεους εστιν	18 Quel est le dieu comme toi, qui enlève la faute, qui pardonne le crime, qui n'exaspère pas pourtoujours sa colère, mais qui prend plaisir à faire grâce?
19 αυτος επιστρεψει και οικτιρησει ημας καταδυσει τας αδικιας ημων και απορριφησονται εις τα βαθη της θαλασσης πασας τας αμαρτιας ημων	19 Une fois de plus, aie pitié de nous! foule aux pieds nos fautes, jette au fond de la mer tous nospéchés!
20 δωσεις αληθειαν τω ιακωβ ελεον τω αβρααμ καθοτι ωμοσας τοις πατρασιν ημων κατα τας ημερας τας εμπροσθεν .	20 Accorde à Jacob ta fidélité, à Abraham ta grâce, que tu as jurées à nos pères dès les jours d'antan.