ΜΙΧΑΙΑΣ - Michea - Micah 3

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και ερει ακουσατε δη ταυτα αι αρχαι οικου ιακωβ και οι καταλοιποι οικου ισραηλ ουχ υμιν εστιν του γνωναι το κριμα	1 Je leur disais: “Écoutez donc, chefs de Jacob et commandants de la maison d’Israël! Ne devriez-vous pas connaître le droit?
2 οι μισουντες τα καλα και ζητουντες τα πονηρα αρπαζοντες τα δερματα αυτων απ' αυτων και τας σαρκας αυτων απο των οστεων αυτων	2 Mais vous détestez le bien et vous aimez le mal, vous arrachez aux hommes jusqu’à leur peau et la chair qu’ils ont sur les os.
3 ον τροπον κατεφαγον τας σαρκας του λαου μου και τα δερματα αυτων απο των οστεων αυτων εξεδειραν και τα οστεα αυτων συνεθλασαν και εμελισαν ως σαρκας εις λεβητα και ως κρεα εις χυτραν	3 Ceux qui ont dévoré la chair de mon peuple, qui lui ont arraché la peau et brisé les os, qui le déchirent comme la viande dans la marmite, comme la viande dans un chaudron -
4 ουτως κεκραξονται προς κυριον και ουκ εισακουσεται αυτων και αποστρεψει το προσωπον αυτου απ' αυτων εν τω καιρω εκεινω ανθ' ων επονηρευσαντο εν τοις επιτηδευμασιν αυτων επ' αυτους	4 ils pourront crier vers Yahvé mais lui ne leur répondra pas. Il leur cachera son visage en ce temps-là, pour tous les crimes qu’ils ont commis.”
5 ταδε λεγει κυριος επι τους προφητας τους πλανωντας τον λαον μου τους δακνοντας εν τοις οδουσιν αυτων και κηρυσσοντας επ' αυτον ειρηνην και ουκ εδοθη εις το στομα αυτων ηγειραν επ' αυτον πολεμον	5 Voici que Yahvé parle, contre les prophètes qui égarent mon peuple: “Ils promettent la paix quand on leur met quelque chose sous la dent, mais à ceux qui ne leur donnent rien, ils déclarent la guerre.
6 δια τουτο νυξ υμιν εσται εξ ορασεως και σκοτια υμιν εσται εκ μαντειας και δυσεται ο ηλιος επι τους προφητας και συσκοτασει επ' αυτους η ημερα	6 C’est pourquoi la nuit vient sur vous: plus de vision! Les ténèbres viennent sur vous: plus de révélation! Le soleil se couche pour les prophètes et leur jour se change en ténèbres.
7 και καταισχυνθησονται οι ορωντες τα ενυπνια και καταγελασθησονται οι μαντεις και καταλαλησουσιν κατ' αυτων παντες αυτοι διοτι ουκ εσται ο εισακουων αυτων	7 Les voyants vont être couverts de honte, et ceux qui devinaient l’avenir, couverts de confusion; ils fermeront tous la bouche, ils devront se taire car Dieu ne répondra pas.
8 εαν μη εγω εμπλησω ισχυν εν πνευματι κυριου και κριματος και δυναστειας του απαγγειλαι τω ιακωβ ασεβειας αυτου και τω ισραηλ αμαρτιας αυτου	8 Moi au contraire, je suis rempli de force et du souffle de Yahvé, plein de justice et de courage pour dénoncer à Jacob son crime, à Israël son péché.
9 ακουσατε δη ταυτα οι ηγουμενοι οικου ιακωβ και οι καταλοιποι οικου ισραηλ οι βδελυσσομενοι κριμα και παντα τα ορθα διαστρεφοντες	9 Écoutez donc ceci, chefs de la maison de Jacob et commandants de la maison d’Israël: “Vous détestez la justice et vous rendez tortueux ce qui est droit.
10 οι οικοδομουντες σιων εν αιμασιν και ιερουσαλημ εν αδικιαις	10 Vous bâtissez Sion sur du sang et Jérusalem sur le péché.
11 οι ηγουμενοι αυτης μετα δωρων εκρινον και οι ιερεις αυτης μετα μισθου απεκρινοντο και οι προφηται αυτης μετα αργυριου εμαντευοντο και επι τον κυριον επανεπαυοντο λεγοντες ουχι κυριος εν ημιν εστιν ου μη επελθη εφ' ημας κακα	11 La justice des chefs dépend du pot-de-vin, l’enseignement du prêtre de ce qu’on lui paye, et le prophète parle quand il a de l’argent. Mais tous ils sont sûrs de Yahvé; ils disent: Yahvé n’est-il pas au milieu de nous? Le malheur ne viendra pas sur nous.
12 δια τουτο δι' υμας σιων ως αγρος αροτριαθησεται και ιερουσαλημ ως οπωροφυλακιον εσται και το ορος του οικου ως αλσος δρυμου	12 C’est pourquoi, à cause de vous, Sion deviendra un champ à labourer, Jérusalem sera un monceau de ruines; la hauteur du Temple ne sera plus qu’une colline à l’abandon.”