1 και ειπεν κυριος προς μωυσην λεγων | 1 Locutus est Dominus ad Moysen, dicens : |
2 λαλησον τοις υιοις ισραηλ και ερεις προς αυτους οταν εισελθητε εις την γην της κατοικησεως υμων ην εγω διδωμι υμιν | 2 Loquere ad filios Israël, et dices ad eos : Cum ingressi fueritis terram habitationis vestræ, quam ego dabo vobis, |
3 και ποιησεις ολοκαυτωματα κυριω ολοκαρπωμα η θυσιαν μεγαλυναι ευχην η καθ' εκουσιον η εν ταις εορταις υμων ποιησαι οσμην ευωδιας κυριω ει μεν απο των βοων η απο των προβατων | 3 et feceritis oblationem Domino in holocaustum, aut victimam, vota solventes, vel sponte offerentes munera, aut in solemnitatibus vestris adolentes odorem suavitatis Domino, de bobus sive de ovibus : |
4 και προσοισει ο προσφερων το δωρον αυτου κυριω θυσιαν σεμιδαλεως δεκατον του οιφι αναπεποιημενης εν ελαιω εν τεταρτω του ιν | 4 offeret quicumque immolaverit victimam, sacrificium similæ, decimam partem ephi, conspersæ oleo, quod mensuram habebit quartam partem hin : |
5 και οινον εις σπονδην το τεταρτον του ιν ποιησετε επι της ολοκαυτωσεως η επι της θυσιας τω αμνω τω ενι ποιησεις τοσουτο καρπωμα οσμην ευωδιας τω κυριω | 5 et vinum ad liba fundenda ejusdem mensuræ dabit in holocaustum sive in victimam. Per agnos singulos |
6 και τω κριω οταν ποιητε αυτον η εις ολοκαυτωμα η εις θυσιαν ποιησεις θυσιαν σεμιδαλεως δυο δεκατα αναπεποιημενης εν ελαιω το τριτον του ιν | 6 et arietes erit sacrificium similæ duarum decimarum, quæ conspersa sit oleo tertiæ partis hin : |
7 και οινον εις σπονδην το τριτον του ιν προσοισετε εις οσμην ευωδιας κυριω | 7 et vinum ad libamentum tertiæ partis ejusdem mensuræ offeret in odorem suavitatis Domino. |
8 εαν δε απο των βοων ποιητε εις ολοκαυτωμα η εις θυσιαν μεγαλυναι ευχην η εις σωτηριον κυριω | 8 Quando vero de bobus feceris holocaustum aut hostiam, ut impleas votum vel pacificas victimas, |
9 και προσοισει επι του μοσχου θυσιαν σεμιδαλεως τρια δεκατα αναπεποιημενης εν ελαιω ημισυ του ιν | 9 dabis per singulos boves similæ tres decimas conspersæ oleo, quod habeat medium mensuræ hin : |
10 και οινον εις σπονδην το ημισυ του ιν καρπωμα οσμην ευωδιας κυριω | 10 et vinum ad liba fundenda ejusdem mensuræ in oblationem suavissimi odoris Domino. |
11 ουτως ποιησεις τω μοσχω τω ενι η τω κριω τω ενι η τω αμνω τω ενι εκ των προβατων η εκ των αιγων | 11 Sic facies |
12 κατα τον αριθμον ων εαν ποιησητε ουτω ποιησετε τω ενι κατα τον αριθμον αυτων | 12 per singulos boves et arietis et agnos et hædos. |
13 πας ο αυτοχθων ποιησει ουτως τοιαυτα προσενεγκαι καρπωματα εις οσμην ευωδιας κυριω | 13 Tam indigenæ quam peregrini |
14 εαν δε προσηλυτος εν υμιν προσγενηται εν τη γη υμων η ος αν γενηται εν υμιν εν ταις γενεαις υμων και ποιησει καρπωμα οσμην ευωδιας κυριω ον τροπον ποιειτε υμεις ουτως ποιησει η συναγωγη κυριω | 14 eodem ritu offerent sacrificia. |
15 νομος εις εσται υμιν και τοις προσηλυτοις τοις προσκειμενοις εν υμιν νομος αιωνιος εις γενεας υμων ως υμεις και ο προσηλυτος εσται εναντι κυριου | 15 Unum præceptum erit atque judicium tam vobis quam advenis terræ.
|
16 νομος εις εσται και δικαιωμα εν εσται υμιν και τω προσηλυτω τω προσκειμενω εν υμιν | 16 Locutus est Dominus ad Moysen, dicens : |
17 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων | 17 Loquere filiis Israël, et dices ad eos : |
18 λαλησον τοις υιοις ισραηλ και ερεις προς αυτους εν τω εισπορευεσθαι υμας εις την γην εις ην εγω εισαγω υμας εκει | 18 Cum veneritis in terram, quam dabo vobis, |
19 και εσται οταν εσθητε υμεις απο των αρτων της γης αφελειτε αφαιρεμα αφορισμα κυριω | 19 et comederitis de panibus regionis illius, separabitis primitias Domino |
20 απαρχην φυραματος υμων αρτον αφαιρεμα αφοριειτε αυτο ως αφαιρεμα απο αλω ουτως αφελειτε αυτον | 20 de cibis vestris. Sicut de areis primitias separatis, |
21 απαρχην φυραματος υμων και δωσετε κυριω αφαιρεμα εις τας γενεας υμων | 21 ita et de pulmentis dabitis primitiva Domino.
|
22 οταν δε διαμαρτητε και μη ποιησητε πασας τας εντολας ταυτας ας ελαλησεν κυριος προς μωυσην | 22 Quod si per ignorantiam præterieritis quidquam horum, quæ locutus est Dominus ad Moysen, |
23 καθα συνεταξεν κυριος προς υμας εν χειρι μωυση απο της ημερας ης συνεταξεν κυριος προς υμας και επεκεινα εις τας γενεας υμων | 23 et mandavit per eum ad vos, a die qua cœpit jubere et ultra, |
24 και εσται εαν εξ οφθαλμων της συναγωγης γενηθη ακουσιως και ποιησει πασα η συναγωγη μοσχον ενα εκ βοων αμωμον εις ολοκαυτωμα εις οσμην ευωδιας κυριω και θυσιαν τουτου και σπονδην αυτου κατα την συνταξιν και χιμαρον εξ αιγων ενα περι αμαρτιας | 24 oblitaque fuerit facere multitudo : offeret vitulum de armento, holocaustum in odorem suavissimum Domino, et sacrificum ejus ac liba, ut cæremoniæ postulant, hircumque pro peccato : |
25 και εξιλασεται ο ιερευς περι πασης συναγωγης υιων ισραηλ και αφεθησεται αυτοις οτι ακουσιον εστιν και αυτοι ηνεγκαν το δωρον αυτων καρπωμα κυριω περι της αμαρτιας αυτων εναντι κυριου περι των ακουσιων αυτων | 25 et rogabit sacerdos pro omni multitudine filiorum Israël, et dimittetur eis, quoniam non sponte peccaverunt, nihilominus offerentes incensum Domino pro se et pro peccato atque errore suo : |
26 και αφεθησεται κατα πασαν συναγωγην υιων ισραηλ και τω προσηλυτω τω προσκειμενω προς υμας οτι παντι τω λαω ακουσιον | 26 et dimittetur universæ plebi filiorum Israël, et advenis qui peregrinantur inter eos : quoniam culpa est omnis populi per ignorantiam. |
27 εαν δε ψυχη μια αμαρτη ακουσιως προσαξει αιγα μιαν ενιαυσιαν περι αμαρτιας | 27 Quod si anima una nesciens peccaverit, offeret capram anniculam pro peccato suo : |
28 και εξιλασεται ο ιερευς περι της ψυχης της ακουσιασθεισης και αμαρτουσης ακουσιως εναντι κυριου εξιλασασθαι περι αυτου | 28 et deprecabitur pro ea sacerdos, quod inscia peccaverit coram Domino : impetrabitque ei veniam, et dimittetur illi. |
29 τω εγχωριω εν υιοις ισραηλ και τω προσηλυτω τω προσκειμενω εν αυτοις νομος εις εσται αυτοις ος αν ποιηση ακουσιως | 29 Tam indigenis quam advenis una lex erit omnium, qui peccaverint ignorantes. |
30 και ψυχη ητις ποιησει εν χειρι υπερηφανιας απο των αυτοχθονων η απο των προσηλυτων τον θεον ουτος παροξυνει εξολεθρευθησεται η ψυχη εκεινη εκ του λαου αυτης | 30 Anima vero, quæ per superbiam aliquid commiserit, sive civis sit ille, sive peregrinus (quoniam adversus Dominum rebellis fuit), peribit de populo suo : |
31 οτι το ρημα κυριου εφαυλισεν και τας εντολας αυτου διεσκεδασεν εκτριψει εκτριβησεται η ψυχη εκεινη η αμαρτια αυτης εν αυτη | 31 verbum enim Domini contempsit, et præceptum illius fecit irritum : idcirco delebitur, et portabit iniquitatem suam.
|
32 και ησαν οι υιοι ισραηλ εν τη ερημω και ευρον ανδρα συλλεγοντα ξυλα τη ημερα των σαββατων | 32 Factum est autem, cum essent filii Israël in solitudine, et invenissent hominem colligentem ligna in die sabbati, |
33 και προσηγαγον αυτον οι ευροντες αυτον συλλεγοντα ξυλα τη ημερα των σαββατων προς μωυσην και ααρων και προς πασαν συναγωγην υιων ισραηλ | 33 obtulerunt eum Moysi et Aaron et universæ multitudini. |
34 και απεθεντο αυτον εις φυλακην ου γαρ συνεκριναν τι ποιησωσιν αυτον | 34 Qui recluserunt eum in carcerem, nescientes quid super eo facere deberent. |
35 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων θανατω θανατουσθω ο ανθρωπος λιθοβολησατε αυτον λιθοις πασα η συναγωγη | 35 Dixitque Dominus ad Moysen : Morte moriatur homo iste : obruat eum lapidibus omnis turba extra castra. |
36 και εξηγαγον αυτον πασα η συναγωγη εξω της παρεμβολης και ελιθοβολησαν αυτον πασα η συναγωγη λιθοις εξω της παρεμβολης καθα συνεταξεν κυριος τω μωυση | 36 Cumque eduxissent eum foras, obruerunt lapidibus, et mortuus est, sicut præceperat Dominus.
|
37 και ειπεν κυριος προς μωυσην λεγων | 37 Dixit quoque Dominus ad Moysen : |
38 λαλησον τοις υιοις ισραηλ και ερεις προς αυτους και ποιησατωσαν εαυτοις κρασπεδα επι τα πτερυγια των ιματιων αυτων εις τας γενεας αυτων και επιθησετε επι τα κρασπεδα των πτερυγιων κλωσμα υακινθινον | 38 Loquere filiis Israël, et dices ad eos ut faciant sibi fimbrias per angulos palliorum, ponentes in eis vittas hyacinthinas : |
39 και εσται υμιν εν τοις κρασπεδοις και οψεσθε αυτα και μνησθησεσθε πασων των εντολων κυριου και ποιησετε αυτας και ου διαστραφησεσθε οπισω των διανοιων υμων και οπισω των οφθαλμων υμων εν οις υμεις εκπορνευετε οπισω αυτων | 39 quas cum viderint, recordentur omnium mandatorum Domini, nec sequantur cogitationes suas et oculos per res varias fornicantes, |
40 οπως αν μνησθητε και ποιησητε πασας τας εντολας μου και εσεσθε αγιοι τω θεω υμων | 40 sed magis memores præceptorum Domini faciant ea, sintque sancti Deo suo. |
41 εγω κυριος ο θεος υμων ο εξαγαγων υμας εκ γης αιγυπτου ειναι υμων θεος εγω κυριος ο θεος υμων | 41 Ego Dominus Deus vester, qui eduxi vos de terra Ægypti, ut essem Deus vester. |