ΩΣΗΕ - Osea - Hosea 8

LXX	VULGATA
1 εις κολπον αυτων ως γη ως αετος επ' οικον κυριου ανθ' ων παρεβησαν την διαθηκην μου και κατα του νομου μου ησεβησαν	1 In gutture tuo sit tuba quasi aquila super domum Domini, pro eo quod transgressi sunt fœdus meum, et legem meam prævaricati sunt.
2 εμε κεκραξονται ο θεος εγνωκαμεν σε	2 Me invocabunt : Deus meus, cognovimus te Israël.
3 οτι ισραηλ απεστρεψατο αγαθα εχθρον κατεδιωξαν	3 Projecit Israël bonum : inimicus persequetur eum.
4 εαυτοις εβασιλευσαν και ου δι' εμου ηρξαν και ουκ εγνωρισαν μοι το αργυριον αυτων και το χρυσιον αυτων εποιησαν εαυτοις ειδωλα οπως εξολεθρευθωσιν	4 Ipsi regnaverunt, et non ex me ; principes exstiterunt, et non cognovi : argentum suum et aurum suum fecerunt sibi idola, ut interirent.
5 αποτριψαι τον μοσχον σου σαμαρεια παρωξυνθη ο θυμος μου επ' αυτους εως τινος ου μη δυνωνται καθαρισθηναι	5 Projectus est vitulus tuus, Samaria ; iratus est furor meus in eos. Usquequo non poterunt emundari ?
6 εν τω ισραηλ και αυτο τεκτων εποιησεν και ου θεος εστιν διοτι πλανων ην ο μοσχος σου σαμαρεια	6 Quia ex Israël et ipse est : artifex fecit illum, et non est deus ; quoniam in aranearum telas erit vitulus Samariæ.
7 οτι ανεμοφθορα εσπειραν και η καταστροφη αυτων εκδεξεται αυτα δραγμα ουκ εχον ισχυν του ποιησαι αλευρον εαν δε και ποιηση αλλοτριοι καταφαγονται αυτο	7 Quia ventum seminabunt, et turbinem metent : culmus stans non est in eo ; germen non faciet farinam : quod etsi fecerit, alieni comedent eam.
8 κατεποθη ισραηλ νυν εγενετο εν τοις εθνεσιν ως σκευος αχρηστον	8 Devoratus est Israël ; nunc factus est in nationibus quasi vas immundum.
9 οτι αυτοι ανεβησαν εις ασσυριους ανεθαλεν καθ' εαυτον εφραιμ δωρα ηγαπησαν	9 Quia ipsi ascenderunt ad Assur, onager solitarius sibi ; Ephraim munera dederunt amatoribus.
10 δια τουτο παραδοθησονται εν τοις εθνεσιν νυν εισδεξομαι αυτους και κοπασουσιν μικρον του χριειν βασιλεα και αρχοντας	10 Sed et cum mercede conduxerint nationes, nunc congregabo eos, et quiescent paulisper ab onere regis et principum.
11 οτι επληθυνεν εφραιμ θυσιαστηρια εις αμαρτιας εγενοντο αυτω θυσιαστηρια ηγαπημενα	11 Quia multiplicavit Ephraim altaria ad peccandum ; factæ sunt ei aræ in delictum.
12 καταγραψω αυτω πληθος και τα νομιμα αυτου εις αλλοτρια ελογισθησαν θυσιαστηρια τα ηγαπημενα	12 Scribam ei multiplices leges meas, quæ velut alienæ computatæ sunt.
13 διοτι εαν θυσωσιν θυσιαν και φαγωσιν κρεα κυριος ου προσδεξεται αυτα νυν μνησθησεται τας αδικιας αυτων και εκδικησει τας αμαρτιας αυτων αυτοι εις αιγυπτον απεστρεψαν και εν ασσυριοις ακαθαρτα φαγονται	13 Hostias offerent, immolabunt carnes et comedent, et Dominus non suscipiet eas : nunc recordabitur iniquitatis eorum, et visitabit peccata eorum : ipsi in Ægyptum convertentur.
14 και επελαθετο ισραηλ του ποιησαντος αυτον και ωκοδομησαν τεμενη και ιουδας επληθυνεν πολεις τετειχισμενας και εξαποστελω πυρ εις τας πολεις αυτου και καταφαγεται τα θεμελια αυτων	14 Et oblitus est Israël factoris sui, et ædificavit delubra ; et Judas multiplicavit urbes munitas ; et mittam ignem in civitates ejus, et devorabit ædes illius.