ΙΕΖΕΚΙΗΛ - Ezechiele - Ezekiel 13

LXX	VULGATA
1 και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων	1 Et factus est sermo Domini ad me, dicens :
2 υιε ανθρωπου προφητευσον επι τους προφητας του ισραηλ και προφητευσεις και ερεις προς αυτους ακουσατε λογον κυριου	2 Fili hominis, vaticinare ad prophetas Israël qui prophetant, et dices prophetantibus de corde suo : Audite verbum Domini.
3 ταδε λεγει κυριος ουαι τοις προφητευουσιν απο καρδιας αυτων και το καθολου μη βλεπουσιν	3 Hæc dicit Dominus Deus : Væ prophetis insipientibus, qui sequuntur spiritum suum, et nihil vident !
4 οι προφηται σου ισραηλ ως αλωπεκες εν ταις ερημοις	4 Quasi vulpes in desertis prophetæ tui, Israël, erant.
5 ουκ εστησαν εν στερεωματι και συνηγαγον ποιμνια επι τον οικον του ισραηλ ουκ ανεστησαν οι λεγοντες εν ημερα κυριου	5 Non ascendistis ex adverso, neque opposuistis murum pro domo Israël, ut staretis in prælio in die Domini.
6 βλεποντες ψευδη μαντευομενοι ματαια οι λεγοντες λεγει κυριος και κυριος ουκ απεσταλκεν αυτους και ηρξαντο του αναστησαι λογον	6 Vident vana, et divinant mendacium, dicentes : Ait Dominus, cum Dominus non miserit eos : et perseveraverunt confirmare sermonem.
7 ουχ ορασιν ψευδη εωρακατε και μαντειας ματαιας ειρηκατε	7 Numquid non visionem cassam vidistis, et divinationem mendacem locuti estis, et dicitis : Ait Dominus, cum ego non sim locutus ?
8 δια τουτο ειπον ταδε λεγει κυριος ανθ' ων οι λογοι υμων ψευδεις και αι μαντειαι υμων ματαιαι δια τουτο ιδου εγω εφ' υμας λεγει κυριος	8 Propterea hæc dicit Dominus Deus : Quia locuti estis vana, et vidistis mendacium, ideo ecce ego ad vos, dicit Dominus Deus.
9 και εκτενω την χειρα μου επι τους προφητας τους ορωντας ψευδη και τους αποφθεγγομενους ματαια εν παιδεια του λαου μου ουκ εσονται ουδε εν γραφη οικου ισραηλ ου γραφησονται και εις την γην του ισραηλ ουκ εισελευσονται και γνωσονται διοτι εγω κυριος	9 Et erit manus mea super prophetas qui vident vana, et divinant mendacium : in consilio populi mei non erunt, et in scriptura domus Israël non scribentur, nec in terram Israël ingredientur, et scietis quia ego Dominus Deus :
10 ανθ' ων τον λαον μου επλανησαν λεγοντες ειρηνη ειρηνη και ουκ ην ειρηνη και ουτος οικοδομει τοιχον και αυτοι αλειφουσιν αυτον ει πεσειται	10 eo quod deceperint populum meum, dicentes : Pax, et non est pax : et ipse ædificabat parietem, illi autem liniebant eum luto absque paleis.
11 ειπον προς τους αλειφοντας πεσειται και εσται υετος κατακλυζων και δωσω λιθους πετροβολους εις τους ενδεσμους αυτων και πεσουνται και πνευμα εξαιρον και ραγησεται	11 Dic ad eos qui liniunt absque temperatura, quod casurus sit : erit enim imber inundans, et dabo lapides prægrandes desuper irruentes, et ventum procellæ dissipantem.
12 και ιδου πεπτωκεν ο τοιχος και ουκ ερουσιν προς υμας που εστιν η αλοιφη υμων ην ηλειψατε	12 Siquidem ecce cecidit paries : numquid non dicetur vobis : Ubi est litura quam linistis ?
13 δια τουτο ταδε λεγει κυριος και ρηξω πνοην εξαιρουσαν μετα θυμου και υετος κατακλυζων εν οργη μου εσται και τους λιθους τους πετροβολους εν θυμω επαξω εις συντελειαν	13 Propterea hæc dicit Dominus Deus : Et erumpere faciam spiritum tempestatum in indignatione mea, et imber inundans in furore meo erit, et lapides grandes in ira in consumptionem.
14 και κατασκαψω τον τοιχον ον ηλειψατε και πεσειται και θησω αυτον επι την γην και αποκαλυφθησεται τα θεμελια αυτου και πεσειται και συντελεσθησεσθε μετ' ελεγχων και επιγνωσεσθε διοτι εγω κυριος	14 Et destruam parietem quem linistis absque temperamento, et adæquabo eum terræ, et revelabitur fundamentum ejus : et cadet, et consumetur in medio ejus, et scietis quia ego sum Dominus.
15 και συντελεσω τον θυμον μου επι τον τοιχον και επι τους αλειφοντας αυτον και πεσειται και ειπα προς υμας ουκ εστιν ο τοιχος ουδε οι αλειφοντες αυτον	15 Et complebo indignationem meam in pariete, et in his qui liniunt eum absque temperamento : dicamque vobis : Non est paries, et non sunt qui liniunt eum :
16 προφηται του ισραηλ οι προφητευοντες επι ιερουσαλημ και οι ορωντες αυτη ειρηνην και ειρηνη ουκ εστιν λεγει κυριος	16 prophetæ Israël, qui prophetant ad Jerusalem, et vident ei visionem pacis, et non est pax, ait Dominus Deus.
17 και συ υιε ανθρωπου στηρισον το προσωπον σου επι τας θυγατερας του λαου σου τας προφητευουσας απο καρδιας αυτων και προφητευσον επ' αυτας	17 Et tu, fili hominis, pone faciem tuam contra filias populi tui quæ prophetant de corde suo : et vaticinare super eas,
18 και ερεις ταδε λεγει κυριος ουαι ταις συρραπτουσαις προσκεφαλαια επι παντα αγκωνα χειρος και ποιουσαις επιβολαια επι πασαν κεφαλην πασης ηλικιας του διαστρεφειν ψυχας αι ψυχαι διεστραφησαν του λαου μου και ψυχας περιεποιουντο	18 et dic : Hæc dicit Dominus Deus : Væ quæ consuunt pulvillos sub omni cubito manus, et faciunt cervicalia sub capite universæ ætatis ad capiendas animas : et cum caperent animas populi mei, vivificabant animas eorum !
19 και εβεβηλουν με προς τον λαον μου ενεκεν δρακος κριθων και ενεκεν κλασματων αρτου του αποκτειναι ψυχας ας ουκ εδει αποθανειν και του περιποιησασθαι ψυχας ας ουκ εδει ζησαι εν τω αποφθεγγεσθαι υμας λαω εισακουοντι ματαια αποφθεγματα	19 Et violabant me ad populum meum propter pugillum hordei, et fragmen panis, ut interficerent animas quæ non moriuntur, et vivificarent animas quæ non vivunt, mentientes populo meo credenti mendaciis.
20 δια τουτο ταδε λεγει κυριος κυριος ιδου εγω επι τα προσκεφαλαια υμων εφ' α υμεις συστρεφετε εκει ψυχας και διαρρηξω αυτα απο των βραχιονων υμων και εξαποστελω τας ψυχας ας υμεις εκστρεφετε τας ψυχας αυτων εις διασκορπισμον	20 Propter hoc hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego ad pulvillos vestros, quibus vos capitis animas volantes : et dirumpam eos de brachiis vestris, et dimittam animas quas vos capitis, animas ad volandum.
21 και διαρρηξω τα επιβολαια υμων και ρυσομαι τον λαον μου εκ χειρος υμων και ουκετι εσονται εν χερσιν υμων εις συστροφην και επιγνωσεσθε διοτι εγω κυριος	21 Et dirumpam cervicalia vestra, et liberabo populum meum de manu vestra, neque erunt ultra in manibus vestris ad prædandum : et scietis quia ego Dominus.
22 ανθ' ων διεστρεφετε καρδιαν δικαιου αδικως και εγω ου διεστρεφον αυτον και του κατισχυσαι χειρας ανομου το καθολου μη αποστρεψαι απο της οδου αυτου της πονηρας και ζησαι αυτον	22 Pro eo quod mœrere fecistis cor justi mendaciter, quem ego non contristavi, et confortastis manus impii, ut non reverteretur a via sua mala, et viveret :
23 δια τουτο ψευδη ου μη ιδητε και μαντειας ου μη μαντευσησθε ετι και ρυσομαι τον λαον μου εκ χειρος υμων και γνωσεσθε οτι εγω κυριος	23 propterea vana non videbitis, et divinationes non divinabitis amplius, et eruam populum meum de manu vestra : et scietis quia ego Dominus.