ΙΕΡΕΜΙΑΣ - Geremia - Jeremiah 30
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | VULGATA |
---|---|
1 τη ιδουμαια ταδε λεγει κυριος ουκ εστιν ετι σοφια εν θαιμαν απωλετο βουλη εκ συνετων ωχετο σοφια αυτων | 1 Hoc verbum quod factum est ad Jeremiam a Domino, dicens : |
2 ηπατηθη ο τοπος αυτων βαθυνατε εις καθισιν οι κατοικουντες εν δαιδαν οτι δυσκολα εποιησεν ηγαγον επ' αυτον εν χρονω ω επεσκεψαμην επ' αυτον | 2 Hæc dicit Dominus Deus Israël, dicens : Scribe tibi omnia verba quæ locutus sum ad te, in libro. |
3 οτι τρυγηται ηλθον σοι ου καταλειψουσιν σοι καταλειμματα ως κλεπται εν νυκτι επιθησουσιν χειρα αυτων | 3 Ecce enim dies veniunt, dicit Dominus, et convertam conversionem populi mei Israël et Juda, ait Dominus : et convertam eos ad terram quam dedi patribus eorum, et possidebunt eam. |
4 οτι εγω κατεσυρα τον ησαυ ανεκαλυψα τα κρυπτα αυτων κρυβηναι ου μη δυνωνται ωλοντο δια χειρα αδελφου αυτου και γειτονος αυτου και ουκ εστιν | 4 Et hæc verba quæ locutus est Dominus ad Israël et ad Judam : |
5 υπολειπεσθαι ορφανον σου ινα ζησηται και εγω ζησομαι και χηραι επ' εμε πεποιθασιν | 5 Quoniam hæc dicit Dominus : Vocem terroris audivimus : formido, et non est pax. |
6 οτι ταδε ειπεν κυριος οις ουκ ην νομος πιειν το ποτηριον επιον και συ αθωωμενη ου μη αθωωθης οτι πινων πιεσαι | 6 Interrogate, et videte si generat masculus : quare ergo vidi omnis viri manum super lumbum suum, quasi parturientis, et conversæ sunt universæ facies in auruginem ? |
7 οτι κατ' εμαυτου ωμοσα λεγει κυριος οτι εις αβατον και εις ονειδισμον και εις καταρασιν εση εν μεσω αυτης και πασαι αι πολεις αυτης εσονται ερημοι εις αιωνα | 7 Væ ! quia magna dies illa, nec est similis ejus : tempusque tribulationis est Jacob, et ex ipso salvabitur. |
8 ακοην ηκουσα παρα κυριου και αγγελους εις εθνη απεστειλεν συναχθητε και παραγενεσθε εις αυτην αναστητε εις πολεμον | 8 Et erit in die illa, ait Dominus exercituum : conteram jugum ejus de collo tuo, et vincula ejus dirumpam, et non dominabuntur ei amplius alieni : |
9 μικρον εδωκα σε εν εθνεσιν ευκαταφρονητον εν ανθρωποις | 9 sed servient Domino Deo suo, et David regi suo, quem suscitabo eis. |
10 η παιγνια σου ενεχειρησεν σοι ιταμια καρδιας σου κατελυσεν τρυμαλιας πετρων συνελαβεν ισχυν βουνου υψηλου οτι υψωσεν ωσπερ αετος νοσσιαν αυτου εκειθεν καθελω σε | 10 Tu ergo ne timeas, serve meus Jacob, ait Dominus, neque paveas, Israël : quia ecce ego salvabo te de terra longinqua, et semen tuum de terra captivitatis eorum : et revertetur Jacob, et quiescet, et cunctis affluet bonis, et non erit quem formidet : |
11 και εσται η ιδουμαια εις αβατον πας ο παραπορευομενος επ' αυτην συριει | 11 quoniam tecum ego sum, ait Dominus, ut salvem te. Faciam enim consummationem in cunctis gentibus in quibus dispersi te : te autem non faciam in consummationem : sed castigabo te in judicio, ut non videaris tibi innoxius. |
12 ωσπερ κατεστραφη σοδομα και γομορρα και αι παροικοι αυτης ειπεν κυριος παντοκρατωρ ου μη καθιση εκει ανθρωπος και ου μη ενοικηση εκει υιος ανθρωπου | 12 Quia hæc dicit Dominus : Insanabilis fractura tua ; pessima plaga tua : |
13 ιδου ωσπερ λεων αναβησεται εκ μεσου του ιορδανου εις τοπον αιθαμ οτι ταχυ εκδιωξω αυτους απ' αυτης και τους νεανισκους επ' αυτην επιστησατε οτι τις ωσπερ εγω και τις αντιστησεται μοι και τις ουτος ποιμην ος στησεται κατα προσωπον μου | 13 non est qui judicet judicium tuum ad alligandum : curationum utilitas non est tibi. |
14 δια τουτο ακουσατε βουλην κυριου ην εβουλευσατο επι την ιδουμαιαν και λογισμον αυτου ον ελογισατο επι τους κατοικουντας θαιμαν εαν μη συμψησθωσιν τα ελαχιστα των προβατων εαν μη αβατωθη επ' αυτην καταλυσις αυτων | 14 Omnes amatores tui obliti sunt tui, teque non quærent : plaga enim inimici percussi te castigatione crudeli : propter multitudinem iniquitatis tuæ dura facta sunt peccata tua. |
15 οτι απο φωνης πτωσεως αυτων εσεισθη η γη και κραυγη σου εν θαλασση ηκουσθη | 15 Quid clamas super contritione tua ? insanabilis est dolor tuus : propter multitudinem iniquitatis tuæ, et propter dura peccata tua, feci hæc tibi. |
16 ιδου ωσπερ αετος οψεται και εκτενει τας πτερυγας επ' οχυρωματα αυτης και εσται η καρδια των ισχυρων της ιδουμαιας εν τη ημερα εκεινη ως καρδια γυναικος ωδινουσης | 16 Propterea omnes qui comedunt te devorabuntur, et universi hostes tui in captivitatem ducentur : et qui te vastant vastabuntur, cunctosque prædatores tuos dabo in prædam. |
17 τοις υιοις αμμων ουτως ειπεν κυριος μη υιοι ουκ εισιν εν ισραηλ η παραλημψομενος ουκ εστιν αυτοις δια τι παρελαβεν μελχομ τον γαδ και ο λαος αυτων εν πολεσιν αυτων ενοικησει | 17 Obducam enim cicatricem tibi, et a vulneribus tuis sanabo te, dicit Dominus. Quia ejectam vocaverunt te, Sion : hæc est, quæ non habebat requirentem. |
18 δια τουτο ιδου ημεραι ερχονται φησιν κυριος και ακουτιω επι ραββαθ θορυβον πολεμων και εσονται εις αβατον και εις απωλειαν και βωμοι αυτης εν πυρι κατακαυθησονται και παραλημψεται ισραηλ την αρχην αυτου | 18 Hæc dicit Dominus : Ecce ego convertam conversionem tabernaculorum Jacob, et tectis ejus miserebor : et ædificabitur civitas in excelso suo, et templum juxta ordinem suum fundabitur : |
19 αλαλαξον εσεβων οτι ωλετο γαι κεκραξατε θυγατερες ραββαθ περιζωσασθε σακκους και επιλημπτευσασθε και κοψασθε επι μελχομ οτι εν αποικια βαδιειται οι ιερεις αυτου και οι αρχοντες αυτου αμα | 19 et egredietur de eis laus, voxque ludentium. Et multiplicabo eos, et non minuentur : et glorificabo eos, et non attenuabuntur. |
20 τι αγαλλιαση εν τοις πεδιοις ενακιμ θυγατερ ιταμιας η πεποιθυια επι θησαυροις αυτης η λεγουσα τις εισελευσεται επ' εμε | 20 Et erunt filii ejus sicut a principio, et cœtus ejus coram me permanebit, et visitabo adversum omnes qui tribulant eum. |
21 ιδου εγω φερω φοβον επι σε ειπεν κυριος απο πασης της περιοικου σου και διασπαρησεσθε εκαστος εις προσωπον αυτου και ουκ εσται ο συναγων | 21 Et erit dux ejus ex eo, et princeps de medio ejus producetur : et applicabo eum, et accedet ad me. Quis enim iste est qui applicet cor suum ut appropinquet mihi ? ait Dominus : |
22 - | 22 et eritis mihi in populum, et ego ero vobis in Deum. |
23 τη κηδαρ βασιλισση της αυλης ην επαταξεν ναβουχοδονοσορ βασιλευς βαβυλωνος ουτως ειπεν κυριος αναστητε και αναβητε επι κηδαρ και πλησατε τους υιους κεδεμ | 23 Ecce turbo Domini, furor egrediens, procella ruens : in capite impiorum conquiescet. |
24 σκηνας αυτων και προβατα αυτων λημψονται ιματια αυτων και παντα τα σκευη αυτων και καμηλους αυτων λημψονται εαυτοις και καλεσατε επ' αυτους απωλειαν κυκλοθεν | 24 Non avertet iram indignationis Dominus, donec faciat et compleat cogitationem cordis sui : in novissimo dierum intelligetis ea. |
25 φευγετε λιαν βαθυνατε εις καθισιν καθημενοι εν τη αυλη οτι εβουλευσατο εφ' υμας βασιλευς βαβυλωνος βουλην και ελογισατο εφ' υμας λογισμον | |
26 αναστηθι και αναβηθι επ' εθνος ευσταθουν καθημενον εις αναψυχην οις ουκ εισιν θυραι ου βαλανοι ου μοχλοι μονοι καταλυουσιν | |
27 και εσονται καμηλοι αυτων εις προνομην και πληθος κτηνων αυτων εις απωλειαν και λικμησω αυτους παντι πνευματι κεκαρμενους προ προσωπου αυτων εκ παντος περαν αυτων οισω την τροπην αυτων ειπεν κυριος | |
28 και εσται η αυλη διατριβη στρουθων και αβατος εως αιωνος ου μη καθιση εκει ανθρωπος και ου μη κατοικηση εκει υιος ανθρωπου | |
29 τη δαμασκω κατησχυνθη ημαθ και αρφαδ οτι ηκουσαν ακοην πονηραν εξεστησαν εθυμωθησαν αναπαυσασθαι ου μη δυνωνται | |
30 εξελυθη δαμασκος απεστραφη εις φυγην τρομος επελαβετο αυτης | |
31 πως ουχι εγκατελιπεν πολιν εμην κωμην ηγαπησαν | |
32 δια τουτο πεσουνται νεανισκοι εν πλατειαις σου και παντες οι ανδρες οι πολεμισται σου πεσουνται φησιν κυριος | |
33 και καυσω πυρ εν τειχει δαμασκου και καταφαγεται αμφοδα υιου αδερ |