ΙΕΡΕΜΙΑΣ - Geremia - Jeremiah 17

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 -	1 Le péché de Juda est écrit avec un poinçon de fer, une pointe de diamant; il est gravé sur la tablette de leur cœur et sur les cornes de leurs autels.
2 -	2 Leurs autels et leurs pieux sacrés le rappellent, sous les arbres verts des hautes collines,
3 -	3 et des buttes dans la plaine. Je vais effacer ton péché sur tout ton territoire: je distribuerai ta richesse et tous tes trésors.
4 -	4 Tu devras céder l’héritage que je t’avais donné, je ferai de toi l’esclave de tes ennemis dans un pays que tu ne connais pas, car vous avez allumé le feu de ma colère et il ne s’arrêtera pas de brûler.
5 επικαταρατος ο ανθρωπος ος την ελπιδα εχει επ' ανθρωπον και στηρισει σαρκα βραχιονος αυτου επ' αυτον και απο κυριου αποστη η καρδια αυτου	5 Voici ce que dit Yahvé: Maudit soit l’homme qui met sa confiance dans un humain, qui fait d’un mortel son recours, et qui détourne son cœur de Yahvé.
6 και εσται ως η αγριομυρικη η εν τη ερημω ουκ οψεται οταν ελθη τα αγαθα και κατασκηνωσει εν αλιμοις και εν ερημω εν γη αλμυρα ητις ου κατοικειται	6 Il sera comme le chardon dans la Steppe: il s’est fixé dans des lieux arides, dans les terres de sel où nul n’habite; il ne verra jamais arriver le bonheur.
7 και ευλογημενος ο ανθρωπος ος πεποιθεν επι τω κυριω και εσται κυριος ελπις αυτου	7 Béni soit l’homme qui met sa confiance en Yahvé, et dont Yahvé est le recours.
8 και εσται ως ξυλον ευθηνουν παρ' υδατα και επι ικμαδα βαλει ριζας αυτου και ου φοβηθησεται οταν ελθη καυμα και εσται επ' αυτω στελεχη αλσωδη εν ενιαυτω αβροχιας ου φοβηθησεται και ου διαλειψει ποιων καρπον	8 Il est comme l’arbre planté au bord des eaux, qui allonge ses racines vers le ruisseau. Il ne craint pas lorsque vient la chaleur, son feuillage reste vert. Il ne craint pas les années sèches et porte toujours du fruit.
9 βαθεια η καρδια παρα παντα και ανθρωπος εστιν και τις γνωσεται αυτον	9 Plus que tout le cœur est complexe, il est mauvais: qui peut le comprendre?
10 εγω κυριος εταζων καρδιας και δοκιμαζων νεφρους του δουναι εκαστω κατα τας οδους αυτου και κατα τους καρπους των επιτηδευματων αυτου	10 Moi, Yahvé, je sonde les cœurs, je mets à jour le fond du désir: je rends à chacun selon sa conduite, et je lui donne le fruit de ses actes.
11 εφωνησεν περδιξ συνηγαγεν α ουκ ετεκεν ποιων πλουτον αυτου ου μετα κρισεως εν ημισει ημερων αυτου εγκαταλειψουσιν αυτον και επ' εσχατων αυτου εσται αφρων	11 Celui qui amasse des richesses injustes est comme la perdrix couvant l’œuf qu’elle n’a pas pondu; au milieu de ses jours la richesse l’abandonne, et à la fin il n’est qu’un sot.
12 θρονος δοξης υψωμενος αγιασμα ημων	12 Notre Sanctuaire est un trône élevé, glorieux;
13 υπομονη ισραηλ κυριε παντες οι καταλιποντες σε καταισχυνθητωσαν αφεστηκοτες επι της γης γραφητωσαν οτι εγκατελιπον πηγην ζωης τον κυριον	13 Yahvé, tu es l’espoir d’Israël, quiconque t’abandonne sera confondu. Ceux qui se rebellent contre toi disparaîtront du pays, car ils ont abandonné la source d’eau vive.
14 ιασαι με κυριε και ιαθησομαι σωσον με και σωθησομαι οτι καυχημα μου συ ει	14 Guéris-moi, Yahvé, que je sois guéri, sauve-moi, que je sois sauvé: c’est vers toi toujours qu’est allée ma louange.
15 ιδου αυτοι λεγουσι προς με που εστιν ο λογος κυριου ελθατω	15 Voici qu’on me dit: “Encore une parole de Yahvé? Qu’elle se réalise donc!”
16 εγω δε ουκ εκοπιασα κατακολουθων οπισω σου και ημεραν ανθρωπου ουκ επεθυμησα συ επιστη τα εκπορευομενα δια των χειλεων μου προ προσωπου σου εστιν	16 Mais je ne te presse pas de faire venir le mal, je n’ai pas désiré les jours mauvais, tu le sais, tout ce que j’ai pu dire est clair pour toi.
17 μη γενηθης μοι εις αλλοτριωσιν φειδομενος μου εν ημερα πονηρα	17 Ne me fais pas tomber dans l’épouvante, toi, mon refuge au jour du malheur.
18 καταισχυνθητωσαν οι διωκοντες με και μη καταισχυνθειην εγω πτοηθειησαν αυτοι και μη πτοηθειην εγω επαγαγε επ' αυτους ημεραν πονηραν δισσον συντριμμα συντριψον αυτους	18 Que ceux qui me persécutent soient confondus, et que moi, je ne sois pas confondu! Qu’ils soient effrayés, et que moi je ne sois pas effrayé. Fais venir sur eux le jour du malheur, frappe-les, oui, frappe-les bien!
19 ταδε λεγει κυριος βαδισον και στηθι εν πυλαις υιων λαου σου εν αις εισπορευονται εν αυταις βασιλεις ιουδα και εν αις εκπορευονται εν αυταις και εν πασαις ταις πυλαις ιερουσαλημ	19 Une parole de Yahvé me fut adressée: Va et tiens-toi à la Porte-des-Fils-du-Peuple, par laquelle les rois de Juda entrent et sortent. Tu iras aussi aux autres portes de Jérusalem
20 και ερεις προς αυτους ακουσατε λογον κυριου βασιλεις ιουδα και πασα ιουδαια και πασα ιερουσαλημ οι εισπορευομενοι εν ταις πυλαις ταυταις	20 et tu leur diras ceci: Écoutez la parole de Yahvé, rois de Juda, et vous tous gens de Juda qui habitez Jérusalem et qui passez par ces portes!
21 ταδε λεγει κυριος φυλασσεσθε τας ψυχας υμων και μη αιρετε βασταγματα εν τη ημερα των σαββατων και μη εκπορευεσθε ταις πυλαις ιερουσαλημ	21 Voici ce que Yahvé a dit: Ne faites pas votre malheur, ne transportez pas de fardeaux le jour du sabbat, ne les faites pas entrer par les portes de Jérusalem.
22 και μη εκφερετε βασταγματα εξ οικιων υμων εν τη ημερα των σαββατων και παν εργον ου ποιησετε αγιασατε την ημεραν των σαββατων καθως ενετειλαμην τοις πατρασιν υμων και ουκ ηκουσαν και ουκ εκλιναν το ους αυτων	22 Ne sortez pas de vos maisons avec un fardeau le jour du sabbat, ne faites aucun travail. Sanctifiez le jour du sabbat comme je l’ai commandé à vos pères.
23 και εσκληρυναν τον τραχηλον αυτων υπερ τους πατερας αυτων του μη ακουσαι μου και του μη δεξασθαι παιδειαν	23 Eux n’ont pas écouté, ils n’en ont pas tenu compte, mais ils ont fait la forte tête; ils n’ont pas entendu et n’ont pas accepté mes avertissements.
24 και εσται εαν ακοη ακουσητε μου λεγει κυριος του μη εισφερειν βασταγματα δια των πυλων της πολεως ταυτης εν τη ημερα των σαββατων και αγιαζειν την ημεραν των σαββατων του μη ποιειν παν εργον	24 Mais si vous m’écoutez - parole de Yahvé - si vous ne faites entrer aucun fardeau par les portes de cette ville le jour du sabbat, si vous sanctifiez le jour du sabbat en ne faisant aucun travail,
25 και εισελευσονται δια των πυλων της πολεως ταυτης βασιλεις και αρχοντες καθημενοι επι θρονου δαυιδ και επιβεβηκοτες εφ' αρμασιν και ιπποις αυτων αυτοι και οι αρχοντες αυτων ανδρες ιουδα και οι κατοικουντες ιερουσαλημ και κατοικισθησεται η πολις αυτη εις τον αιωνα	25 alors les portes de cette ville continueront de voir passer des rois successeurs de David. Ils entreront avec leurs chars et leurs chevaux, eux et leurs princes, tout comme les gens de Juda et les habitants de Jérusalem, et cette ville sera toujours habitée.
26 και ηξουσιν εκ των πολεων ιουδα και κυκλοθεν ιερουσαλημ και εκ γης βενιαμιν και εκ της πεδινης και εκ του ορους και εκ της προς νοτον φεροντες ολοκαυτωματα και θυσιαν και θυμιαματα και μαναα και λιβανον φεροντες αινεσιν εις οικον κυριου	26 On viendra des villes de Juda et des environs de Jérusalem, du pays de Benjamin et du Bas-Pays, de la montagne et du Négueb, pour offrir des holocaustes et des sacrifices, pour présenter des offrandes et de l’encens, pour offrir des actions de grâce dans le Temple de Yahvé.
27 και εσται εαν μη εισακουσητε μου του αγιαζειν την ημεραν των σαββατων του μη αιρειν βασταγματα και μη εισπορευεσθαι ταις πυλαις ιερουσαλημ εν τη ημερα των σαββατων και αναψω πυρ εν ταις πυλαις αυτης και καταφαγεται αμφοδα ιερουσαλημ και ου σβεσθησεται	27 Mais si vous ne m’écoutez pas, si vous ne sanctifiez pas le jour du sabbat, si vous portez des fardeaux et que vous passez avec par les portes de Jérusalem le jour du sabbat, alors je mettrai le feu à ces portes, il dévorera les palais de Jérusalem et ne s’éteindra plus.