ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 7

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και εγενετο εν ταις ημεραις αχαζ του ιωαθαμ του υιου οζιου βασιλεως ιουδα ανεβη ραασσων βασιλευς αραμ και φακεε υιος ρομελιου βασιλευς ισραηλ επι ιερουσαλημ πολεμησαι αυτην και ουκ ηδυνηθησαν πολιορκησαι αυτην	1 Voici ce qui arriva au temps d’Akaz fils de Yotam, fils d’Ozias roi de Juda: Razone, roi d’Aram, et Pékah, fils de Rémalyas, roi d’Israël, s’avancèrent sur Jérusalem pour l’attaquer, mais ils ne purent s’en emparer.
2 και ανηγγελη εις τον οικον δαυιδ λεγοντες συνεφωνησεν αραμ προς τον εφραιμ και εξεστη η ψυχη αυτου και η ψυχη του λαου αυτου ον τροπον οταν εν δρυμω ξυλον υπο πνευματος σαλευθη	2 On apporta la nouvelle au palais de David: “Aram a installé son camp sur le territoire d’Éphraïm.” Alors le cœur du roi et le cœur du peuple commencèrent à s’agiter, comme sous le vent s’agitent les arbres de la forêt.
3 και ειπεν κυριος προς ησαιαν εξελθε εις συναντησιν αχαζ συ και ο καταλειφθεις ιασουβ ο υιος σου προς την κολυμβηθραν της ανω οδου του αγρου του γναφεως	3 Yahvé dit alors à Isaïe: “Sors avec ton fils Chéar-Yachoub à la rencontre d’Akaz; il est près de l’extrémité du canal de la piscine supérieure, sur le chemin du Champ-du-Foulon.
4 και ερεις αυτω φυλαξαι του ησυχασαι και μη φοβου μηδε η ψυχη σου ασθενειτω απο των δυο ξυλων των δαλων των καπνιζομενων τουτων οταν γαρ οργη του θυμου μου γενηται παλιν ιασομαι	4 Tu lui diras ceci: Reste donc calme! N’aie pas peur et ne tremble pas devant ces deux braises fumantes; qu’est-ce que la fureur de Razone roi d’Aram, et celle du fils de Rémalyas?
5 και ο υιος του αραμ και ο υιος του ρομελιου οτι εβουλευσαντο βουλην πονηραν περι σου λεγοντες	5 “Aram, Éphraïm et le fils de Rémalyas ont bien décidé ta perte, ils ont dit:
6 αναβησομεθα εις την ιουδαιαν και συλλαλησαντες αυτοις αποστρεψομεν αυτους προς ημας και βασιλευσομεν αυτης τον υιον ταβεηλ	6 Attaquons Juda, jetons-y la panique; nous le détruirons et nous y installerons comme roi le fils de Tabéel.
7 ταδε λεγει κυριος σαβαωθ ου μη εμμεινη η βουλη αυτη ουδε εσται	7 Mais voici que le Seigneur Yahvé a parlé; il a dit: Cela ne se réalisera pas, cela ne sera pas!
8 αλλ' η κεφαλη αραμ δαμασκος αλλ' ετι εξηκοντα και πεντε ετων εκλειψει η βασιλεια εφραιμ απο λαου	8 “Car Damas n’est que la capitale d’Aram et Razone n’est que le chef de Damas. (Eh bien, encore 65 ans, et Éphraïm aura cessé d’être un peuple)
9 και η κεφαλη εφραιμ σομορων και η κεφαλη σομορων υιος του ρομελιου και εαν μη πιστευσητε ουδε μη συνητε	9 Samarie n’est que la capitale d’Éphraïm, et le fils de Rémalyas n’est que la tête de Samarie. Mais si vous ne croyez pas, vous ne tiendrez pas.”
10 και προσεθετο κυριος λαλησαι τω αχαζ λεγων	10 De nouveau il y eut une parole de Yahvé pour Akaz:
11 αιτησαι σεαυτω σημειον παρα κυριου θεου σου εις βαθος η εις υψος	11 “Demande un signe à Yahvé ton Dieu, jusque dans le monde d’en bas si tu veux, ou bien là-haut dans le ciel.”
12 και ειπεν αχαζ ου μη αιτησω ουδ' ου μη πειρασω κυριον	12 Akaz répondit: “Je ne demanderai rien, je ne mettrai pas Yahvé à l’épreuve.”
13 και ειπεν ακουσατε δη οικος δαυιδ μη μικρον υμιν αγωνα παρεχειν ανθρωποις και πως κυριω παρεχετε αγωνα	13 Alors le prophète lui dit: “Écoutez, maison de David! Il ne vous suffit donc pas de fatiguer tout le monde, voulez-vous aussi fatiguer mon Dieu?
14 δια τουτο δωσει κυριος αυτος υμιν σημειον ιδου η παρθενος εν γαστρι εξει και τεξεται υιον και καλεσεις το ονομα αυτου εμμανουηλ	14 “Eh bien, le Seigneur lui-même va vous donner un signe. Voici: La jeune femme est enceinte, elle enfante un fils et lui donne ce nom: Emmanuel, “Dieu-avec-nous”.
15 βουτυρον και μελι φαγεται πριν η γνωναι αυτον η προελεσθαι πονηρα εκλεξεται το αγαθον	15 “L’enfant se nourrira de lait caillé et de miel jusqu’à ce qu’il sache rejeter le mal et choisir le bien.
16 διοτι πριν η γνωναι το παιδιον αγαθον η κακον απειθει πονηρια του εκλεξασθαι το αγαθον και καταλειφθησεται η γη ην συ φοβη απο προσωπου των δυο βασιλεων	16 Car avant que l’enfant ne sache rejeter le mal et choisir le bien, le pays dont tu redoutes les deux rois sera dévasté.
17 αλλα επαξει ο θεος επι σε και επι τον λαον σου και επι τον οικον του πατρος σου ημερας αι ουπω ηκασιν αφ' ης ημερας αφειλεν εφραιμ απο ιουδα τον βασιλεα των ασσυριων	17 Et pour toi, pour ton peuple et la maison de ton père, Yahvé fera venir des temps tellement désastreux qu’il n’y en a pas eu de semblables depuis le jour où Éphraïm s’est séparé de Juda.”
18 και εσται εν τη ημερα εκεινη συριει κυριος μυιαις ο κυριευει μερους ποταμου αιγυπτου και τη μελισση η εστιν εν χωρα ασσυριων	18 Oui, en ces jours-là, Yahvé sifflera, et des canaux d’Égypte viendront les mouches, de l’Assyrie, les abeilles.
19 και ελευσονται παντες και αναπαυσονται εν ταις φαραγξι της χωρας και εν ταις τρωγλαις των πετρων και εις τα σπηλαια και εις πασαν ραγαδα και εν παντι ξυλω	19 Toutes elles viendront et se poseront dans les ravins des torrents et dans les fentes des rochers, sur tous les petits arbres et sur tous les cours d’eaux.
20 εν τη ημερα εκεινη ξυρησει κυριος τω ξυρω τω μεγαλω και μεμεθυσμενω ο εστιν περαν του ποταμου βασιλεως ασσυριων την κεφαλην και τας τριχας των ποδων και τον πωγωνα αφελει	20 Le Seigneur en ce jour-là, prendra un rasoir au-delà du Fleuve: (c’est le roi d’Assyrie.) Le rasoir enlèvera les cheveux, les poils des jambes et la barbe.
21 και εσται εν τη ημερα εκεινη θρεψει ανθρωπος δαμαλιν βοων και δυο προβατα	21 Ce jour-là chacun élèvera une vache et deux brebis;
22 και εσται απο του πλειστον ποιειν γαλα βουτυρον και μελι φαγεται πας ο καταλειφθεις επι της γης	22 cela fera beaucoup de lait et tous ceux qui seront laissés dans le pays, se nourriront de crème et de miel.
23 και εσται εν τη ημερα εκεινη πας τοπος ου εαν ωσιν χιλιαι αμπελοι χιλιων σικλων εις χερσον εσονται και εις ακανθαν	23 En ce jour-là, dans un vignoble de mille pieds de vigne d’une valeur de mille pièces d’argent, on ne trouvera plus que ronces et épines.
24 μετα βελους και τοξευματος εισελευσονται εκει οτι χερσος και ακανθα εσται πασα η γη	24 On y entrera avec l’arc et les flèches car le pays ne sera plus que ronces et épines.
25 και παν ορος αροτριωμενον αροτριαθησεται και ου μη επελθη εκει φοβος εσται γαρ απο της χερσου και ακανθης εις βοσκημα προβατου και εις καταπατημα βοος	25 Par crainte des ronces et des épines, on n’amènera plus la charrue sur les collines qui étaient cultivées. On y lâchera les bœufs et les brebis les piétineront.”