ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 41

LXX	JERUSALEM
1 εγκαινιζεσθε προς με νησοι οι γαρ αρχοντες αλλαξουσιν ισχυν εγγισατωσαν και λαλησατωσαν αμα τοτε κρισιν αναγγειλατωσαν	1 Iles, faites silence pour m'écouter, que les peuples renouvellent leurs forces, qu'ils s'avancent et qu'ilsparlent, ensemble comparaissons au jugement.
2 τις εξηγειρεν απο ανατολων δικαιοσυνην εκαλεσεν αυτην κατα ποδας αυτου και πορευσεται δωσει εναντιον εθνων και βασιλεις εκστησει και δωσει εις γην τας μαχαιρας αυτων και ως φρυγανα εξωσμενα τα τοξα αυτων	2 Qui a suscité de l'Orient celui que la justice appelle à sa suite, auquel Il livre les nations, et assujettitles rois? Son épée les réduit en poussière et son arc en fait une paille qui s'envole.
3 και διωξεται αυτους και διελευσεται εν ειρηνη η οδος των ποδων αυτου	3 Il les chasse et passe en sécurité par un chemin que ses pieds ne font qu'effleurer.
4 τις ενηργησεν και εποιησεν ταυτα εκαλεσεν αυτην ο καλων αυτην απο γενεων αρχης εγω θεος πρωτος και εις τα επερχομενα εγω ειμι	4 Qui a agi et accompli? Celui qui dès le commencement appelle les générations; moi, Yahvé, je suis lepremier, et avec les derniers je serai encore.
5 ειδοσαν εθνη και εφοβηθησαν τα ακρα της γης ηγγισαν και ηλθοσαν αμα	5 Les îles ont vu et prennent peur, les extrémités de la terre frémissent, ils sont tout près, ils arrivent.
6 κρινων εκαστος τω πλησιον και τω αδελφω βοηθησαι και ερει	6 Chacun aide son compagnon, il dit à l'autre: "Courage!"
7 ισχυσεν ανηρ τεκτων και χαλκευς τυπτων σφυρη αμα ελαυνων ποτε μεν ερει συμβλημα καλον εστιν ισχυρωσαν αυτα εν ηλοις θησουσιν αυτα και ου κινηθησονται	7 L'artisan donne courage à l'orfèvre, et celui qui polit au marteau à celui qui bat l'enclume: il dit de lasoudure: "Elle est bonne", il la renforce avec des clous pour qu'elle ne vacille pas.
8 συ δε ισραηλ παις μου ιακωβ ον εξελεξαμην σπερμα αβρααμ ον ηγαπησα	8 Et toi, Israël, mon serviteur, Jacob, que j'ai choisi, race d'Abraham, mon ami,
9 ου αντελαβομην απ' ακρων της γης και εκ των σκοπιων αυτης εκαλεσα σε και ειπα σοι παις μου ει εξελεξαμην σε και ουκ εγκατελιπον σε	9 toi que j'ai saisi aux extrémités de la terre, que j'ai appelé des contrées lointaines, je t'ai dit: "Tu esmon serviteur, je t'ai choisi, je ne t'ai pas rejeté."
10 μη φοβου μετα σου γαρ ειμι μη πλανω εγω γαρ ειμι ο θεος σου ο ενισχυσας σε και εβοηθησα σοι και ησφαλισαμην σε τη δεξια τη δικαια μου	10 Ne crains pas car je suis avec toi, ne te laisse pas émouvoir car je suis ton Dieu; je t'ai fortifié et jet'ai aidé, je t'ai soutenu de ma droite justicière.
11 ιδου αισχυνθησονται και εντραπησονται παντες οι αντικειμενοι σοι εσονται γαρ ως ουκ οντες και απολουνται παντες οι αντιδικοι σου	11 Voici qu'ils seront honteux et humiliés, tous ceux qui s'enflammaient contre toi. Ils seront réduits àrien et périront, ceux qui te cherchaient querelle.
12 ζητησεις αυτους και ου μη ευρης τους ανθρωπους οι παροινησουσιν εις σε εσονται γαρ ως ουκ οντες και ουκ εσονται οι αντιπολεμουντες σε	12 Tu les chercheras et tu ne les trouveras pas, ceux qui te combattaient; ils seront réduits à rien,anéantis, ceux qui te faisaient la guerre.
13 οτι εγω ο θεος σου ο κρατων της δεξιας σου ο λεγων σοι μη φοβου	13 Car moi, Yahvé, ton Dieu, je te saisis la main droite, je te dis: "Ne crains pas, c'est moi qui te viensen aide."
14 ιακωβ ολιγοστος ισραηλ εγω εβοηθησα σοι λεγει ο θεος ο λυτρουμενος σε ισραηλ	14 Ne crains pas, vermisseau de Jacob, et vous, pauvres gens d'Israël. C'est moi qui te viens en aide,oracle de Yahvé, celui qui te rachète, c'est le Saint d'Israël.
15 ιδου εποιησα σε ως τροχους αμαξης αλοωντας καινους πριστηροειδεις και αλοησεις ορη και λεπτυνεις βουνους και ως χνουν θησεις	15 Voici que j'ai fait de toi un traîneau à battre, tout neuf, à doubles dents. Tu écraseras les montagnes,tu les pulvériseras, les collines, tu en feras de la paille.
16 και λικμησεις και ανεμος λημψεται αυτους και καταιγις διασπερει αυτους συ δε ευφρανθηση εν τοις αγιοις ισραηλ και αγαλλιασονται	16 Tu les vanneras, le vent les emportera et l'ouragan les dispersera; pour toi, tu te réjouiras en Yahvé,tu te glorifieras dans le Saint d'Israël.
17 οι πτωχοι και οι ενδεεις ζητησουσιν γαρ υδωρ και ουκ εσται η γλωσσα αυτων απο της διψης εξηρανθη εγω κυριος ο θεος εγω επακουσομαι ο θεος ισραηλ και ουκ εγκαταλειψω αυτους	17 Les miséreux et les pauvres cherchent de l'eau, et rien! Leur langue est desséchée par la soif. Moi,Yahvé, je les exaucerai, Dieu d'Israël, je ne les abandonnerai pas.
18 αλλα ανοιξω επι των ορεων ποταμους και εν μεσω πεδιων πηγας ποιησω την ερημον εις ελη και την διψωσαν γην εν υδραγωγοις	18 Sur les monts chauves je ferai jaillir des fleuves, et des sources au milieu des vallées. Je ferai dudésert un marécage et de la terre aride des eaux jaillissantes.
19 θησω εις την ανυδρον γην κεδρον και πυξον και μυρσινην και κυπαρισσον και λευκην	19 Je mettrai dans le désert le cèdre, l'acacia, le myrte et l'olivier, je placerai dans la steppe pêle-mêle lecyprès, le platane et le buis,
20 ινα ιδωσιν και γνωσιν και εννοηθωσιν και επιστωνται αμα οτι χειρ κυριου εποιησεν ταυτα παντα και ο αγιος του ισραηλ κατεδειξεν	20 afin que l'on voie et que l'on sache, que l'on fasse attention et que l'on comprenne que la main deYahvé a fait cela, que le Saint d'Israël l'a créé.
21 εγγιζει η κρισις υμων λεγει κυριος ο θεος ηγγισαν αι βουλαι υμων λεγει ο βασιλευς ιακωβ	21 Présentez votre querelle, dit Yahvé, produisez vos arguments, dit le roi de Jacob.
22 εγγισατωσαν και αναγγειλατωσαν υμιν α συμβησεται η τα προτερα τινα ην ειπατε και επιστησομεν τον νουν και γνωσομεθα τι τα εσχατα και τα επερχομενα ειπατε ημιν	22 Qu'ils produisent et qu'ils nous montrent les choses qui doivent arriver. Les choses passées, quefurent-elles? Montrez-le, que nous y réfléchissions et que nous en connaissions la suite. Ou bien faites-nousentendre les choses à venir,
23 αναγγειλατε ημιν τα επερχομενα επ' εσχατου και γνωσομεθα οτι θεοι εστε ευ ποιησατε και κακωσατε και θαυμασομεθα και οψομεθα αμα	23 annoncez ce qui doit venir ensuite, et nous saurons que vous êtes des dieux. Au moins, faites bien oufaites mal, que nous éprouvions de l'émoi et de la crainte.
24 οτι ποθεν εστε υμεις και ποθεν η εργασια υμων εκ γης βδελυγμα εξελεξαντο υμας	24 Voici, vous êtes moins que rien, et votre oeuvre, c'est moins que néant, vous choisir est abominable.
25 εγω δε ηγειρα τον απο βορρα και τον αφ' ηλιου ανατολων κληθησονται τω ονοματι μου ερχεσθωσαν αρχοντες και ως πηλος κεραμεως και ως κεραμευς καταπατων τον πηλον ουτως καταπατηθησεσθε	25 Je l'ai suscité du Nord et il est venu, depuis le Levant il est appelé par son nom. Il piétine lesgouverneurs comme de la boue, comme le potier pétrit l'argile.
26 τις γαρ αναγγελει τα εξ αρχης ινα γνωμεν και τα εμπροσθεν και ερουμεν οτι αληθη εστιν ουκ εστιν ο προλεγων ουδε ο ακουων υμων τους λογους	26 Qui l'a annoncé dès le principe, pour que nous sachions, et dans le passé, pour que nous disions:C'est juste? Mais nul n'a annoncé, nul n'a fait entendre, nul n'a entendu vos paroles.
27 αρχην σιων δωσω και ιερουσαλημ παρακαλεσω εις οδον	27 Prémices de Sion, voici, les voici, à Jérusalem j'envoie un messager,
28 απο γαρ των εθνων ιδου ουδεις και απο των ειδωλων αυτων ουκ ην ο αναγγελλων και εαν ερωτησω αυτους ποθεν εστε ου μη αποκριθωσιν μοι	28 et je regarde: personne! Parmi eux, pas un qui donne un avis, que je puisse interroger et qui réponde!
29 εισιν γαρ οι ποιουντες υμας και ματην οι πλανωντες υμας	29 Voici, tous ensemble ils ne sont rien, néant que leurs oeuvres, du vent et du vide leurs statues!