ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 26

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 τη ημερα εκεινη ασονται το ασμα τουτο επι γης ιουδα λεγοντες ιδου πολις οχυρα και σωτηριον ημων θησει τειχος και περιτειχος	1 En ce jour-là sur la terre de Juda on chantera ce chant: Nous avons une ville forte; avec son mur et son avant-mur elle est notre salut.
2 ανοιξατε πυλας εισελθατω λαος φυλασσων δικαιοσυνην και φυλασσων αληθειαν	2 Ouvrez les portes, laissez entrer la nation juste, qui demeure fidèle
3 αντιλαμβανομενος αληθειας και φυλασσων ειρηνην οτι επι σοι	3 et qui reste ferme. Tu la gardes en paix car elle a mis en toi sa confiance.
4 ηλπισαν κυριε εως του αιωνος ο θεος ο μεγας ο αιωνιος	4 Mettez votre confiance en Yahvé, toujours, car Yahvé sera toujours un rocher.
5 ος ταπεινωσας κατηγαγες τους ενοικουντας εν υψηλοις πολεις οχυρας καταβαλεις και καταξεις εως εδαφους	5 Il a abaissé les habitants de là-haut, il a jeté à terre la cité imprenable, il l’a réduite en poussière.
6 και πατησουσιν αυτους ποδες πραεων και ταπεινων	6 Maintenant on la piétine, sur elle passent les pieds des petits, les pas des pauvres.
7 οδος ευσεβων ευθεια εγενετο και παρεσκευασμενη η οδος των ευσεβων	7 Le chemin pour le juste est toujours droit, tu aplanis, toi, le sentier du juste.
8 η γαρ οδος κυριου κρισις ηλπισαμεν επι τω ονοματι σου και επι τη μνεια	8 Tu le sais, Yahvé, nous ne cherchons rien hors du chemin de tes commandements. Ton nom, ton souvenir font le bonheur de nos âmes;
9 η επιθυμει η ψυχη ημων εκ νυκτος ορθριζει το πνευμα μου προς σε ο θεος διοτι φως τα προσταγματα σου επι της γης δικαιοσυνην μαθετε οι ενοικουντες επι της γης	9 de nuit mon âme aspire à toi, et dès le matin mon esprit est en éveil. Lorsque tes sentences atteignent la terre, les habitants du monde apprennent la justice;
10 πεπαυται γαρ ο ασεβης ου μη μαθη δικαιοσυνην επι της γης αληθειαν ου μη ποιηση αρθητω ο ασεβης ινα μη ιδη την δοξαν κυριου	10 mais fait-on grâce au méchant, il n’apprend pas la justice, il commet le mal dans le pays de la droiture, il ne voit pas la majesté de Yahvé.
11 κυριε υψηλος σου ο βραχιων και ουκ ηδεισαν γνοντες δε αισχυνθησονται ζηλος λημψεται λαον απαιδευτον και νυν πυρ τους υπεναντιους εδεται	11 Yahvé, ta main menace mais ils ne le voient pas. Qu’ils voient ton amour pour ton peuple et qu’ils en soient couverts de honte. Que le feu de ta colère dévore tes ennemis.
12 κυριε ο θεος ημων ειρηνην δος ημιν παντα γαρ απεδωκας ημιν	12 Ô Yahvé, donne-nous la paix, toi seul peux mener à bien ce que nous faisons.
13 κυριε ο θεος ημων κτησαι ημας κυριε εκτος σου αλλον ουκ οιδαμεν το ονομα σου ονομαζομεν	13 Yahvé, notre Dieu, d’autres maîtres que toi nous ont dominés, mais nous ne connaissons que toi et nous célébrons ton nom.
14 οι δε νεκροι ζωην ου μη ιδωσιν ουδε ιατροι ου μη αναστησωσιν δια τουτο επηγαγες και απωλεσας και ηρας παν αρσεν αυτων	14 Les morts ne revivront pas, les ombres ne se relèveront pas, car tu les as jugés, tu les as fait périr; tu as effacé jusqu’à leur souvenir.
15 προσθες αυτοις κακα κυριε προσθες κακα πασιν τοις ενδοξοις της γης	15 Yahvé, tu as fait grandir la nation, tu l’as fait grandir pour ta gloire et tu as repoussé les frontières du pays.
16 κυριε εν θλιψει εμνησθην σου εν θλιψει μικρα η παιδεια σου ημιν	16 Dans le malheur nous t’avons recherché, au temps de l’oppression et de tes châtiments.
17 και ως η ωδινουσα εγγιζει του τεκειν και επι τη ωδινι αυτης εκεκραξεν ουτως εγενηθημεν τω αγαπητω σου δια τον φοβον σου κυριε	17 Tu nous vois, Yahvé, semblables à la femme enceinte sur le point d’enfanter, qui se tord et crie dans les douleurs.
18 εν γαστρι ελαβομεν και ωδινησαμεν και ετεκομεν πνευμα σωτηριας σου εποιησαμεν επι της γης αλλα πεσουνται οι ενοικουντες επι της γης	18 Nous avons conçu, nous avons connu les douleurs, mais nous n’avons enfanté que le vent, nous n’avons pas apporté le salut à la terre, et les nouveaux habitants du monde ne sont pas nés.
19 αναστησονται οι νεκροι και εγερθησονται οι εν τοις μνημειοις και ευφρανθησονται οι εν τη γη η γαρ δροσος η παρα σου ιαμα αυτοις εστιν η δε γη των ασεβων πεσειται	19 Que tes morts revivent, que tes cadavres se relèvent! Que se réveillent et crient de joie ceux qui sont retournés à la poussière! Car ta rosée est rosée de lumière, et la terre nous rendra vivants ses morts.
20 βαδιζε λαος μου εισελθε εις τα ταμιεια σου αποκλεισον την θυραν σου αποκρυβηθι μικρον οσον οσον εως αν παρελθη η οργη κυριου	20 Va, mon peuple! Entre dans tes chambres, ferme la porte derrière toi, cache-toi ne serait-ce qu’un instant, le temps que passe la Colère!
21 ιδου γαρ κυριος απο του αγιου επαγει την οργην επι τους ενοικουντας επι της γης και ανακαλυψει η γη το αιμα αυτης και ου κατακαλυψει τους ανηρημενους	21 Car voici que Yahvé sort de sa retraite pour faire payer leurs crimes aux habitants de la terre. La terre laissera voir le sang répandu, elle ne cachera plus ceux qu’on a massacrés.