ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 2

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 ο λογος ο γενομενος παρα κυριου προς ησαιαν υιον αμως περι της ιουδαιας και περι ιερουσαλημ	1 Vision d’Isaïe fils d’Amos au sujet de Juda et de Jérusalem.
2 οτι εσται εν ταις εσχαταις ημεραις εμφανες το ορος κυριου και ο οικος του θεου επ' ακρων των ορεων και υψωθησεται υπερανω των βουνων και ηξουσιν επ' αυτο παντα τα εθνη	2 Voici ce qui arrivera à la fin des temps: la montagne du temple de Yahvé sera remaniée, elle deviendra le premier des monts et dominera toute autre hauteur. Toutes les nations monteront vers elle,
3 και πορευσονται εθνη πολλα και ερουσιν δευτε και αναβωμεν εις το ορος κυριου και εις τον οικον του θεου ιακωβ και αναγγελει ημιν την οδον αυτου και πορευσομεθα εν αυτη εκ γαρ σιων εξελευσεται νομος και λογος κυριου εξ ιερουσαλημ	3 des peuples nombreux se mettront en route et diront: “Venez, montons à la montagne de Yahvé, à la Maison du Dieu de Jacob, il nous enseignera ses voies et nous suivrons ses sentiers. Oui, l’enseignement sortira de Sion, et de Jérusalem, la Parole de Yahvé.”
4 και κρινει ανα μεσον των εθνων και ελεγξει λαον πολυν και συγκοψουσιν τας μαχαιρας αυτων εις αροτρα και τας ζιβυνας αυτων εις δρεπανα και ου λημψεται ετι εθνος επ' εθνος μαχαιραν και ου μη μαθωσιν ετι πολεμειν	4 Il gouvernera les nations, il sera un arbitre pour la multitude des peuples. De leurs épées ils feront des socs de charrues, et de leurs lances, des faucilles. On ne lèvera plus l’épée, nation contre nation, on n’apprendra plus à faire la guerre.
5 και νυν ο οικος του ιακωβ δευτε πορευθωμεν τω φωτι κυριου	5 Peuple de Jacob, allons, marchons à la lumière de Yahvé!
6 ανηκεν γαρ τον λαον αυτου τον οικον του ισραηλ οτι ενεπλησθη ως το απ' αρχης η χωρα αυτων κληδονισμων ως η των αλλοφυλων και τεκνα πολλα αλλοφυλα εγενηθη αυτοις	6 Tu as rejeté le clan de Jacob, ton peuple, il est rempli de devins et de magiciens, comme les Philistins, et l’on y fait bon ménage avec les païens.
7 ενεπλησθη γαρ η χωρα αυτων αργυριου και χρυσιου και ουκ ην αριθμος των θησαυρων αυτων και ενεπλησθη η γη ιππων και ουκ ην αριθμος των αρματων αυτων	7 Son pays est rempli d’argent et d’or, de trésors incalculables. Son pays est rempli de chevaux et de chars sans nombre.
8 και ενεπλησθη η γη βδελυγματων των εργων των χειρων αυτων και προσεκυνησαν οις εποιησαν οι δακτυλοι αυτων	8 Son pays est rempli d’idoles, ils se prosternent devant l’ouvrage de leurs mains, devant ce que leurs doigts ont fabriqué!
9 και εκυψεν ανθρωπος και εταπεινωθη ανηρ και ου μη ανησω αυτους	9 L’homme sera humilié, le mortel abaissé, ne leur pardonne pas!
10 και νυν εισελθετε εις τας πετρας και κρυπτεσθε εις την γην απο προσωπου του φοβου κυριου και απο της δοξης της ισχυος αυτου οταν αναστη θραυσαι την γην	10 Va aux rochers, cache-toi dans la terre, loin de la terreur de Yahvé et de l’éclat de sa majesté!
11 οι γαρ οφθαλμοι κυριου υψηλοι ο δε ανθρωπος ταπεινος και ταπεινωθησεται το υψος των ανθρωπων και υψωθησεται κυριος μονος εν τη ημερα εκεινη	11 L’œil humain plein d’orgueil sera abaissé, et l’insolence du mortel, humiliée: Yahvé, lui seul, sera élevé ce jour-là.
12 ημερα γαρ κυριου σαβαωθ επι παντα υβριστην και υπερηφανον και επι παντα υψηλον και μετεωρον και ταπεινωθησονται	12 Oui, Yahvé Sabaot aura son jour contre tout orgueil et toute insolence, contre tous ceux qui se croient quelque chose: ils seront abaissés!
13 και επι πασαν κεδρον του λιβανου των υψηλων και μετεωρων και επι παν δενδρον βαλανου βασαν	13 Il aura son jour contre les cèdres du Liban, levés et hautains, contre tous les chênes du Bashan,
14 και επι παν ορος και επι παντα βουνον υψηλον	14 contre les montagnes hautaines et toutes les collines élevées,
15 και επι παντα πυργον υψηλον και επι παν τειχος υψηλον	15 contre les hautes tours et les remparts fortifiés,
16 και επι παν πλοιον θαλασσης και επι πασαν θεαν πλοιων καλλους	16 contre les vaisseaux de Tarsis et tous les navires princiers.
17 και ταπεινωθησεται πας ανθρωπος και πεσειται υψος ανθρωπων και υψωθησεται κυριος μονος εν τη ημερα εκεινη	17 L’orgueil de l’homme sera abaissé, l’insolence du mortel, humiliée; Yahvé, lui seul, sera élevé ce jour-là,
18 και τα χειροποιητα παντα κατακρυψουσιν	18 tandis que des idoles il ne restera rien.
19 εισενεγκαντες εις τα σπηλαια και εις τας σχισμας των πετρων και εις τας τρωγλας της γης απο προσωπου του φοβου κυριου και απο της δοξης της ισχυος αυτου οταν αναστη θραυσαι την γην	19 On se cachera dans les grottes des rochers, dans les trous de la terre, loin de la terreur de Yahvé et de l’éclat de sa majesté, quand il se lèvera pour faire trembler la terre.
20 τη γαρ ημερα εκεινη εκβαλει ανθρωπος τα βδελυγματα αυτου τα αργυρα και τα χρυσα α εποιησαν προσκυνειν τοις ματαιοις και ταις νυκτερισιν	20 En ce jour-là, l’homme jettera aux taupes et aux chauves-souris les idoles d’argent, les idoles en or qu’il s’était fabriquées pour les adorer.
21 του εισελθειν εις τας τρωγλας της στερεας πετρας και εις τας σχισμας των πετρων απο προσωπου του φοβου κυριου και απο της δοξης της ισχυος αυτου οταν αναστη θραυσαι την γην	21 Il se cachera dans les creux et les fentes des rochers, loin de la terreur de Yahvé et de l’éclat de sa majesté, car il se lèvera pour faire trembler la terre.
	22 Ne vous fiez pas à l’homme: il ne tient qu’au souffle de ses narines, que pouvez-vous attendre de lui?