ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - Siracide - Sirach 20

LXX	VULGATA
1 εστιν ελεγχος ος ουκ εστιν ωραιος και εστιν σιωπων και αυτος φρονιμος	1 Quam bonum est arguere, quam irasci, et confitentem in oratione non prohibere !
2 ως καλον ελεγξαι η θυμουσθαι	2 Concupiscentia spadonis devirginabit juvenculam :
3 και ο ανθομολογουμενος απο ελαττωσεως κωλυθησεται	3 sic qui facit per vim judicium iniquum.
4 επιθυμια ευνουχου αποπαρθενωσαι νεανιδα ουτως ο ποιων εν βια κριματα	4 Quam bonum est correptum manifestare p?nitentiam ! sic enim effugies voluntarium peccatum.
5 εστιν σιωπων ευρισκομενος σοφος και εστιν μισητος απο πολλης λαλιας	5 Est tacens qui invenitur sapiens : et est odibilis qui procax est ad loquendum.
6 εστιν σιωπων ου γαρ εχει αποκρισιν και εστιν σιωπων ειδως καιρον	6 Est tacens non habens sensum loquelæ : et est tacens sciens tempus aptum.
7 ανθρωπος σοφος σιγησει εως καιρου ο δε λαπιστης και αφρων υπερβησεται καιρον	7 Homo sapiens tacebit usque ad tempus : lascivus autem et imprudens non servabunt tempus.
8 ο πλεοναζων λογω βδελυχθησεται και ο ενεξουσιαζομενος μισηθησεται	8 Qui multis utitur verbis lædet animam suam : et qui potestatem sibi sumit injuste, odietur.
9 εστιν ευοδια εν κακοις ανδρι και εστιν ευρεμα εις ελαττωσιν	9 Est processio in malis viro indisciplinato, et est inventio in detrimentum.
10 εστιν δοσις η ου λυσιτελησει σοι και εστιν δοσις ης το ανταποδομα διπλουν	10 Est datum quod non est utile, et est datum cujus retributio duplex.
11 εστιν ελαττωσις ενεκεν δοξης και εστιν ος απο ταπεινωσεως ηρεν κεφαλην	11 Est propter gloriam minoratio, et est qui ab humilitate levabit caput.
12 εστιν αγοραζων πολλα ολιγου και αποτιννυων αυτα επταπλασιον	12 Est qui multa redimat modico pretio, et restituens ea in septuplum.
13 ο σοφος εν λογοις εαυτον προσφιλη ποιησει χαριτες δε μωρων εκχυθησονται	13 Sapiens in verbis seipsum amabilem facit : gratiæ autem fatuorum effundentur.
14 δοσις αφρονος ου λυσιτελησει σοι οι γαρ οφθαλμοι αυτου ανθ' ενος πολλοι	14 Datus insipientis non erit utilis tibi : oculi enim illius septemplices sunt.
15 ολιγα δωσει και πολλα ονειδισει και ανοιξει το στομα αυτου ως κηρυξ σημερον δανιει και αυριον απαιτησει μισητος ανθρωπος ο τοιουτος	15 Exigua dabit, et multa improperabit : et apertio oris illius inflammatio est.
16 μωρος ερει ουχ υπαρχει μοι φιλος και ουκ εστιν χαρις τοις αγαθοις μου	16 Hodie f?neratur quis, et cras expetit : odibilis est homo hujusmodi.
17 οι εσθοντες τον αρτον αυτου φαυλοι γλωσση ποσακις και οσοι καταγελασονται αυτου	17 Fatuo non erit amicus, et non erit gratia bonis illius :
18 ολισθημα απο εδαφους μαλλον η απο γλωσσης ουτως πτωσις κακων κατα σπουδην ηξει	18 qui enim edunt panem illius, falsæ linguæ sunt. Quoties et quanti irridebunt eum !
19 ανθρωπος αχαρις μυθος ακαιρος εν στοματι απαιδευτων ενδελεχισθησεται	19 neque enim quod habendum erat directo sensu distribuit ; similiter et quod non erat habendum.
20 απο στοματος μωρου αποδοκιμασθησεται παραβολη ου γαρ μη ειπη αυτην εν καιρω αυτης	20 Lapsus falsæ linguæ quasi qui in pavimento cadens : sic casus malorum festinanter veniet.
21 εστιν κωλυομενος αμαρτανειν απο ενδειας και εν τη αναπαυσει αυτου ου κατανυγησεται	21 Homo acharis quasi fabula vana, in ore indisciplinatorum assidua erit.
22 εστιν απολλυων την ψυχην αυτου δι' αισχυνην και απο αφρονος προσωπου απολει αυτην	22 Ex ore fatui reprobabitur parabola : non enim dicit illam in tempore suo.
23 εστιν χαριν αισχυνης επαγγελλομενος φιλω και εκτησατο αυτον εχθρον δωρεαν	23 Est qui vetatur peccare præ inopia, et in requie sua stimulabitur.
24 μωμος πονηρος εν ανθρωπω ψευδος εν στοματι απαιδευτων ενδελεχισθησεται	24 Est qui perdet animam suam præ confusione, et ab imprudenti persona perdet eam : personæ autem acceptione perdet se.
25 αιρετον κλεπτης η ο ενδελεχιζων ψευδει αμφοτεροι δε απωλειαν κληρονομησουσιν	25 Est qui præ confusione promittit amico, et lucratus est eum inimicum gratis.
26 ηθος ανθρωπου ψευδους ατιμια και η αισχυνη αυτου μετ' αυτου ενδελεχως	26 Opprobrium nequam in homine mendacium : et in ore indisciplinatorum assidue erit.
27 ο σοφος εν λογοις προαξει εαυτον και ανθρωπος φρονιμος αρεσει μεγιστασιν	27 Potior fur quam assiduitas viri mendacis : perditionem autem ambo hæreditabunt.
28 ο εργαζομενος γην ανυψωσει θιμωνιαν αυτου και ο αρεσκων μεγιστασιν εξιλασεται αδικιαν	28 Mores hominum mendacium sine honore, et confusio illorum cum ipsis sine intermissione.
29 ξενια και δωρα αποτυφλοι οφθαλμους σοφων και ως φιμος εν στοματι αποτρεπει ελεγμους	29 Sapiens in verbis producet seipsum, et homo prudens placebit magnatis.
30 σοφια κεκρυμμενη και θησαυρος αφανης τις ωφελεια εν αμφοτεροις	30 Qui operatur terram suam inaltabit acervum frugum, et qui operatur justitiam, ipse exaltabitur : qui vero placet magnatis effugiet iniquitatem.
31 κρεισσων ανθρωπος αποκρυπτων την μωριαν αυτου η ανθρωπος αποκρυπτων την σοφιαν αυτου	31 Xenia et dona excæcant oculos judicum, et quasi mutus, in ore avertit correptiones eorum.
	32 Sapientia absconsa, et thesaurus invisus, quæ utilitas in utrisque ?
	33 Melior est qui celat insipientiam suam, quam homo qui abscondit sapientiam suam.