ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - Siracide - Sirach 16

LXX	NOVA VULGATA
1 μη επιθυμει τεκνων πληθος αχρηστων μηδε ευφραινου επι υιοις ασεβεσιν	1 Ne iucunderis in filiis impiis; si multiplicentur, non oblecteris superipsos, si non est timor Dei cum illis.
2 εαν πληθυνωσιν μη ευφραινου επ' αυτοις ει μη εστιν φοβος κυριου μετ' αυτων	2 Non credas vitae illorum et ne respexeris in labores eorum.
3 μη εμπιστευσης τη ζωη αυτων και μη επεχε επι το πληθος αυτων κρεισσων γαρ εις η χιλιοι και αποθανειν ατεκνον η εχειν τεκνα ασεβη	3 Melior est enim unus timens Deum quam mille filii impii;
4 απο γαρ ενος συνετου συνοικισθησεται πολις φυλη δε ανομων ερημωθησεται	4 et potius est mori sine filiis quam relinquere filios impios.
5 πολλα τοιαυτα εορακεν ο οφθαλμος μου και ισχυροτερα τουτων ακηκοεν το ους μου	5 Ab uno sensato inhabitabitur patria, tribus autem impiorum deseretur.
6 εν συναγωγη αμαρτωλων εκκαυθησεται πυρ και εν εθνει απειθει εξεκαυθη οργη	6 Multa talia vidit oculus meus, et fortiora horum audivit auris mea.
7 ουκ εξιλασατο περι των αρχαιων γιγαντων οι απεστησαν τη ισχυι αυτων	7 In synagoga peccantium exardebit ignis, et in gente incredibili exardescet ira.
8 ουκ εφεισατο περι της παροικιας λωτ ους εβδελυξατο δια την υπερηφανιαν αυτων	8 Non exoraverunt eum antiqui gigantes, qui rebelles fuerunt confidentes suae virtuti.
9 ουκ ηλεησεν εθνος απωλειας τους εξηρμενους εν αμαρτιαις αυτων	9 Et non pepercit accolis Lot et exsecratus est eos prae superbia verbi illorum;
10 και ουτως εξακοσιας χιλιαδας πεζων τους επισυναχθεντας εν σκληροκαρδια αυτων	10 non misertus est gentis anathematis, qui depulsi sunt in peccatis suis.
11 καν η εις σκληροτραχηλος θαυμαστον τουτο ει αθωωθησεται ελεος γαρ και οργη παρ' αυτω δυναστης εξιλασμων και εκχεων οργην	11 Et sicut sescenta milia peditum, qui congregati sunt in duritia cordis sui; et, si unus fuisset cervicatus, mirum si fuisset immunis:
12 κατα το πολυ ελεος αυτου ουτως και πολυς ο ελεγχος αυτου ανδρα κατα τα εργα αυτου κρινει	12 misericordia enim et ira est cum illo, sustinens, exorabilis et effundens iram.
13 ουκ εκφευξεται εν αρπαγματι αμαρτωλος και ου μη καθυστερησει υπομονη ευσεβους	13 ecundum multam misericordiam suam, sic et correptio illius: hominem secundum opera sua iudicat.
14 παση ελεημοσυνη ποιησει τοπον εκαστος κατα τα εργα αυτου ευρησει	14 Non effugiet in rapina peccator, et non irrita erit sustinentia iusti.
15 -	15 Omni misericordiae erit merces: unusquisque secundum meritum operum suorum inveniet coram se et secundum intellectum peregrinationis ipsius. Dominus induravit cor pharaonis, ne agnosceret illum, ut opera sua innotescerent sub caelo. Misericordia eius apparuit omnibus creaturis eius, lucem suam et tenebras dispertiit filiis hominum.
16 -	16 Non dicas: “ A Deo abscondar! Et, ex summo quis mei memorabitur?
17 μη ειπης οτι απο κυριου κρυβησομαι και εξ υψους τις μου μνησθησεται εν λαω πλειονι ου μη γνωσθω τις γαρ η ψυχη μου εν αμετρητω κτισει	17 In populo magno non agnoscar; quae est enim anima mea in tam immensa creatura? ”.
18 ιδου ο ουρανος και ο ουρανος του ουρανου αβυσσος και γη εν τη επισκοπη αυτου σαλευθησονται	18 Ecce caelum et caeli caelorum, abyssus et universa terra et quae in eis sunt, in visitatione illius commovebuntur;
19 αμα τα ορη και τα θεμελια της γης εν τω επιβλεψαι εις αυτα τρομω συσσειονται	19 montes simul et colles et fundamenta terrae, cum conspexerit illa Deus, tremore concutientur.
20 και επ' αυτοις ου διανοηθησεται καρδια και τας οδους αυτου τις ενθυμηθησεται	20 Et in omnibus his non apponet cor, etenim omne cor intellegitur ab illo.
21 και καταιγις ην ουκ οψεται ανθρωπος τα δε πλειονα των εργων αυτου εν αποκρυφοις	21 Et vias illius quis intellegit et procellam, quam nec oculus videbit hominis?
22 εργα δικαιοσυνης τις αναγγελει η τις υπομενει μακραν γαρ η διαθηκη	22 Nam plurima illius opera sunt in absconsis, et opera iustitiae eius quis enuntiabit, aut quis sustinebit? Longe enim est decretum, et interrogatio omnium in consummatione est.
23 ελαττουμενος καρδια διανοειται ταυτα και ανηρ αφρων και πλανωμενος διανοειται μωρα	23 Qui minoratur corde, cogitat ista, et vir imprudens et errans cogitat stulta.
24 ακουσον μου τεκνον και μαθε επιστημην και επι των λογων μου προσεχε τη καρδια σου	24 Audi me, fili, et disce prudentiam sensus,
25 εκφανω εν σταθμω παιδειαν και εν ακριβεια απαγγελω επιστημην	25 et dicam in aequitate disciplinam et scrutabor enarrare sapientiam; et in verbis meis attende in corde tuo. Edico in aequitate spiritus virtutes, quas posuit Deus in opera sua ab initio, et in veritate enuntio scientiam eius.
26 εν κρισει κυριου τα εργα αυτου απ' αρχης και απο ποιησεως αυτων διεστειλεν μεριδας αυτων	26 Quando creavit Deus opera sua ab initio et ab institutione ipsorum distinxit partes illorum,
27 εκοσμησεν εις αιωνα τα εργα αυτου και τας αρχας αυτων εις γενεας αυτων ουτε επεινασαν ουτε εκοπιασαν και ουκ εξελιπον απο των εργων αυτων	27 ornavit in aeternum opera illorum et dominatum eorum in generationibus suis. Nec esurierunt nec laboraverunt et non destiterunt ab operibus suis.
28 εκαστος τον πλησιον αυτου ουκ εξεθλιψεν και εως αιωνος ουκ απειθησουσιν του ρηματος αυτου	28 Unusquisque proximum sibi non angustiavit,
29 και μετα ταυτα κυριος εις την γην επεβλεψεν και ενεπλησεν αυτην των αγαθων αυτου	29 et usque in aeternum non erunt incredibiles verbo illius.
30 ψυχη παντος ζωου εκαλυψεν το προσωπον αυτης και εις αυτην η αποστροφη αυτων	30 Post haec Deus in terram respexit et complevit illam bonis suis;
	31 anima omnis vitalis cooperuit faciem ipsius, et in ipsam iterum reversio illorum.