1 που απηλθεν ο αδελφιδος σου η καλη εν γυναιξιν που απεβλεψεν ο αδελφιδος σου και ζητησομεν αυτον μετα σου | 1 Où est parti ton bien-aimé, ô la plus belle des femmes? Où s'est tourné ton bien-aimé, que nous lecherchions avec toi? |
2 αδελφιδος μου κατεβη εις κηπον αυτου εις φιαλας του αρωματος ποιμαινειν εν κηποις και συλλεγειν κρινα | 2 Mon bien-aimé est descendu à son jardin, aux parterres embaumés, pour paître son troupeau dansles jardins, et pour cueillir des lis. |
3 εγω τω αδελφιδω μου και αδελφιδος μου εμοι ο ποιμαινων εν τοις κρινοις | 3 Je suis à mon bien-aimé, et mon bien-aimé est à moi! Il paît son troupeau parmi les lis. |
4 καλη ει η πλησιον μου ως ευδοκια ωραια ως ιερουσαλημ θαμβος ως τεταγμεναι | 4 Tu es belle, mon amie, comme Tirça, charmante comme Jérusalem, redoutable comme desbataillons. |
5 αποστρεψον οφθαλμους σου απεναντιον μου οτι αυτοι ανεπτερωσαν με τριχωμα σου ως αγελαι των αιγων αι ανεφανησαν απο του γαλααδ | 5 Détourne de moi tes regards, car ils m'assaillent! Tes cheveux sont un troupeau de chèvres,ondulant sur les pentes du Galaad. |
6 οδοντες σου ως αγελαι των κεκαρμενων αι ανεβησαν απο του λουτρου αι πασαι διδυμευουσαι και ατεκνουσα ουκ εστιν εν αυταις | 6 Tes dents sont un troupeau de brebis, qui remontent du bain. Chacune a sa jumelle et nulle n'en estprivée. |
7 ως σπαρτιον το κοκκινον χειλη σου και η λαλια σου ωραια ως λεπυρον της ροας μηλον σου εκτος της σιωπησεως σου | 7 Tes joues sont des moitiés de grenade derrière ton voile. |
8 εξηκοντα εισιν βασιλισσαι και ογδοηκοντα παλλακαι και νεανιδες ων ουκ εστιν αριθμος | 8 Il y a 60 reines et 80 concubines! (et des jeunes filles sans nombre.) |
9 μια εστιν περιστερα μου τελεια μου μια εστιν τη μητρι αυτης εκλεκτη εστιν τη τεκουση αυτης ειδοσαν αυτην θυγατερες και μακαριουσιν αυτην βασιλισσαι και παλλακαι και αινεσουσιν αυτην | 9 Unique est ma colombe, ma parfaite. Elle est l'unique de sa mère, la préférée de celle qui l'enfanta.Les jeunes femmes l'ont vue et glorifiée, reines et concubines l'ont célébrée: |
10 τις αυτη η εκκυπτουσα ωσει ορθρος καλη ως σεληνη εκλεκτη ως ο ηλιος θαμβος ως τεταγμεναι | 10 "Qui est celle-ci qui surgit comme l'aurore, belle comme la lune, resplendissante comme le soleil,redoutable comme des bataillons?" |
11 εις κηπον καρυας κατεβην ιδειν εν γενημασιν του χειμαρρου ιδειν ει ηνθησεν η αμπελος εξηνθησαν αι ροαι εκει δωσω τους μαστους μου σοι | 11 Au jardin des noyers je suis descendu, pour voir les jeunes pousses de la vallée, pour voir si lavigne bourgeonne, si les grenadiers fleurissent. |
12 ουκ εγνω η ψυχη μου εθετο με αρματα αμιναδαβ | 12 Je ne sais, mais mon désir m'a jeté sur les chars d'Amminadîb! |