1 ρηματα εκκλησιαστου υιου δαυιδ βασιλεως ισραηλ εν ιερουσαλημ | 1 The words of David's son, Qoheleth, king in Jerusalem: |
2 ματαιοτης ματαιοτητων ειπεν ο εκκλησιαστης ματαιοτης ματαιοτητων τα παντα ματαιοτης | 2 Vanity of vanities, says Qoheleth, vanity of vanities! All things are vanity! |
3 τις περισσεια τω ανθρωπω εν παντι μοχθω αυτου ω μοχθει υπο τον ηλιον | 3 What profit has man from all the labor which he toils at under the sun? |
4 γενεα πορευεται και γενεα ερχεται και η γη εις τον αιωνα εστηκεν | 4 One generation passes and another comes, but the world forever stays. |
5 και ανατελλει ο ηλιος και δυνει ο ηλιος και εις τον τοπον αυτου ελκει | 5 The sun rises and the sun goes down; then it presses on to the place where it rises. |
6 ανατελλων αυτος εκει πορευεται προς νοτον και κυκλοι προς βορραν κυκλοι κυκλων πορευεται το πνευμα και επι κυκλους αυτου επιστρεφει το πνευμα | 6 Blowing now toward the south, then toward the north, the wind turns again and again, resuming its rounds. |
7 παντες οι χειμαρροι πορευονται εις την θαλασσαν και η θαλασσα ουκ εσται εμπιμπλαμενη εις τοπον ου οι χειμαρροι πορευονται εκει αυτοι επιστρεφουσιν του πορευθηναι | 7 All rivers go to the sea, yet never does the sea become full. To the place where they go, the rivers keep on going. |
8 παντες οι λογοι εγκοποι ου δυνησεται ανηρ του λαλειν και ουκ εμπλησθησεται οφθαλμος του οραν και ου πληρωθησεται ους απο ακροασεως | 8 All speech is labored; there is nothing man can say. The eye is not satisfied with seeing nor is the ear filled with hearing. |
9 τι το γεγονος αυτο το γενησομενον και τι το πεποιημενον αυτο το ποιηθησομενον και ουκ εστιν παν προσφατον υπο τον ηλιον | 9 What has been, that will be; what has been done, that will be done. Nothing is new under the sun. |
10 ος λαλησει και ερει ιδε τουτο καινον εστιν ηδη γεγονεν εν τοις αιωσιν τοις γενομενοις απο εμπροσθεν ημων | 10 Even the thing of which we say, "See, this is new!" has already existed in the ages that preceded us. |
11 ουκ εστιν μνημη τοις πρωτοις και γε τοις εσχατοις γενομενοις ουκ εσται αυτοις μνημη μετα των γενησομενων εις την εσχατην | 11 There is no remembrance of the men of old; nor of those to come will there be any remembrance among those who come after them. |
12 εγω εκκλησιαστης εγενομην βασιλευς επι ισραηλ εν ιερουσαλημ | 12 I, Qoheleth, was king over Israel in Jerusalem, |
13 και εδωκα την καρδιαν μου του εκζητησαι και του κατασκεψασθαι εν τη σοφια περι παντων των γινομενων υπο τον ουρανον οτι περισπασμον πονηρον εδωκεν ο θεος τοις υιοις του ανθρωπου του περισπασθαι εν αυτω | 13 and I applied my mind to search and investigate in wisdom all things that are done under the sun. A thankless task God has appointed for men to be busied about. |
14 ειδον συν παντα τα ποιηματα τα πεποιημενα υπο τον ηλιον και ιδου τα παντα ματαιοτης και προαιρεσις πνευματος | 14 I have seen all things that are done under the sun, and behold, all is vanity and a chase after wind. |
15 διεστραμμενον ου δυνησεται του επικοσμηθηναι και υστερημα ου δυνησεται του αριθμηθηναι | 15 What is crooked cannot be made straight, and what is missing cannot be supplied. |
16 ελαλησα εγω εν καρδια μου τω λεγειν εγω ιδου εμεγαλυνθην και προσεθηκα σοφιαν επι πασιν οι εγενοντο εμπροσθεν μου εν ιερουσαλημ και καρδια μου ειδεν πολλα σοφιαν και γνωσιν | 16 Though I said to myself, "Behold, I have become great and stored up wisdom beyond all who were before me in Jerusalem, and my mind has broad experience of wisdom and knowledge"; |
17 και εδωκα καρδιαν μου του γνωναι σοφιαν και γνωσιν παραβολας και επιστημην εγνων οτι και γε τουτ' εστιν προαιρεσις πνευματος | 17 yet when I applied my mind to know wisdom and knowledge, madness and folly, I learned that this also is a chase after wind. |
18 οτι εν πληθει σοφιας πληθος γνωσεως και ο προστιθεις γνωσιν προσθησει αλγημα | 18 For in much wisdom there is much sorrow, and he who stores up knowledge stores up grief. |