ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 24

LXX	JERUSALEM
1 υιε μη ζηλωσης κακους ανδρας μηδε επιθυμησης ειναι μετ' αυτων	1 Ne porte pas envie aux méchants, ne souhaite pas leur compagnie,
2 ψευδη γαρ μελετα η καρδια αυτων και πονους τα χειλη αυτων λαλει	2 car leur coeur ne songe qu'à la violence, leurs lèvres n'expriment que malheur.
3 μετα σοφιας οικοδομειται οικος και μετα συνεσεως ανορθουται	3 C'est par la sagesse qu'on bâtit une maison, par l'intelligence qu'on l'affermit;
4 μετα αισθησεως εμπιμπλαται ταμιεια εκ παντος πλουτου τιμιου και καλου	4 par le savoir on emplit ses greniers de tous les biens précieux et désirables.
5 κρεισσων σοφος ισχυρου και ανηρ φρονησιν εχων γεωργιου μεγαλου	5 Un homme sage est plein de force, l'homme de science affermit sa vigueur;
6 μετα κυβερνησεως γινεται πολεμος βοηθεια δε μετα καρδιας βουλευτικης	6 car c'est par des calculs que tu feras la guerre, et le succès tient au grand nombre des conseillers.
7 σοφια και εννοια αγαθη εν πυλαις σοφων σοφοι ουκ εκκλινουσιν εκ στοματος κυριου	7 Pour le fou, la sagesse est une forteresse inaccessible: à la porte de la ville, il n'ouvre pas labouche.
8 αλλα λογιζονται εν συνεδριοις απαιδευτοις συναντα θανατος	8 Qui songe à mal faire, on l'appelle un maître en astuce.
9 αποθνησκει δε αφρων εν αμαρτιαις ακαθαρσια δε ανδρι λοιμω εμμολυνθησεται	9 La folie ne rêve que péché, le railleur est honni des hommes.
10 εν ημερα κακη και εν ημερα θλιψεως εως αν εκλιπη	10 Si tu te laisses abattre au jour mauvais, ta vigueur est peu de chose.
11 ρυσαι αγομενους εις θανατον και εκπριου κτεινομενους μη φειση	11 Délivre ceux qu'on envoie à la mort, ceux qu'on traîne au supplice, puisses-tu les sauver!
12 εαν δε ειπης ουκ οιδα τουτον γινωσκε οτι κυριος καρδιας παντων γινωσκει και ο πλασας πνοην πασιν αυτος οιδεν παντα ος αποδιδωσιν εκαστω κατα τα εργα αυτου	12 Diras-tu: "Voilà! nous ne savions pas?" Celui qui pèse les coeurs ne comprend-il pas? Alorsqu'il sait, lui qui a façonné ton âme; c'est lui qui rendra à l'homme selon son oeuvre.
13 φαγε μελι υιε αγαθον γαρ κηριον ινα γλυκανθη σου ο φαρυγξ	13 Mange du miel, mon fils, car c'est bon, un rayon de miel est doux à ton palais.
14 ουτως αισθηση σοφιαν τη ση ψυχη εαν γαρ ευρης εσται καλη η τελευτη σου και ελπις σε ουκ εγκαταλειψει	14 Ainsi sera, sache-le, la sagesse pour ton âme. Si tu la trouves, il y aura un avenir et tonespérance ne sera pas anéantie.
15 μη προσαγαγης ασεβη νομη δικαιων μηδε απατηθης χορτασια κοιλιας	15 Ne t'embusque pas, méchant, près de la demeure du juste, ne dévaste pas son habitation.
16 επτακι γαρ πεσειται ο δικαιος και αναστησεται οι δε ασεβεις ασθενησουσιν εν κακοις	16 Car le juste tombe sept fois et se relève, mais les méchants trébuchent dans l'adversité.
17 εαν πεση ο εχθρος σου μη επιχαρης αυτω εν δε τω υποσκελισματι αυτου μη επαιρου	17 Si ton ennemi tombe, ne te réjouis pas, que ton coeur n'exulte pas de ce qu'il trébuche,
18 οτι οψεται κυριος και ουκ αρεσει αυτω και αποστρεψει τον θυμον αυτου απ' αυτου	18 de peur que, voyant cela, Yahvé ne soit mécontent et qu'il ne détourne de lui sa colère.
19 μη χαιρε επι κακοποιοις μηδε ζηλου αμαρτωλους	19 Ne t'échauffe pas au sujet des méchants, ne jalouse pas les impies.
20 ου γαρ μη γενηται εκγονα πονηρων λαμπτηρ δε ασεβων σβεσθησεται	20 Car pour le méchant, il n'est pas d'avenir: la lampe des impies s'éteint.
21 φοβου τον θεον υιε και βασιλεα και μηθετερω αυτων απειθησης	21 Crains Yahvé, mon fils, et le roi; ne te lie pas avec les novateurs:
22 εξαιφνης γαρ τεισονται τους ασεβεις τας δε τιμωριας αμφοτερων τις γνωσεται [22α] λογον φυλασσομενος υιος απωλειας εκτος εσται δεχομενος δε εδεξατο αυτον [22β] μηδεν ψευδος απο γλωσσης βασιλει λεγεσθω και ουδεν ψευδος απο γλωσσης αυτου ου μη εξελθη [22χ] μαχαιρα γλωσσα βασιλεως και ου σαρκινη ος δ' αν παραδοθη συντριβησεται [22δ] εαν γαρ οξυνθη ο θυμος αυτου συν νευροις ανθρωπους αναλισκει [22ε] και οστα ανθρωπων κατατρωγει και συγκαιει ωσπερ φλοξ ωστε αβρωτα ειναι νεοσσοις αετων	22 car tout soudain surgira leur malheur, et la ruine de l'un et de l'autre, qui la connaît?
23 ταυτα δε λεγω υμιν τοις σοφοις επιγινωσκειν αιδεισθαι προσωπον εν κρισει ου καλον	23 Ceci est encore des sages: avoir égard aux personnes dans les jugements n'est pas bien.
24 ο ειπων τον ασεβη δικαιος εστιν επικαταρατος λαοις εσται και μισητος εις εθνη	24 Quiconque dit au méchant: "Tu es juste", les peuples le maudissent, les nations le honnissent;
25 οι δε ελεγχοντες βελτιους φανουνται επ' αυτους δε ηξει ευλογια αγαθη	25 mais ceux qui punissent s'en trouvent bien, sur eux viendra une heureuse bénédiction.
26 χειλη δε φιλησουσιν αποκρινομενα λογους αγαθους	26 Il met un baiser sur les lèvres, celui qui répond franchement.
27 ετοιμαζε εις την εξοδον τα εργα σου και παρασκευαζου εις τον αγρον και πορευου κατοπισθεν μου και ανοικοδομησεις τον οικον σου	27 Organise au-dehors ta besogne et prépare-la aux champs; ensuite, tu bâtiras ta maison.
28 μη ισθι ψευδης μαρτυς επι σον πολιτην μηδε πλατυνου σοις χειλεσιν	28 Ne témoigne pas à la légère contre ton prochain, ne trompe pas par tes lèvres.
29 μη ειπης ον τροπον εχρησατο μοι χρησομαι αυτω τεισομαι δε αυτον α με ηδικησεν	29 Ne dis pas: "Comme il m'a fait, je lui ferai! à chacun je rendrai selon son oeuvre!"
30 ωσπερ γεωργιον ανηρ αφρων και ωσπερ αμπελων ανθρωπος ενδεης φρενων	30 Près du champ du paresseux j'ai passé, près de la vigne de l'homme court de sens.
31 εαν αφης αυτον χερσωθησεται και χορτομανησει ολος και γινεται εκλελειμμενος οι δε φραγμοι των λιθων αυτου κατασκαπτονται	31 Or voici: tout était monté en orties, le chardon en couvrait la surface, le mur de pierres étaitécroulé.
32 υστερον εγω μετενοησα επεβλεψα του εκλεξασθαι παιδειαν	32 Ayant vu, je réfléchis, ayant regardé, je tirai cette leçon:
33 ολιγον νυσταζω ολιγον δε καθυπνω ολιγον δε εναγκαλιζομαι χερσιν στηθη	33 "Un peu dormir, un peu s'assoupir, un peu croiser les bras en s'allongeant,
34 εαν δε τουτο ποιης ηξει προπορευομενη η πενια σου και η ενδεια σου ωσπερ αγαθος δρομευς	34 et, tel un rôdeur, viendra l'indigence et la disette, comme un mendiant!"