ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 50

LXX	KING JAMES BIBLE
1 εις το τελος ψαλμος τω δαυιδ	1 The mighty God, even the LORD, hath spoken, and called the earth from the rising of the sun unto the going down thereof.
2 εν τω ελθειν προς αυτον ναθαν τον προφητην ηνικα εισηλθεν προς βηρσαβεε	2 Out of Zion, the perfection of beauty, God hath shined.
3 ελεησον με ο θεος κατα το μεγα ελεος σου και κατα το πληθος των οικτιρμων σου εξαλειψον το ανομημα μου	3 Our God shall come, and shall not keep silence: a fire shall devour before him, and it shall be very tempestuous round about him.
4 επι πλειον πλυνον με απο της ανομιας μου και απο της αμαρτιας μου καθαρισον με	4 He shall call to the heavens from above, and to the earth, that he may judge his people.
5 οτι την ανομιαν μου εγω γινωσκω και η αμαρτια μου ενωπιον μου εστιν δια παντος	5 Gather my saints together unto me; those that have made a covenant with me by sacrifice.
6 σοι μονω ημαρτον και το πονηρον ενωπιον σου εποιησα οπως αν δικαιωθης εν τοις λογοις σου και νικησης εν τω κρινεσθαι σε	6 And the heavens shall declare his righteousness: for God is judge himself. Selah.
7 ιδου γαρ εν ανομιαις συνελημφθην και εν αμαρτιαις εκισσησεν με η μητηρ μου	7 Hear, O my people, and I will speak; O Israel, and I will testify against thee: I am God, even thy God.
8 ιδου γαρ αληθειαν ηγαπησας τα αδηλα και τα κρυφια της σοφιας σου εδηλωσας μοι	8 I will not reprove thee for thy sacrifices or thy burnt offerings, to have been continually before me.
9 ραντιεις με υσσωπω και καθαρισθησομαι πλυνεις με και υπερ χιονα λευκανθησομαι	9 I will take no bullock out of thy house, nor he goats out of thy folds.
10 ακουτιεις με αγαλλιασιν και ευφροσυνην αγαλλιασονται οστα τεταπεινωμενα	10 For every beast of the forest is mine, and the cattle upon a thousand hills.
11 αποστρεψον το προσωπον σου απο των αμαρτιων μου και πασας τας ανομιας μου εξαλειψον	11 I know all the fowls of the mountains: and the wild beasts of the field are mine.
12 καρδιαν καθαραν κτισον εν εμοι ο θεος και πνευμα ευθες εγκαινισον εν τοις εγκατοις μου	12 If I were hungry, I would not tell thee: for the world is mine, and the fulness thereof.
13 μη απορριψης με απο του προσωπου σου και το πνευμα το αγιον σου μη αντανελης απ' εμου	13 Will I eat the flesh of bulls, or drink the blood of goats?
14 αποδος μοι την αγαλλιασιν του σωτηριου σου και πνευματι ηγεμονικω στηρισον με	14 Offer unto God thanksgiving; and pay thy vows unto the most High:
15 διδαξω ανομους τας οδους σου και ασεβεις επι σε επιστρεψουσιν	15 And call upon me in the day of trouble: I will deliver thee, and thou shalt glorify me.
16 ρυσαι με εξ αιματων ο θεος ο θεος της σωτηριας μου αγαλλιασεται η γλωσσα μου την δικαιοσυνην σου	16 But unto the wicked God saith, What hast thou to do to declare my statutes, or that thou shouldest take my covenant in thy mouth?
17 κυριε τα χειλη μου ανοιξεις και το στομα μου αναγγελει την αινεσιν σου	17 Seeing thou hatest instruction, and castest my words behind thee.
18 οτι ει ηθελησας θυσιαν εδωκα αν ολοκαυτωματα ουκ ευδοκησεις	18 When thou sawest a thief, then thou consentedst with him, and hast been partaker with adulterers.
19 θυσια τω θεω πνευμα συντετριμμενον καρδιαν συντετριμμενην και τεταπεινωμενην ο θεος ουκ εξουθενωσει	19 Thou givest thy mouth to evil, and thy tongue frameth deceit.
20 αγαθυνον κυριε εν τη ευδοκια σου την σιων και οικοδομηθητω τα τειχη ιερουσαλημ	20 Thou sittest and speakest against thy brother; thou slanderest thine own mother's son.
21 τοτε ευδοκησεις θυσιαν δικαιοσυνης αναφοραν και ολοκαυτωματα τοτε ανοισουσιν επι το θυσιαστηριον σου μοσχους	21 These things hast thou done, and I kept silence; thou thoughtest that I was altogether such an one as thyself: but I will reprove thee, and set them in order before thine eyes.
	22 Now consider this, ye that forget God, lest I tear you in pieces, and there be none to deliver.
	23 Whoso offereth praise glorifieth me: and to him that ordereth his conversation aright will I shew the salvation of God.