ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 49
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL |
---|---|
1 ψαλμος τω ασαφ θεος θεων κυριος ελαλησεν και εκαλεσεν την γην απο ανατολων ηλιου και μεχρι δυσμων | 1 [Für den Chormeister. Ein Psalm der Korachiter.] |
2 εκ σιων η ευπρεπεια της ωραιοτητος αυτου ο θεος εμφανως ηξει | 2 Hört dies an, ihr Völker alle, vernehmt es, alle Bewohner der Erde, |
3 ο θεος ημων και ου παρασιωπησεται πυρ εναντιον αυτου καυθησεται και κυκλω αυτου καταιγις σφοδρα | 3 ihr Leute aus dem Volk und vom Adel, Reiche und Arme zusammen! |
4 προσκαλεσεται τον ουρανον ανω και την γην διακριναι τον λαον αυτου | 4 Mein Mund spreche weise Worte; was mein Herz ersinnt, sei voller Einsicht. |
5 συναγαγετε αυτω τους οσιους αυτου τους διατιθεμενους την διαθηκην αυτου επι θυσιαις | 5 Ich wende mein Ohr einem Weisheitsspruch zu, ich enthülle mein Geheimnis beim Harfenspiel. |
6 και αναγγελουσιν οι ουρανοι την δικαιοσυνην αυτου οτι ο θεος κριτης εστιν διαψαλμα | 6 Warum soll ich mich in bösen Tagen fürchten, wenn mich der Frevel tückischer Feinde umgibt? |
7 ακουσον λαος μου και λαλησω σοι ισραηλ και διαμαρτυρομαι σοι ο θεος ο θεος σου ειμι εγω | 7 Sie verlassen sich ganz auf ihren Besitz und rühmen sich ihres großen Reichtums. |
8 ουκ επι ταις θυσιαις σου ελεγξω σε τα δε ολοκαυτωματα σου ενωπιον μου εστιν δια παντος | 8 Loskaufen kann doch keiner den andern noch an Gott für ihn ein Sühnegeld zahlen |
9 ου δεξομαι εκ του οικου σου μοσχους ουδε εκ των ποιμνιων σου χιμαρους | 9 - für das Leben ist jeder Kaufpreis zu hoch, für immer muss man davon abstehn -, |
10 οτι εμα εστιν παντα τα θηρια του δρυμου κτηνη εν τοις ορεσιν και βοες | 10 damit er auf ewig weiterlebt und niemals das Grab schaut. |
11 εγνωκα παντα τα πετεινα του ουρανου και ωραιοτης αγρου μετ' εμου εστιν | 11 Denn man sieht: Weise sterben; genauso gehen Tor und Narr zugrunde, sie müssen andern ihren Reichtum lassen. |
12 εαν πεινασω ου μη σοι ειπω εμη γαρ εστιν η οικουμενη και το πληρωμα αυτης | 12 Das Grab ist ihr Haus auf ewig, ist ihre Wohnung für immer, ob sie auch Länder nach ihren Namen benannten. |
13 μη φαγομαι κρεα ταυρων η αιμα τραγων πιομαι | 13 Der Mensch bleibt nicht in seiner Pracht; er gleicht dem Vieh, das verstummt. |
14 θυσον τω θεω θυσιαν αινεσεως και αποδος τω υψιστω τας ευχας σου | 14 So geht es denen, die auf sich selbst vertrauen, und so ist das Ende derer, die sich in großen Worten gefallen. [Sela] |
15 και επικαλεσαι με εν ημερα θλιψεως και εξελουμαι σε και δοξασεις με διαψαλμα | 15 Der Tod führt sie auf seine Weide wie Schafe, sie stürzen hinab zur Unterwelt. Geradewegs sinken sie hinab in das Grab; ihre Gestalt zerfällt, die Unterwelt wird ihre Wohnstatt. |
16 τω δε αμαρτωλω ειπεν ο θεος ινα τι συ διηγη τα δικαιωματα μου και αναλαμβανεις την διαθηκην μου δια στοματος σου | 16 Doch Gott wird mich loskaufen aus dem Reich des Todes, ja, er nimmt mich auf. [Sela] |
17 συ δε εμισησας παιδειαν και εξεβαλες τους λογους μου εις τα οπισω | 17 Lass dich nicht beirren, wenn einer reich wird und die Pracht seines Hauses sich mehrt; |
18 ει εθεωρεις κλεπτην συνετρεχες αυτω και μετα μοιχων την μεριδα σου ετιθεις | 18 denn im Tod nimmt er das alles nicht mit, seine Pracht steigt nicht mit ihm hinab. |
19 το στομα σου επλεονασεν κακιαν και η γλωσσα σου περιεπλεκεν δολιοτητα | 19 Preist er sich im Leben auch glücklich und sagt zu sich: «Man lobt dich, weil du dir's wohl sein lässt», |
20 καθημενος κατα του αδελφου σου κατελαλεις και κατα του υιου της μητρος σου ετιθεις σκανδαλον | 20 so muss er doch zur Schar seiner Väter hinab, die das Licht nie mehr erblicken. |
21 ταυτα εποιησας και εσιγησα υπελαβες ανομιαν οτι εσομαι σοι ομοιος ελεγξω σε και παραστησω κατα προσωπον σου | 21 Der Mensch in Pracht, doch ohne Einsicht, er gleicht dem Vieh, das verstummt. |
22 συνετε δη ταυτα οι επιλανθανομενοι του θεου μηποτε αρπαση και μη η ο ρυομενος | |
23 θυσια αινεσεως δοξασει με και εκει οδος η δειξω αυτω το σωτηριον του θεου |