ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 35

LXX	NOVA VULGATA
1 εις το τελος τω δουλω κυριου τω δαυιδ	1 David. Iudica, Domine, iudicantes me; impugna impugnantes me.
2 φησιν ο παρανομος του αμαρτανειν εν εαυτω ουκ εστιν φοβος θεου απεναντι των οφθαλμων αυτου	2 Apprehende clipeum et scutum et exsurge in adiutorium mihi.
3 οτι εδολωσεν ενωπιον αυτου του ευρειν την ανομιαν αυτου και μισησαι	3 Effunde frameam et securim adversus eos, qui persequuntur me. Dic animae meae: “ Salus tua ego sum ”.
4 τα ρηματα του στοματος αυτου ανομια και δολος ουκ εβουληθη συνιεναι του αγαθυναι	4 Confundantur et revereantur quaerentes animam meam; avertantur retrorsum et confundantur cogitantes mihi mala.
5 ανομιαν διελογισατο επι της κοιτης αυτου παρεστη παση οδω ουκ αγαθη τη δε κακια ου προσωχθισεν	5 Fiant tamquam pulvis ante ventum, et angelus Domini impellens eos;
6 κυριε εν τω ουρανω το ελεος σου και η αληθεια σου εως των νεφελων	6 fiat via illorum tenebrae et lubricum, et angelus Domini persequens eos.
7 η δικαιοσυνη σου ωσει ορη θεου τα κριματα σου αβυσσος πολλη ανθρωπους και κτηνη σωσεις κυριε	7 Quoniam gratis absconderunt mihi laqueum suum, gratis foderunt foveam animae meae.
8 ως επληθυνας το ελεος σου ο θεος οι δε υιοι των ανθρωπων εν σκεπη των πτερυγων σου ελπιουσιν	8 Veniat illi calamitas, quam ignorat, et captio, quam abscondit, apprehendat eum, et in eandem calamitatem ipse cadat.
9 μεθυσθησονται απο πιοτητος του οικου σου και τον χειμαρρουν της τρυφης σου ποτιεις αυτους	9 Anima autem mea exsultabit in Domino et delectabitur super salutari suo.
10 οτι παρα σοι πηγη ζωης εν τω φωτι σου οψομεθα φως	10 Omnia ossa mea dicent: “ Domine, quis similis tibi? Eripiens inopem de manu fortiorum eius, egenum et pauperem a diripientibus eum ”.
11 παρατεινον το ελεος σου τοις γινωσκουσιν σε και την δικαιοσυνην σου τοις ευθεσι τη καρδια	11 Surgentes testes iniqui, quae ignorabam, interrogabant me;
12 μη ελθετω μοι πους υπερηφανιας και χειρ αμαρτωλων μη σαλευσαι με	12 retribuebant mihi mala pro bonis, desolatio est animae meae.
13 εκει επεσον οι εργαζομενοι την ανομιαν εξωσθησαν και ου μη δυνωνται στηναι	13 Ego autem, cum infirmarentur, induebar cilicio, humiliabam in ieiunio animam meam; et oratio mea in sinu meo convertebatur.
	14 Quasi pro proximo et quasi pro fratre meo ambulabam, quasi lugens matrem contristatus incurvabar.
	15 Cum autem vacillarem, laetati sunt et convenerunt; convenerunt contra me percutientes, et ignoravi.
	16 Diripuerunt et non desistebant; tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione, frenduerunt super me dentibus suis.
	17 Domine, quamdiu aspicies? Restitue animam meam a malignitate eorum, a leonibus unicam meam.
	18 Confitebor tibi in ecclesia magna, in populo multo laudabo te.
	19 Non supergaudeant mihi inimici mei mendaces, qui oderunt me gratis et annuunt oculis.
	20 Etenim non pacifice loquebantur et contra mansuetos terrae dolos cogitabant.
	21 Et dilataverunt super me os suum; dixerunt: “ Euge, euge, viderunt oculi nostri ”. -
	22 Vidisti, Domine, ne sileas; Domine, ne discedas a me.
	23 Exsurge et evigila ad iudicium meum, Deus meus et Dominus meus, ad causam meam.
	24 Iudica me secundum iustitiam tuam, Domine Deus meus, et non supergaudeant mihi.
	25 Non dicant in cordibus suis: “ Euge animae nostrae ”; nec dicant: “ Devoravimus eum ”.
	26 Erubescant et revereantur simul, qui gratulantur malis meis; induantur confusione et reverentia, qui magna loquuntur super me
	27 Exsultent et laetentur, qui volunt iustitiam meam, et dicant semper: “ Magnificetur Dominus, qui vult pacem servi sui ”.
	28 Et lingua mea meditabitur iustitiam tuam, tota die laudem tuam.