Scrutatio

Giovedi, 9 maggio 2024 - Beata Maria Teresa di Gesù (Carolina Gerhardinger) ( Letture di oggi)

ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 104


font
LXXLA SACRA BIBBIA
1 αλληλουια εξομολογεισθε τω κυριω και επικαλεισθε το ονομα αυτου απαγγειλατε εν τοις εθνεσιν τα εργα αυτου1 Benedici il Signore, anima mia. Signore, mio Dio, quanto sei grande! Splendore e maestà è il tuo vestito,
2 ασατε αυτω και ψαλατε αυτω διηγησασθε παντα τα θαυμασια αυτου2 avvolto di luce come di un manto. Egli fissa i cieli come una tenda,
3 επαινεισθε εν τω ονοματι τω αγιω αυτου ευφρανθητω καρδια ζητουντων τον κυριον3 costruisce sulle acque le sue stanze; fa delle nubi il suo carro, cammina sulle ali del vento;
4 ζητησατε τον κυριον και κραταιωθητε ζητησατε το προσωπον αυτου δια παντος4 fa dei venti i suoi messaggeri, delle fiamme guizzanti i suoi ministri.
5 μνησθητε των θαυμασιων αυτου ων εποιησεν τα τερατα αυτου και τα κριματα του στοματος αυτου5 Fondò la terra sui suoi basamenti, mai vacillerà, in eterno.
6 σπερμα αβρααμ δουλοι αυτου υιοι ιακωβ εκλεκτοι αυτου6 L'abisso l'avvolgeva come un manto; le acque coprivano le montagne.
7 αυτος κυριος ο θεος ημων εν παση τη γη τα κριματα αυτου7 Alla tua minaccia fuggirono, al fragore della tua ira s'avviarono precipitose
8 εμνησθη εις τον αιωνα διαθηκης αυτου λογου ου ενετειλατο εις χιλιας γενεας8 salendo per monti, discendendo per valli verso il luogo che tu loro assegnasti.
9 ον διεθετο τω αβρααμ και του ορκου αυτου τω ισαακ9 Tracciasti ad esse un limite da non oltrepassare, sì che non tornassero a ricoprire la terra.
10 και εστησεν αυτην τω ιακωβ εις προσταγμα και τω ισραηλ διαθηκην αιωνιον10 Tu facesti scaturire sorgenti nelle valli; esse scorrono fra i monti;
11 λεγων σοι δωσω την γην χανααν σχοινισμα κληρονομιας υμων11 procurano da bere a tutte le bestie del campo; gli ònagri vi estinguono la loro sete.
12 εν τω ειναι αυτους αριθμω βραχεις ολιγοστους και παροικους εν αυτη12 Lungo il loro corso vivono gli uccelli del cielo, di mezzo alle fronde fanno sentire la loro voce.
13 και διηλθον εξ εθνους εις εθνος εκ βασιλειας εις λαον ετερον13 Dalle sue stanze superiori dà acqua alle montagne; con l'umidità dei tuoi serbatoi si sazia la terra.
14 ουκ αφηκεν ανθρωπον αδικησαι αυτους και ηλεγξεν υπερ αυτων βασιλεις14 Fai crescere il fieno per il bestiame, l'erba per la servitù dell'uomo perché tragga dal suolo il suo cibo:
15 μη απτεσθε των χριστων μου και εν τοις προφηταις μου μη πονηρευεσθε15 il vino, che allieta il cuore dell'uomo, l'olio, che fa brillare il suo volto, il pane, che sostiene il suo vigore.
16 και εκαλεσεν λιμον επι την γην παν στηριγμα αρτου συνετριψεν16 Si saziano le piante del Signore, i cedri del Libano che egli piantò.
17 απεστειλεν εμπροσθεν αυτων ανθρωπον εις δουλον επραθη ιωσηφ17 Là gli uccelli fanno il loro nido e la cicogna sui cipressi ha la sua casa.
18 εταπεινωσαν εν πεδαις τους ποδας αυτου σιδηρον διηλθεν η ψυχη αυτου18 Le alte montagne sono per i camosci; le rocce, un rifugio per gli iràci.
19 μεχρι του ελθειν τον λογον αυτου το λογιον κυριου επυρωσεν αυτον19 Fece la luna per segnare le stagioni, il sole che conosce il suo tramonto.
20 απεστειλεν βασιλευς και ελυσεν αυτον αρχων λαων και αφηκεν αυτον20 Tu poni le tenebre perché segua la notte, in essa vagolano tutte le fiere della selva.
21 κατεστησεν αυτον κυριον του οικου αυτου και αρχοντα πασης της κτησεως αυτου21 Ruggiscono i leoncelli in cerca di preda, chiedono a Dio il loro cibo.
22 του παιδευσαι τους αρχοντας αυτου ως εαυτον και τους πρεσβυτερους αυτου σοφισαι22 Fai spuntare il sole ed essi si ritirano, e rimangono tranquilli nelle loro tane;
23 και εισηλθεν ισραηλ εις αιγυπτον και ιακωβ παρωκησεν εν γη χαμ23 allora esce l'uomo per il suo lavoro, per la sua fatica fino alla sera.
24 και ηυξησεν τον λαον αυτου σφοδρα και εκραταιωσεν αυτον υπερ τους εχθρους αυτου24 Quanto sono numerose le tue opere, Signore! Tutte le hai fatte con sapienza; è piena la terra delle tue creature.
25 μετεστρεψεν την καρδιαν αυτων του μισησαι τον λαον αυτου του δολιουσθαι εν τοις δουλοις αυτου25 Ecco il mare, grande e spazioso; lì vi sono rettili senza numero: animali piccoli insieme ai grandi.
26 εξαπεστειλεν μωυσην τον δουλον αυτου ααρων ον εξελεξατο αυτον26 Lo percorrono le navi e il Leviatàn che per trastullarsi tu hai plasmato.
27 εθετο εν αυτοις τους λογους των σημειων αυτου και των τερατων εν γη χαμ27 Tutti da te aspettano che dia loro il cibo a tempo opportuno.
28 εξαπεστειλεν σκοτος και εσκοτασεν και παρεπικραναν τους λογους αυτου28 Tu lo provvedi ed essi lo raccolgono; apri la tua mano e si saziano di beni.
29 μετεστρεψεν τα υδατα αυτων εις αιμα και απεκτεινεν τους ιχθυας αυτων29 Copri il tuo volto ed essi vengono meno; togli il loro spirito ed essi muoiono, ritornando alla loro polvere.
30 εξηρψεν η γη αυτων βατραχους εν τοις ταμιειοις των βασιλεων αυτων30 Mandi il tuo spirito ed essi sono creati, e rinnovi così la faccia della terra.
31 ειπεν και ηλθεν κυνομυια και σκνιπες εν πασι τοις οριοις αυτων31 La gloria del Signore duri per sempre; s'allieti il Signore per le sue opere.
32 εθετο τας βροχας αυτων χαλαζαν πυρ καταφλεγον εν τη γη αυτων32 Egli guarda la terra e questa sussulta; tocca i monti e questi fumano.
33 και επαταξεν τας αμπελους αυτων και τας συκας αυτων και συνετριψεν παν ξυλον οριου αυτων33 Inneggerò al Signore finché avrò vita, canterò al mio Dio finché dura la mia esistenza.
34 ειπεν και ηλθεν ακρις και βρουχος ου ουκ ην αριθμος34 Giunga a lui gradita la mia meditazione; nel Signore sarà la mia gioia.
35 και κατεφαγεν παντα τον χορτον εν τη γη αυτων και κατεφαγεν τον καρπον της γης αυτων35 Spariscano dalla terra i peccatori, e non ci siano più gli empi. Benedici il Signore, anima mia. Alleluia.
36 και επαταξεν παν πρωτοτοκον εν τη γη αυτων απαρχην παντος πονου αυτων
37 και εξηγαγεν αυτους εν αργυριω και χρυσιω και ουκ ην εν ταις φυλαις αυτων ασθενων
38 ευφρανθη αιγυπτος εν τη εξοδω αυτων οτι επεπεσεν ο φοβος αυτων επ' αυτους
39 διεπετασεν νεφελην εις σκεπην αυτοις και πυρ του φωτισαι αυτοις την νυκτα
40 ητησαν και ηλθεν ορτυγομητρα και αρτον ουρανου ενεπλησεν αυτους
41 διερρηξεν πετραν και ερρυησαν υδατα επορευθησαν εν ανυδροις ποταμοι
42 οτι εμνησθη του λογου του αγιου αυτου του προς αβρααμ τον δουλον αυτου
43 και εξηγαγεν τον λαον αυτου εν αγαλλιασει και τους εκλεκτους αυτου εν ευφροσυνη
44 και εδωκεν αυτοις χωρας εθνων και πονους λαων εκληρονομησαν
45 οπως αν φυλαξωσιν τα δικαιωματα αυτου και τον νομον αυτου εκζητησωσιν