ΕΞΟΔΟΣ - Esodo - Exodus 19

LXX	BIBBIA TINTORI
1 του δε μηνος του τριτου της εξοδου των υιων ισραηλ εκ γης αιγυπτου τη ημερα ταυτη ηλθοσαν εις την ερημον του σινα	1 Il terzo mese dopo l'uscita d'Israele dalla terra d'Egitto, nello stesso giorno, arrivarono nel deserto del Sinai.
2 και εξηραν εκ ραφιδιν και ηλθοσαν εις την ερημον του σινα και παρενεβαλεν εκει ισραηλ κατεναντι του ορους	2 Partiti adunque da Rafidim, giunsero al deserto del Sinai e vi si accamparono. Israele piantò le sue tende dirimpetto al monte.
3 και μωυσης ανεβη εις το ορος του θεου και εκαλεσεν αυτον ο θεος εκ του ορους λεγων ταδε ερεις τω οικω ιακωβ και αναγγελεις τοις υιοις ισραηλ	3 Mosè invece salì verso Dio. E il Signore lo chiamò dal monte e disse: « Queste cose dirai alla casa di Giacobbe, annunzierai ai figli d'Israele:
4 αυτοι εωρακατε οσα πεποιηκα τοις αιγυπτιοις και ανελαβον υμας ωσει επι πτερυγων αετων και προσηγαγομην υμας προς εμαυτον	4 Voi stessi avete veduto quel che ho fatto agli Egiziani, come vi ho portati su ali d'aquila e vi ho fatti giungere a me.
5 και νυν εαν ακοη ακουσητε της εμης φωνης και φυλαξητε την διαθηκην μου εσεσθε μοι λαος περιουσιος απο παντων των εθνων εμη γαρ εστιν πασα η γη	5 Se dunque voi ascolterete la mia voce, e osserverete il mio patto, sarete il mio tesoro fra tutti i popoli; chè tutta la terra è mia:
6 υμεις δε εσεσθε μοι βασιλειον ιερατευμα και εθνος αγιον ταυτα τα ρηματα ερεις τοις υιοις ισραηλ	6 mi sarete un regno sacerdotale, una nazione santa. Queste son le parole che tu dirai ai figli d'Israele ».
7 ηλθεν δε μωυσης και εκαλεσεν τους πρεσβυτερους του λαου και παρεθηκεν αυτοις παντας τους λογους τουτους ους συνεταξεν αυτω ο θεος	7 Mosè andò, e, radunati gli anziani del popolo, espose tutto quello che il Signore aveva comandato.
8 απεκριθη δε πας ο λαος ομοθυμαδον και ειπαν παντα οσα ειπεν ο θεος ποιησομεν και ακουσομεθα ανηνεγκεν δε μωυσης τους λογους του λαου προς τον θεον	8 E tutto il popolo rispose: «Noi faremo tutto quello che il Signore ha detto ». Or avendo Mosè riferite al Signore le parole del popolo,
9 ειπεν δε κυριος προς μωυσην ιδου εγω παραγινομαι προς σε εν στυλω νεφελης ινα ακουση ο λαος λαλουντος μου προς σε και σοι πιστευσωσιν εις τον αιωνα ανηγγειλεν δε μωυσης τα ρηματα του λαου προς κυριον	9 il Signore gli disse: « Ancora un poco, e verrò a te nella caligine d'una nube, affinchè il popolo, sentendomi quando ti parlo, ti creda per sempre ». Allora Mosè riferì le parole del popolo al Signore,
10 ειπεν δε κυριος προς μωυσην καταβας διαμαρτυραι τω λαω και αγνισον αυτους σημερον και αυριον και πλυνατωσαν τα ιματια	10 il quale gli disse: « Va al popolo, santificalo oggi e domani, fa' che lavino le vesti
11 και εστωσαν ετοιμοι εις την ημεραν την τριτην τη γαρ ημερα τη τριτη καταβησεται κυριος επι το ορος το σινα εναντιον παντος του λαου	11 e sian preparati pel terzo giorno, chè il terzo giorno il Signore discenderà sul monte Sinai, davanti a tutto il popolo.
12 και αφοριεις τον λαον κυκλω λεγων προσεχετε εαυτοις του αναβηναι εις το ορος και θιγειν τι αυτου πας ο αψαμενος του ορους θανατω τελευτησει	12 Or tu porrai dei termini all'intorno per il popolo, e dirai loro: Guardatevi dal salire al monte e dal toccarne le falde. Chiunque toccherà il monte sarà messo a morte.
13 ουχ αψεται αυτου χειρ εν γαρ λιθοις λιθοβοληθησεται η βολιδι κατατοξευθησεται εαν τε κτηνος εαν τε ανθρωπος ου ζησεται οταν αι φωναι και αι σαλπιγγες και η νεφελη απελθη απο του ορους εκεινοι αναβησονται επι το ορος	13 Nessuna mano tocchi quel tale, ma sia lapidato o trafitto con frecce: animale o uomo che sia, non deve vivere; quando comincerà a sonare la tromba, salgano allora il monte ».
14 κατεβη δε μωυσης εκ του ορους προς τον λαον και ηγιασεν αυτους και επλυναν τα ιματια	14 E Mosè, sceso dal monte al popolo, lo santificò. E quando essi ebbero lavate le loro vesti,
15 και ειπεν τω λαω γινεσθε ετοιμοι τρεις ημερας μη προσελθητε γυναικι	15 disse loro: « Siate pronti pel terzo giorno, e non vi accostate alle vostre mogli ».
16 εγενετο δε τη ημερα τη τριτη γενηθεντος προς ορθρον και εγινοντο φωναι και αστραπαι και νεφελη γνοφωδης επ' ορους σινα φωνη της σαλπιγγος ηχει μεγα και επτοηθη πας ο λαος ο εν τη παρεμβολη	16 Era già venuto il terzo giorno e splendeva il mattino, quando cominciarono a rombare i tuoni, a folgoreggiare i lampi, tra una densissima nube che ricopriva il monte, mentre fortemente rimbombava il suono d'una tromba. Il popolo che era negli accampamenti ne fu spaventato.
17 και εξηγαγεν μωυσης τον λαον εις συναντησιν του θεου εκ της παρεμβολης και παρεστησαν υπο το ορος	17 E quando Mosè li fece uscire dagli accampamenti incontro a Dio, essi si fermarono alle falde del monte.
18 το δε ορος το σινα εκαπνιζετο ολον δια το καταβεβηκεναι επ' αυτο τον θεον εν πυρι και ανεβαινεν ο καπνος ως καπνος καμινου και εξεστη πας ο λαος σφοδρα	18 Il monte Sinai era tutto fumante, perchè il Signore vi era disceso in mezzo al fuoco, e ne usciva il fumo come da una fornace. Tutto il monte metteva terrore.
19 εγινοντο δε αι φωναι της σαλπιγγος προβαινουσαι ισχυροτεραι σφοδρα μωυσης ελαλει ο δε θεος απεκρινατο αυτω φωνη	19 E il suono della tromba si faceva sempre più forte e si spandeva più lontano, mentre Mosè parlava, e il Signore gli rispondeva.
20 κατεβη δε κυριος επι το ορος το σινα επι την κορυφην του ορους και εκαλεσεν κυριος μωυσην επι την κορυφην του ορους και ανεβη μωυσης	20 Il Signore adunque discese sul monte Sinai, sulla cima del monte, e da quella vetta chiamò Mosè, il quale vi salì.
21 και ειπεν ο θεος προς μωυσην λεγων καταβας διαμαρτυραι τω λαω μηποτε εγγισωσιν προς τον θεον κατανοησαι και πεσωσιν εξ αυτων πληθος	21 Allora il Signore gli disse: « Scendi e raccomanda al popolo di non oltre passare i termini per vedere il Signore, chè un gran numero di essi non perda a vita.
22 και οι ιερεις οι εγγιζοντες κυριω τω θεω αγιασθητωσαν μηποτε απαλλαξη απ' αυτων κυριος	22 Ed anche i sacerdoti che s'accostano al Signore, si purifichino, affinchè non li percuota ».
23 και ειπεν μωυσης προς τον θεον ου δυνησεται ο λαος προσαναβηναι προς το ορος το σινα συ γαρ διαμεμαρτυρησαι ημιν λεγων αφορισαι το ορος και αγιασαι αυτο	23 E Mosè disse al Signore: « Il popolo non potrà salire il monte Sinai, perchè tu chiaramente l'hai vietato, dicendo: Metti dei termini intorno al monte e santificalo ».
24 ειπεν δε αυτω κυριος βαδιζε καταβηθι και αναβηθι συ και ααρων μετα σου οι δε ιερεις και ο λαος μη βιαζεσθωσαν αναβηναι προς τον θεον μηποτε απολεση απ' αυτων κυριος	24 Ma il Signore gli rispose: « Va, discendi e poi risalirai con Aronne; però i sacerdoti e il popolo non oltre passino i termini e non salgano verso il Signore, chè non li faccia morire ». Mosè discese al popolo, e gli riferì ogni cosa.
25 κατεβη δε μωυσης προς τον λαον και ειπεν αυτοις