ΤΩΒΙΤ - Tobia - Tobit 14

LXX	BIBBIA RICCIOTTI
1 και επαυσατο εξομολογουμενος τωβιτ	1 - Così finirono le parole di Tobia. Or dopo che ebbe riavuta la vista, visse ancora Tobia quarantadue anni, e vide i figli de' suoi nipoti.
2 και ην ετων πεντηκοντα οκτω οτε απωλεσεν τας οψεις και μετα ετη οκτω ανεβλεψεν και εποιει ελεημοσυνας και προσεθετο φοβεισθαι κυριον τον θεον και εξομολογεισθαι αυτω	2 Compiuti poi centodue anni, fu onorevolmente sepolto in Ninive.
3 μεγαλως δε εγηρασεν και εκαλεσεν τον υιον αυτου και τους υιους αυτου και ειπεν αυτω τεκνον λαβε τους υιους σου ιδου γεγηρακα και προς το αποτρεχειν εκ του ζην ειμι	3 Difatti, a cinquantasei anni aveva perso il lume degli occhi, ed a sessanta l'aveva riacquistato.
4 απελθε εις την μηδιαν τεκνον οτι πεπεισμαι οσα ελαλησεν ιωνας ο προφητης περι νινευη οτι καταστραφησεται εν δε τη μηδια εσται ειρηνη μαλλον εως καιρου και οτι οι αδελφοι ημων εν τη γη σκορπισθησονται απο της αγαθης γης και ιεροσολυμα εσται ερημος και ο οικος του θεου εν αυτη κατακαησεται και ερημος εσται μεχρι χρονου	4 Il rimanente della sua vita, lo passò nella contentezza, ed avendo sempre più progredito nel timor di Dio, se ne partì in pace.
5 και παλιν ελεησει αυτους ο θεος και επιστρεψει αυτους εις την γην και οικοδομησουσιν τον οικον ουχ οιος ο προτερος εως πληρωθωσιν καιροι του αιωνος και μετα ταυτα επιστρεψουσιν εκ των αιχμαλωσιων και οικοδομησουσιν ιερουσαλημ εντιμως και ο οικος του θεου εν αυτη οικοδομηθησεται εις πασας τας γενεας του αιωνος οικοδομη ενδοξω καθως ελαλησαν περι αυτης οι προφηται	5 Al punto della sua morte, chiamò a sè il figlio Tobia, ed i sette giovani figli di lui, suoi nipoti, e disse loro:
6 και παντα τα εθνη επιστρεψουσιν αληθινως φοβεισθαι κυριον τον θεον και κατορυξουσιν τα ειδωλα αυτων και ευλογησουσιν παντα τα εθνη τον κυριον	6 « Verrà presto la fine di Ninive; perchè la parola del Signore non cade in fallo. E tutti i nostri fratelli stati dispersi fuor della terra di Israele, ritorneranno ad essa.
7 και ο λαος αυτου εξομολογησεται τω θεω και υψωσει κυριος τον λαον αυτου και χαρησονται παντες οι αγαπωντες κυριον τον θεον εν αληθεια και δικαιοσυνη ποιουντες ελεος τοις αδελφοις ημων	7 Tutto il suo territorio deserto si ripopolerà, e la casa di Dio che vi fu bruciata sarà di nuovo ricostruita; ivi ritorneranno tutti quelli che temono Dio.
8 και νυν τεκνον απελθε απο νινευη οτι παντως εσται α ελαλησεν ο προφητης ιωνας	8 I popoli abbandoneranno i loro idoli, verranno in Gerusalemme, e vi dimoreranno,
9 συ δε τηρησον τον νομον και τα προσταγματα και γινου φιλελεημων και δικαιος ινα σοι καλως η και θαψον με καλως και την μητερα σου μετ' εμου και μηκετι αυλισθητε εις νινευη	9 e tutt' i re della terra vi faranno festa, adorando il re d'Israele.
10 τεκνον ιδε τι εποιησεν αμαν αχιαχαρω τω θρεψαντι αυτον ως εκ του φωτος ηγαγεν αυτον εις το σκοτος και οσα ανταπεδωκεν αυτω και αχιαχαρος μεν εσωθη εκεινω δε το ανταποδομα απεδοθη και αυτος κατεβη εις το σκοτος μανασσης εποιησεν ελεημοσυνην και εσωθη εκ παγιδος θανατου ης επηξεν αυτω αμαν δε ενεπεσεν εις την παγιδα και απωλετο	10 Ascoltate, dunque, figli miei, il padre vostro. Servite il Signore nella verità, e cercate di far quello che a lui piace.
11 και νυν παιδια ιδετε τι ελεημοσυνη ποιει και τι δικαιοσυνη ρυεται και ταυτα αυτου λεγοντος εξελιπεν αυτου η ψυχη επι της κλινης ην δε ετων εκατον πεντηκοντα οκτω και εθαψεν αυτον ενδοξως	11 Raccomandate a' vostri figliuoli di far opere buone ed elemosine, di ricordarsi di Dio, e di benedirlo in ogni tempo in verità e con tutte le loro forze.
12 και οτε απεθανεν αννα εθαψεν αυτην μετα του πατρος αυτου απηλθεν δε τωβιας μετα της γυναικος αυτου και των υιων αυτου εις εκβατανα προς ραγουηλ τον πενθερον αυτου	12 Ora dunque, figliuoli, datemi retta, e non vogliate rimaner qui; ma da quel giorno nel quale seppellirete vostra madre accanto a me in uno stesso sepolcro, da allora dirigete i vostri passi fuor di qui, per uscirne;
13 και εγηρασεν εντιμως και εθαψεν τους πενθερους αυτου ενδοξως και εκληρονομησεν την ουσιαν αυτων και τωβιτ του πατρος αυτου	13 poiché veggo bene che l'iniquità di questa città la condurrà alla rovina ».
14 και απεθανεν ετων εκατον εικοσι επτα εν εκβατανοις της μηδιας	14 Avvenne dunque che dopo la morte della madre sua, Tobia partì da Ninive con la moglie ed i figli, ed i figli de' figli, e tornò presso i suoceri.
15 και ηκουσεν πριν η αποθανειν αυτον την απωλειαν νινευη ην ηχμαλωτισεν ναβουχοδονοσορ και ασυηρος εχαρη προ του αποθανειν επι νινευη .	15 Li trovò sani e salvi in buona vecchiaia, ed ebbe cura di loro, e chiuse a loro gli occhi. Ricevè egli tutta l'eredità della casa di Raguele, e vide sino alla quinta generazione i figli de' figli suoi.
	16 E compiuti novantanove anni nel timor del Signore, fu seppellito in pace.
	17 Tutta poi la sua parentela, e tutta la sua discendenza perseverò in una buona vita ed in una santa condotta, così da esser accetti tanto a Dio quanto agli uomini, ed a tutti gli abitanti di quella terra.