ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΩΝ Α´ - 1 Cronache - Chronicles I 29

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και ειπεν δαυιδ ο βασιλευς παση τη εκκλησια σαλωμων ο υιος μου εις ον ηρετικεν εν αυτω κυριος νεος και απαλος και το εργον μεγα οτι ουκ ανθρωπω η οικοδομη αλλ' η κυριω θεω	1 Le roi David dit à toute l’assemblée: “Mon fils Salomon, que Yahvé a choisi, est encore jeune et fragile, et la tâche est énorme, ce palais n’est pas pour un homme, mais pour Yahvé Dieu.
2 κατα πασαν την δυναμιν ητοιμακα εις οικον θεου μου χρυσιον αργυριον χαλκον σιδηρον ξυλα λιθους σοομ και πληρωσεως και λιθους πολυτελεις και ποικιλους και παντα λιθον τιμιον και παριον πολυν	2 Courageusement, j’ai préparé ce qu’il fallait pour la Demeure de mon Dieu: l’or pour les objets d’or, l’argent pour les objets d’argent, le bronze pour les objets de bronze, le fer pour les objets de fer, le bois pour ce qui doit être fait en bois, et en outre de l’onyx, des pierres à sertir, des pierres de toutes couleurs, des pierres précieuses de toutes sortes, des quantités d’albâtre.
3 και ετι εν τω ευδοκησαι με εν οικω θεου μου εστιν μοι ο περιπεποιημαι χρυσιον και αργυριον και ιδου δεδωκα εις οικον θεου μου εις υψος εκτος ων ητοιμακα εις τον οικον των αγιων	3 Je donne par amour pour la Demeure de Yahvé l’or et l’argent de mon propre trésor, en plus de ce que j’ai déjà fourni pour la Sainte Maison:
4 τρισχιλια ταλαντα χρυσιου του εκ σουφιρ και επτακισχιλια ταλαντα αργυριου δοκιμου εξαλειφθηναι εν αυτοις τους τοιχους του ιερου	4 3 000 pièces d’or, en or d’Ofir, et 7 000 pièces d’argent, en argent pur, pour revêtir les parois des salles.
5 δια χειρος τεχνιτων και τις ο προθυμουμενος πληρωσαι τας χειρας αυτου σημερον κυριω	5 Chacun de vous offrira-t-il aujourd’hui généreusement à Yahvé ce qu’il a d’or pour les objets d’or, d’argent pour les objets d’argent, mais aussi pour payer le travail des artisans?”
6 και προεθυμηθησαν αρχοντες των πατριων και οι αρχοντες των υιων ισραηλ και οι χιλιαρχοι και οι εκατονταρχοι και οι προσταται των εργων και οι οικονομοι του βασιλεως	6 Les chefs de familles, les chefs des tribus d’Israël, les chefs de mille et les chefs de cent, et ceux qui géraient les affaires du roi,
7 και εδωκαν εις τα εργα οικου κυριου χρυσιου ταλαντα πεντακισχιλια και χρυσους μυριους και αργυριου ταλαντων δεκα χιλιαδας και χαλκου ταλαντα μυρια οκτακισχιλια και σιδηρου ταλαντων χιλιαδας εκατον	7 donnèrent pour le culte de la Maison de Dieu: 5 000 pièces d’or, 10 000 pièces perses, 10 000 pièces d’argent, 18 000 pièces de bronze et 100 000 pièces de fer.
8 και οις ευρεθη παρ' αυτοις λιθος εδωκαν εις τας αποθηκας οικου κυριου δια χειρος ιιηλ του γηρσωνι	8 Ceux qui possédaient des pierres précieuses les apportèrent à Yéhiel le Guerchonite pour le trésor de la Maison de Yahvé.
9 και ευφρανθη ο λαος υπερ του προθυμηθηναι οτι εν καρδια πληρει προεθυμηθησαν τω κυριω και δαυιδ ο βασιλευς ευφρανθη μεγαλως	9 Le peuple se réjouit de voir ces offrandes spontanées, car c’est du fond du cœur qu’ils avaient fait ces offrandes à Yahvé. Le roi David en fut lui aussi rempli de joie.
10 και ευλογησεν ο βασιλευς δαυιδ τον κυριον ενωπιον της εκκλησιας λεγων ευλογητος ει κυριε ο θεος ισραηλ ο πατηρ ημων απο του αιωνος και εως του αιωνος	10 Devant toute l’assemblée David bénit Yahvé: “Sois béni, Yahvé, Dieu d’Israël, notre Père, depuis toujours et pour toujours!
11 σοι κυριε η μεγαλωσυνη και η δυναμις και το καυχημα και η νικη και η ισχυς οτι συ παντων των εν τω ουρανω και επι της γης δεσποζεις απο προσωπου σου ταρασσεται πας βασιλευς και εθνος	11 À toi Yahvé la grandeur, la puissance, la splendeur, l’éternité, la gloire, car tout ce qui est dans les cieux et sur la terre est à toi! Tu es notre souverain pour toujours ô Yahvé! Tu es celui qui règne sur toutes choses.
12 παρα σου ο πλουτος και η δοξα συ παντων αρχεις κυριε ο αρχων πασης αρχης και εν χειρι σου ισχυς και δυναστεια και εν χειρι σου παντοκρατωρ μεγαλυναι και κατισχυσαι τα παντα	12 La richesse et l’honneur viennent de toi et tu gouvernes tout; dans ta main se trouvent force et puissance. Tu es celui qui donne à tous grandeur et force.
13 και νυν κυριε εξομολογουμεθα σοι και αινουμεν το ονομα της καυχησεως σου	13 Maintenant, notre Dieu, nous te rendons grâce, nous louons la splendeur de ton Nom.
14 και τις ειμι εγω και τις ο λαος μου οτι ισχυσαμεν προθυμηθηναι σοι κατα ταυτα οτι σα τα παντα και εκ των σων δεδωκαμεν σοι	14 Qui suis-je et qui est mon peuple? N’est-ce pas toi qui nous permets aujourd’hui de te présenter ces offrandes? Tout vient de toi, et ce que nous t’avons donné, nous l’avons reçu de ta propre main.
15 οτι παροικοι εσμεν εναντιον σου και παροικουντες ως παντες οι πατερες ημων ως σκια αι ημεραι ημων επι γης και ουκ εστιν υπομονη	15 Nous sommes des étrangers devant toi, rien que des migrants, comme l’étaient nos ancêtres; nos jours sur terre passent comme une ombre et que nous reste-t-il comme espoir?
16 κυριε ο θεος ημων παν το πληθος τουτο ο ητοιμακα οικοδομηθηναι οικον τω ονοματι τω αγιω σου εκ χειρος σου εστιν και σοι τα παντα	16 Yahvé, notre Dieu, c’est de ta main que sort toute cette richesse que nous avons rassemblée pour construire une Maison à ton Saint Nom: tout est à toi.
17 και εγνων κυριε οτι συ ει ο εταζων καρδιας και δικαιοσυνην αγαπας εν απλοτητι καρδιας προεθυμηθην παντα ταυτα και νυν τον λαον σου τον ευρεθεντα ωδε ειδον εν ευφροσυνη προθυμηθεντα σοι	17 Ô mon Dieu, je sais que tu sondes les cœurs et que tu aimes la droiture; c’est avec droiture que j’ai volontairement donné tout cela, et à présent j’ai vu avec joie ton peuple offrir ses dons spontanément.
18 κυριε ο θεος αβρααμ και ισαακ και ισραηλ των πατερων ημων φυλαξον ταυτα εν διανοια καρδιας λαου σου εις τον αιωνα και κατευθυνον τας καρδιας αυτων προς σε	18 Ô Yahvé, Dieu de nos pères Abraham, Isaac et Jacob, garde à jamais ces dispositions dans le cœur et dans l’esprit de ton peuple: conduis-le vers toi.
19 και σαλωμων τω υιω μου δος καρδιαν αγαθην ποιειν τας εντολας σου και τα μαρτυρια σου και τα προσταγματα σου και του επι τελος αγαγειν την κατασκευην του οικου σου	19 Donne à mon fils Salomon une fidélité sans faille pour observer tes commandements, tes décrets, tes prescriptions; puisse-t-il les mettre en pratique et construire ce palais que j’ai préparé.”
20 και ειπεν δαυιδ παση τη εκκλησια ευλογησατε κυριον τον θεον υμων και ευλογησεν πασα η εκκλησια κυριον τον θεον των πατερων αυτων και καμψαντες τα γονατα προσεκυνησαν τω κυριω και τω βασιλει	20 David dit alors à toute l’assemblée: “Maintenant bénissez Yahvé notre Dieu!” Et toute l’assemblée bénit Yahvé, le Dieu de ses pères; elle s’agenouilla et se prosterna devant Yahvé et devant le roi.
21 και εθυσεν δαυιδ τω κυριω θυσιας και ανηνεγκεν ολοκαυτωματα τω θεω τη επαυριον της πρωτης ημερας μοσχους χιλιους κριους χιλιους αρνας χιλιους και τας σπονδας αυτων και θυσιας εις πληθος παντι τω ισραηλ	21 Le jour suivant, on offrit des sacrifices et des holocaustes à Yahvé: 1 000 taureaux, 1 000 béliers et 1 000 agneaux avec leurs offrandes de vin, ainsi que de nombreux sacrifices pour tout Israël.
22 και εφαγον και επιον εναντιον κυριου εν εκεινη τη ημερα μετα χαρας και εβασιλευσαν εκ δευτερου τον σαλωμων υιον δαυιδ και εχρισαν αυτον τω κυριω εις βασιλεα και σαδωκ εις ιερωσυνην	22 Ce jour-là ils mangèrent et burent joyeusement en présence de Yahvé. Pour la seconde fois ils proclamèrent roi Salomon fils de David; ils lui donnèrent l’onction pour qu’il les gouverne au nom de Yahvé, et ils consacrèrent aussi Sadoq comme prêtre.
23 και εκαθισεν σαλωμων επι θρονου δαυιδ του πατρος αυτου και ευδοκηθη και επηκουσαν αυτου πας ισραηλ	23 Salomon s’assit sur le trône de Yahvé et régna à la place de David, son père; il réussit bien et tout Israël lui obéissait.
24 οι αρχοντες και οι δυνασται και παντες υιοι του βασιλεως δαυιδ πατρος αυτου υπεταγησαν αυτω	24 Tous les chefs, les guerriers d’élite et les fils du roi David étaient soumis au roi Salomon.
25 και εμεγαλυνεν κυριος τον σαλωμων επανωθεν εναντιον παντος ισραηλ και εδωκεν αυτω δοξαν βασιλεως ο ουκ εγενετο επι παντος βασιλεως εμπροσθεν αυτου	25 Grâce à Yahvé, Salomon était très considéré par tout Israël et son règne fut plus glorieux que celui des rois d’Israël qui l’avaient précédé.
26 και δαυιδ υιος ιεσσαι εβασιλευσεν επι ισραηλ	26 David, fils de Jessé, avait régné sur tout Israël.
27 ετη τεσσαρακοντα εν χεβρων ετη επτα και εν ιερουσαλημ ετη τριακοντα τρια	27 La durée de son règne sur Israël avait été de 40 ans; il avait régné à Hébron pendant 7 ans et à Jérusalem pendant 33 ans.
28 και ετελευτησεν εν γηρει καλω πληρης ημερων πλουτω και δοξη και εβασιλευσεν σαλωμων υιος αυτου αντ' αυτου	28 Il mourut dans une heureuse vieillesse, comblé de jours, de richesses et d’honneurs; Salomon, son fils, lui succéda.
29 οι δε λοιποι λογοι του βασιλεως δαυιδ οι προτεροι και οι υστεροι γεγραμμενοι εισιν εν λογοις σαμουηλ του βλεποντος και επι λογων ναθαν του προφητου και επι λογων γαδ του βλεποντος	29 Les actes du roi David, du premier jusqu’au dernier, sont écrits dans le Livre de Samuel le voyant, dans l’histoire de Nathan le prophète, dans l’histoire de Gad le voyant.
30 περι πασης της βασιλειας αυτου και της δυναστειας αυτου και οι καιροι οι εγενοντο επ' αυτω και επι τον ισραηλ και επι πασας βασιλειας της γης .	30 On y lit tout ce qui concerne son règne, sa bravoure et tout ce qui est arrivé, à lui, à Israël et à tous les royaumes étrangers.