ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Γ´ - 1 Re - Kings III 8

LXX	JERUSALEM
1 και εγενετο εν τω συντελεσαι σαλωμων του οικοδομησαι τον οικον κυριου και τον οικον εαυτου μετα εικοσι ετη τοτε εξεκκλησιασεν ο βασιλευς σαλωμων παντας τους πρεσβυτερους ισραηλ εν σιων του ανενεγκειν την κιβωτον διαθηκης κυριου εκ πολεως δαυιδ αυτη εστιν σιων	1 Alors Salomon convoqua les anciens d'Israël à Jérusalem pour faire monter de la Cité de David, quiest Sion, l'arche de l'alliance de Yahvé.
2 εν μηνι αθανιν	2 Tous les hommes d'Israël se rassemblèrent auprès du roi Salomon, au mois d'Etanim, pendant la fête(c'est le septième mois),
3 και ηραν οι ιερεις την κιβωτον	3 et les prêtres portèrent l'arche
4 και το σκηνωμα του μαρτυριου και παντα τα σκευη τα αγια τα εν τω σκηνωματι του μαρτυριου	4 et la Tente du Rendez-vous avec tous les objets sacrés qui y étaient.
5 και ο βασιλευς και πας ισραηλ εμπροσθεν της κιβωτου θυοντες προβατα και βοας αναριθμητα	5 Le roi Salomon et tout Israël avec lui sacrifièrent devant l'arche moutons et boeufs en quantitéinnombrable et incalculable.
6 και εισφερουσιν οι ιερεις την κιβωτον εις τον τοπον αυτης εις το δαβιρ του οικου εις τα αγια των αγιων υπο τας πτερυγας των χερουβιν	6 Les prêtres apportèrent l'arche de l'alliance de Yahvé à sa place, au Debir du Temple, c'est-à-dire auSaint des Saints, sous les ailes des chérubins.
7 οτι τα χερουβιν διαπεπετασμενα ταις πτερυξιν επι τον τοπον της κιβωτου και περιεκαλυπτον τα χερουβιν επι την κιβωτον και επι τα αγια αυτης επανωθεν	7 En effet, les chérubins étendaient leurs ailes au-dessus de l'emplacement de l'arche et faisaient un abriau-dessus de l'arche et de ses barres.
8 και υπερειχον τα ηγιασμενα και ενεβλεποντο αι κεφαλαι των ηγιασμενων εκ των αγιων εις προσωπον του δαβιρ και ουκ ωπτανοντο εξω	8 Celles-ci étaient assez longues pour qu'on vît leur extrémité depuis le Saint devant le Debir, mais pasen dehors de là. Elles y sont restées jusqu'à ce jour.
9 ουκ ην εν τη κιβωτω πλην δυο πλακες λιθιναι πλακες της διαθηκης ας εθηκεν εκει μωυσης εν χωρηβ α διεθετο κυριος μετα των υιων ισραηλ εν τω εκπορευεσθαι αυτους εκ γης αιγυπτου	9 Il n'y avait rien dans l'arche, sauf les deux tables de pierre que Moïse y déposa à l'Horeb, les tables del'alliance que Yahvé avait conclue avec les Israélites à leur sortie de la terre d'Egypte;
10 και εγενετο ως εξηλθον οι ιερεις εκ του αγιου και η νεφελη επλησεν τον οικον	10 Or quand les prêtres sortirent du sanctuaire, la nuée remplit le Temple de Yahvé
11 και ουκ ηδυναντο οι ιερεις στηναι λειτουργειν απο προσωπου της νεφελης οτι επλησεν δοξα κυριου τον οικον	11 et les prêtres ne purent pas continuer leur fonction, à cause de la nuée: la gloire de Yahvéremplissait le Temple de Yahvé!
12 -	12 Alors Salomon dit: "Yahvé a décidé d'habiter la nuée obscure.
13 -	13 Oui, je t'ai construit une demeure princière, une résidence où tu habites à jamais."
14 και απεστρεψεν ο βασιλευς το προσωπον αυτου και ευλογησεν ο βασιλευς παντα ισραηλ και πασα εκκλησια ισραηλ ειστηκει	14 Puis le roi se retourna et bénit toute l'assemblée d'Israël, et toute l'assemblée d'Israël se tenaitdebout.
15 και ειπεν ευλογητος κυριος ο θεος ισραηλ σημερον ος ελαλησεν εν τω στοματι αυτου περι δαυιδ του πατρος μου και εν ταις χερσιν αυτου επληρωσεν λεγων	15 Il dit: "Béni soit Yahvé, Dieu d'Israël, qui a accompli de sa main ce qu'il avait promis de sa boucheà mon père David en ces termes:
16 αφ' ης ημερας εξηγαγον τον λαον μου τον ισραηλ εξ αιγυπτου ουκ εξελεξαμην εν πολει εν ενι σκηπτρω ισραηλ του οικοδομησαι οικον του ειναι το ονομα μου εκει και εξελεξαμην εν ιερουσαλημ ειναι το ονομα μου εκει και εξελεξαμην τον δαυιδ του ειναι επι τον λαον μου τον ισραηλ	16 Depuis le jour où j'ai fait sortir d'Egypte mon peuple Israël, je n'ai pas choisi de ville, dans toutes lestribus d'Israël, pour qu'on y bâtît une maison où serait mon Nom, mais j'ai choisi David pour qu'il commandât àmon peuple Israël.
17 και εγενετο επι της καρδιας δαυιδ του πατρος μου οικοδομησαι οικον τω ονοματι κυριου θεου ισραηλ	17 Mon père David eut dans l'esprit de bâtir une maison pour le Nom de Yahvé, Dieu d'Israël,
18 και ειπεν κυριος προς δαυιδ τον πατερα μου ανθ' ων ηλθεν επι την καρδιαν σου του οικοδομησαι οικον τω ονοματι μου καλως εποιησας οτι εγενηθη επι την καρδιαν σου	18 mais Yahvé dit à mon père David: Tu as eu dans l'esprit de bâtir une maison pour mon Nom, et tu asbien fait.
19 πλην συ ουκ οικοδομησεις τον οικον αλλ' η ο υιος σου ο εξελθων εκ των πλευρων σου ουτος οικοδομησει τον οικον τω ονοματι μου	19 Seulement, ce n'est pas toi qui bâtiras cette maison, c'est ton fils, issu de tes reins, qui bâtira lamaison pour mon Nom.
20 και ανεστησεν κυριος το ρημα αυτου ο ελαλησεν και ανεστην αντι δαυιδ του πατρος μου και εκαθισα επι του θρονου ισραηλ καθως ελαλησεν κυριος και ωκοδομησα τον οικον τω ονοματι κυριου θεου ισραηλ	20 Yahvé a réalisé la parole qu'il avait dite: j'ai succédé à mon père David et je me suis assis sur letrône d'Israël comme avait dit Yahvé, j'ai construit la maison pour le Nom de Yahvé, Dieu d'Israël,
21 και εθεμην εκει τοπον τη κιβωτω εν η εστιν εκει διαθηκη κυριου ην διεθετο κυριος μετα των πατερων ημων εν τω εξαγαγειν αυτον αυτους εκ γης αιγυπτου	21 et j'y ai fixé un emplacement pour l'arche, où est l'alliance que Yahvé a conclue avec nos pèreslorsqu'il les fit sortir du pays d'Egypte."
22 και εστη σαλωμων κατα προσωπον του θυσιαστηριου κυριου ενωπιον πασης εκκλησιας ισραηλ και διεπετασεν τας χειρας αυτου εις τον ουρανον	22 Puis Salomon se tint devant l'autel de Yahvé, en présence de toute l'assemblée d'Israël; il étendit lesmains vers le ciel
23 και ειπεν κυριε ο θεος ισραηλ ουκ εστιν ως συ θεος εν τω ουρανω ανω και επι της γης κατω φυλασσων διαθηκην και ελεος τω δουλω σου τω πορευομενω ενωπιον σου εν ολη τη καρδια αυτου	23 et dit: "Yahvé, Dieu d'Israël! il n'y a aucun Dieu pareil à toi là-haut dans les cieux ni ici-bas sur laterre, toi qui es fidèle à l'alliance et gardes la bienveillance à l'égard de tes serviteurs, quand ils marchent de toutleur coeur devant toi.
24 α εφυλαξας τω δουλω σου δαυιδ τω πατρι μου και ελαλησας εν τω στοματι σου και εν χερσιν σου επληρωσας ως η ημερα αυτη	24 Tu as tenu à ton serviteur David, mon père, la promesse que tu lui avais faite, et ce que tu avais ditde ta bouche, tu l'as accompli aujourd'hui de ta main.
25 και νυν κυριε ο θεος ισραηλ φυλαξον τω δουλω σου τω δαυιδ τω πατρι μου α ελαλησας αυτω λεγων ουκ εξαρθησεται σου ανηρ εκ προσωπου μου καθημενος επι θρονου ισραηλ πλην εαν φυλαξωνται τα τεκνα σου τας οδους αυτων του πορευεσθαι ενωπιον εμου καθως επορευθης ενωπιον εμου	25 Et maintenant, Yahvé, Dieu d'Israël, tiens à ton serviteur David, mon père, la promesse que tu lui asfaite, quand tu as dit: Tu ne seras jamais dépourvu d'un descendant qui soit devant moi, assis sur le trône d'Israël,à condition que tes fils veillent à leur conduite et marchent devant moi comme tu as marché toi-même devantmoi.
26 και νυν κυριε ο θεος ισραηλ πιστωθητω δη το ρημα σου τω δαυιδ τω πατρι μου	26 Maintenant donc, Dieu d'Israël, que se vérifie la parole que tu as dite à ton serviteur David, monpère!
27 οτι ει αληθως κατοικησει ο θεος μετα ανθρωπων επι της γης ει ο ουρανος και ο ουρανος του ουρανου ουκ αρκεσουσιν σοι πλην και ο οικος ουτος ον ωκοδομησα τω ονοματι σου	27 Mais Dieu habiterait-il vraiment avec les hommes sur la terre? Voici que les cieux et les cieux descieux ne le peuvent contenir, moins encore cette maison que j'ai construite!
28 και επιβλεψη επι την δεησιν μου κυριε ο θεος ισραηλ ακουειν της τερψεως ης ο δουλος σου προσευχεται ενωπιον σου προς σε σημερον	28 Sois attentif à la prière et à la supplication de ton serviteur, Yahvé, mon Dieu, écoute l'appel et laprière que ton serviteur fait aujourd'hui devant toi!
29 του ειναι οφθαλμους σου ηνεωγμενους εις τον οικον τουτον ημερας και νυκτος εις τον τοπον ον ειπας εσται το ονομα μου εκει του εισακουειν της προσευχης ης προσευχεται ο δουλος σου εις τον τοπον τουτον ημερας και νυκτος	29 Que tes yeux soient ouverts jour et nuit sur cette maison, sur ce lieu dont tu as dit: Mon Nom seralà, écoute la prière que ton serviteur fera en ce lieu.
30 και εισακουση της δεησεως του δουλου σου και του λαου σου ισραηλ α αν προσευξωνται εις τον τοπον τουτον και συ εισακουση εν τω τοπω της κατοικησεως σου εν ουρανω και ποιησεις και ιλεως εση	30 "Ecoute la supplication de ton serviteur et de ton peuple Israël lorsqu'ils prieront en ce lieu. Toi,écoute du lieu où tu résides, au ciel, écoute et pardonne.
31 οσα αν αμαρτη εκαστος τω πλησιον αυτου και εαν λαβη επ' αυτον αραν του αρασθαι αυτον και ελθη και εξαγορευση κατα προσωπον του θυσιαστηριου σου εν τω οικω τουτω	31 "Supposé qu'un homme pèche contre son prochain et que celui-ci prononce sur lui un sermentimprécatoire et le fasse jurer devant ton autel dans ce Temple,
32 και συ εισακουσει εκ του ουρανου και ποιησεις και κρινεις τον λαον σου ισραηλ ανομηθηναι ανομον δουναι την οδον αυτου εις κεφαλην αυτου και του δικαιωσαι δικαιον δουναι αυτω κατα την δικαιοσυνην αυτου	32 toi, écoute au ciel et agis; juge entre tes serviteurs: déclare coupable le méchant en faisant retombersa conduite sur sa tête, et justifie l'innocent en lui rendant selon sa justice.
33 εν τω πταισαι τον λαον σου ισραηλ ενωπιον εχθρων οτι αμαρτησονται σοι και επιστρεψουσιν και εξομολογησονται τω ονοματι σου και προσευξονται και δεηθησονται εν τω οικω τουτω	33 "Quand ton peuple Israël sera battu devant l'ennemi, parce qu'il aura péché contre toi, s'il revient àtoi, loue ton Nom, prie et supplie vers toi dans ce Temple,
34 και συ εισακουση εκ του ουρανου και ιλεως εση ταις αμαρτιαις του λαου σου ισραηλ και αποστρεψεις αυτους εις την γην ην εδωκας τοις πατρασιν αυτων	34 toi, écoute au ciel, pardonne le péché de ton peuple Israël et ramène-le dans le pays que tu as donnéà ses pères.
35 εν τω συσχεθηναι τον ουρανον και μη γενεσθαι υετον οτι αμαρτησονται σοι και προσευξονται εις τον τοπον τουτον και εξομολογησονται τω ονοματι σου και απο των αμαρτιων αυτων αποστρεψουσιν οταν ταπεινωσης αυτους	35 "Quand le ciel sera fermé et qu'il n'y aura pas de pluie parce qu'ils auront péché contre toi, s'ilsprient en ce lieu, louent ton Nom et se repentent de leur péché, parce que tu les auras humiliés,
36 και εισακουση εκ του ουρανου και ιλεως εση ταις αμαρτιαις του δουλου σου και του λαου σου ισραηλ οτι δηλωσεις αυτοις την οδον την αγαθην πορευεσθαι εν αυτη και δωσεις υετον επι την γην ην εδωκας τω λαω σου εν κληρονομια	36 toi, écoute au ciel, pardonne le péché de ton serviteur et de ton peuple Israël -- tu leur indiqueras labonne voie qu'ils doivent suivre -- et arrose de pluie ta terre, que tu as donnée en héritage à ton peuple.
37 λιμος εαν γενηται θανατος εαν γενηται οτι εσται εμπυρισμος βρουχος ερυσιβη εαν γενηται και εαν θλιψη αυτον εχθρος αυτου εν μια των πολεων αυτου παν συναντημα παν πονον	37 "Quand le pays subira la famine, la peste, la rouille ou la nielle, quand surviendront les sauterellesou les criquets, quand l'ennemi de ce peuple assiégera l'une de ses portes, quand il y aura n'importe quel fléau ouépidémie,
38 πασαν προσευχην πασαν δεησιν εαν γενηται παντι ανθρωπω ως αν γνωσιν εκαστος αφην καρδιας αυτου και διαπεταση τας χειρας αυτου εις τον οικον τουτον	38 quelle que soit la prière ou la supplication de quiconque, éprouve le remords de sa propreconscience, s'il étend les mains vers ce Temple,
39 και συ εισακουση εκ του ουρανου εξ ετοιμου κατοικητηριου σου και ιλεως εση και ποιησεις και δωσεις ανδρι κατα τας οδους αυτου καθως αν γνως την καρδιαν αυτου οτι συ μονωτατος οιδας την καρδιαν παντων υιων ανθρωπων	39 toi, écoute au ciel, où tu résides, pardonne et agis; rends à chaque homme selon sa conduite, puisquetu connais son coeur -- tu es le seul à connaître le coeur de tous --,
40 οπως φοβωνται σε πασας τας ημερας ας αυτοι ζωσιν επι της γης ης εδωκας τοις πατρασιν ημων	40 en sorte qu'ils te craignent tous les jours qu'ils vivront sur la terre que tu as donnée à nos pères.
41 και τω αλλοτριω ος ουκ εστιν απο λαου σου ουτος	41 "Même l'étranger qui n'est pas d'Israël ton peuple, s'il vient d'un pays lointain à cause de ton Nom --
42 και ηξουσιν και προσευξονται εις τον τοπον τουτον	42 car on entendra parler de ton grand Nom, de ta main forte et de ton bras étendu --, s'il vient et prieen ce Temple,
43 και συ εισακουση εκ του ουρανου εξ ετοιμου κατοικητηριου σου και ποιησεις κατα παντα οσα αν επικαλεσηται σε ο αλλοτριος οπως γνωσιν παντες οι λαοι το ονομα σου και φοβωνται σε καθως ο λαος σου ισραηλ και γνωσιν οτι το ονομα σου επικεκληται επι τον οικον τουτον ον ωκοδομησα	43 toi, écoute-le au ciel, où tu résides, exauce toutes les demandes de l'étranger afin que tous lespeuples de la terre reconnaissent ton Nom et te craignent comme fait ton peuple Israël, et qu'ils sachent que ceTemple que j'ai bâti porte ton nom.
44 οτι εξελευσεται ο λαος σου εις πολεμον επι τους εχθρους αυτου εν οδω η επιστρεψεις αυτους και προσευξονται εν ονοματι κυριου οδον της πολεως ης εξελεξω εν αυτη και του οικου ου ωκοδομησα τω ονοματι σου	44 "Si ton peuple part en guerre contre ses ennemis par le chemin où tu l'auras envoyé et s'il prieYahvé, tourné vers la ville que tu as choisie et vers le Temple que j'ai construit pour ton Nom,
45 και εισακουσει εκ του ουρανου της δεησεως αυτων και της προσευχης αυτων και ποιησεις το δικαιωμα αυτοις	45 écoute au ciel sa prière et sa supplication et fais-lui justice.
46 οτι αμαρτησονται σοι οτι ουκ εστιν ανθρωπος ος ουχ αμαρτησεται και επαξεις επ' αυτους και παραδωσεις αυτους ενωπιον εχθρων και αιχμαλωτιουσιν αυτους οι αιχμαλωτιζοντες εις γην μακραν και εγγυς	46 "Quand ils pécheront contre toi -- car il n'y a aucun homme qui ne pèche --, quand tu seras irritécontre eux, que tu les livreras à l'ennemi et que leurs conquérants les emmèneront captifs dans un pays ennemi,lointain ou proche,
47 και επιστρεψουσιν καρδιας αυτων εν τη γη ου μετηχθησαν εκει και επιστρεψωσιν και δεηθωσιν σου εν γη μετοικιας αυτων λεγοντες ημαρτομεν ηνομησαμεν ηδικησαμεν	47 s'ils rentrent en eux-mêmes dans le pays où ils auront été déportés, s'ils se repentent et te supplientdans le pays de leurs conquérants en disant: Nous avons péché, nous avons mal agi, nous nous sommes pervertis,
48 και επιστρεψωσιν προς σε εν ολη καρδια αυτων και εν ολη ψυχη αυτων εν τη γη εχθρων αυτων ου μετηγαγες αυτους και προσευξονται προς σε οδον γης αυτων ης εδωκας τοις πατρασιν αυτων της πολεως ης εξελεξω και του οικου ου ωκοδομηκα τω ονοματι σου	48 s'ils reviennent à toi de tout leur coeur et de toute leur âme dans le pays des ennemis qui les aurontdéportés, et s'ils te prient tournés vers le pays que tu as donné à leurs pères, vers la ville que tu as choisie et leTemple que j'ai bâti pour ton Nom,
49 και εισακουση εκ του ουρανου εξ ετοιμου κατοικητηριου σου	49 écoute au ciel où tu résides,
50 και ιλεως εση ταις αδικιαις αυτων αις ημαρτον σοι και κατα παντα τα αθετηματα αυτων α ηθετησαν σοι και δωσεις αυτους εις οικτιρμους ενωπιον αιχμαλωτευοντων αυτους και οικτιρησουσιν αυτους	50 pardonne à ton peuple les péchés qu'il a commis envers toi et toutes les rébellions dont ils furentcoupables, fais-leur trouver grâce devant leurs conquérants, que ceux-ci aient pitié d'eux;
51 οτι λαος σου και κληρονομια σου ους εξηγαγες εκ γης αιγυπτου εκ μεσου χωνευτηριου σιδηρου	51 car ils sont ton peuple et ton héritage, ceux que tu as fait sortir d'Egypte, cette fournaise pour le fer.
52 και εστωσαν οι οφθαλμοι σου και τα ωτα σου ηνεωγμενα εις την δεησιν του δουλου σου και εις την δεησιν του λαου σου ισραηλ εισακουειν αυτων εν πασιν οις αν επικαλεσωνται σε	52 "Que tes yeux soient ouverts sur la supplication de ton serviteur et de ton peuple Israël, pour écoutertous les appels qu'ils lanceront vers toi.
53 οτι συ διεστειλας αυτους σαυτω εις κληρονομιαν εκ παντων των λαων της γης καθως ελαλησας εν χειρι δουλου σου μωυση εν τω εξαγαγειν σε τους πατερας ημων εκ γης αιγυπτου κυριε κυριε [53α] τοτε ελαλησεν σαλωμων υπερ του οικου ως συνετελεσεν του οικοδομησαι αυτον ηλιον εγνωρισεν εν ουρανω κυριος ειπεν του κατοικειν εν γνοφω οικοδομησον οικον μου οικον εκπρεπη σαυτω του κατοικειν επι καινοτητος ουκ ιδου αυτη γεγραπται εν βιβλιω της ωδης	53 Car c'est toi qui les as mis à part comme ton héritage, parmi tous les peuples de la terre, ainsi que tul'as déclaré par le ministère de ton serviteur Moïse, quand tu as fait sortir nos pères d'Egypte, Seigneur Yahvé!"
54 και εγενετο ως συνετελεσεν σαλωμων προσευχομενος προς κυριον ολην την προσευχην και την δεησιν ταυτην και ανεστη απο προσωπου του θυσιαστηριου κυριου οκλακως επι τα γονατα αυτου και αι χειρες αυτου διαπεπετασμεναι εις τον ουρανον	54 Quand Salomon eut achevé d'adresser à Yahvé toute cette prière et cette supplication, il se releva del'endroit où il était agenouillé, les mains étendues vers le ciel, devant l'autel de Yahvé,
55 και εστη και ευλογησεν πασαν εκκλησιαν ισραηλ φωνη μεγαλη λεγων	55 et se tint debout. Il bénit à haute voix toute l'assemblée d'Israël:
56 ευλογητος κυριος σημερον ος εδωκεν καταπαυσιν τω λαω αυτου ισραηλ κατα παντα οσα ελαλησεν ου διεφωνησεν λογος εις εν πασιν τοις λογοις αυτου τοις αγαθοις οις ελαλησεν εν χειρι μωυση δουλου αυτου	56 "Béni soit Yahvé, dit-il, qui a accordé le repos à son peuple Israël, selon toutes ses promesses; detoutes les bonnes paroles qu'il a dites par le ministère de son serviteur Moïse, aucune n'a failli.
57 γενοιτο κυριος ο θεος ημων μεθ' ημων καθως ην μετα των πατερων ημων μη εγκαταλιποιτο ημας μηδε αποστρεψοιτο ημας	57 Que Yahvé notre Dieu soit avec nous, comme il fut avec nos pères, qu'il ne nous abandonne pas etne nous rejette pas!
58 επικλιναι καρδιας ημων προς αυτον του πορευεσθαι εν πασαις οδοις αυτου και φυλασσειν πασας τας εντολας αυτου και προσταγματα αυτου α ενετειλατο τοις πατρασιν ημων	58 Qu'il incline nos coeurs vers lui, pour que nous suivions toutes ses voies et gardions lescommandements, les lois et les ordonnances qu'il a donnés à nos pères.
59 και εστωσαν οι λογοι ουτοι ους δεδεημαι ενωπιον κυριου θεου ημων εγγιζοντες προς κυριον θεον ημων ημερας και νυκτος του ποιειν το δικαιωμα του δουλου σου και το δικαιωμα λαου σου ισραηλ ρημα ημερας εν ημερα αυτου	59 Puissent ces paroles que j'ai dites en suppliant devant Yahvé rester présentes jour et nuit à Yahvénotre Dieu, pour qu'il rende justice à son serviteur et justice à son peuple Israël, selon les besoins de chaque jour;
60 οπως γνωσιν παντες οι λαοι της γης οτι κυριος ο θεος αυτος θεος και ουκ εστιν ετι	60 tous les peuples de la terre sauront alors que Yahvé seul est Dieu, qu'il n'y en a point d'autre,
61 και εστωσαν αι καρδιαι ημων τελειαι προς κυριον θεον ημων και οσιως πορευεσθαι εν τοις προσταγμασιν αυτου και φυλασσειν εντολας αυτου ως η ημερα αυτη	61 et votre coeur sera tout entier à Yahvé, notre Dieu, observant ses lois et gardant sescommandements comme maintenant."
62 και ο βασιλευς και παντες οι υιοι ισραηλ εθυσαν θυσιαν ενωπιον κυριου	62 Le roi et tout Israël avec lui sacrifièrent devant Yahvé.
63 και εθυσεν ο βασιλευς σαλωμων τας θυσιας των ειρηνικων ας εθυσεν τω κυριω βοων δυο και εικοσι χιλιαδας και προβατων εκατον εικοσι χιλιαδας και ενεκαινισεν τον οικον κυριου ο βασιλευς και παντες οι υιοι ισραηλ	63 Comme sacrifices de communion qu'il présenta à Yahvé, Salomon offrit 22.000 boeufs et 120.000moutons, et le roi et tous les Israélites dédièrent le Temple de Yahvé.
64 τη ημερα εκεινη ηγιασεν ο βασιλευς το μεσον της αυλης το κατα προσωπον του οικου κυριου οτι εποιησεν εκει την ολοκαυτωσιν και τας θυσιας και τα στεατα των ειρηνικων οτι το θυσιαστηριον το χαλκουν το ενωπιον κυριου μικρον του μη δυνασθαι την ολοκαυτωσιν και τας θυσιας των ειρηνικων υπενεγκειν	64 En ce jour, le roi consacra le milieu de la cour qui est devant le Temple de Yahvé; c'est là qu'il offritl'holocauste, l'oblation et les graisses des sacrifices de communion, parce que l'autel de bronze qui était devantYahvé était trop petit pour contenir l'holocauste, l'oblation et les graisses des sacrifices de communion.
65 και εποιησεν σαλωμων την εορτην εν τη ημερα εκεινη και πας ισραηλ μετ' αυτου εκκλησια μεγαλη απο της εισοδου ημαθ εως ποταμου αιγυπτου ενωπιον κυριου θεου ημων εν τω οικω ω ωκοδομησεν εσθιων και πινων και ευφραινομενος ενωπιον κυριου θεου ημων επτα ημερας	65 En ce temps-là, Salomon célébra la fête, et tous les Israélites avec lui, un grand rassemblementdepuis l'Entrée de Hamat jusqu'au Torrent d'Egypte, devant Yahvé notre Dieu, pendant sept jours.
66 και εν τη ημερα τη ογδοη εξαπεστειλεν τον λαον και ευλογησεν αυτον και απηλθον εκαστος εις τα σκηνωματα αυτου χαιροντες και αγαθη καρδια επι τοις αγαθοις οις εποιησεν κυριος τω δαυιδ δουλω αυτου και τω ισραηλ λαω αυτου	66 Puis, le huitième jour, il congédia les gens; ils bénirent le roi et s'en allèrent chacun chez soi, joyeuxet le coeur content de tout le bien que Yahvé avait fait à son serviteur David et à son peuple Israël.