ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Β´ - 2 Samuele - Kings II 14

LXX	NEW JERUSALEM
1 και εγνω ιωαβ υιος σαρουιας οτι η καρδια του βασιλεως επι αβεσσαλωμ	1 Now, Joab son of Zeruiah observed that the king was favourably inclined to Absalom.
2 και απεστειλεν ιωαβ εις θεκωε και ελαβεν εκειθεν γυναικα σοφην και ειπεν προς αυτην πενθησον δη και ενδυσαι ιματια πενθικα και μη αλειψη ελαιον και εση ως γυνη πενθουσα επι τεθνηκοτι τουτο ημερας πολλας	2 Joab therefore sent to Tekoa for a wise woman. 'Pretend to be in mourning,' he said. 'Dress yourself inmourning, do not perfume yourself; act like a woman who has long been mourning for the dead.
3 και ελευση προς τον βασιλεα και λαλησεις προς αυτον κατα το ρημα τουτο και εθηκεν ιωαβ τους λογους εν τω στοματι αυτης	3 Then go to the king and say this to him.' And Joab put the words into her mouth which she was to say.
4 και εισηλθεν η γυνη η θεκωιτις προς τον βασιλεα και επεσεν επι προσωπον αυτης εις την γην και προσεκυνησεν αυτω και ειπεν σωσον βασιλευ σωσον	4 So the woman of Tekoa went to the king and, fal ing on her face to the ground, prostrated herself.'Help, my lord king!' she said.
5 και ειπεν προς αυτην ο βασιλευς τι εστιν σοι η δε ειπεν και μαλα γυνη χηρα εγω ειμι και απεθανεν ο ανηρ μου	5 The king said, 'What is the matter?' 'As you see,' she replied, 'I am a widow; my husband is dead.
6 και γε τη δουλη σου δυο υιοι και εμαχεσαντο αμφοτεροι εν τω αγρω και ουκ ην ο εξαιρουμενος ανα μεσον αυτων και επαισεν ο εις τον αδελφον αυτου και εθανατωσεν αυτον	6 Your servant had two sons and out in the fields, where there was no one to intervene, they had aquarrel. And one of them struck the other one and kil ed him.
7 και ιδου επανεστη ολη η πατρια προς την δουλην σου και ειπαν δος τον παισαντα τον αδελφον αυτου και θανατωσομεν αυτον αντι της ψυχης του αδελφου αυτου ου απεκτεινεν και εξαρουμεν και γε τον κληρονομον υμων και σβεσουσιν τον ανθρακα μου τον καταλειφθεντα ωστε μη θεσθαι τω ανδρι μου καταλειμμα και ονομα επι προσωπου της γης	7 And now the whole clan has risen against your servant. "Give up the man who kil ed his brother," theysay, "so that we can put him to death, to atone for the life of the brother whom he has murdered; and thus weshall destroy the heir as wel ." By this means, they wil extinguish the ember stil left to me, leaving my husbandneither name nor survivor on the face of the earth.'
8 και ειπεν ο βασιλευς υγιαινουσα βαδιζε εις τον οικον σου καγω εντελουμαι περι σου	8 Then the king said to the woman, 'Go home; I myself shal give orders about your case.'
9 και ειπεν η γυνη η θεκωιτις προς τον βασιλεα επ' εμε κυριε μου βασιλευ η ανομια και επι τον οικον του πατρος μου και ο βασιλευς και ο θρονος αυτου αθωος	9 The woman of Tekoa said to the king, 'My lord king! May the guilt be on me and on my family; the kingand his throne are innocent of it.'
10 και ειπεν ο βασιλευς τις ο λαλων προς σε και αξεις αυτον προς εμε και ου προσθησει ετι αψασθαι αυτου	10 'Bring me the man who threatened you,' the king replied, 'and he shal never hurt you again.'
11 και ειπεν μνημονευσατω δη ο βασιλευς τον κυριον θεον αυτου πληθυνθηναι αγχιστεα του αιματος του διαφθειραι και ου μη εξαρωσιν τον υιον μου και ειπεν ζη κυριος ει πεσειται απο της τριχος του υιου σου επι την γην	11 She then said, 'Let the king be pleased to pronounce the name of Yahweh your God, so that theavenger of blood may not do greater harm and destroy my son.' 'As Yahweh lives,' he said, 'not one of yourson's hairs shal fal to the ground!'
12 και ειπεν η γυνη λαλησατω δη η δουλη σου προς τον κυριον μου τον βασιλεα ρημα και ειπεν λαλησον	12 Then the woman said, 'Permit your servant to say something else to my lord the king.' 'Go on,' hesaid.
13 και ειπεν η γυνη ινα τι ελογισω τοιουτο επι λαον θεου η εκ στοματος του βασιλεως ο λογος ουτος ως πλημμελεια του μη επιστρεψαι τον βασιλεα τον εξωσμενον αυτου	13 The woman said, 'Why then has the king, who by giving this verdict has condemned himself,conceived the idea, against God's people's interests, of not bringing home the son whom he has banished?
14 οτι θανατω αποθανουμεθα και ωσπερ το υδωρ το καταφερομενον επι της γης ο ου συναχθησεται και λημψεται ο θεος ψυχην και λογιζομενος του εξωσαι απ' αυτου εξωσμενον	14 We are al mortal; we are like water spilt on the ground, which cannot be gathered up again, nor doesGod raise up a corpse; let the king therefore make plans for his banished son not to remain far away from him inexile.
15 και νυν ο ηλθον λαλησαι προς τον βασιλεα τον κυριον μου το ρημα τουτο οτι οψεται με ο λαος και ερει η δουλη σου λαλησατω δη προς τον βασιλεα ει πως ποιησει ο βασιλευς το ρημα της δουλης αυτου	15 'Now, the reason why I came to speak about this to my lord the king is that I was being intimidated,and your servant thought, "I shal speak to the king; perhaps the king will do what his servant asks.
16 οτι ακουσει ο βασιλευς ρυσασθαι την δουλην αυτου εκ χειρος του ανδρος του ζητουντος εξαραι με και τον υιον μου απο κληρονομιας θεου	16 Surely the king wil consent to save his servant from the clutches of the man who is trying to cut bothme and my son off from God's heritage.
17 και ειπεν η γυνη ειη δη ο λογος του κυριου μου του βασιλεως εις θυσιαν οτι καθως αγγελος θεου ουτως ο κυριος μου ο βασιλευς του ακουειν το αγαθον και το πονηρον και κυριος ο θεος σου εσται μετα σου	17 Let a word from my lord the king, restore the peace!" your servant thought, "for my lord the king islike the Angel of God in understanding good and evil." May Yahweh your God be with you!'
18 και απεκριθη ο βασιλευς και ειπεν προς την γυναικα μη δη κρυψης απ' εμου ρημα ο εγω επερωτω σε και ειπεν η γυνη λαλησατω δη ο κυριος μου ο βασιλευς	18 Replying to the woman, the king said, 'Now do not evade the question which I am going to ask you.'The woman said, 'Let my lord the king ask his question.'
19 και ειπεν ο βασιλευς μη η χειρ ιωαβ εν παντι τουτω μετα σου και ειπεν η γυνη τω βασιλει ζη η ψυχη σου κυριε μου βασιλευ ει εστιν εις τα δεξια η εις τα αριστερα εκ παντων ων ελαλησεν ο κυριος μου ο βασιλευς οτι ο δουλος σου ιωαβ αυτος ενετειλατο μοι και αυτος εθετο εν τω στοματι της δουλης σου παντας τους λογους τουτους	19 'Is not Joab's hand behind you in all this?' the king asked. The woman replied, 'As you live, my lordking, I cannot escape what my lord the king says, either to right or to left. Yes, it was your servant Joab whogave me my orders; he put al these words into your servant's mouth.
20 ενεκεν του περιελθειν το προσωπον του ρηματος τουτου εποιησεν ο δουλος σου ιωαβ τον λογον τουτον και ο κυριος μου σοφος καθως σοφια αγγελου του θεου του γνωναι παντα τα εν τη γη	20 Your servant Joab did this to approach the matter indirectly, but my lord has the wisdom of the Angelof God; he knows everything that happens on earth!'
21 και ειπεν ο βασιλευς προς ιωαβ ιδου δη εποιησα σοι κατα τον λογον σου τουτον πορευου επιστρεψον το παιδαριον τον αβεσσαλωμ	21 The king then said to Joab, 'Very wel , the suit is granted. Go and bring the young man Absalomback.'
22 και επεσεν ιωαβ επι προσωπον αυτου επι την γην και προσεκυνησεν και ευλογησεν τον βασιλεα και ειπεν ιωαβ σημερον εγνω ο δουλος σου οτι ευρον χαριν εν οφθαλμοις σου κυριε μου βασιλευ οτι εποιησεν ο κυριος μου ο βασιλευς τον λογον του δουλου αυτου	22 Joab fell on his face to the ground, prostrated himself and blessed the king. 'My lord king,' Joab said,'today your servant knows that he has won your favour, since the king has done what his servant asked.'
23 και ανεστη ιωαβ και επορευθη εις γεδσουρ και ηγαγεν τον αβεσσαλωμ εις ιερουσαλημ	23 Joab then set off, went to Geshur, and brought Absalom back to Jerusalem.
24 και ειπεν ο βασιλευς αποστραφητω εις τον οικον αυτου και το προσωπον μου μη βλεπετω και απεστρεψεν αβεσσαλωμ εις τον οικον αυτου και το προσωπον του βασιλεως ουκ ειδεν	24 The king, however, said, 'Let him retire to his own house; he is not to appear in my presence.' SoAbsalom retired to his own house and was not received by the king.
25 και ως αβεσσαλωμ ουκ ην ανηρ εν παντι ισραηλ αινετος σφοδρα απο ιχνους ποδος αυτου και εως κορυφης αυτου ουκ ην εν αυτω μωμος	25 In al Israel there was no one more praised for his beauty than Absalom; from the sole of his foot tothe crown of his head, he could not be faulted.
26 και εν τω κειρεσθαι αυτον την κεφαλην αυτου και εγενετο απ' αρχης ημερων εις ημερας ως αν εκειρετο οτι κατεβαρυνετο επ' αυτον και κειρομενος αυτην εστησεν την τριχα της κεφαλης αυτου διακοσιους σικλους εν τω σικλω τω βασιλικω	26 When he cut his hair -- he shaved it once a year because his hair got too heavy -- he would weighthe hair: two hundred shekels, king's weight.
27 και ετεχθησαν τω αβεσσαλωμ τρεις υιοι και θυγατηρ μια και ονομα αυτη θημαρ αυτη ην γυνη καλη σφοδρα και γινεται γυνη τω ροβοαμ υιω σαλωμων και τικτει αυτω τον αβια	27 To Absalom were born three sons and one daughter called Tamar; she was a beautiful woman.
28 και εκαθισεν αβεσσαλωμ εν ιερουσαλημ δυο ετη ημερων και το προσωπον του βασιλεως ουκ ειδεν	28 Absalom lived in Jerusalem for two years without being received by the king.
29 και απεστειλεν αβεσσαλωμ προς ιωαβ του αποστειλαι αυτον προς τον βασιλεα και ουκ ηθελησεν ελθειν προς αυτον και απεστειλεν εκ δευτερου προς αυτον και ουκ ηθελησεν παραγενεσθαι	29 Absalom then summoned Joab, intending to send him to the king, but Joab would not come to him.He sent for him a second time, but still he would not come.
30 και ειπεν αβεσσαλωμ προς τους παιδας αυτου ιδετε η μερις εν αγρω του ιωαβ εχομενα μου και αυτω κριθαι εκει πορευεσθε και εμπρησατε αυτην εν πυρι και ενεπρησαν αυτας οι παιδες αβεσσαλωμ και παραγινονται οι δουλοι ιωαβ προς αυτον διερρηχοτες τα ιματια αυτων και ειπαν ενεπυρισαν οι δουλοι αβεσσαλωμ την μεριδα εν πυρι	30 At this, Absalom said to his retainers, 'Look, Joab's field is next to mine and he has barley in it; goand set it on fire.' Absalom's retainers set fire to the field.
31 και ανεστη ιωαβ και ηλθεν προς αβεσσαλωμ εις τον οικον και ειπεν προς αυτον ινα τι οι παιδες σου ενεπυρισαν την μεριδα την εμην εν πυρι	31 Joab then stirred himself, went to Absalom in his house and asked, 'Why have your retainers set myfield on fire?'
32 και ειπεν αβεσσαλωμ προς ιωαβ ιδου απεστειλα προς σε λεγων ηκε ωδε και αποστελω σε προς τον βασιλεα λεγων ινα τι ηλθον εκ γεδσουρ αγαθον μοι ην του ετι ειναι με εκει και νυν ιδου το προσωπον του βασιλεως ουκ ειδον ει δε εστιν εν εμοι αδικια και θανατωσον με	32 Absalom replied to Joab, 'Look, I sent word to you: Come here, so that I can send you to the king tosay, "Why come back from Geshur? Better for me to have been there still!" Now I want to be received by theking, and if I am guilty, let him put me to death!'
33 και εισηλθεν ιωαβ προς τον βασιλεα και απηγγειλεν αυτω και εκαλεσεν τον αβεσσαλωμ και εισηλθεν προς τον βασιλεα και προσεκυνησεν αυτω και επεσεν επι προσωπον αυτου επι την γην κατα προσωπον του βασιλεως και κατεφιλησεν ο βασιλευς τον αβεσσαλωμ	33 Joab went to the king and told him this. He then summoned Absalom, who prostrated himself with hisface to the ground before the king. And the king kissed Absalom.