A zsoltárok könyve 61

KÁLDI-NEOVULGÁTA	LXX
1 A karvezetőnek. Hárfára. Dávidtól.	1 εις το τελος υπερ ιδιθουν ψαλμος τω δαυιδ
2 Hallgass, Isten, esdeklésemre, figyelj könyörgésemre.	2 ουχι τω θεω υποταγησεται η ψυχη μου παρ' αυτου γαρ το σωτηριον μου
3 A föld széléről kiáltok hozzád szorongó szívvel. Vezess engem a megközelíthetetlen kősziklára!	3 και γαρ αυτος θεος μου και σωτηρ μου αντιλημπτωρ μου ου μη σαλευθω επι πλειον
4 Mert te vagy az én reménységem, erős tornyom az ellenséggel szemben.	4 εως ποτε επιτιθεσθε επ' ανθρωπον φονευετε παντες ως τοιχω κεκλιμενω και φραγμω ωσμενω
5 Bár lakhatnék mindörökké hajlékodban, hogy oltalmat lelhetnék szárnyad árnyékában!	5 πλην την τιμην μου εβουλευσαντο απωσασθαι εδραμον εν ψευδει τω στοματι αυτων ευλογουσαν και τη καρδια αυτων κατηρωντο διαψαλμα
6 Mert Istenem, te meghallgatod imádságomat, s azoknak, akik nevedet félik, örökséget adsz.	6 πλην τω θεω υποταγηθι η ψυχη μου οτι παρ' αυτου η υπομονη μου
7 Adj a király napjaihoz napokat, esztendeit nemzedékről nemzedékre nyújtsd.	7 οτι αυτος θεος μου και σωτηρ μου αντιλημπτωρ μου ου μη μεταναστευσω
8 Maradjon meg örökké Isten színe előtt, irgalmad és hűséged őrizzék meg őt!	8 επι τω θεω το σωτηριον μου και η δοξα μου ο θεος της βοηθειας μου και η ελπις μου επι τω θεω
9 Így majd zsoltárt zengek nevednek mindörökké, hogy napról napra teljesítsem fogadalmaimat.	9 ελπισατε επ' αυτον πασα συναγωγη λαου εκχεετε ενωπιον αυτου τας καρδιας υμων ο θεος βοηθος ημων διαψαλμα
	10 πλην ματαιοι οι υιοι των ανθρωπων ψευδεις οι υιοι των ανθρωπων εν ζυγοις του αδικησαι αυτοι εκ ματαιοτητος επι το αυτο
	11 μη ελπιζετε επι αδικιαν και επι αρπαγμα μη επιποθειτε πλουτος εαν ρεη μη προστιθεσθε καρδιαν
	12 απαξ ελαλησεν ο θεος δυο ταυτα ηκουσα
	13 οτι το κρατος του θεου και σοι κυριε το ελεος οτι συ αποδωσεις εκαστω κατα τα εργα αυτου