Livre de Zacharie 4

JERUSALEM	LXX
1 L'ange qui me parlait revint et me réveilla comme un homme qui est tiré de son sommeil.	1 και επεστρεψεν ο αγγελος ο λαλων εν εμοι και εξηγειρεν με ον τροπον οταν εξεγερθη ανθρωπος εξ υπνου αυτου
2 Et il me dit: "Que vois-tu?" Je répondis: "Je regarde, et voici: il y a un lampadaire tout en or, avecun réservoir à son sommet; sept lampes sont sur le lampadaire ainsi que sept becs pour les lampes qui sontdessus.	2 και ειπεν προς με τι συ βλεπεις και ειπα εωρακα και ιδου λυχνια χρυση ολη και το λαμπαδιον επανω αυτης και επτα λυχνοι επανω αυτης και επτα επαρυστριδες τοις λυχνοις τοις επανω αυτης
3 Près de lui sont deux oliviers, l'un à sa droite, l'autre à sa gauche."	3 και δυο ελαιαι επανω αυτης μια εκ δεξιων του λαμπαδιου και μια εξ ευωνυμων
4 Prenant la parole, je dis à l'ange qui me parlait: "Que signifient ces choses, mon Seigneur?"	4 και επηρωτησα και ειπον προς τον αγγελον τον λαλουντα εν εμοι λεγων τι εστιν ταυτα κυριε
5 L'ange qui me parlait me répondit: "Ne sais-tu pas ce que signifient ces choses?" Je dis: "Non, monSeigneur."	5 και απεκριθη ο αγγελος ο λαλων εν εμοι και ειπεν προς με ου γινωσκεις τι εστιν ταυτα και ειπα ουχι κυριε
6 Alors il me répondit en ces termes: Voici la parole de Yahvé touchant Zorobabel: Ce n'est pas parla puissance, ni par la force, mais par mon Esprit - dit Yahvé Sabaot.	6 και απεκριθη και ειπεν προς με λεγων ουτος ο λογος κυριου προς ζοροβαβελ λεγων ουκ εν δυναμει μεγαλη ουδε εν ισχυι αλλ' η εν πνευματι μου λεγει κυριος παντοκρατωρ
7 Qu'es-tu, grande montagne? Devant Zorobabel, deviens une plaine! Il arrachera la pierre de faîte,tandis qu'on criera: "Bravo, bravo pour elle!"	7 τις ει συ το ορος το μεγα προ προσωπου ζοροβαβελ του κατορθωσαι και εξοισω τον λιθον της κληρονομιας ισοτητα χαριτος χαριτα αυτης
8 La parole de Yahvé me fut adressée en ces termes:	8 και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων
9 Les mains de Zorobabel ont fondé ce Temple: ses mains l'achèveront. (Et vous saurez que YahvéSabaot m'a envoyé vers vous.)	9 αι χειρες ζοροβαβελ εθεμελιωσαν τον οικον τουτον και αι χειρες αυτου επιτελεσουσιν αυτον και επιγνωση διοτι κυριος παντοκρατωρ εξαπεσταλκεν με προς σε
10 Car qui donc méprisait ce jour d'événements minimes? On se réjouira en voyant la pierre choisieen la main de Zorobabel. "Ces sept-là sont les yeux de Yahvé, ils vont par toute la terre."	10 διοτι τις εξουδενωσεν εις ημερας μικρας και χαρουνται και οψονται τον λιθον τον κασσιτερινον εν χειρι ζοροβαβελ επτα ουτοι οφθαλμοι κυριου εισιν οι επιβλεποντες επι πασαν την γην
11 Je pris alors la parole et lui dis: "Que signifient ces deux oliviers, à droite du chandelier et à sagauche?"	11 και απεκριθην και ειπα προς αυτον τι αι δυο ελαιαι αυται αι εκ δεξιων της λυχνιας και εξ ευωνυμων
12 (Je repris la parole et lui dis: "Que signifient les deux branches d'olivier qui, par les deux tuyauxd'or, dispensent l'huile"?)	12 και επηρωτησα εκ δευτερου και ειπα προς αυτον τι οι δυο κλαδοι των ελαιων οι εν ταις χερσιν των δυο μυξωτηρων των χρυσων των επιχεοντων και επαναγοντων τας επαρυστριδας τας χρυσας
13 Il me répondit: "Ne sais-tu pas ce que signifient ces choses?" Je dis: "Non, mon Seigneur."	13 και ειπεν προς με ουκ οιδας τι εστιν ταυτα και ειπα ουχι κυριε
14 Il dit: "Ce sont les deux Oints qui se tiennent devant le Seigneur de toute la terre."	14 και ειπεν ουτοι οι δυο υιοι της πιοτητος παρεστηκασιν τω κυριω πασης της γης