Livre d'Isaïe 41

JERUSALEM	LXX
1 Iles, faites silence pour m'écouter, que les peuples renouvellent leurs forces, qu'ils s'avancent et qu'ilsparlent, ensemble comparaissons au jugement.	1 εγκαινιζεσθε προς με νησοι οι γαρ αρχοντες αλλαξουσιν ισχυν εγγισατωσαν και λαλησατωσαν αμα τοτε κρισιν αναγγειλατωσαν
2 Qui a suscité de l'Orient celui que la justice appelle à sa suite, auquel Il livre les nations, et assujettitles rois? Son épée les réduit en poussière et son arc en fait une paille qui s'envole.	2 τις εξηγειρεν απο ανατολων δικαιοσυνην εκαλεσεν αυτην κατα ποδας αυτου και πορευσεται δωσει εναντιον εθνων και βασιλεις εκστησει και δωσει εις γην τας μαχαιρας αυτων και ως φρυγανα εξωσμενα τα τοξα αυτων
3 Il les chasse et passe en sécurité par un chemin que ses pieds ne font qu'effleurer.	3 και διωξεται αυτους και διελευσεται εν ειρηνη η οδος των ποδων αυτου
4 Qui a agi et accompli? Celui qui dès le commencement appelle les générations; moi, Yahvé, je suis lepremier, et avec les derniers je serai encore.	4 τις ενηργησεν και εποιησεν ταυτα εκαλεσεν αυτην ο καλων αυτην απο γενεων αρχης εγω θεος πρωτος και εις τα επερχομενα εγω ειμι
5 Les îles ont vu et prennent peur, les extrémités de la terre frémissent, ils sont tout près, ils arrivent.	5 ειδοσαν εθνη και εφοβηθησαν τα ακρα της γης ηγγισαν και ηλθοσαν αμα
6 Chacun aide son compagnon, il dit à l'autre: "Courage!"	6 κρινων εκαστος τω πλησιον και τω αδελφω βοηθησαι και ερει
7 L'artisan donne courage à l'orfèvre, et celui qui polit au marteau à celui qui bat l'enclume: il dit de lasoudure: "Elle est bonne", il la renforce avec des clous pour qu'elle ne vacille pas.	7 ισχυσεν ανηρ τεκτων και χαλκευς τυπτων σφυρη αμα ελαυνων ποτε μεν ερει συμβλημα καλον εστιν ισχυρωσαν αυτα εν ηλοις θησουσιν αυτα και ου κινηθησονται
8 Et toi, Israël, mon serviteur, Jacob, que j'ai choisi, race d'Abraham, mon ami,	8 συ δε ισραηλ παις μου ιακωβ ον εξελεξαμην σπερμα αβρααμ ον ηγαπησα
9 toi que j'ai saisi aux extrémités de la terre, que j'ai appelé des contrées lointaines, je t'ai dit: "Tu esmon serviteur, je t'ai choisi, je ne t'ai pas rejeté."	9 ου αντελαβομην απ' ακρων της γης και εκ των σκοπιων αυτης εκαλεσα σε και ειπα σοι παις μου ει εξελεξαμην σε και ουκ εγκατελιπον σε
10 Ne crains pas car je suis avec toi, ne te laisse pas émouvoir car je suis ton Dieu; je t'ai fortifié et jet'ai aidé, je t'ai soutenu de ma droite justicière.	10 μη φοβου μετα σου γαρ ειμι μη πλανω εγω γαρ ειμι ο θεος σου ο ενισχυσας σε και εβοηθησα σοι και ησφαλισαμην σε τη δεξια τη δικαια μου
11 Voici qu'ils seront honteux et humiliés, tous ceux qui s'enflammaient contre toi. Ils seront réduits àrien et périront, ceux qui te cherchaient querelle.	11 ιδου αισχυνθησονται και εντραπησονται παντες οι αντικειμενοι σοι εσονται γαρ ως ουκ οντες και απολουνται παντες οι αντιδικοι σου
12 Tu les chercheras et tu ne les trouveras pas, ceux qui te combattaient; ils seront réduits à rien,anéantis, ceux qui te faisaient la guerre.	12 ζητησεις αυτους και ου μη ευρης τους ανθρωπους οι παροινησουσιν εις σε εσονται γαρ ως ουκ οντες και ουκ εσονται οι αντιπολεμουντες σε
13 Car moi, Yahvé, ton Dieu, je te saisis la main droite, je te dis: "Ne crains pas, c'est moi qui te viensen aide."	13 οτι εγω ο θεος σου ο κρατων της δεξιας σου ο λεγων σοι μη φοβου
14 Ne crains pas, vermisseau de Jacob, et vous, pauvres gens d'Israël. C'est moi qui te viens en aide,oracle de Yahvé, celui qui te rachète, c'est le Saint d'Israël.	14 ιακωβ ολιγοστος ισραηλ εγω εβοηθησα σοι λεγει ο θεος ο λυτρουμενος σε ισραηλ
15 Voici que j'ai fait de toi un traîneau à battre, tout neuf, à doubles dents. Tu écraseras les montagnes,tu les pulvériseras, les collines, tu en feras de la paille.	15 ιδου εποιησα σε ως τροχους αμαξης αλοωντας καινους πριστηροειδεις και αλοησεις ορη και λεπτυνεις βουνους και ως χνουν θησεις
16 Tu les vanneras, le vent les emportera et l'ouragan les dispersera; pour toi, tu te réjouiras en Yahvé,tu te glorifieras dans le Saint d'Israël.	16 και λικμησεις και ανεμος λημψεται αυτους και καταιγις διασπερει αυτους συ δε ευφρανθηση εν τοις αγιοις ισραηλ και αγαλλιασονται
17 Les miséreux et les pauvres cherchent de l'eau, et rien! Leur langue est desséchée par la soif. Moi,Yahvé, je les exaucerai, Dieu d'Israël, je ne les abandonnerai pas.	17 οι πτωχοι και οι ενδεεις ζητησουσιν γαρ υδωρ και ουκ εσται η γλωσσα αυτων απο της διψης εξηρανθη εγω κυριος ο θεος εγω επακουσομαι ο θεος ισραηλ και ουκ εγκαταλειψω αυτους
18 Sur les monts chauves je ferai jaillir des fleuves, et des sources au milieu des vallées. Je ferai dudésert un marécage et de la terre aride des eaux jaillissantes.	18 αλλα ανοιξω επι των ορεων ποταμους και εν μεσω πεδιων πηγας ποιησω την ερημον εις ελη και την διψωσαν γην εν υδραγωγοις
19 Je mettrai dans le désert le cèdre, l'acacia, le myrte et l'olivier, je placerai dans la steppe pêle-mêle lecyprès, le platane et le buis,	19 θησω εις την ανυδρον γην κεδρον και πυξον και μυρσινην και κυπαρισσον και λευκην
20 afin que l'on voie et que l'on sache, que l'on fasse attention et que l'on comprenne que la main deYahvé a fait cela, que le Saint d'Israël l'a créé.	20 ινα ιδωσιν και γνωσιν και εννοηθωσιν και επιστωνται αμα οτι χειρ κυριου εποιησεν ταυτα παντα και ο αγιος του ισραηλ κατεδειξεν
21 Présentez votre querelle, dit Yahvé, produisez vos arguments, dit le roi de Jacob.	21 εγγιζει η κρισις υμων λεγει κυριος ο θεος ηγγισαν αι βουλαι υμων λεγει ο βασιλευς ιακωβ
22 Qu'ils produisent et qu'ils nous montrent les choses qui doivent arriver. Les choses passées, quefurent-elles? Montrez-le, que nous y réfléchissions et que nous en connaissions la suite. Ou bien faites-nousentendre les choses à venir,	22 εγγισατωσαν και αναγγειλατωσαν υμιν α συμβησεται η τα προτερα τινα ην ειπατε και επιστησομεν τον νουν και γνωσομεθα τι τα εσχατα και τα επερχομενα ειπατε ημιν
23 annoncez ce qui doit venir ensuite, et nous saurons que vous êtes des dieux. Au moins, faites bien oufaites mal, que nous éprouvions de l'émoi et de la crainte.	23 αναγγειλατε ημιν τα επερχομενα επ' εσχατου και γνωσομεθα οτι θεοι εστε ευ ποιησατε και κακωσατε και θαυμασομεθα και οψομεθα αμα
24 Voici, vous êtes moins que rien, et votre oeuvre, c'est moins que néant, vous choisir est abominable.	24 οτι ποθεν εστε υμεις και ποθεν η εργασια υμων εκ γης βδελυγμα εξελεξαντο υμας
25 Je l'ai suscité du Nord et il est venu, depuis le Levant il est appelé par son nom. Il piétine lesgouverneurs comme de la boue, comme le potier pétrit l'argile.	25 εγω δε ηγειρα τον απο βορρα και τον αφ' ηλιου ανατολων κληθησονται τω ονοματι μου ερχεσθωσαν αρχοντες και ως πηλος κεραμεως και ως κεραμευς καταπατων τον πηλον ουτως καταπατηθησεσθε
26 Qui l'a annoncé dès le principe, pour que nous sachions, et dans le passé, pour que nous disions:C'est juste? Mais nul n'a annoncé, nul n'a fait entendre, nul n'a entendu vos paroles.	26 τις γαρ αναγγελει τα εξ αρχης ινα γνωμεν και τα εμπροσθεν και ερουμεν οτι αληθη εστιν ουκ εστιν ο προλεγων ουδε ο ακουων υμων τους λογους
27 Prémices de Sion, voici, les voici, à Jérusalem j'envoie un messager,	27 αρχην σιων δωσω και ιερουσαλημ παρακαλεσω εις οδον
28 et je regarde: personne! Parmi eux, pas un qui donne un avis, que je puisse interroger et qui réponde!	28 απο γαρ των εθνων ιδου ουδεις και απο των ειδωλων αυτων ουκ ην ο αναγγελλων και εαν ερωτησω αυτους ποθεν εστε ου μη αποκριθωσιν μοι
29 Voici, tous ensemble ils ne sont rien, néant que leurs oeuvres, du vent et du vide leurs statues!	29 εισιν γαρ οι ποιουντες υμας και ματην οι πλανωντες υμας