Livre des Proverbes 16

JERUSALEM	LXX
1 A l'homme les projets du coeur, de Yahvé vient la réponse.	1 -
2 Toutes les voies de l'homme sont pures à ses yeux, mais Yahvé pèse les esprits.	2 παντα τα εργα του ταπεινου φανερα παρα τω θεω οι δε ασεβεις εν ημερα κακη ολουνται
3 Recommande à Yahvé tes oeuvres, et tes projets se réaliseront.	3 -
4 Yahvé fit toute chose en vue d'une fin, et même le méchant pour le jour du malheur.	4 -
5 Abomination pour Yahvé: tout coeur altier; à coup sûr, il ne restera pas impuni.	5 ακαθαρτος παρα θεω πας υψηλοκαρδιος χειρι δε χειρας εμβαλων αδικως ουκ αθωωθησεται
6 Par la piété et la fidélité on expie la faute, par la crainte de Yahvé on s'écarte du mal.	6 -
7 Que Yahvé se plaise à la conduite d'un homme, il lui réconcilie même ses ennemis.	7 αρχη οδου αγαθης το ποιειν τα δικαια δεκτα δε παρα θεω μαλλον η θυειν θυσιας
8 Mieux vaut peu avec la justice que d'abondants revenus sans le bon droit.	8 ο ζητων τον κυριον ευρησει γνωσιν μετα δικαιοσυνης οι δε ορθως ζητουντες αυτον ευρησουσιν ειρηνην
9 Le coeur de l'homme délibère sur sa voie, mais c'est Yahvé qui affermit ses pas.	9 παντα τα εργα του κυριου μετα δικαιοσυνης φυλασσεται δε ο ασεβης εις ημεραν κακην
10 L'oracle est sur les lèvres du roi, dans un jugement, sa bouche est sans défaillance.	10 μαντειον επι χειλεσιν βασιλεως εν δε κρισει ου μη πλανηθη το στομα αυτου
11 La balance et les plateaux justes sont à Yahvé, tous les poids du sac sont son oeuvre.	11 ροπη ζυγου δικαιοσυνη παρα κυριω τα δε εργα αυτου σταθμια δικαια
12 Abomination pour les rois: commettre le mal, car sur la justice le trône est établi.	12 βδελυγμα βασιλει ο ποιων κακα μετα γαρ δικαιοσυνης ετοιμαζεται θρονος αρχης
13 Les lèvres justes gagnent la faveur du roi, il aime qui parle avec droiture.	13 δεκτα βασιλει χειλη δικαια λογους δε ορθους αγαπα
14 La fureur du roi est messagère de mort, mais l'homme sage l'apaise.	14 θυμος βασιλεως αγγελος θανατου ανηρ δε σοφος εξιλασεται αυτον
15 Dans la lumière du visage royal est la vie; telle une pluie printanière est sa bienveillance.	15 εν φωτι ζωης υιος βασιλεως οι δε προσδεκτοι αυτω ωσπερ νεφος οψιμον
16 Combien il vaut mieux acquérir la sagesse que l'or! L'acquisition de l'intelligence est préférableà l'argent.	16 νοσσιαι σοφιας αιρετωτεραι χρυσιου νοσσιαι δε φρονησεως αιρετωτεραι υπερ αργυριον
17 Le chemin des gens droits, c'est d'éviter le mal; il garde sa vie, celui qui veille sur sesdémarches.	17 τριβοι ζωης εκκλινουσιν απο κακων μηκος δε βιου οδοι δικαιοσυνης ο δεχομενος παιδειαν εν αγαθοις εσται ο δε φυλασσων ελεγχους σοφισθησεται ος φυλασσει τας εαυτου οδους τηρει την εαυτου ψυχην αγαπων δε ζωην αυτου φεισεται στοματος αυτου
18 L'arrogance précède la ruine et l'esprit altier la chute.	18 προ συντριβης ηγειται υβρις προ δε πτωματος κακοφροσυνη
19 Mieux vaut être humble avec les pauvres qu'avec les superbes partager le butin.	19 κρεισσων πραυθυμος μετα ταπεινωσεως η ος διαιρειται σκυλα μετα υβριστων
20 Qui est attentif à la parole trouve le bonheur, qui se fie en Yahvé est bienheureux.	20 συνετος εν πραγμασιν ευρετης αγαθων πεποιθως δε επι θεω μακαριστος
21 Un coeur sage est proclamé intelligent, la douceur des lèvres augmente le savoir.	21 τους σοφους και συνετους φαυλους καλουσιν οι δε γλυκεις εν λογω πλειονα ακουσονται
22 Le bon sens est source de vie pour qui le possède, la folie des fous est leur châtiment.	22 πηγη ζωης εννοια τοις κεκτημενοις παιδεια δε αφρονων κακη
23 Le coeur du sage rend sa bouche avisée et ses lèvres riches de savoir.	23 καρδια σοφου νοησει τα απο του ιδιου στοματος επι δε χειλεσιν φορεσει επιγνωμοσυνην
24 Les paroles aimables sont un rayon de miel: doux au palais, salutaire au corps.	24 κηρια μελιτος λογοι καλοι γλυκασμα δε αυτων ιασις ψυχης
25 Tel chemin paraît droit à quelqu'un, mais en fin de compte, c'est le chemin de la mort.	25 εισιν οδοι δοκουσαι ειναι ορθαι ανδρι τα μεντοι τελευταια αυτων βλεπει εις πυθμενα αδου
26 L'appétit du travailleur travaille pour lui, car sa bouche le presse.	26 ανηρ εν πονοις πονει εαυτω και εκβιαζεται εαυτου την απωλειαν ο μεντοι σκολιος επι τω εαυτου στοματι φορει την απωλειαν
27 L'homme de rien produit le malheur, c'est comme un feu brûlant sur ses lèvres.	27 ανηρ αφρων ορυσσει εαυτω κακα επι δε των εαυτου χειλεων θησαυριζει πυρ
28 L'homme fourbe sème la querelle, le diffamateur divise les intimes.	28 ανηρ σκολιος διαπεμπεται κακα και λαμπτηρα δολου πυρσευει κακοις και διαχωριζει φιλους
29 L'homme violent séduit son prochain et le mène dans une voie qui n'est pas bonne.	29 ανηρ παρανομος αποπειραται φιλων και απαγει αυτους οδους ουκ αγαθας
30 Qui ferme les yeux pour méditer des fourberies, qui pince les lèvres a commis le mal.	30 στηριζων οφθαλμους αυτου λογιζεται διεστραμμενα οριζει δε τοις χειλεσιν αυτου παντα τα κακα ουτος καμινος εστιν κακιας
31 C'est une couronne d'honneur que des cheveux blancs, sur les chemins de la justice on latrouve.	31 στεφανος καυχησεως γηρας εν δε οδοις δικαιοσυνης ευρισκεται
32 Mieux vaut un homme lent à la colère qu'un héros, un homme maître de soi qu'un preneur devilles.	32 κρεισσων ανηρ μακροθυμος ισχυρου ο δε κρατων οργης κρεισσων καταλαμβανομενου πολιν
33 Dans le pli du vêtement on jette le sort, de Yahvé dépend le jugement.	33 εις κολπους επερχεται παντα τοις αδικοις παρα δε κυριου παντα τα δικαια