1 Mais veuille, Job, écouter mes dires, tends l'oreille à toutes mes paroles. | 1 Δια τουτο, Ιωβ, ακουσον τωρα τας ομιλιας μου, και ακροασθητι παντας τους λογους μου. |
2 Voici que j'ouvre la bouche et ma langue articule des mots sur mon palais. | 2 Ιδου, τωρα ηνοιξα το στομα μου? η γλωσσα μου λαλει εν τω στοματι μου. |
3 Mon coeur délivrera des paroles de science, mes lèvres s'exprimeront avec sincérité. | 3 Οι λογοι μου θελουσιν εισθαι κατα την ευθυτητα της καρδιας μου? και τα χειλη μου θελουσι προφερει γνωσιν καθαραν. |
4 C'est l'esprit de Dieu qui m'a fait, le souffle de Shaddaï qui m'anima. | 4 Το Πνευμα του Θεου με εκαμε και η πνοη του Παντοδυναμου με εζωοποιησεν. |
5 Si tu le peux, réponds-moi! Tiens-toi prêt devant moi, prend position! | 5 Εαν δυνασαι, αποκριθητι μοι? παραταχθητι εμπροσθεν μου? στηθι. |
6 Vois, je suis ton égal, non un dieu, comme toi, d'argile je suis pétri. | 6 Ιδου, εγω ειμαι κατα τον λογον σου απο μερους του Θεου? εκ πηλου ειμαι και εγω μεμορφωμενος. |
7 Aussi ma terreur ne t'effraiera point, ma main ne pèsera pas sur toi. | 7 Ιδου, ο τρομος μου δεν θελει σε ταραξει, ουδε η χειρ μου θελει εισθαι βαρεια επι σε. |
8 Comment as-tu pu dire à mes oreilles car -- j'ai entendu le son de tes paroles: | 8 Συ τωοντι ειπας εις τα ωτα μου, και ηκουσα την φωνην των λογων σου, |
9 "Je suis pur, sans transgression; je suis intact, sans faute. | 9 Ειμαι καθαρος χωρις αμαρτιας? ειμαι αθωος? και ανομια δεν υπαρχει εν εμοι? |
10 Mais il invente des prétextes contre moi et il me considère comme son ennemi. | 10 ιδου, ευρισκει αφορμας εναντιον μου? με νομιζει εχθρον αυτου? |
11 Il met mes pieds dans les ceps et surveille tous mes sentiers?" | 11 βαλλει τους ποδας μου εν τω ξυλω? παραφυλαττει πασας τας οδους μου. |
12 Or, en cela, je t'en réponds, tu as eu tort, car Dieu dépasse l'homme. | 12 Ιδου, κατα τουτο δεν εισαι δικαιος? θελω αποκριθη προς σε, διοτι ο Θεος ειναι μεγαλητερος του ανθρωπου. |
13 Pourquoi lui chercher querelle parce qu'il ne te répond pas mot pour mot? | 13 Δια τι αντιμαχεσαι προς αυτον; διοτι δεν διδει λογον περι ουδεμιας των πραξεων αυτου. |
14 Dieu parle d'une façon et puis d'une autre, sans qu'on prête attention. | 14 Διοτι ο Θεος λαλει απαξ και δις, αλλ' ο ανθρωπος δεν προσεχει. |
15 Par des songes, par des visions nocturnes, quand une torpeur s'abat sur les humains et qu'ils sontendormis sur leur couche, | 15 Εν ενυπνιω, εν ορασει νυκτερινη, οτε βαθυς υπνος πιπτει επι τους ανθρωπους, οτε υπνωττουσιν επι της κλινης? |
16 alors il parle à leurs oreilles, il les épouvante par des apparitions, | 16 τοτε ανοιγει τα ωτα των ανθρωπων, και επισφραγιζει την προς αυτους νουθεσιαν? |
17 pour détourner l'homme de ses oeuvres et mettre fin à son orgueil. | 17 δια να αποστρεψη τον ανθρωπον απο των πραξεων αυτου και να εκβαλη την υπερηφανιαν εκ του ανθρωπου. |
18 Il préserve ainsi son âme de la fosse, sa vie du passage par le Canal. | 18 Προλαμβανει την ψυχην αυτου απο του λακκου και την ζωην αυτου απο του να διαπερασθη υπο ρομφαιας. |
19 Il le corrige aussi sur son grabat par la souffrance, quand ses os tremblent sans arrêt, | 19 Παλιν, τιμωρειται με πονους επι της κλινης αυτου, και το πληθος των οστεων αυτου με δυνατους πονους? |
20 quand sa vie prend en dégoût la nourriture et son appétit les friandises; | 20 ωστε η ζωη αυτου αποστρεφεται τον αρτον και η ψυχη αυτου το επιθυμητον φαγητον? |
21 quand sa chair se consume à vue d'oeil et que se dénudent les os qui étaient cachés; | 21 η σαρξ αυτου αναλισκεται, ωστε δεν φαινεται, και τα οστα αυτου τα αφανη εξεχουσιν? |
22 quand son âme approche de la fosse et sa vie du séjour des morts. | 22 η δε ψυχη αυτου πλησιαζει εις τον λακκον και η ζωη αυτου εις τους φονευτας. |
23 Alors s'il se trouve près de lui un Ange, un Médiateur pris entre mille, qui rappelle à l'homme sondevoir, | 23 Εαν ηναι μηνυτης μετ' αυτου η ερμηνευτης, εις μεταξυ χιλιων, δια να αναγγειλη προς τον ανθρωπον την ευθυτητα αυτου? |
24 le prenne en pitié et déclare: "Exempte-le de descendre dans la fosse: j'ai trouvé la rançon pour savie", | 24 τοτε θελει εισθαι ιλεως εις αυτον και θελει ειπει, Λυτρωσον αυτον απο του να καταβη εις τον λακκον? εγω ευρηκα εξιλασμον. |
25 sa chair retrouve une fraîcheur juvénile, il revient aux jours de son adolescence. | 25 Η σαρξ αυτου θελει εισθαι ανθηροτερα νηπιου? θελει επιστρεψει εις τας ημερας της νεοτητος αυτου? |
26 Il prie Dieu qui lui rend sa faveur, il vient le voir dans l'allégresse. Il annonce à autrui sa justification | 26 θελει δεηθη του Θεου και θελει ευνοησει προς αυτον? και θελει βλεπει το προσωπον αυτου εν χαρα? και θελει αποδωσει εις τον ανθρωπον την δικαιοσυνην αυτου. |
27 et fait entendre devant les hommes ce cantique: "J'avais péché et perverti le droit: Dieu ne m'a pastraité selon ma faute. | 27 Θελει βλεπει προς τους ανθρωπους και θελει λεγει, Ημαρτησα και διεστρεψα το ορθον, και δεν με ωφελησεν? |
28 Il a exempté mon âme de passer par la fosse et fait jouir ma vie de la lumière." | 28 αλλ' αυτος ελυτρωσε την ψυχην μου απο του να υπαγη εις τον λακκον? και η ζωη μου θελει ιδει το φως. |
29 Voilà tout ce que fait Dieu, deux fois, trois fois pour l'homme, | 29 Ιδου, παντα ταυτα εργαζεται ο Θεος δις και τρις μετα του ανθρωπου, |
30 afin d'arracher son âme à la fosse et de faire briller sur lui la lumière des vivants. | 30 δια να αποστρεψη την ψυχην αυτου απο του λακκου, ωστε να φωτισθη εν τω φωτι των ζωντων. |
31 Sois attentif, Job, écoute-moi bien: tais-toi, j'ai encore à parler. | 31 Προσεχε, Ιωβ, ακουσον μου? σιωπα, και εγω θελω λαλησει. |
32 Si tu as quelque chose à dire, réplique-moi, parle, car je veux te donner raison. | 32 Εαν εχης τι να ειπης, αποκριθητι μοι? λαλησον, διοτι επιθυμω να δικαιωθης. |
33 Sinon, écoute-moi: fais silence, et je t'enseignerai la sagesse. | 33 Ει δε μη, συ ακουσον μου? σιωπα και θελω σε διδαξει σοφιαν. |