Premier livre des Rois 20

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Ben-Hadad, roi d'Aram, rassembla toute son armée -- il y avait avec lui 32 rois, des chevaux et deschars -- et il vint investir Samarie et lui donner l'assaut.	1 Ο δε Βεν-αδαδ βασιλευς της Συριας συνηθροισε πασαν την δυναμιν αυτου? ησαν δε μετ' αυτου τριακοντα δυο βασιλεις και ιπποι και αμαξαι και ανεβη και επολιορκησε την Σαμαρειαν και επολεμει αυτην.
2 Il envoya en ville des messagers à Achab, roi d'Israël,	2 Και απεστειλε μηνυτας προς Αχααβ τον βασιλεα του Ισραηλ εις την πολιν και ειπε προς αυτον, Ουτω λεγει ο Βεν-αδαδ?
3 et lui fit dire: "Ainsi parle Ben-Hadad. Ton argent et ton or sont à moi, tes femmes et tes enfantsrestent à toi."	3 το αργυριον σου και το χρυσιον σου ειναι εμου? και αι γυναικες σου και τα τεκνα σου τα ωραια ειναι εμου.
4 Le roi d'Israël donna cette réponse: "A tes ordres, Monseigneur le roi! Je suis à toi avec tout ce quim'appartient."	4 Και απεκριθη ο βασιλευς του Ισραηλ και ειπε, Κατα τον λογον σου, κυριε μου βασιλευ, σου ειμαι εγω και παντα οσα εχω.
5 Mais les messagers revinrent et dirent: "Ainsi parle Ben-Hadad. Je t'ai mandé: Donne-moi tonargent et ton or, tes femmes et tes enfants.	5 Και επανηλθον οι μηνυται και ειπον, Ουτως αποκρινεται ο Βεν-αδαδ, λεγων? Επειδη απεστειλα προς σε, λεγων, Το αργυριον σου και το χρυσιον σου και τας γυναικας σου και τα τεκνα σου θελεις παραδωσει εις εμε,
6 Sois sûr que demain à pareille heure, je t'enverrai mes serviteurs, ils fouilleront ta maison et lesmaisons de tes serviteurs, ils mettront la main sur tout ce qui leur plaira et ils l'emporteront."	6 αυριον βεβαιως περι την ωραν ταυτην θελω αποστειλει τους δουλους μου προς σε, και θελουσιν ερευνησει τον οικον σου και τους οικους των δουλων σου? και ο, τι ειναι επιθυμητον εις τους οφθαλμους σου, θελουσι βαλει εις τας χειρας αυτων και θελουσι λαβει αυτο.
7 Le roi d'Israël convoqua tous les anciens du pays et dit: "Reconnaissez clairement que celui-là nousveut du mal! Il me réclame mes femmes et mes enfants, pourtant je ne lui ai pas refusé mon argent et mon or."	7 Τοτε εκαλεσεν ο βασιλευς του Ισραηλ παντας τους πρεσβυτερους του τοπου και ειπε, Στοχασθητε, παρακαλω, και ιδετε οτι ουτος κακιαν ζητει? διοτι απεστειλε προς εμε δια τας γυναικας μου και δια τα τεκνα μου και δια το αργυριον μου και δια το χρυσιον μου, και δεν ηρνηθην ουδεν εις αυτον.
8 Tous les anciens et tout le peuple lui dirent: "N'obéis pas! ne consens pas!"	8 Και ειπον προς αυτον παντες οι πρεσβυτεροι και πας ο λαος, Μη υπακουσης μηδε συγκατανευσης.
9 Il donna donc cette réponse aux messagers de Ben-Hadad: "Dites à Monseigneur le roi: Tout ce quetu as demandé à ton serviteur la première fois, je le ferai; mais cette autre exigence, je ne puis la satisfaire." Etles messagers partirent, emportant la réponse.	9 Ειπε λοιπον προς τους μηνυτας του Βεν-αδαδ, Ειπατε προς τον κυριον μου τον βασιλεα, Παντα οσα εμηνυσας προς τον δουλον σου κατ' αρχας, θελω καμει τουτο ομως το πραγμα δεν δυναμαι να καμω. Και οι μηνυται ανεχωρησαν και εφεραν προς αυτον την αποκρισιν.
10 Alors Ben-Hadad lui envoya ce message: "Que les dieux me fassent tel mal et qu'ils y ajoutentencore tel autre, s'il y a assez de poignées de décombres à Samarie pour tout le peuple qui me suit!"	10 Και αναπεστειλεν ο Βεν-αδαδ προς αυτον, λεγων, Ουτω να καμωσιν εις εμε οι θεοι και ουτω να προσθεσωσιν, εαν το χωμα της Σαμαρειας αρκεση δια μιαν χεριαν εις παντα τον λαον, τον ακολουθουντα με.
11 Mais le roi d'Israël fit cette réponse: "Dites: Que celui qui boucle son ceinturon ne se glorifie pascomme celui qui le défait!"	11 Και απεκριθη ο βασιλευς του Ισραηλ και ειπεν, Ειπατε προς αυτον, Οστις περιζωννυται τα οπλα, ας μη μεγαλαυχη ως ο εκδυομενος αυτα.
12 Lorsque Ben-Hadad apprit cela -- il était à boire avec les rois sous les tentes --, il commanda à sesserviteurs: "A vos postes!" et ils prirent leurs positions contre la ville.	12 Οτε δε ο Βεν-αδαδ ηκουσε τον λογον τουτον, ετυχε πινων, αυτος και οι βασιλεις οι μετ' αυτου εις τας σκηνας, και ειπε προς τους δουλους αυτου, Παραταχθητε. Και παρεταχθησαν κατα της πολεως.
13 Alors un prophète vint trouver Achab, roi d'Israël, et dit: "Ainsi parle Yahvé. As-tu vu cette grandefoule? Voici que je la livre aujourd'hui en ta main et tu reconnaîtras que je suis Yahvé."	13 Και ιδου, προσηλθε προς τον Αχααβ τον βασιλεα του Ισραηλ προφητης τις, λεγων, Ουτω λεγει Κυριος? Βλεπεις απαν το πληθος τουτο το μεγα; ιδου, εγω παραδιδω αυτο εις την χειρα σου σημερον? και θελεις γνωρισει οτι εγω ειμαι ο Κυριος.
14 Achab dit: "Par qui?" Le prophète reprit: "Ainsi parle Yahvé: Par les cadets des chefs desdistricts." Achab demanda: "Qui engagera le combat?" Le prophète répondit: "Toi."	14 Και ειπεν ο Αχααβ, Δια τινος; Ο δε απεκριθη, Ουτω λεγει Κυριος? Δια των θεραποντων των αρχοντων των επαρχιων. Τοτε ειπε, Τις θελει συγκροτησει την μαχην; Και απεκριθη, Συ.
15 Achab passa en revue les cadets des chefs des districts. Ils étaient 232. Après eux, il passa en revuetoute l'armée, tous les Israélites, ils étaient 7.000.	15 Τοτε ηριθμησε τους θεραποντας των αρχοντων των επαρχιων? και ησαν διακοσιοι τριακοντα δυο? και μετ' αυτους, ηριθμησεν απαντα τον λαον, παντας τους υιους Ισραηλ, επτα χιλιαδας.
16 Ils firent une sortie à midi, alors que Ben-Hadad était à s'enivrer sous les tentes, lui et ces 32 rois,ses alliés.	16 Και εξηλθον περι την μεσημβριαν. Ο δε Βεν-αδαδ επινε και εμεθυεν εις τας σκηνας, αυτος και οι βασιλεις, οι τριακοντα δυο βασιλεις οι συμμαχοι αυτου.
17 Les cadets des chefs des districts sortirent d'abord. On envoya dire à Ben-Hadad: "Des hommessont sortis de Samarie."	17 Και εξηλθον πρωτοι οι θεραποντες των αρχοντων των επαρχιων? και απεστειλεν ο Βεν-αδαδ να μαθη? και απηγγειλαν προς αυτον, λεγοντες, Ανδρες εξηλθον εκ της Σαμαρειας.
18 Il dit: "S'ils sont sortis pour la paix, prenez-les vivants, et s'ils sont sortis pour le combat, prenez-les vivants aussi!"	18 Ο δε ειπεν, Εαν εξηλθον ειρηνικως, συλλαβετε αυτους ζωντας? και εαν εξηλθον δια πολεμον, παλιν ζωντας συλλαβετε αυτους.
19 Donc ceux-ci sortirent de la ville, les cadets des chefs des districts, puis l'armée derrière eux,	19 Εξηλθον λοιπον εκ της πολεως ουτοι οι θεραποντες των αρχοντων των επαρχιων, και το στρατευμα το οποιον ηκολουθει αυτους.
20 et ils frappèrent chacun son homme. Aram s'enfuit et Israël le poursuivit; Ben-Hadad, roi d'Aram,se sauva sur un cheval d'attelage.	20 Και επαταξεν εκαστος τον ανθρωπον αυτου? και οι Συριοι εφυγον? και κατεδιωξεν αυτους ο Ισραηλ? ο δε Βεν-αδαδ ο βασιλευς της Συριας διεσωθη εφιππος μετα των ιππεων.
21 Alors le roi d'Israël sortit; il prit les chevaux et les chars et infligea à Aram une grande défaite.	21 Και εξηλθεν ο βασιλευς του Ισραηλ και επαταξε τους ιππεις και τας αμαξας, και εκαμεν εις τους Συριους σφαγην μεγαλην.
22 Le prophète s'approcha du roi d'Israël et lui dit: "Allons! Prends courage et considère bien ce quetu dois faire, car au retour de l'année le roi d'Aram marchera contre toi."	22 Και προσηλθεν ο προφητης προς τον βασιλεα του Ισραηλ και ειπε προς αυτον, Υπαγε, ενδυναμωθητι και σκεφθητι, και ιδε τι θελεις καμει διοτι εν τη επιστροφη του ετους ο βασιλευς της Συριας θελει αναβη εναντιον σου.
23 Les serviteurs du roi d'Aram lui dirent: "Leur Dieu est un Dieu des montagnes, c'est pourquoi ilsl'ont emporté sur nous. Mais combattons-les dans le plat pays et sûrement nous l'emporterons sur eux.	23 Ειπον δε προς αυτον οι δουλοι του βασιλεως της Συριας, Ο θεος αυτων ειναι θεος των βουνων? δια τουτο υπερισχυσαν καθ' ημων? εαν δε πολεμησωμεν αυτους εν τη πεδιαδι, βεβαιως θελομεν υπερισχυσει κατ' αυτων.
24 Fais donc ceci: destitue ces rois et mets des préfets à leur place.	24 Καμε λοιπον το πραγμα τουτο? εκβαλε τους βασιλεις, εκαστον εκ του τοπου αυτου? και βαλε αντ' αυτων στρατηγους?
25 Pour toi, recrute une armée aussi grande que celle qui t'a abandonné, avec autant de chevaux etautant de chars; puis combattons-les dans le plat pays et sûrement nous l'emporterons sur eux." Il écouta leuravis et fit ainsi.	25 συ δε συναθροισον εις σεαυτον στρατευμα, οσον στρατευμα εκ των μετα σου επεσε, και ιππον αντι ιππου και αμαξαν αντι αμαξης? και ας πολεμησωμεν αυτους εν τη πεδιαδι, και βεβαιως θελομεν υπερισχυσει κατ' αυτων. Και εισηκουσε της φωνης αυτων και εκαμεν ουτω.
26 Au retour de l'année, Ben-Hadad mobilisa les Araméens et monta à Apheq pour livrer bataille àIsraël.	26 Και εν τη επιστροφη του ετους ηριθμησεν ο Βεν-αδαδ τους Συριους και ανεβη εις Αφεκ, δια να πολεμηση κατα του Ισραηλ.
27 Les Israélites furent mobilisés et ravitaillés, et ils marchèrent à leur rencontre. Campés en faced'eux, les Israélites étaient comme deux troupeaux de chèvres, tandis que les Araméens couvraient le pays.	27 Και οι υιοι Ισραηλ ηριθμηθησαν, και προπαρασκευασθεντες υπηγον εις συναντησιν αυτων? και εστρατοπεδευσαν οι υιοι Ισραηλ απεναντι αυτων, ως δυο μικρα ποιμνια αιγων? οι δε Συριοι εγεμισαν την γην.
28 L'homme de Dieu aborda le roi d'Israël et dit: "Ainsi parle Yahvé. Parce qu'Aram a dit que Yahvéétait un Dieu des montagnes et non un Dieu des plaines, je livrerai en ta main toute cette grande foule et tusauras que je suis Yahvé."	28 Και προσηλθεν ο ανθρωπος του Θεου και ελαλησε προς τον βασιλεα του Ισραηλ, και ειπεν, Ουτω λεγει Κυριος? Επειδη οι Συριοι ειπον, Ο Κυριος ειναι Θεος των βουνων, αλλ' ουχι Θεος των κοιλαδων, δια τουτο θελω παραδωσει εις την χειρα σου απαν το μεγα τουτο πληθος, και θελετε γνωρισει οτι εγω ειμαι ο Κυριος.
29 Ils campèrent sept jours les uns en face des autres. Le septième jour, le combat s'engagea et lesIsraélites massacrèrent les Araméens, 100.000 hommes de pied en un seul jour.	29 Και ησαν εστρατοπεδευμενοι αντικρυ αλληλων επτα ημερας. Και την εβδομην ημεραν συνεκροτηθη η μαχη? και επαταξαν οι υιοι Ισραηλ τους Συριους εκατον χιλιαδας πεζων εν ημερα μια.
30 Le reste s'enfuit à Apheq, dans la ville, mais le rempart s'écroula sur les 27.000 hommes quirestaient. Or Ben-Hadad avait pris la fuite et s'était réfugié en ville dans une chambre retirée.	30 Οι δε εναπολειφθεντες εφυγον εις Αφεκ, προς την πολιν? και επεσε το τειχος επι εικοσιεπτα χιλιαδας εκ των ανδρων των εναπολειφθεντων. Και εφυγεν ο Βεν-αδαδ και εισηλθεν εις την πολιν και εκρυφθη απο κοιτωνος εις κοιτωνα.
31 Ses serviteurs lui dirent: "Vois! Nous avons entendu dire que les rois d'Israël étaient des roismiséricordieux. Nous allons mettre des sacs sur nos reins et des cordes autour de nos têtes et nous nous rendronsau roi d'Israël; peut-être te laissera-t-il la vie sauve."	31 Και ειπον προς αυτον οι δουλοι αυτου, Ιδου τωρα, ηκουσαμεν οτι οι βασιλεις του οικου Ισραηλ ειναι βασιλεις ελεημονες? ας βαλωμεν λοιπον σακκους επι τας οσφυας ημων και σχοινια επι τας κεφαλας ημων, και ας εξελθωμεν προς τον βασιλεα του Ισραηλ? ισως θελει σοι χαρισει την ζωην.
32 Ils ceignirent de sacs leurs reins et de cordes leurs têtes, allèrent auprès du roi d'Israël et dirent:"Ton serviteur Ben-Hadad parle ainsi: Puissé-je vivre!" Il répondit: "Il est donc encore vivant? Il est mon frère!"	32 Περιεζωσθησαν λοιπον σακκους εις τας οσφυας αυτων και σχοινια εις τας κεφαλας αυτων, και ηλθον προς τον βασιλεα του Ισραηλ και ειπον, Ο δουλος σου Βεν-αδαδ λεγει, Ας ζηση η ψυχη μου, παρακαλω. Και ειπε, Ζη ακομη; αδελφος μου ειναι.
33 Les hommes en augurèrent bien et ils se hâtèrent de le prendre au mot en disant: "Ben-Hadad estton frère." Achab reprit: "Allez le chercher." Ben-Hadad se rendit à lui et celui-ci le fit monter sur son char.	33 Και οι ανδρες ελαβον τουτο δια καλον οιωνον, και εσπευσαν να στερεωσωσι το εξελθον εκ του στοματος αυτου? και ειπον, Ο αδελφος σου Βεν-αδαδ. Και ειπεν, Υπαγετε, φερετε αυτον. Οτε δε ηλθε προς αυτον ο Βεν-αδαδ, εκεινος ανεβιβασεν αυτον εις την αμαξαν αυτου.
34 Ben-Hadad lui dit: "Je restituerai les villes que mon père a prises à ton père; tu établiras pour toides bazars à Damas, comme mon père en avait à Samarie" -- "Pour moi, dit Achab, je te laisserai libremoyennant un traité." Achab conclut un traité avec lui et le laissa libre.	34 Και ειπε προς αυτον ο Βεν-αδαδ, τας πολεις, τας οποιας ελαβεν ο πατηρ μου παρα του πατρος σου, θελω αποδωσει και θελεις στησει εις σεαυτον οχυρωματα εν Δαμασκω, καθως εστησεν ο πατηρ μου εν Σαμαρεια. Και εγω, ειπεν ο Αχααβ, θελω σε εξαποστειλει επι ταυτη τη συνθηκη. Ουτως εκαμε συνθηκην μετ' αυτου και εξαπεστειλεν αυτον.
35 Un des frères prophètes dit à son compagnon, par ordre de Yahvé: "Frappe-moi!" mais l'hommerefusa de le frapper.	35 Ανθρωπος δε τις εκ των υιων των προφητων ειπε προς τον πλησιον αυτου εν λογω Κυριου, Κτυπησον με, παρακαλω. Αλλα δεν ηθελησεν ο ανθρωπος να κτυπηση αυτον.
36 Alors il lui dit: "Parce que tu n'as pas obéi à la voix de Yahvé, dès que tu m'auras quitté, le lion tetuera"; comme il s'éloignait, il rencontra le lion, qui le tua.	36 Και ειπε προς αυτον, Επειδη δεν υπηκουσας της φωνης του Κυριου, ιδου, καθως αναχωρησης απ' εμου, λεων θελει σε θανατωσει. Και ως ανεχωρησεν απ' αυτου, ευρηκεν αυτον λεων και εθανατωσεν αυτον.
37 Le prophète alla trouver un autre homme et dit: "Frappe-moi!" L'homme le frappa et le blessa.	37 Ευρων επειτα αλλον ανθρωπον, ειπε, Κτυπησον με, παρακαλω. Και ο ανθρωπος εκτυπησεν αυτον, και κτυπησας επληγωσε.
38 Le prophète s'en alla et attendit le roi sur le chemin -- il s'était rendu méconnaissable avec unbandeau au-dessus des yeux.	38 Τοτε ανεχωρησεν ο προφητης και εσταθη επι της οδου δια τον βασιλεα, μεταμεμορφωμενος με καλυμμα επι τους οφθαλμους αυτου.
39 Comme le roi passait, il lui cria: "Ton serviteur marchait au combat quand quelqu'un a quitté lesrangs et m'a amené un homme en disant: Garde cet homme! S'il vient à manquer, ta vie sera pour sa vie ou tupaieras un talent d'argent.	39 Και ως διεβαινεν ο βασιλευς αυτος εβοησε προς τον βασιλεα, και ειπεν, Ο δουλος σου εξηλθεν εις το μεσον της μαχης? και ιδου, ανθρωπος στραφεις κατα μερος εφερε τινα προς εμε, και ειπε, Φυλαττε τον ανθρωπον τουτον? εαν ποτε φυγη, τοτε η ζωη σου θελει εισθαι αντι της ζωης αυτου, η θελεις πληρωσει εν ταλαντον αργυριου?
40 Or, pendant que ton serviteur était occupé ici et là, l'autre a disparu." Le roi d'Israël lui dit: "Voilàton jugement! Tu l'as toi-même prononcé."	40 και ενω ο δουλος σου ησχολειτο εδω και εκει, αυτος εφυγε. Και ειπε προς αυτον ο βασιλευς του Ισραηλ, αυτη ειναι η κρισις σου? αυτος συ απεφασισας αυτην.
41 Aussitôt celui-ci enleva le bandeau qu'il avait au-dessus des yeux, et le roi d'Israël reconnut qu'ilétait l'un des prophètes.	41 Τοτε εσπευσε και αφηρεσε το καλυμμα απο των οφθαλμων αυτου? και εγνωρισεν αυτον ο βασιλευς του Ισραηλ οτι ητο εκ των προφητων.
42 Il dit au roi: "Ainsi parle Yahvé. Parce que tu as laissé échapper l'homme qui m'était voué paranathème, ta vie répondra pour sa vie, et ton peuple pour son peuple."	42 Και ειπε προς αυτον, ουτω λεγει Κυριος? Επειδη συ εξαπεστειλας απο της χειρος σου ανθρωπον, τον οποιον εγω ειχον αποφασισει εις ολεθρον, δια τουτο η ζωη σου θελει εισθαι αντι της ζωης αυτου, και ο λαος σου αντι του λαου αυτου.
43 Et le roi d'Israël s'en alla sombre et irrité, et il rentra à Samarie.	43 Και απηλθεν ο βασιλευς του Ισραηλ εις τον οικον αυτου σκυθρωπος και δυσηρεστημενος και ηλθεν εις την Σαμαρειαν.