1 Συ λοιπον, τεκνον μου, ενδυναμου δια της χαριτος της εν Χριστω Ιησου, | 1 - Tu dunque, figlio mio, fortificati nella grazia in Cristo Gesù, |
2 και οσα ηκουσας παρ' εμου δια πολλων μαρτυρων, ταυτα παραδος εις πιστους ανθρωπους, οιτινες θελουσιν εισθαι ικανοι και αλλους να διδαξωσι. | 2 e le cose che hai sentito da me a mezzo di molti testimoni, tu trasmettile a persone fedeli, che saranno in grado di ammaestrare altri. |
3 Συ λοιπον κακοπαθησον ως καλος στρατιωτης Ιησου Χριστου. | 3 Anche tu sopporta i dolori come buon soldato di Cristo Gesù. |
4 Ουδεις στρατευομενος εμπλεκεται εις τας βιωτικας υποθεσεις, δια να αρεση εις τον στρατολογησαντα. | 4 Nessuno che militi s'implica in affari della vita, allo scopo di piacere a chi lo ha arrolato. |
5 Εαν δε και αγωνιζηται τις, δεν στεφανουται, εαν νομιμως δεν αγωνισθη. | 5 Anche chi prende parte alle gare atletiche, non riceve la corona se non ha combattuto secondo le regole. |
6 Ο κοπιαζων γεωργος πρεπει πρωτος να μεταλαμβανη απο των καρπων. | 6 Il contadino che lavora bisogna che abbia prima la sua parte di frutti. |
7 Εννοει εκεινα τα οποια λεγω? ειθε δε να σοι δωση ο Κυριος συνεσιν εις παντα. | 7 Rifletti a quel che ti dico, giacchè il Signore ti darà intelligenza in ogni cosa. |
8 Ενθυμου τον εκ σπερματος Δαβιδ Ιησουν Χριστον, τον ανασταντα εκ νεκρων, κατα το ευαγγελιον μου. | 8 Ricordati che Gesù Cristo risuscitò dai morti, Egli del seme di David, secondo il mio Vangelo. |
9 Δια το οποιον κακοπαθω μεχρι δεσμων ως κακουργος? αλλ' ο λογος του Θεου δεν δεσμευεται. | 9 Per il quale soffro de' guai, fino alle catene, come un malfattore; ma la parola di Dio non si lega con catene. |
10 Δια τουτο παντα υπομενω δια τους εκλεκτους, δια να απολαυσωσι και αυτοι την σωτηριαν την εν Χριστω Ιησου μετα δοξης αιωνιου. | 10 Per questo sopporto tutto, per amor degli eletti, affinchè anche loro conseguano la salvezza in Cristo Gesù, coll'eterna gloria. |
11 Πιστος ο λογος? διοτι εαν συναπεθανομεν, θελομεν και συζησει? | 11 È parola di fede, che se siamo insieme morti, con lui insieme anche vivremo; |
12 εαν υπομενωμεν, θελομεν και συμβασιλευσει? εαν αρνωμεθα αυτον, και εκεινος θελει αρνηθη ημας? | 12 se siamo costanti con lui anche regneremo: se lo rinnegheremo anch'egli rinnegherà noi; |
13 εαν απιστωμεν, εκεινος μενει πιστος? να αρνηθη εαυτον δεν δυναται. | 13 se siamo fedeli noi, egli rimane fedele perchè non può mica rinnegare se stesso. |
14 Ταυτα υπενθυμιζε, διαμαρτυρομενος ενωπιον του Κυριου να μη λογομαχωσι, το οποιον δεν ειναι εις ουδεν χρησιμον, αλλα φερει καταστροφην των ακουοντων. | 14 Queste cose richiama alla memoria, scongiurando davanti a Dio, che non si contrasti a parole; cosa che non giova a nulla se non alla rovina di quelli che ascoltano. |
15 Σπουδασον να παραστησης σεαυτον δοκιμον εις τον Θεον, εργατην ανεπαισχυντον, ορθοτομουντα τον λογον της αληθειας. | 15 Tu studiati di comparire degno di approvazione davanti a Dio, come operaio che non ha da arrossire mai, dispensando convenientemente la parola di verità. |
16 Τας δε βεβηλους ματαιοφωνιας φευγε? διοτι θελουσι προχωρησει εις πλειοτεραν ασεβειαν, | 16 Evita le profane e vuote chiacchiere; poichè avanzeranno sempre più nell'empietà, |
17 και ο λογος αυτων θελει κατατρωγει ως γαγγραινα? εκ των οποιων ειναι ο Υμεναιος και ο Φιλητος, | 17 e la loro parola va serpeggiando come cancrena. Son di questo numero Imeneo e Fileto, |
18 οιτινες απεπλανηθησαν απο της αληθειας, λεγοντες οτι εγεινεν ηδη η αναστασις, και ανατρεπουσι την πιστιν τινων. | 18 i quali han perso di mira la verità, dicendo che la risurrezione è già avvenuta, e sovvertono la fede di alcuni. |
19 Το στερεον ομως θεμελιον του Θεου μενει, εχον την σφραγιδα ταυτην? Γνωριζει ο Κυριος τους οντας αυτου, και? Ας απομακρυνθη απο της αδικιας πας οστις ονομαζει το ονομα του Κυριου. | 19 Pure saldo rimane il fondamento di Dio, e porta questo suggello: «Ha ben conosciuto il Signore quelli che son suoi» e: «Si ritragga dall'iniquità» chiunque «pronunzia il nome del Signore». |
20 Εν μεγαλη δε οικια δεν ειναι μονον σκευη χρυσα και αργυρα, αλλα και ξυλινα και οστρακινα, και αλλα μεν προς χρησιν τιμιαν, αλλα δε προς ατιμον. | 20 In una gran casa non vi sono soltanto vasi d'oro e d'argento, ma anche di legno e d'argilla, gli uni a uso d'onore, gli altri a uso vile; |
21 Εαν λοιπον καθαριση τις εαυτον απο τουτων, θελει εισθαι σκευος τιμιας χρησεως, ηγιασμενον και ευχρηστον εις τον δεσποτην, ητοιμασμενον εις παν εργον αγαθον. | 21 se adunque uno si sarà serbato puro da tali cose, sarà come un vaso di rispetto, santificato, utile al padrone adatto a qualunque opera buona. |
22 Τας δε νεανικας επιθυμιας φευγε και ζητει την δικαιοσυνην, την πιστιν, την αγαπην, την ειρηνην μετα των επικαλουμενων τον Κυριον εκ καθαρας καρδιας. | 22 Fuggi le passioni giovanili, segui la giustizia, la fede, la carità, la pace, con quelli che invocano il Signore con puro cuore. |
23 Τας δε μωρας και απαιδευτους φιλονεικιας παραιτου, εξευρων οτι γεννωσι μαχας? | 23 E le stolte e incivili dispute evitale, sapendo che generano contese; |
24 ο δε δουλος του Κυριου δεν πρεπει να μαχηται, αλλα να ηναι πραος προς παντας, διδακτικος, ανεξικακος, | 24 un servo del Signore non deve litigare ma esser affabile con tutti, bravo a insegnare, paziente, |
25 διδασκων μετα πραοτητος τους αντιφρονουντας, μηποτε δωση εις αυτους ο Θεος μετανοιαν, ωστε να γνωρισωσι την αληθειαν, | 25 tale che con mitezza ammaestri quelli che gli si schieran contro, se mai conceda loro Iddio il pentimento per riconoscere la verità, |
26 και να ανανηψωσιν απο της παγιδος του διαβολου, υπο του οποιου ειναι πεπαγιδευμενοι εις το θελημα εκεινου. | 26 e ritornino in sè liberandosi dai lacci del diavolo, che li aveva fatti prigionieri perchè eseguissero la volontà sua. |