ΙΗΣΟΥΣ ΝΑΥΗ - Giosuè - Joshua 22

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Τοτε συνεκαλεσεν ο Ιησους τους Ρουβηνιτας και τους Γαδιτας και το ημισυ της φυλης του Μανασση,	1 Josué convoqua les gens de Ruben, de Gad et de la demi-tribu de Manassé,
2 και ειπε προς αυτους, Σεις εφυλαξατε παντα οσα προσεταξεν εις εσας Μωυσης ο δουλος του Κυριου, και υπηκουσατε εις την φωνην μου κατα παντα οσα εγω προσεταξα εις εσας?	2 et leur dit: “Vous avez obéi à tout ce que Moïse, serviteur de Yahvé, vous a ordonné, et vous m’avez obéi dans tout ce que je vous ai commandé.
3 δεν εγκατελιπετε τους αδελφους σας εις τας πολλας ταυτας ημερας εως της σημερον, αλλ' εφυλαξατε εντελως την εντολην Κυριου του Θεου σας?	3 Bien du temps a passé, mais vous n’avez pas abandonné vos frères jusqu’à ce jour, et vous avez fidèlement observé le commandement de Yahvé votre Dieu.
4 και τωρα Κυριος ο Θεος σας εδωκεν αναπαυσιν εις τους αδελφους σας, καθως υπεσχεθη προς αυτους? τωρα λοιπον επιστρεψατε και υπαγετε εις τας κατοικιας σας, εις την γην της ιδιοκτησιας σας, την οποιαν Μωυσης ο δουλος του Κυριου εδωκεν εις εσας εις το περαν του Ιορδανου?	4 Maintenant que Yahvé votre Dieu a donné le repos à vos frères comme il l’avait dit, retournez et regagnez vos tentes, dans le pays qui vous appartient et que Moïse, serviteur de Yahvé, vous a donné de l’autre côté du Jourdain.
5 προσεχετε ομως σφοδρα να εκτελητε τας εντολας και τον νομον, τον οποιον Μωυσης ο δουλος του Κυριου προσεταξεν εις εσας, να αγαπατε Κυριον τον Θεον σας, και να περιπατητε εις πασας τας οδους αυτου, και να φυλαττητε τας εντολας αυτου, και να ησθε προσηλωμενοι εις αυτον, και να λατρευητε αυτον εξ ολης της καρδιας σας και εξ ολης της ψυχης σας.	5 Ayez soin seulement de mettre en pratique les commandements et les lois que Moïse, le serviteur de Yahvé, vous a prescrits. Aimez Yahvé votre Dieu, marchez dans toutes ses voies, gardez ses commandements, attachez-vous à lui et servez-le de tout votre cœur et de toute votre âme.”
6 Και ευλογησεν αυτους ο Ιησους και απελυσεν αυτους? και απηλθον εις τας κατοικιας αυτων.	6 Josué les bénit, puis il les renvoya et ils retournèrent à leurs tentes.
7 Και εις μεν το ημισυ της φυλης του Μανασση εδωκεν ο Μωυσης κληρονομιαν εν Βασαν? εις δε το αλλο ημισυ αυτης εδωκεν ο Ιησους κληρονομιαν μεταξυ των αδελφων αυτων εντευθεν του Ιορδανου προς δυσμας. Και οτε ο Ιησους απεστειλεν αυτους εις τας κατοικιας αυτων, ευλογησεν αυτους?	7 Moïse avait donné le Bashan à une moitié de la tribu de Manassé; à l’autre moitié de la tribu, Josué donna un héritage parmi ses frères, à l’ouest du Jourdain. En les renvoyant à leurs tentes, Josué les bénit.
8 και ελαλησε προς αυτους, λεγων, Επιστρεψατε με πολλα πλουτη εις τας κατοικιας σας, και με κτηνη πολλα σφοδρα, με αργυρον και με χρυσον και με χαλκον και με σιδηρον και με ιματια πολλα σφοδρα, μοιρασθητε τα λαφυρα των εχθρων σας μετα των αδελφων σας.	8 Il leur dit: “Retournez à vos tentes chargés de richesses! Que de troupeaux, d’or, d’argent, de bronze, de fer et de vêtements! Partagez les dépouilles de vos ennemis avec vos frères.”
9 Και οι υιοι Ρουβην και οι υιοι Γαδ και το ημισυ της φυλης Μανασση εστρεψαν και ανεχωρησαν απο των υιων Ισραηλ εκ της Σηλω, της εν τη γη Χανααν, δια να υπαγωσιν εις την γην Γαλααδ, εις την γην της ιδιοκτησιας αυτων, την οποιαν εκληρονομησαν κατα τον λογον του Κυριου δια του Μωυσεως.	9 Les gens de Ruben, de Gad et de la demi-tribu de Manassé quittèrent les Israélites à Silo, dans le pays de Canaan. Ils regagnèrent le pays de Galaad, puisque c’était l’héritage qu’ils avaient reçu comme Yahvé l’avait ordonné par Moïse.
10 Και ελθοντες εις τα περιξ του Ιορδανου, τα εντος της γης Χανααν, οι υιοι Ρουβην και οι υιοι Γαδ και το ημισυ της φυλης Μανασση ωκοδομησαν εκει θυσιαστηριον παρα τον Ιορδανην, θυσιαστηριον μεγα εις την οψιν.	10 Lorsqu’ils arrivèrent aux environs du Jourdain qui font partie du pays de Canaan, les gens de Ruben, de Gad et de la demi-tribu de Manassé construisirent un autel au bord du Jourdain. C’était un autel de taille impressionnante.
11 Και ηκουσαν οι υιοι Ισραηλ να λεγηται, Ιδου, οι υιοι Ρουβην και οι υιοι Γαδ και το ημισυ της φυλης Μανασση ωκοδομησαν θυσιαστηριον κατεναντι της γης Χανααν, εις τα περιξ του Ιορδανου, κατα την διαβασιν των Ισραηλ.	11 On vint en avertir les Israélites: “Voilà que les gens de Ruben, de Gad et de la demi-tribu de Manassé ont construit un autel face au pays de Canaan, dans les environs du Jourdain, du côté des Israélites.”
12 Και οτε ηκουσαν οι υιοι Ισραηλ, συνηχθη πασα η συναγωγη των υιων Ισραηλ εις Σηλω, δια να αναβωσι να πολεμησωσι κατ' αυτων.	12 Alors toute la communauté d’Israël se réunit à Silo pour monter contre eux et leur faire la guerre
13 Και απεστειλαν οι υιοι Ισραηλ προς τους υιους Ρουβην και προς τους υιους Γαδ και προς το ημισυ της φυλης Μανασση εις την γην Γαλααδ τον Φινεες υιον Ελεαζαρ τον ιερεα,	13 Les Israélites envoyèrent aux gens de Ruben, de Gad et de la demi-tribu de Manassé, dans le pays de Galaad, Pinhas, fils d’Éléazar le prêtre,
14 και μετ' αυτου δεκα αρχοντας, ανα ενα αρχοντα αρχηγον πατριων κατα φυλην του Ισραηλ, και εκαστος ητο ο πρωτος του οικου των πατερων αυτων, επι τας χιλιαδας του Ισραηλ.	14 et 10 chefs avec lui: un chef de clan pour chacune des tribus d’Israël.
15 Και υπηγον προς τους υιους Ρουβην και προς τους υιους Γαδ και προς το ημισυ της φυλης Μανασση εις την γην Γαλααδ, και ελαλησαν προς αυτους λεγοντες,	15 Arrivés chez les gens de Ruben, de Gad et de la demi-tribu de Manassé, au pays de Galaad, ils leur dirent:
16 Ταυτα λεγει πασα η συναγωγη Κυριου? Τις αυτη η ανομια, την οποιαν επραξατε εναντιον του Θεου του Ισραηλ, να απομακρυνθητε σημερον απο του Κυριου, οικοδομησαντες θυσιαστηριον εις εαυτους, ωστε να αποστατησητε σημερον απο Κυριου;	16 “Voici ce que dit la communauté de Yahvé: Quelle infidélité avez-vous commise envers le Dieu d’Israël! Vous voulez donc vous détourner de Yahvé? En bâtissant un autel vous vous révoltez contre Yahvé!
17 Μικρον εσταθη το αμαρτημα ημων εις Φεγωρ, απο του οποιου εως της σημερον δεν εκαθαρισθημεν, και εγεινε πληγη εις την συναγωγην του Κυριου,	17 Le crime de Péor ne suffit-il pas? Nous n’en sommes pas encore guéris après le fléau qui a frappé toute la communauté de Yahvé.
18 και σεις θελετε σημερον αποστατησει απο του Κυριου; βεβαιως, εαν σεις αποστατησητε σημερον απο του Κυριου, αυριον θελει οργισθη εναντιον πασης της συναγωγης του Ισραηλ.	18 Si vous vous révoltez aujourd’hui contre Yahvé, demain il se mettra en colère contre toute la communauté d’Israël.
19 Εαν η γη της ιδιοκτησιας σας ηναι ακαθαρτος, διαβητε εις την γην της ιδιοκτησιας του Κυριου, οπου η σκηνη του Κυριου κατοικει, και λαβετε ιδιοκτησιαν μεταξυ ημων? και μη αποστατησητε απο του Κυριου, μηδε αφ' ημων αποστατησητε, οικοδομουντες εις εαυτους θυσιαστηριον εκτος του θυσιαστηριου Κυριου του Θεου ημων.	19 Si le pays que vous possédez est impur à vos yeux, venez dans le pays qui est l’héritage de Yahvé, là où il a établi sa Demeure. Vous y recevrez un héritage au milieu de nous. Mais ne vous révoltez pas contre Yahvé, ne vous révoltez pas contre nous en bâtissant un autel autre que celui de Yahvé notre Dieu.
20 Δεν επραξεν Αχαν ο υιος του Ζερα εν τω αναθεματι, και επεσεν οργη εφ' ολην την συναγωγην του Ισραηλ; και ο ανθρωπος εκεινος δεν ηφανισθη μονος εν τη ανομια αυτου.	20 Rappelez-vous l’infidélité d’Akan, fils de Zérah, à propos de l’anathème: la colère de Yahvé a frappé toute la communauté d’Israël, et il ne fut pas le seul à mourir à cause de son crime.”
21 Τοτε απεκριθησαν οι υιοι Ρουβην και οι υιοι Γαδ και το ημισυ της φυλης Μανασση και ειπον προς τους αρχηγους των χιλιαδων του Ισραηλ?	21 Les gens de Ruben, de Gad et de la demi-tribu de Manassé répondirent aux chefs des clans d’Israël:
22 Ο ισχυρος Θεος ο Κυριος, ο ισχυρος Θεος ο Κυριος, αυτος εξευρει, και αυτος θελει γνωρισει? εαν επραξαμεν τουτο δια αποστασιαν η εαν δια ανομιαν εναντιον του Κυριου, μη λυτρωσης ημας την ημεραν ταυτην.	22 “Le Dieu des dieux, Yahvé, le Dieu des dieux, sait la vérité et Israël doit la savoir. Si nous nous sommes révoltés contre Yahvé, si nous lui avons été infidèles, alors, oui! que Yahvé ne nous épargne pas.
23 Εαν ωκοδομησαμεν εις εαυτους θυσιαστηριον δια να αποχωρισθωμεν απο του Κυριου, η εαν δια να προσφερωμεν επ' αυτου ολοκαυτωμα η προσφορας, η εαν δια να προσφερωμεν επ' αυτου ειρηνικας θυσιας, αυτος ο Κυριος ας εκζητηση τουτο.	23 Si nous avons bâti cet autel pour nous détourner de Yahvé, pour lui offrir des holocaustes et des oblations, pour y présenter des sacrifices de communion, que Yahvé lui-même nous en demande compte.
24 Και εαν δεν επραξαμεν αυτο μαλλον εκ φοβου του πραγματος τουτου, λεγοντες, Αυριον δυνανται τα τεκνα σας να ειπωσι προς τα τεκνα ημων, λεγοντα, Τι εχετε σεις να καμητε μετα του Κυριου του Θεου του Ισραηλ;	24 Mais nous avons agi de la sorte par crainte de ce qui pourrait arriver plus tard; peut-être un jour vos fils diront-ils aux nôtres: Qu’y a-t-il de commun entre vous et Yahvé le Dieu d’Israël?
25 διοτι ο Κυριος εθεσε τον Ιορδανην οριον μεταξυ ημων και υμων, υιοι Ρουβην και υιοι Γαδ? δεν εχετε μερος μετα του Κυριου? και καμωσιν οι υιοι σας τους υιους ημων να παυσωσιν απο του να φοβωνται τον Κυριον.	25 Yahvé a placé le Jourdain comme frontière entre nous et vous, vous n’avez donc point de part avec Yahvé. Et ainsi, à cause de vos fils, nos fils cesseraient de craindre Yahvé.
26 Δια τουτο ειπομεν, Ας επιχειρισθωμεν να οικοδομησωμεν εις εαυτους το θυσιαστηριον? ουχι δια ολοκαυτωμα ουδε δια θυσιαν,	26 Alors, nous nous sommes dit: Construisons-nous un autel, non pour y offrir des holocaustes ou des sacrifices,
27 αλλα δια να ηναι μαρτυριον αναμεσον ημων και υμων, και αναμεσον των γενεων ημων μεθ' ημας, οτι ημεις καμνομεν την λατρειαν του Κυριου ενωπιον αυτου με τα ολοκαυτωματα ημων και με τας θυσιας ημων και με τας ειρηνικας προσφορας ημων? δια να μη ειπωσιν αυριον τα τεκνα σας προς τα τεκνα ημων, Σεις δεν εχετε μερος μετα του Κυριου.	27 mais pour qu’il soit témoin entre nous et vous, et nos descendants après nous. Il prouvera que nous pratiquons le culte de Yahvé, en sa présence, par nos holocaustes, nos offrandes et nos sacrifices de communion. Ainsi vos fils ne pourront pas dire à nos fils: Vous n’avez rien à voir avec Yahvé.
28 Δια τουτο ειπομεν, Εαν τυχη να λαλησωσιν ουτω προς ημας η προς τας γενεας ημων αυριον, τοτε θελομεν αποκριθη, Ιδου, το ομοιωμα του θυσιαστηριου του Κυριου, το οποιον ωκοδομησαν οι πατερες ημων, ουχι δια ολοκαυτωμα ουδε δια θυσιαν, αλλα δια να ηναι μαρτυριον αναμεσον ημων και υμων.	28 Nous nous sommes dit: si demain ils nous parlent ainsi à nous ou à nos descendants, nous leur dirons: Regardez la forme de l’autel de Yahvé que nos pères ont construit, non pas pour les holocaustes ou pour les sacrifices, mais pour qu’il soit témoin entre nous et vous.
29 Μη γενοιτο να αποστατησωμεν απο του Κυριου και να αποχωρισθωμεν σημερον απο του Κυριου, οικοδομουντες θυσιαστηριον δια ολοκαυτωμα, δια προσφορας και δια θυσιαν, εκτος του θυσιαστηριου Κυριου του Θεου ημων, το οποιον ειναι εμπροσθεν της σκηνης αυτου.	29 Nous ne voulons pas nous révolter contre Yahvé et cesser de le suivre. Nous n’avons pas bâti cet autel pour l’holocauste, pour l’offrande ou pour le sacrifice de communion, par mépris pour l’autel de Yahvé qui est devant sa Demeure.”
30 Και ακουσαντες Φινεες ο ιερευς και οι αρχοντες της συναγωγης και οι αρχηγοι των χιλιαδων του Ισραηλ, οι οντες μετ' αυτου, τους λογους τους οποιους ελαλησαν οι υιοι Ρουβην και οι υιοι Γαδ και οι υιοι Μανασση, ευχαριστηθησαν.	30 Pinhas le prêtre, les chefs de la communauté et les chefs des clans d’Israël qui étaient avec lui, entendirent les paroles que prononçaient les fils de Ruben, les fils de Gad et les fils de Manassé, et ces paroles leur plurent.
31 Και ειπε Φινεες ο υιος του Ελεαζαρ ο ιερευς προς τους υιους Ρουβην και προς τους υιους Γαδ και προς τους υιους Μανασση, Σημερον εγνωρισαμεν οτι ο Κυριος ειναι εν μεσω ημων, διοτι δεν επραξατε την ανομιαν ταυτην εναντιον του Κυριου? δια τουτου ελυτρωσατε τους υιους Ισραηλ απο της χειρος του Κυριου.	31 Alors Pinhas le prêtre dit aux fils de Ruben, de Gad et de Manassé: “Aujourd’hui nous savons que Yahvé est bien au milieu de nous puisque vous n’avez pas commis d’infidélité envers Yahvé et vous avez épargné à Israël les fléaux de Yahvé.”
32 Και επεστρεψεν ο Φινεες ο υιος του Ελεαζαρ ο ιερευς και οι αρχοντες απο των υιων Ρουβην και απο των υιων Γαδ εκ της γης Γαλααδ εις την γην Χανααν προς τους υιους Ισραηλ, και εφεραν αποκρισιν προς αυτους.	32 Alors, quittant les fils de Ruben et de Gad au pays de Galaad, Pinhas le prêtre et les chefs revinrent au pays de Canaan, vers les Israélites. Il leur rendirent compte de tout,
33 Και το πραγμα ηρεσεν εις τους υιους Ισραηλ? και ευλογησαν τον Θεον οι υιοι Ισραηλ, και δεν ειπαν πλεον να αναβωσιν εναντιον αυτων εις μαχην, δια να αφανισωσι την γην οπου κατωκουν οι υιοι Ρουβην και οι υιοι Γαδ.	33 et les Israélites approuvèrent. Ils bénirent Dieu et renoncèrent à partir en guerre pour ravager le pays où habitaient les fils de Ruben et de Gad.
34 Και ωνομασαν οι υιοι Ρουβην και οι υιοι Γαδ το θυσιαστηριον Εδ? Διοτι, ειπαν, τουτο θελει εισθαι μαρτυριον αναμεσον ημων, οτι ο Κυριος ειναι ο Θεος.	34 Quant aux fils de Ruben et aux fils de Gad, ils appelèrent cet autel Témoin, car, dirent-ils: “Il est témoin entre nous de ce que Yahvé est Dieu.”