Prima lettera ai Corinzi - 1 Corinthians 4

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Ουτως ας μας θεωρη πας ανθρωπος ως υπηρετας του Χριστου και οικονομους των μυστηριων του Θεου.	1 Qu’on nous regarde comme des serviteurs du Christ et des administrateurs des mystères de Dieu.
2 Το δε επιλοιπον ζητειται μεταξυ των οικονομων, να ευρεθη εκαστος πιστος.	2 Et, bien entendu, on exigera d’un administrateur qu’il fasse son travail.
3 Εις εμε δε ελαχιστον ειναι να ανακριθω υφ' υμων η υπο ανθρωπινης κρισεως? αλλ' ουδε ανακρινω εμαυτον.	3 Mais, de mon côté, ce n’est pas votre jugement sur moi qui me préoccupe, ou celui d’une autorité humaine. Je ne veux même pas me juger moi-même.
4 Διοτι η συνειδησις μου δεν με ελεγχει εις ουδεν? πλην με τουτο δεν ειμαι δεδικαιωμενος? αλλ' ο ανακρινων με ειναι ο Κυριος.	4 Bien que je n’aie rien à me reprocher, ce n’est pas assez pour me justifier: mon juge, c’est le Seigneur.
5 Ωστε μη κρινετε μηδεν προ καιρου, εως αν ελθη ο Κυριος, οστις και θελει φερει εις το φως τα κρυπτα του σκοτους και θελει φανερωσει τας βουλας των καρδιων, και τοτε ο επαινος θελει γεινει εις εκαστον απο του Θεου.	5 Aussi bien, ne jugez pas d’avance, attendez que vienne le Seigneur: lui mettra en lumière ce que cachaient les ténèbres, et révélera les intentions des cœurs. Alors chacun recevra de Dieu ses éloges.
6 Ταυτα δε, αδελφοι, μετεφερα παραδειγματικως εις εμαυτον και εις τον Απολλω δια σας, δια να μαθητε δια του παραδειγματος ημων να μη φρονητε υπερ ο, τι ειναι γεγραμμενον, δια να μη επαιρησθε εις υπερ του ενος κατα του αλλου.	6 Frères, j’ai pris ces comparaisons pour vous parler de moi et d’Apollos. Apprenez à ne pas vous servir de l’un ou l’autre de nous pour vous enfler vous-mêmes.
7 Διοτι τις σε διακρινει απο του αλλου; και τι εχεις, το οποιον δεν ελαβες, εαν δε και ελαβες, τι καυχασαι ως μη λαβων;	7 Faut-il qu’on te remarque? Qu’as-tu que tu n’aies reçu? Et si tu l’as reçu, pourquoi te vanter comme si cela venait de toi?
8 Τωρα εισθε κεχορτασμενοι, τωρα επλουτησατε, εβασιλευσατε χωρις ημων? και ειθε να εβασιλευητε, δια να συμβασιλευσωμεν και ημεις με σας.	8 Mais voilà, vous êtes riches et repus, vous êtes des rois loin de nous! Si seulement vous étiez rois! Nous pourrions partager avec vous.
9 Διοτι νομιζω οτι ο Θεος απεδειξεν ημας τους αποστολους εσχατους ως καταδεδικασμενους εις θανατον? διοτι εγειναμεν θεατρον εις τον κοσμον, και εις αγγελους και εις ανθρωπους.	9 Car il me semble que nous, les apôtres, Dieu nous a mis à la dernière place comme des condamnés à mort. Nous sommes un beau spectacle, pour le monde, pour les anges et pour les hommes.
10 ημεις μωροι δια τον Χριστον, σεις δε φρονιμοι εν Χριστω? ημεις ασθενεις, σεις δε ισχυροι? σεις ενδοξοι, ημεις δε ατιμοι.	10 Nous sommes les fous du Christ alors que vous, vous avez la sagesse chrétienne. Nous sommes faibles et vous êtes forts, vous êtes des gens bien et nous sommes méprisables.
11 Εως της παρουσης ωρας και πεινωμεν και διψωμεν και γυμνητευομεν και ραπιζομεθα και περιπλανωμεθα	11 Jusqu’à ce jour, nous avons faim et soif et nous souffrons du froid; on nous gifle et on nous envoie ailleurs;
12 και κοπιωμεν, εργαζομενοι με τας ιδιας ημων χειρας? λοιδορουμενοι ευλογουμεν, διωκομενοι υποφερομεν,	12 et nous nous fatiguons à travailler avec nos mains. On nous insulte quand nous bénissons, on nous persécute et nous supportons.
13 βλασφημουμενοι παρακαλουμεν? ως περικαθαρματα του κοσμου εγειναμεν, σκυβαλον παντων εως της σημερον.	13 Nous sommes diffamés, mais nous réconfortons les autres. Nous voilà devenus les balayures du monde, et les gens peuvent nous mettre au fumier.
14 Δεν γραφω ταυτα προς εντροπην σας, αλλ' ως τεκνα μου αγαπητα νουθετω.	14 Tout cela, je ne l’écris pas pour vous faire honte, mais pour vous corriger comme des enfants bien-aimés.
15 Διοτι εαν εχητε μυριους παιδαγωγους εν Χριστω, δεν εχετε ομως πολλους πατερας? επειδη εγω σας εγεννησα εν Χριστω Ιησου δια του ευαγγελιου.	15 Car même si beaucoup peuvent vous mener au Christ, vous n’avez pas plusieurs pères. Et c’est moi qui vous ai donné la vie dans le Christ Jésus, grâce à l’Évangile.
16 Σας παρακαλω, λοιπον, γινεσθε μιμηται μου.	16 C’est pourquoi je vous dis: suivez mon exemple.
17 Δια τουτο σας επεμψα τον Τιμοθεον, οστις ειναι τεκνον μου αγαπητον και πιστον εν Κυριω, οστις θελει σας ενθυμισει τας οδους μου τας εν Χριστω, καθως διδασκω πανταχου εν παση εκκλησια.	17 Et c’est la raison pour laquelle je vous envoie Timothée, mon fils bien-aimé et digne de confiance dans le Seigneur. Il vous rappellera mes règles de vie chrétienne telles que je les enseigne en tous lieux dans toutes les Églises.
18 Τινες ομως εφυσιωθησαν, ως εαν εγω δεν εμελλον να ελθω προς εσας?	18 Certaines personnes se sont monté la tête en pensant que je ne viendrais pas,
19 πλην θελω ελθει ταχεως προς εσας, εαν ο Κυριος θεληση, και θελω γνωρισει ουχι τον λογον των πεφυσιωμενων, αλλα την δυναμιν?	19 mais je serai bientôt chez vous, si le Seigneur le veut, et je verrai non pas leurs belles paroles, mais de quoi ils sont capables.
20 διοτι η βασιλεια του Θεου δεν ειναι εν λογω, αλλ' εν δυναμει.	20 Car le Royaume de Dieu n’est pas une affaire de discours mais de puissance.
21 Τι θελετε; με ραβδον να ελθω προς εσας, η με αγαπην και με πνευμα πραοτητος;	21 Que préférez-vous? Que j’arrive chez vous avec la baguette, ou bien avec l’amour et l’esprit de douceur?