Prima lettera ai Corinzi - 1 Corinthians 13

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Εαν λαλω τας γλωσσας των ανθρωπων και των αγγελων, αγαπην δε μη εχω, εγεινα χαλκος ηχων η κυμβαλον αλαλαζον.	1 Quand je parlerais les langues des hommes et des anges, si je n'ai pas la charité, je ne suisplus qu'airain qui sonne ou cymbale qui retentit.
2 Και εαν εχω προφητειαν και εξευρω παντα τα μυστηρια και πασαν την γνωσιν, και εαν εχω πασαν την πιστιν, ωστε να μετατοπιζω ορη, αγαπην δε μη εχω, ειμαι ουδεν.	2 Quand j'aurais le don de prophétie et que je connaîtrais tous les mystères et toute la science,quand j'aurais la plénitude de la foi, une foi à transporter des montagnes, si je n'ai pas la charité, je ne suis rien.
3 Και εαν παντα τα υπαρχοντα μου διανειμω, και εαν παραδωσω το σωμα μου δια να καυθω, αγαπην δε μη εχω, ουδεν ωφελουμαι.	3 Quand je distribuerais tous mes biens en aumônes, quand je livrerais mon corps auxflammes, si je n'ai pas la charité, cela ne me sert de rien.
4 Η αγαπη μακροθυμει, αγαθοποιει, η αγαπη δεν φθονει, η αγαπη δεν αυθαδιαζει, δεν επαιρεται,	4 La charité est longanime; la charité est serviable; elle n'est pas envieuse; la charité nefanfaronne pas, ne se gonfle pas;
5 δεν ασχημονει, δεν ζητει τα εαυτης, δεν παροξυνεται, δεν διαλογιζεται το κακον,	5 elle ne fait rien d'inconvenant, ne cherche pas son intérêt, ne s'irrite pas, ne tient pas comptedu mal;
6 δεν χαιρει εις την αδικιαν, συγχαιρει δε εις την αληθειαν?	6 elle ne se réjouit pas de l'injustice, mais elle met sa joie dans la vérité.
7 παντα ανεχεται, παντα πιστευει, παντα ελπιζει, παντα υπομενει.	7 Elle excuse tout, croit tout, espère tout, supporte tout.
8 Η αγαπη ουδεποτε εκπιπτει? τα αλλα ομως, ειτε προφητειαι ειναι, θελουσι καταργηθη? ειτε γλωσσαι, θελουσι παυσει? ειτε γνωσις, θελει καταργηθη.	8 La charité ne passe jamais. Les prophéties? Elles disparaîtront. Les langues? Elles se tairont.La science? Elle disparaîtra.
9 Διοτι κατα μερος γινωσκομεν και κατα μερος προφητευομεν?	9 Car partielle est notre science, partielle aussi notre prophétie.
10 οταν ομως ελθη το τελειον, τοτε το κατα μερος θελει καταργηθη.	10 Mais quand viendra ce qui est parfait, ce qui est partiel disparaîtra.
11 Οτε ημην νηπιος, ως νηπιος ελαλουν, ως νηπιος εφρονουν, ως νηπιος εσυλλογιζομην? οτε ομως εγεινα ανηρ, κατηργησα τα του νηπιου.	11 Lorsque j'étais enfant, je parlais en enfant, je pensais en enfant, je raisonnais en enfant; unefois devenu homme, j'ai fait disparaître ce qui était de l'enfant.
12 Διοτι τωρα βλεπομεν δια κατοπτρου αινιγματωδως, τοτε δε προσωπον προς προσωπον? τωρα γνωριζω κατα μερος, τοτε δε θελω γνωρισει καθως και εγνωρισθην.	12 Car nous voyons, à présent, dans un miroir, en énigme, mais alors ce sera face à face. Aprésent, je connais d'une manière partielle; mais alors je connaîtrai comme je suis connu.
13 Τωρα δε μενει πιστις, ελπις, αγαπη, τα τρια ταυτα. μεγαλητερα δε τουτων ειναι η αγαπη.	13 Maintenant donc demeurent foi, espérance, charité, ces trois choses, mais la plus granded'entre elles, c'est la charité.