Lettera ai Romani - Romans 12

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Σας παρακαλω λοιπον, αδελφοι, δια των οικτιρμων του Θεου, να παραστησητε τα σωματα σας θυσιαν ζωσαν, αγιαν, ευαρεστον εις τον Θεον, ητις ειναι η λογικη σας λατρεια,	1 Obsecro itaque vos, fratres, per misericordiam Dei, ut exhibeatiscorpora vestra hostiam viventem, sanctam, Deo placentem, rationabile obsequiumvestrum;
2 και μη συμμορφονεσθε με τον αιωνα τουτον, αλλα μεταμορφονεσθε δια της ανακαινισεως του νοος σας, ωστε να δοκιμαζητε τι ειναι το θελημα του Θεου, το αγαθον και ευαρεστον και τελειον.	2 et nolite conformari huic saeculo, sed transformamini renovationementis, ut probetis quid sit voluntas Dei, quid bonum et bene placens etperfectum.
3 Διοτι λεγω δια της χαριτος της εις εμε δοθεισης προς παντα οστις ειναι μεταξυ σας, να μη φρονη υψηλοτερα παρ' ο, τι πρεπει να φρονη, αλλα να φρονη ωστε να σωφρονη, κατα το μετρον της πιστεως, το οποιον ο Θεος εμοιρασεν εις εκαστον.	3 Dico enim per gratiam, quae data est mihi, omnibus, qui sunt inter vos, nonaltius sapere quam oportet sapere, sed sapere ad sobrietatem, unicuique sicutDeus divisit mensuram fidei.
4 Διοτι καθως εχομεν εν ενι σωματι μελη πολλα, παντα δε τα μελη δεν εχουσι το αυτο εργον,	4 Sicut enim in uno corpore multa membra habemus,omnia autem membra non eundem actum habent,
5 ουτω και ημεις οι πολλοι εν σωμα ειμεθα εν Χριστω, ο δε καθεις μελη αλληλων.	5 ita multi unum corpus sumus inChristo, singuli autem alter alterius membra.
6 Εχοντες δε χαρισματα διαφορα κατα την δοθεισαν εις ημας χαριν, ειτε προφητειαν, ας προφητευωμεν κατα την αναλογιαν της πιστεως,	6 Habentes autem donationessecundum gratiam, quae data est nobis, differentes: sive prophetiam, secundumrationem fidei;
7 ειτε διακονιαν, ας καταγινωμεθα εις την διακονιαν, ειτε διδασκει τις, ας καταγινηται εις την διδασκαλιαν,	7 sive ministerium, in ministrando; sive qui docet, in doctrina;
8 ειτε προτρεπει τις, εις την προτροπην? ο μεταδιδων, ας μεταδιδη εν απλοτητι, ο προισταμενος ας προισταται μετ' επιμελειας, ο ελεων ας ελεη εν ιλαροτητι.	8 sive qui exhortatur, in exhortando; qui tribuit, in simplicitate; qui praeest,in sollicitudine; qui miseretur, in hilaritate.
9 Η αγαπη ας ηναι ανυποκριτος. Αποστρεφεσθε το πονηρον, προσκολλασθε εις το αγαθον,	9 Dilectio sine simulatione. Odientes malum, adhaerentes bono;
10 γινεσθε προς αλληλους φιλοστοργοι δια της φιλαδελφιας, προλαμβανοντες να τιματε αλληλους,	10 caritatefraternitatis invicem diligentes, honore invicem praevenientes,
11 εις την σπουδην αοκνοι, κατα το πνευμα ζεοντες, τον Κυριον δουλευοντες,	11 sollicitudinenon pigri, spiritu ferventes, Domino servientes,
12 εις την ελπιδα χαιροντες, εις την θλιψιν υπομενοντες, εις την προσευχην προσκαρτερουντες,	12 spe gaudentes, intribulatione patientes, orationi instantes,
13 εις τας χρειας των αγιων μεταδιδοντες, την φιλοξενιαν ακολουθουντες.	13 necessitatibus sanctorumcommunicantes, hospitalitatem sectantes.
14 Ευλογειτε τους καταδιωκοντας υμας, ευλογειτε και μη καταρασθε.	14 Benedicite persequentibus;benedicite et nolite maledicere!
15 Χαιρετε μετα χαιροντων και κλαιετε μετα κλαιοντων.	15 Gaudere cum gaudentibus, flere cumflentibus.
16 Εχετε προς αλληλους το αυτο φρονημα. Μη υψηλοφρονειτε, αλλα συγκαταβαινετε εις τους ταπεινους. Μη φανταζεσθε εαυτους φρονιμους.	16 Idipsum invicem sentientes, non alta sapientes, sed humilibusconsentientes. Nolite esse prudentes apud vosmetipsos.
17 Εις μηδενα μη ανταποδιδετε κακον αντι κακου? προνοειτε τα καλα ενωπιον παντων ανθρωπων?	17 Nulli malum pro malo reddentes; providentes bona coram omnibus hominibus;
18 ει δυνατον, οσον το αφ' υμων ειρηνευετε μετα παντων ανθρωπων.	18 si fieri potest, quod ex vobis est, cum omnibus hominibus pacem habentes;
19 Μη εκδικητε εαυτους, αγαπητοι, αλλα δοτε τοπον τη οργη? διοτι ειναι γεγραμμενον? εις εμε ανηκει η εκδικησις, εγω θελω καμει ανταποδοσιν, λεγει Κυριος.	19 nonvosmetipsos vindicantes, carissimi, sed date locum irae, scriptum est enim: “Mihi vindicta, ego retribuam ”, dicit Dominus.
20 Εαν λοιπον πεινα ο εχθρος σου, τρεφε αυτον, εαν διψα, ποτιζε αυτον? διοτι πραττων τουτο θελεις σωρευσει ανθρακας πυρος επι την κεφαλην αυτου.	20 Sed si esurierit inimicustuus, ciba illum; si sitit, potum da illi. Hoc enim faciens, carbones igniscongeres super caput eius.
21 Μη νικασαι υπο του κακου, αλλα νικα δια του αγαθου το κακον.	21 Noli vinci a malo, sed vince in bono malum.