Lettera ai Romani - Romans 11

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Λεγω λοιπον, Μηπως απερριψεν ο Θεος τον λαον αυτου; Μη γενοιτο? διοτι και εγω Ισραηλιτης ειμαι, εκ σπερματος Αβρααμ, εκ φυλης Βενιαμιν.	1 Je demande donc: Dieu aurait-il rejeté son peuple? Certes non! Ne suis-je pas moi-mêmeIsraélite, de la race d'Abraham, de la tribu de Benjamin?
2 Δεν απερριψεν ο Θεος τον λαον αυτου, τον οποιον προεγνωρισεν. Η δεν εξευρετε τι λεγει η γραφη περι του Ηλια; πως ομιλει προς τον Θεον κατα του Ισραηλ, λεγων?	2 Dieu n'a pas rejeté le peuple que d'avance il a discerné. Ou bien ignorez-vous ce que dit l'Ecritureà propos d'Elie, quand il s'entretient avec Dieu pour accuser Israël:
3 Κυριε, τους προφητας σου εθανατωσαν και τα θυσιαστηρια σου κατεσκαψαν, και εγω εναπελειφθην μονος, και ζητουσι την ψυχην μου.	3 Seigneur, ils ont tué tes prophètes, rasé tes autels, et moi je suis resté seul et ils en veulent à mavie!
4 Αλλα τι αποκρινεται προς αυτον ο Θεος; Αφηκα εις εμαυτον επτα χιλιαδας ανδρων, οιτινες δεν εκλιναν γονυ εις τον Βααλ.	4 Eh bien, que lui répond l'oracle divin? Je me suis réservé 7.000 hommes qui n'ont pas fléchi legenou devant Baal.
5 Ουτω λοιπον και επι του παροντος καιρου απεμεινε καταλοιπον τι κατ' εκλογην χαριτος.	5 Ainsi pareillement aujourd'hui il subsiste un reste, élu par grâce.
6 Εαν δε κατα χαριν, δεν ειναι πλεον εξ εργων? επειδη τοτε η χαρις δεν γινεται πλεον χαρις. Εαν δε εξ εργων, δεν ειναι πλεον χαρις? επειδη το εργον δεν ειναι πλεον εργον.	6 Mais si c'est par grâce, ce n'est plus en raison des oeuvres; autrement la grâce n'est plus grâce.
7 Τι λοιπον; Ο Ισραηλ δεν επετυχεν εκεινο το οποιον ζητει, οι εκλεκτοι ομως επετυχον? οι δε λοιποι ετυφλωθησαν,	7 Que conclure? Ce que recherche Israël, il ne l'a pas atteint; mais ceux-là l'ont atteint qui ont étéélus. Les autres, ils ont été endurcis,
8 καθως ειναι γεγραμμενον? Εδωκεν εις αυτους ο Θεος πνευμα νυσταγμου, οφθαλμους δια να μη βλεπωσι και ωτα δια να μη ακουωσιν, εως της σημερον ημερας.	8 selon le mot de l'Ecriture: Dieu leur a donné un esprit de torpeur: ils n'ont pas d'yeux pour voir,d'oreilles pour entendre jusqu'à ce jour.
9 Και ο Δαβιδ λεγει? Ας γεινη η τραπεζα αυτων εις παγιδα και εις βροχον και εις σκανδαλον και εις ανταποδομα εις αυτους?	9 David dit aussi: Que leur table soit un piège, un lacet, une cause de chute, et leur serve de salaire!
10 ας σκοτισθωσιν οι οφθαλμοι αυτων δια να μη βλεπωσι, και τον νωτον αυτων διαπαντος κυρτωσον.	10 Que leurs yeux s'enténèbrent pour ne point voir, et fais-leur sans arrêt courber le dos!
11 Λεγω λοιπον, Μηπως επταισαν δια να πεσωσι; Μη γενοιτο? αλλα δια της πτωσεως αυτων εγεινεν η σωτηρια εις τα εθνη, δια να κινηση αυτους εις ζηλοτυπιαν.	11 Je demande donc: serait-ce pour une vraie chute qu'ils ont bronché? Certes non! mais leur fauxpas a procuré le salut aux païens, afin que leur propre jalousie en fût excitée.
12 Και εαν η πτωσις αυτων ηναι πλουτος του κοσμου και ελαττωσις αυτων πλουτος των εθνων, ποσω μαλλον το πληρωμα αυτων;	12 Et si leur faux pas a fait la richesse du monde et leur amoindrissement la richesse des païens,que ne fera pas leur totalité!
13 Διοτι προς εσας τα εθνη λεγω, Εφ' οσον μεν ειμαι εγω αποστολος των εθνων, την διακονιαν μου δοξαζω,	13 Or je vous le dis à vous, les païens, je suis bien l'apôtre des païens et j'honore mon ministère,
14 ισως κινησω εις ζηλοτυπιαν αυτους, οιτινες ειναι σαρξ μου και σωσω τινας εξ αυτων.	14 mais c'est avec l'espoir d'exciter la jalousie de ceux de mon sang et d'en sauver quelques-uns.
15 Διοτι εαν η αποβολη αυτων ηναι φιλιωσις του κοσμου, τι θελει εισθαι η προσληψις αυτων ειμη ζωη εκ νεκρων;	15 Car si leur mise à l'écart fut une réconciliation pour le monde, que sera leur admission, sinon unerésurrection d'entre les morts?
16 Και εαν η ζυμη ηναι αγια, ειναι και το φυραμα? και εαν η ριζα ηναι αγια, ειναι και οι κλαδοι.	16 Or si les prémices sont saintes, toute la pâte aussi; et si la racine est sainte, les branches aussi.
17 Αλλ' εαν τινες των κλαδων απεκοπησαν, συ δε αγριελαια ουσα ενεκεντρισθης μεταξυ αυτων και εγεινες συγκοινωνος της ριζης και της παχυτητος της ελαιας,	17 Mais si quelques-unes des branches ont été coupées tandis que toi, sauvageon d'olivier tu as étégreffé parmi elles pour bénéficier avec elles de la sève de l'olivier,
18 μη κατακαυχασαι εναντιον των κλαδων? εαν δε κατακαυχασαι, συ δεν βασταζεις την ριζαν, αλλ' η ριζα σε.	18 ne va pas te glorifier aux dépens des branches. Ou si tu veux te glorifier, ce n'est pas toi quiportes la racine, c'est la racine qui te porte.
19 Θελεις ειπει λοιπον? Απεκοπησαν οι κλαδοι, δια να εγκεντρισθω εγω.	19 Tu diras: On a coupé des branches, pour que, moi, je fusse greffé.
20 Καλως? δια την απιστιαν απεκοπησαν, συ δε δια της πιστεως ιστασαι? μη υψηλοφρονει, αλλα φοβου?	20 Fort bien. Elles ont été coupées pour leur incrédulité, et c'est la foi qui te fait tenir. Net'enorgueillis pas; crains plutôt.
21 διοτι εαν ο Θεος δεν εφεισθη τους φυσικους κλαδους, προσεχε μηπως δεν φεισθη μηδε σε.	21 Car si Dieu n'a pas épargné les branches naturelles, prends garde qu'il ne t'épargne pasdavantage.
22 Ιδε λοιπον την χρηστοτητα και την αυστηροτητα του Θεου, επι μεν τους πεσοντας την αυστηροτητα, επι σε δε την χρηστοτητα, εαν επιμεινης εις την χρηστοτητα? διοτι αλλως και συ θελεις αποκοπη.	22 Considère donc la bonté et la sévérité de Dieu: sévérité envers ceux qui sont tombés, et enverstoi bonté, pourvu que tu demeures en cette bonté; autrement tu seras retranché toi aussi.
23 Και εκεινοι δε, εαν δεν επιμεινωσιν εις την απιστιαν, θελουσιν εγκεντρισθη? διοτι δυνατος ειναι ο Θεος παλιν να εγκεντριση αυτους.	23 Et eux, s'ils ne demeurent pas dans l'incrédulité, ils seront greffés: Dieu est bien assez puissantpour les greffer à nouveau.
24 Επειδη εαν συ απεκοπης απο της φυσικης αγριελαιας και παρα φυσιν ενεκεντρισθης εις καλλιελαιαν, ποσω μαλλον ουτοι οι φυσικοι θελουσιν εγκεντρισθη εις την ιδιαν αυτων ελαιαν.	24 En effet, si toi tu as été retranché de l'olivier sauvage auquel tu appartenais par nature, et greffé,contre nature, sur un olivier franc, combien plus eux, les branches naturelles, seront-ils greffés sur leur propreolivier!
25 Διοτι δεν θελω να αγνοητε, αδελφοι, το μυστηριον τουτο, δια να μη υψηλοφρονητε, οτι τυφλωσις κατα μερος εγεινεν εις τον Ισραηλ, εωσου εισελθη το πληρωμα των εθνων,	25 Car je ne veux pas, frères, vous laisser ignorer ce mystère, de peur que vous ne vous complaisiezen votre sagesse: une partie d'Israël s'est endurcie jusqu'à ce que soit entrée la totalité des païens,
26 και ουτω πας ο Ισραηλ θελει σωθη, καθως ειναι γεγραμμενον? Θελει ελθει εκ Σιων ο λυτρωτης και θελει αποστρεψει τας ασεβειας απο του Ιακωβ?	26 et ainsi tout Israël sera sauvé, comme il est écrit: De Sion viendra le Libérateur, il ôtera lesimpiétés du milieu de Jacob.
27 Και αυτη ειναι η παρ' εμου διαθηκη προς αυτους, Οταν αφαιρεσω τας αμαρτιας αυτων.	27 Et voici quelle sera mon alliance avec eux lorsque j'enlèverai leurs péchés.
28 Κατα μεν το ευαγγελιον, ειναι εχθροι δια σας, κατα δε την εκλογην αγαπητοι δια τους πατερας.	28 Ennemis, il est vrai, selon l'Evangile, à cause de vous, ils sont, selon l'Election, chéris à cause deleurs pères.
29 Διοτι ανεπιδεκτα μεταμελειας ειναι τα χαρισματα και η προσκλησις του Θεου.	29 Car les dons et l'appel de Dieu sont sans repentance.
30 Διοτι καθως και σεις ηπειθησατε ποτε εις τον Θεον, τωρα ομως ηλεηθητε εν τη απειθεια τουτων,	30 En effet, de même que jadis vous avez désobéi à Dieu et qu'au temps présent vous avez obtenumiséricorde grâce à leur désobéissance,
31 ουτω και ουτοι ηπειθησαν τωρα εν τω υμετερω ελεει, δια να ελεηθωσι και αυτοι?	31 eux de même au temps présent ont désobéi grâce à la miséricorde exercée envers vous, afinqu'eux aussi ils obtiennent au temps présent miséricorde.
32 διοτι ο Θεος συνεκλεισε τους παντας εις την απειθειαν, δια να ελεηση τους παντας.	32 Car Dieu a enfermé tous les hommes dans la désobéissance pour faire à tous miséricorde.
33 Ω βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως Θεου. Ποσον ανεξερευνητοι ειναι αι κρισεις αυτου και ανεξιχνιαστοι αι οδοι αυτου.	33 O abîme de la richesse, de la sagesse et de la science de Dieu! Que ses décrets sont insondableset ses voies incompréhensibles!
34 Διοτι τις εγνωρισε τον νουν του Κυριου; η τις εγεινε συμβουλος αυτου;	34 Qui en effet a jamais connu la pensée du Seigneur? Qui en fut jamais le conseiller?
35 η τις εδωκε τι πρωτος εις αυτον, δια να γεινη εις αυτον ανταποδοσις;	35 Ou bien qui l'a prévenu de ses dons pour devoir être payé de retour?
36 Επειδη εξ αυτου και δι' αυτου και εις αυτον ειναι τα παντα. Αυτω, η δοξα εις τους αιωνας. Αμην.	36 Car tout est de lui et par lui et pour lui. A lui soit la gloire éternellement! Amen.