1 Ουτοι ειναι οι λογοι της διαθηκης, την οποιαν προσεταξεν ο Κυριος εις τον Μωυσην να καμη προς τους υιους Ισραηλ εν τη γη Μωαβ? εκτος της διαθηκης, την οποιαν εκαμε προς αυτους εν Χωρηβ. | 1 Queste sono le parole (del ligamento) del patto, che comandò Iddio a Moisè, che (componesse) e facesse coi figliuoli d'Israel nella terra di Moab, senza quello (ligamento e) patto il quale (ordinò e) fece con loro in Oreb. |
2 Και εκαλεσεν ο Μωυσης παντα τον Ισραηλ και ειπε προς αυτους, Σεις ειδετε παντα οσα εκαμεν ο Κυριος ενωπιον των οφθαλμων σας εν τη γη της Αιγυπτου, εις τον Φαραω και εις παντας τους δουλους αυτου και εις πασαν την γην αυτου, | 2 E chiamò Moisè tutto il popolo (e la moltitudine de' figliuoli) d'Israel, e disse loro: voi vedeste tutte le cose le quali Iddio Signore fece (e ordino) dinanzi da voi, nella terra d'Egitto, a Faraone e a tutti i servi suoi e a tutta la terra sua; |
3 τους πειρασμους τους μεγαλους τους οποιους ειδον οι οφθαλμοι σου, τα σημεια και τα τεραστια τα μεγαλα εκεινα? | 3 le grandi tentazioni le quali vidono gli occhii tuoi, e quelli segni e quelle maraviglie grandissime. |
4 πλην ο Κυριος δεν εδωκεν εις εσας καρδιαν δια να καταλαμβανητε, και οφθαλμους δια να βλεπητε, και ωτα δια να ακουητε, μεχρι της ημερας ταυτης. | 4 E non vi diede Iddio cuore intendente, nè occhii da vedere, nè orecchie da potere udire (queste cose), insino al di presente. |
5 Και σας περιεφερα τεσσαρακοντα ετη εν τη ερημω? τα ιματια σας δεν επαλαιωθησαν επανω σας, και το υποδημα σου δεν επαλαιωθη εις τον ποδα σου. | 5 Egli vi meno per lo deserto quaranta anni; nè non sono ancora (nè rotti nè) guasti i tuoi vestimenti; nè i calzamenti de' tuoi piedi per vecchiezza sono consumati. |
6 Αρτον δεν εφαγετε, και οινον και σικερα δεν επιετε? δια να γνωρισητε οτι εγω ειμαι Κυριος ο Θεος σας. | 6 Non manicasti pane, nè vino nè cervigia be vesti, acciò che tu sapessi (e conoscessi), ch' egli è Iddio nostro Signore. |
7 Και οτε ηλθετε εις τουτον τον τοπον, Σηων ο βασιλευς της Εσεβων και Ωγ ο βασιλευς της Βασαν εξηλθον εις συναντησιν ημων δια πολεμον, και ημεις επαταξαμεν αυτους? | 7 E siete venuti a questo luogo; e uscì fuori Seon re di Esebon, e Og re di Basan, venendovi incontro a battaglia; e noi sì gli sconfiggemmo (e uccidemmo). |
8 και εκυριευσαμεν την γην αυτων, και εδωκαμεν αυτην κληρονομιαν εις τους Ρουβηνιτας και εις τους Γαδιτας και εις το ημισυ της φυλης του Μανασση. | 8 E togliemmo la terra loro, e sì la demmo a possedere a Ruben e a Gad, e alla metà della schiatta di Manasse. |
9 Φυλαττετε λοιπον τους λογους της διαθηκης ταυτης και εκτελειτε αυτους, δια να ευημερητε εις παντα οσα πραττετε. | 9 Adunque (guardate e) servate le parole di questo patto, e sì le adempiete, acciò che voi (veg giate e) intendiate tutte le cose che voi fate. |
10 Σεις ιστασθε σημερον παντες ενωπιον Κυριου του Θεου σας, οι αρχηγοι των φυλων σας, οι πρεσβυτεροι σας και οι αρχοντες σας, παντες οι ανδρες του Ισραηλ, | 10 Oggi voi state tutti quanti dinanzi a Dio vostro Signore, i vostri principi e (quegli che sono sopra) le schiatte, e i maggiori e ' (più nobili) dottori, e tutto il popolo d'Israel, |
11 τα τεκνα σας, αι γυναικες σας και ο ξενος σου ο εν μεσω του στρατοπεδου σου, απο του ξυλοκοπου σου εως του υδροφορου σου? | 11 i figliuoli e le mogli vostre, e il forestiere che sta teco nell'oste e nel campo, fuori che quelli che tagliano le legne, e quegli i quali portano l'acque, |
12 δια να εισελθης εις την διαθηκην Κυριου του Θεου σου και εις τας καταρας αυτου, τα οποια Κυριος ο Θεος σου διατιθεται προς σε σημερον? | 12 acciò che tu entri nei patti e ne ’ legamenti di Dio tuo Signore, giurando per ragione oggi teco, |
13 δια να σε καταστηση σημερον λαον εις εαυτον, και αυτος να ηναι εις σε Θεος, καθως ειπε προς σε, και καθως ωμοσε προς τους πατερας σου, προς τον Αβρααμ, προς τον Ισαακ και προς τον Ιακωβ. | 13 acciò che ti faccia (e pigli) in suo popolo, ed egli sia il tuo Dio, si come egli disse a te (e favellò), e com' egli giurò. (e promise) a' tuoi padri, cioè Abraam, Isaac e lacob. |
14 Και ουχι προς εσας μονον διατιθεμαι εγω την διαθηκην ταυτην και τας καταρας ταυτας? | 14 E questo patto (e ligamento) non fo io pure a voi soli, e questi giuramenti confermo, |
15 αλλα και προς τους παρισταμενους ενταυθα μεθ' ημων σημερον ενωπιον Κυριου του Θεου ημων, και προς τους μη παρισταμενους ενταυθα μεθ' ημων σημερον? | 15 ma a tutti quegli che sono presenti e assenti. |
16 διοτι σεις εξευρετε πως κατωκησαμεν εν τη γη της Αιγυπτου, και πως επερασαμεν εν μεσω των εθνων δια των οποιων διηλθετε? | 16 Voi sapeste (e conosceste) come noi abitammo in Egitto, e siccome noi passammo per mezzo delle altre nazioni, |
17 και ειδετε τα βδελυγματα αυτων και τα ειδωλα αυτων, ξυλα και λιθους, αργυριον και χρυσιον, τα μεταξυ αυτων? | 17 e le sozzure loro, cioè li loro idoli di legno, di pietra, d'argento e d'oro, i quali essi adoravano; |
18 δια να μη ηναι μεταξυ σας ανηρ η γυνη η συγγενεια η φυλη, των οποιων η καρδια να εκκλινη σημερον απο Κυριου του Θεου ημων, δια να υπαγη να λατρευση τους θεους των εθνων εκεινων? δια να μη ηναι μεταξυ σας ριζα αναβρυουσα χολην και πικριαν? | 18 acciò che non sia tra voi uomo nè femina, o famiglia o schiatta, il cui cuore sia (rivolto e) partito oggi da Dio nostro Signore, e vadi e servi agli idii dell' altre genti, il quale sia tra voi radice che faccia fiele e amaritudine. |
19 και οταν ακουη τους λογους της καταρας ταυτης, να μακαριζη εαυτον εν τη καρδια αυτου, λεγων, Εγω θελω εχει ειρηνην, καιτοι περιπατων εν τη αποπλανησει της καρδιας μου, προσθετων μεθην εις την διψαν? | 19 E [ quando] avrà udito le parole di questo giuramento (e ligamento il quale sia tra me e voi) egli medesimo dica bene nel cuore suo (e rallegrisi e benedicasi) e dica: questo mi sarà pace; e anderò per la iniquità del mio cuore; (e lievisi) e pigli siccome ebbra la sete. |
20 δεν θελει σπλαγχνισθη αυτον ο Κυριος, αλλα τοτε η οργη του Κυριου και ο ζηλος αυτου θελουσιν εξαφθη κατα του ανθρωπου εκεινου? και πασαι αι καταραι αι γεγραμμεναι εν τω βιβλιω τουτω θελουσι πεσει επ' αυτον, και ο Κυριος θελει εξαλειψει το ονομα αυτου υποκατωθεν του ουρανου. | 20 E Iddio Signore non gli perdoni; e allora piglierà più forte il suo furore e zelo contro a quello uomo; (e verranno) e istaranno sopra lui tutte le maledizioni le quali sono scritte (sopra lui) in questo volume; e ispenga Iddio il suo nome di sotto al cielo. |
21 Και θελει αποχωρισει αυτον ο Κυριος προς απωλειαν απο πασων των φυλων του Ισραηλ, κατα πασας τας καταρας της διαθηκης τας γεγραμμενας εν τουτω τω βιβλιω του νομου? | 21 E sì ' l consumi in perdimento (cioè che non semini) tra tutte le schiatte (e di tutte le schiatte de' figliuoli) d'Israel, secondo le maledizioni che si contengono nel libro di questa (santa) legge e di questo patto (e ligamento). |
22 και η επερχομενη γενεα των υιων σας, οιτινες θελουσιν αναστηθη υστερον απο σας, και ο ξενος οστις ελθη απο μακρας γης, θελουσιν ειπει, οταν ιδωσι τας πληγας της γης εκεινης, και τας αρρωστιας τας οποιας ο Κυριος επεφερεν επ' αυτην, | 22 E dirà la generazione (e la schiatta) che verrà poi, e i figliuoli che nasceranno dopo loro, e ' pere grini che saranno venuti da lungo paese, veggendo le piaghe di quella terra (e della terra di colui) e le infirmitadi che Iddio Signore le avrà mandate adosso, |
23 πας ο τοπος αυτης ειναι με θειον και αλας κατακεκαυμενος, ουτε σπειρεται ουτε βλαστανει, ουτε χορτος αυξανει επ' αυτης, κατα την καταστροφην των Σοδομων και των Γομορρων, της Αδαμα και Σεβωειμ, τας οποιας κατεστρεψεν ο Κυριος εν τω θυμω αυτου και εν τη οργη αυτου, | 23 e afflitta di zolfo e di caldo di sale ardente, tanto che poi più non semini (nè lavori cosa alcuna) e nè cosa alcuna verde faccia, (e in quello modo e) in quello esempio che fu il disfacimento di Sodoma e di Gomorra, e di Adama e di Seboim, le quali (cittadi) Iddio distrusse (e disfece) nell'ira e nel fu rore suo. |
24 και θελουσιν ειπει παντα τα εθνη, Δια τι ο Κυριος εκαμεν ουτως εις την γην ταυτην; δια τι ο θυμος της μεγαλης ταυτης οργης; | 24 E diranno tutte le genti: perchè hae fatto Iddio così a questa terra? perchè è questa ira grande (uscita) del suo furore? |
25 Τοτε θελουσιν ειπει, Διοτι εγκατελιπον την διαθηκην Κυριου του Θεου των πατερων αυτων, την οποιαν εκαμε προς αυτους, οτε εξηγαγεν αυτους εκ γης Αιγυπτου? | 25 E risponderanno (e diranno): imperciò che costoro abbandonarono il patto (e il ligamento), il quale fece Iddio (con loro e) con gli padri loro, quando gli trasse (e meno) della terra d'Egitto; |
26 και υπηγαν και ελατρευσαν αλλους θεους και προσεκυνησαν αυτους, θεους τους οποιους δεν ηξευρον, ουδε εδωκεν εις αυτους? | 26 e perchè servirono e adorarono gli dii altrui, i quali (non sapeano nè) non conoscevano, e alli quali loro non erano stati dati. |
27 δια τουτο εξηφθη ο θυμος του Κυριου εναντιον της γης εκεινης, δια να επιφερη επ' αυτην πασας τας καταρας τας γεγραμμενας εν τω βιβλιω τουτω, | 27 E però s'adiroe il furore di Dio Signore contro a questa terra, acciò che facesse venire sopra lei tutte queste maledizioni, le quali sono scritte in questo volume. |
28 και εξερριζωσεν αυτους ο Κυριος απο της γης αυτων μετα θυμου και μετα οργης? και μετα μεγαλης αγανακτησεως? και ερριψεν αυτους εις αλλην γην, καθως ειναι την ημεραν ταυτην. | 28 E sì gli cacciò della terra sua con ira e con furore e con grande indignazione; e sì gli cacciò nelle terre altrui, siccome si vede oggi (e prova manifestamente quelle cose). |
29 Τα κρυπτα ανηκουσιν εις Κυριον τον Θεον ημων? τα δε αποκεκαλυμμενα εις ημας και εις τα τεκνα ημων διαπαντος, δια να εκτελεσωμεν παντας τους λογους του νομου τουτου. | 29 Le quali erano nascoste, siccome sono ma nifeste da Dio nostro Signore a noi e agli nostri figliuoli insino in eterno, acciò che noi facciamo tutte le cose di questa legge (di Dio padre). |