ΣΟΦΟΝΙΑΣ - Sofonia - Zephaniah 3

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Ουαι η παραδεδειγματισμενη και μεμολυσμενη? η πολις η καταθλιβουσα	1 Vae, provocatrix et inquinata, civitas violenta!
2 Δεν υπηκουσεν εις την φωνην? δεν εδεχθη διορθωσιν? δεν ηλπισεν επι τον Κυριον? δεν επλησιασεν εις τον Θεον αυτης.	2 Non audivit vocem, non suscepit disciplinam; in Domino non est confisa, ad Deum suum non appropiavit.
3 Οι αρχοντες αυτης ειναι εν αυτη λεοντες ωρυομενοι? οι κριται αυτης λυκοι της εσπερας? δεν αφινουσιν ουδεν δια το πρωι.	3 Principes eius in medio eius leones rugientes; iudices eius lupi deserti, ossa non relinquunt in mane.
4 Οι προφηται αυτης ειναι προπετεις, ανθρωποι δολιοι? οι ιερεις αυτης εβεβηλωσαν το αγιαστηριον, ηθετησαν τον νομον.	4 Prophetae eius vaniloqui, viri fallaces; sacerdotes eius polluerunt sanctum, iniuste egerunt contra legem.
5 Ο Κυριος ειναι δικαιος εν μεσω αυτης? δεν θελει καμει αδικιαν? κατα πασαν πρωιαν φερει την κρισιν αυτου εις φως, δεν απολειπει? αλλ' ο διεφθαρμενος δεν γνωριζει αισχυνην.	5 Dominus iustus in medio eius non faciet iniquitatem; mane, mane iudicium suum dabit, sicut lucem, quae non deficit; nescivit autem iniquus confusionem.
6 Εξωλοθρευσα εθνη? οι πυργοι αυτων ειναι ηρημωμενοι? ηρημωσα τας οδους αυτων, ωστε να μη υπαρχη διαβαινων? αι πολεις αυτων ηφανισθησαν, ωστε δεν υπαρχει ουδεις κατοικων.	6 “ Disperdidi gentes, dissipati sunt anguli earum; desertas feci vias eorum, dum non est qui transeat; desolatae sunt civitates eorum, non remanente viro nec ullo habitatore.
7 Ειπα, Βεβαιως ηθελες με φοβηθη, ηθελες δεχθη παιδειαν, και η κατοικια αυτης δεν ηθελεν εξολοθρευθη, οσον και αν ετιμωρουν αυτην? πλην αυτοι εσπευσαν να διαφθειρωσι πασας τας πραξεις αυτων.	7 Dixi: Nunc timebis me, suscipies disciplinam! Et non evanescent ab oculis eius omnia, in quibus visitavi eam. Verumtamen acceleraverunt corrumpere omnes actiones suas.
8 Δια τουτο προσμενετε με, λεγει Κυριος, μεχρι της ημερας καθ' ην εγειρομαι προς λεηλασιαν? διοτι η αποφασις μου ειναι να συναξω τα εθνη, να συναθροισω τα βασιλεια, να εκχεω επ' αυτα την αγανακτησιν μου, ολην την εξαψιν της οργης μου? επειδη πασα η γη θελει καταναλωθη υπο του πυρος του ζηλου μου.	8 Quapropter exspecta me, dicit Dominus, in die qua surgam ut testis; quia iudicium meum, ut congregem gentes et colligam regna, ut effundam super eas indignationem meam, omnem iram furoris mei; in igne enim zeli mei devorabitur omnis terra.
9 Διοτι τοτε θελω αποκαταστησει εις τους λαους γλωσσαν καθαραν, δια να επικαλωνται παντες το ονομα του Κυριου, να δουλευωσιν αυτον υπο ενα ζυγον.	9 Quia tunc reddam populis labium purum, ut invocent omnes in nomine Domini et serviant ei umero uno.
10 Απο του περαν των ποταμων της Αιθιοπιας οι ικεται μου, η θυγατηρ των διεσπαρμενων μου, θελουσι φερει την προσφοραν μου.	10 Ultra flumina Aethiopiae, inde supplices mei, filii dispersorum meorum deferent munus mihi.
11 Εν τη ημερα εκεινη δεν θελεις αισχυνεσθαι δια πασας τας πραξεις σου, δι' ων ηνομησας εναντιον μου? διοτι τοτε θελω αφαιρεσει εκ μεσου σου τους καυχωμενους εις την μεγαλοπρεπειαν σου, και δεν θελεις πλεον μεγαλαυχει κατα του ορους του αγιου μου.	11 In die illa non confunderis super cunctis actionibus tuis, quibus praevaricata es in me; quia tunc auferam de medio tui magniloquos superbos tuos, et non adicies exaltari amplius in monte sancto meo.
12 Και θελω αφησει εν μεσω σου λαον τεθλιμμενον και πτωχον, και ουτοι θελουσιν ελπιζει επι το ονομα του Κυριου.	12 Et derelinquam in medio tui populum pauperem et egenum ”. Et sperabunt in nomine Domini reliquiae Israel.
13 Το υπολοιπον του Ισραηλ δεν θελει πραξει ανομιαν ουδε λαλησει ψευδη, ουδε θελει ευρεθη εν τω στοματι αυτων γλωσσα δολια? διοτι αυτοι θελουσι βοσκει και πλαγιαζει, και δεν θελει υπαρχει ο εκφοβων.	13 Non facient iniquitatem nec loquentur mendacium; et non invenietur in ore eorum lingua dolosa, quoniam ipsi pascentur et accubabunt, et non erit qui exterreat.
14 Ψαλλε, θυγατερ Σιων? αλαλαξατε, Ισραηλ? τερπου και ευφραινου εξ ολης καρδιας, θυγατερ Ιερουσαλημ.	14 Lauda, filia Sion; iubilate, Israel! Laetare et exsulta in omni corde, filia Ierusalem!
15 Αφηρεσεν ο Κυριος τας κρισεις σου, απεστρεψε τον εχθρον σου? βασιλευς του Ισραηλ ειναι ο Κυριος εν μεσω σου? δεν θελεις πλεον ιδει κακον.	15 Abstulit Dominus iudicium tuum, avertit inimicos tuos; rex Israel, Dominus, in medio tui, non timebis malum ultra.
16 Εν τη ημερα εκεινη θελει λεχθη προς την Ιερουσαλημ, Μη φοβου? Σιων, ας μη εκλυωνται αι χειρες σου.	16 In die illa dicetur Ierusalem: “ Noli timere, Sion; ne dissolvantur manus tuae!
17 Κυριος ο Θεος σου, ο εν μεσω σου, ο δυνατος, θελει σε σωσει, θελει ευφρανθη επι σε εν χαρα, θελει αναπαυεσθαι εις την αγαπην αυτου, θελει ευφραινεσθαι εις σε εν ασμασι.	17 Dominus Deus tuus in medio tui, fortis ipse salvabit; gaudebit super te in laetitia, commotus in dilectione sua; exsultabit super te in laude
18 Θελω συναξει τους λελυπημενους δια τας επισημους εορτας, τους οντας απο σου, εις τους οποιους ητο βαρος ο ονειδισμος.	18 sicut in die conventus ”. “ Auferam a te calamitatem, ut non ultra habeas super ea opprobrium.
19 Ιδου, εν τω καιρω εκεινω θελω αφανισει παντας τους καταθλιβοντας σε? και θελω σωσει την χωλαινουσαν και συναξει την εξωσμενην? και θελω καταστησει αυτους επαινον και δοξαν εν παντι τοπω της αισχυνης αυτων.	19 Ecce ego interficiam omnes, qui afflixerunt te in tempore illo; et salvabo claudicantem et eam, quae eiecta fuerat, congregabo; et ponam eos in laudem et in nomen in omni terra confusionis eorum,
20 Εν τω καιρω εκεινω θελω σας φερει και εν τω καιρω εκεινω θελω σας συναξει? διοτι θελω σας καμει ονομαστους και επαινετους μεταξυ παντων των λαων της γης, οταν εγω αποστρεψω την αιχμαλωσιαν σας εμπροσθεν των οφθαλμων σας, λεγει Κυριος.	20 in tempore illo, quo adducam vos, et in tempore, quo congregabo vos. Dabo enim vos in nomen et in laudem omnibus populis terrae, cum convertero sortem vestram coram oculis vestris ”, dicit Dominus.