ΙΕΖΕΚΙΗΛ - Ezechiele - Ezekiel 34

GREEK BIBLE	BIBBIA VOLGARE
1 Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,	1 E disse Iddio a me:
2 Υιε ανθρωπου, προφητευσον επι τους ποιμενας του Ισραηλ? προφητευσον και ειπε προς αυτους, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος προς τους ποιμενας? Ουαι εις τους ποιμενας του Ισραηλ, οιτινες βοσκουσιν εαυτους? οι ποιμενες δεν βοσκουσι τα ποιμνια;	2 O figliuolo d' uomo, profeta de' pastori d' Israel; profeta, e dirai alli pastori: questo dice lo Signore Iddio guai a' pastori d' Israel, i quali pascevano s medesimi; or non sono pasciute le greggie da' pastori?
3 Σεις τρωγετε το παχος και ενδυεσθε το μαλλιον, σφαζετε τα παχεα? δεν βοσκετε τα ποιμνια.	3 Voi manicavate lo latte, e coprivatevi di lana, e la bestia ch' era grassa voi uccidevate; e la mia greggia non pascevate.
4 Δεν ενισχυσατε το ασθενες και δεν ιατρευσατε το κακως εχον και δεν εκαμετε επιδεσμα εις το συντετριμμενον και δεν επανεφερατε το πεπλανημενον και δεν εζητησατε το απολωλος? αλλα εν βια και εν σκληροτητι εδεσποζετε επ' αυτα.	4 E non consolidaste quello animale ch' era infermo, e quello ch' era infermo non sanaste, e quello ch' era rotto non legaste, e quello ch' era gittato non ricoglieste, e quello ch' era perso non cercaste; ma (inanzi) comandavate loro con (grande) austerità e con potenza.
5 Και διεσκορπισθησαν, επειδη δεν υπηρχε ποιμην, και εγειναν καταβρωμα εις παντα τα θηρια του αγρου και διεσκορπισθησαν.	5 E le mie pecore sono disperse, però che non ci fu pastore; e sono fatte a divoramento di tutte le (fiere) bestie del campo, e sono disperse.
6 Τα προβατα μου περιεπλανωντο επι παν ορος και επι παντα λοφον υψηλον, και επι παν το προσωπον της γης ησαν διεσκορπισμενα τα προβατα μου, και δεν υπηρχεν ο ερευνων ουδε ο ζητων.	6 Le mie greggie errarono in tutti li monti e in ogni colle alto e sopra ogni faccia della terra; e non era chi le richiedesse.
7 Δια τουτο, ακουσατε, ποιμενες, τον λογον του Κυριου?	7 E però, o pastori, udite la parola di Dio:
8 Ζω εγω, λεγει Κυριος ο Θεος, εξαπαντος, επειδη τα προβατα μου εγειναν λαφυρον και τα προβατα μου εγειναν καταβρωμα παντων των θηριων του αγρου δι' ελλειψιν ποιμενος, και δεν εζητησαν οι ποιμενες μου τα προβατα μου αλλ' οι ποιμενες εβοσκησαν εαυτους και δεν εβοσκησαν τα προβατα μου,	8 Io vivo, dice lo Signore Iddio, però che le mie greggie sono venute in rapina, e le mie pecore in divoramento di tutte le bestie del campo, però che non ci è pastore, e li pastori non addimandarono la mia greggia, ma li pastori pasceano sè medesimi, e non pasceano la mia greggia;
9 δια τουτο, ακουσατε, ποιμενες, τον λογον του Κυριου?	9 e però, pastori, udite la parola di Dio:
10 Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Ιδου, εγω ειμαι εναντιον των ποιμενων, και θελω εκζητησει τα προβατα μου εκ της χειρος αυτων και θελω παυσει αυτους απο του να ποιμαινωσι τα προβατα? και δεν θελουσι πλεον βοσκει εαυτους οι ποιμενες, διοτι θελω ελευθερωσει εκ του στοματος αυτων τα προβατα μου και δεν θελουσιν εισθαι καταβρωμα εις αυτους.	10 Questo dice lo Signore Iddio: ecco me sopra li pastori, io richiederò la mia greggia della loro mano, e farolli cessare acciò che non pascano più la mia greggia, e li pastori non pascano più sè medesimi; e libererò la mia greggia della loro bocca, e non sarà più loro in esca.
11 Διοτι ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Ιδου, εγω, εγω θελω και αναζητησει τα προβατα μου και επισκεφθη αυτα.	11 Però che questo dice lo Signore Iddio: ecco, io medesimo richiederò le mie pecore, e visiterolle.
12 Καθως ο ποιμην επισκεπτεται το ποιμνιον αυτου, καθ' ην ημεραν ευρισκεται εν μεσω των προβατων αυτου διεσκορπισμενων, ουτω θελω επισκεφθη τα προβατα μου και θελω ελευθερωσει αυτα εκ παντων των τοπων, οπου ησαν διεσκορπισμενα, εν ημερα νεφωδει και ζοφερα.	12 Sì come visita lo pastore la sua greggia,,nel di quando sarà fatto nel mezzo delle pecore dispartite; così visiterò io le mie pecore (e visiterolle), e leverolle di tutti i luoghi ne' quali furono disperse nel dì del nuvolo e della oscuritade.
13 Και θελω εξαγαγει αυτα εκ των λαων και συναξει αυτα εκ των τοπων και φερει αυτα εις την γην αυτων και βοσκησει αυτα επι τα ορη του Ισραηλ, πλησιον των ποταμων και επι παντα τα κατοικουμενα της γης.	13 E menerolle de' popoli, e radunerolle della terra sua; e pascerolle nelli monti e nelli rivi d' Israel, e in tutte le sedie della terra.
14 Θελω βοσκησει αυτα εν αγαθη νομη, και η μανδρα αυτων θελει εισθαι επι των υψηλων ορεων του Ισραηλ? εκει θελουσιν αναπαυεσθαι εν μανδρα καλη, και θελουσι βοσκεσθαι εν παχεια νομη επι των ορεων του Ισραηλ.	14 E pascerolle nelle pasture (gratissime e) abbondevoli, e le loro pasture saranno nelli alti monti d' Israel; e quivi si riposeranno nell' erbe fresche, e pasceranno nelle pasture grasse sopra li monti d'Israel.
15 Εγω θελω βοσκησει τα προβατα μου και εγω θελω αναπαυσει αυτα, λεγει Κυριος ο Θεος.	15 Io pascerò le mie pecore, io le farò andare allo riposo del dormire, dice lo Signore Iddio.
16 Θελω εκζητησει το απολωλος και επαναφερει το πεπλανημενον και επιδεσει το συντετριμμενον και ενισχυσει το ασθενες? το παχυ ομως και το ισχυρον θελω καταστρεψει? εν δικαιοσυνη θελω βοσκησει αυτα.	16 E cercherò (per) quello ch' era perduto, e quello ch' era gittato rimenerò alla casa, e rilegherò quello ch' era (sciolto e) rotto, e quello ch' era infermo io farò sano, e quello che sarà grasso e forte guarderò; e pascerollo nel giudicio.
17 Και περι υμων, ποιμνιον μου, ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Ιδου, εγω θελω κρινει αναμεσον προβατου και προβατου, αναμεσον κριων και τραγων.	17 E voi, greggie mie, (siete) questo dice lo Signore Iddio: ecco io farò giudicio tra pecora e pecora, e tra montone e montone.
18 Μικρον ειναι εις εσας, οτι εβοσκησατε την καλην βοσκην, το δε επιλοιπον της βοσκης σας κατεπατειτε με τους ποδας σας; και οτι επινετε καθαρον υδωρ, το δε επιλοιπον εταραττετε με τους ποδας σας;	18 Or non era assai a voi di pascere le buone pasture? e lo residuo delle pasture conculcaste coi piedi vostri; e conciosia cosa che voi beveste purissime acque (e nette), lo rimanente di quelle acque voi intorbidaste colli piedi.
19 τα δε προβατα μου εβοσκον το καταπεπατημενον με τους ποδας σας και επινον το τεταραγμενον με τους ποδας σας.	19 E le mie pecore si pascevano di quelle cose che voi avevate conculcato; e quello che voi turbavate colli vostri piedi, quello beveano.
20 Δια τουτο ουτω λεγει προς αυτα Κυριος ο Θεος? Ιδου, εγω, εγω θελω η κρινει αναμεσον προβατου παχεος και αναμεσον προβατου ισχνου.	20 Però questo dice lo Signore Iddio a voi: ecco io medesimo giudico fra pecora grassa e macilenta.
21 Επειδη απωθειτε με πλευρα και με ωμους και κερατιζετε δια των κερατων σας παντα τα ασθενη, εωσου διεσκορπισατε αυτα εις τα εξω,	21 Però che voi le perseguitavi da ogni lato, e ventolavate con le vostre corna tutte le pecore inferme, acciò che si disperdessero.
22 δια τουτο θελω σωσει τα προβατα μου και δεν θελουσιν εισθαι πλεον λαφυρον? και θελω κρινει αναμεσον προβατου και προβατου.	22 Io salverò la mia greggia, e non sarà oltre [in] rapina; e io giudicherò tra pecora e pecora.
23 Και θελω καταστησει επ' αυτα ενα ποιμενα και θελει ποιμαινει αυτα, τον δουλον μου Δαβιδ? αυτος θελει ποιμαινει αυτα και αυτος θελει εισθαι ποιμην αυτων.	23 E risusciterò sopra loro uno pastore lo quale pasca loro, cioè lo mio servo David; egli pascerà quelle, egli sarà loro pastore.
24 Και εγω ο Κυριος θελω εισθαι Θεος αυτων και ο δουλος μου Δαβιδ αρχων εν μεσω αυτων? εγω ο Κυριος ελαλησα.	24 E io Signore sarò loro Iddio, e lo mio servo David sarà principe nel mezzo di loro; e io Signore hoe parlato.
25 Και θελω καμει προς αυτα διαθηκην ειρηνης? και θελω αφανισει απο της γης τα πονηρα θηρια? και θελουσι κατοικησει ασφαλως εν τη ερημω και κοιμασθαι εν τοις δρυμοις.	25 E farò con loro lo patto della pace, e farò cessare le bestie pessime della terra; e quelli che àbitano nel deserto, dormiranno securi ne' salti, (che tanto è a dire, quanto bestie salvatiche).
26 Και θελω καταστησει ευλογιαν αυτα και τα περιξ του ορους μου, και θελω καταβιβαζει την βροχην εν τω καιρω αυτης? βροχη ευλογιας θελει εισθαι.	26 E porrolli Lel circuito del mio colle in benedizione, e farò venire lo vento acquaio nel suo tempo (cioè convenevole); e saranno piove di benedizione.
27 Και τα δενδρα του αγρου θελουσιν αποδιδει τον καρπον αυτων και η γη θελει διδει το προιον αυτης και θελουσιν εισθαι ασφαλεις εν τη γη αυτων? και θελουσι γνωρισει οτι εγω ειμαι ο Κυριος, οταν συντριψω τα δεσμα του ζυγου αυτων και ελευθερωσω αυτους εκ της χειρος των καταδουλωσαντων αυτους.	27 E l' arbore del campo darà lo suo frutto, e la terra darà li suoi germogli, e saranno nella sua terra sanza paura; e sapranno ch' io sono Iddio, quando io averò spezzate le catene dello loro giogo, e averolli liberati delle mani del signore loro.
28 Και δεν θελουσιν εισθαι πλεον λαφυρον εις τα εθνη, και τα θηρια της γης δεν θελουσι κατατρωγει αυτους? αλλα θελουσι κατοικει ασφαλως και δεν θελει υπαρχει ο εκφοβων.	28 E non saranno più in rapina alle genti, e le bestie della terra non li divoreranno; e abiteranno fidatamente sanza niuna paura.
29 Και θελω αναστησει εις αυτους φυτον ονομαστον, και δεν θελουσι πλεον φθειρεσθαι υπο πεινης εν τη γη και δεν θελουσι φερει πλεον την υβριν των εθνων.	29 E risusciterò loro lo germoglio (giusto e) nominato; e non saranno più mancati di fame nella terra, e nè porteranno più vituperii delle genti.
30 Και θελουσι γνωρισει οτι εγω Κυριος ο Θεος αυτων ειμαι μετ' αυτων και αυτοι, ο οικος Ισραηλ, λαος μου, λεγει Κυριος ο Θεος.	30 E sapranno ch' io sono lo Signore loro, ed egli mio popolo, casa d' Israel, dice lo Signore (loro) Iddio.
31 Και σεις, προβατα μου, τα προβατα της βοσκης μου, σεις εισθε ανθρωποι, και εγω ο Θεος σας, λεγει Κυριος ο Θεος.	31 Ma voi siete mie greggie della mia pastura, e siete uomini; io sono lo vostro Iddio, dice lo Signore Iddio.